به آنهایی که از انقلاب ۵۷ می نالند و کینه دارند
باید گفت:
میلیون ها نفر از مردم ایران در سال ۵۷ به خیابان آمدند و دیکتاتوری پهلوی و رژیم زندان و شکنجه و اعدام و ساواک را به گورستان تاریخ سپردند. البته احزاب و جریانات سیاسی هم اکثرا همراه مردم بودند.
مردم در پایان قرن بیستم حق داشتند زندان و شکنجه و اعدام و جنایات ساواک را نخواهند.
آزادی احزاب و سندیکا و اتحادیه و سازمان های حقوق بشری و مدافع زنان را بخواهند. حقوق بشر و دموکراسی واقعی را بخواهند. همان چیزهایی که امروز هم مردم در خیابان ها فریاد می زنند را بخواهند.
در حال حاضر هم ما بیشترین تلاشمان را می کنیم تا نصف همان مردم به خیابان بیایند تا رژیم اسلامی را هم به گورستان تاریخ بسپاریم. تا یکبار برای همیشه از شیخ و شاه و ستم و دیکتاتوری و استثمار راحت شویم.
اینکه رژیم اسلامیده ها بار بیشتر و بدتر از زمان شاه زندان و شکنجه و اعدام کرد را نباید به پای مردم و یا جریانات سیاسی گذاشت.
در کنفرانس گوادلوپ سازش شد و انقلاب را از بالا سر بریدند به دلیل خطر کمونیست و شوروی آن زمان. و حالا هم رضا پهلوی و طرفدارانش می خواهند با خدعه وکالت گیری از مردم با انقلاب جاری همان کاری را بکنند که در کنفرانس گوادلوپ ۴۴ سال پیش خمینی و همراهان کردند.
بابک یزدی
