“خدای دهه شصت و امنیت روانی جامعه” کلیدواژه های خامنه ای برای
تشدید سرکوب و فشار بر فعالین کارگری، زنان، سینماگران و کنشگران اجتماعی
از قبل مشخص بود و یا باید مشخص میبود که سخنرانی خامنه ای در روز هفت تیر در جمع مقامات و مزدوران رژیم، با کلیدواژه هایی نظیر “ضرورت توجه به امنیت روانی جامعه” و اینکه “خدای امسال همان خدای سال شصت است”، در سپهر سیاسی ایران معنایی ندارد جز تشدید سرکوب در جمیع جهات.
خامنه ای از یکطرف با وقاحت کامل ادعا میکند که مردم ایران در دوره کنونی، بیشتر از چهار دهه قبل، “پشتیبان نظام مقدس اسلامی” هستند و از طرفی دیگر با اسم رمز “خدای دهه شصت” به مزدورانش فراخوان میدهد که تنها از طریق تشدید سرکوب و “کشتار درمانی” و “شلیک به اختیار” است که می توانند حکومت لرزان شان را حفظ کنند.
به همین خاطر مجموعه ای از اقدامات دردستور کار رژیم ، قرار گرفته است: از دستگیری کاربران و منتقدین فعال در شبکه های مجازی، تا اجرایی تر کردن “طرح صیانت از اینرتنت” و تشدید سانسور و فیلترینگ در این زمینه، تا سناریوسازی برای فعالین جنبش کارگری، معلمان و بازنشستگان، از فعال تر کردن گشت های ارشاد و گزمه های امر به معروف در شهرهای مختلف برای مقابله با نافرمانی میلیونی زنان آزاده ایران در برابر حجاب اجباری، تا تشدید فشار و تبعیضات گوناگون علیه زنان برای تولید مثل بیشتر و افزایش جمعیت، از دستگیری سینماگران و سایر فعالین مدنی و اجتماعی تا افزایش گروگانگیری از اتباع خارجی و دوتابعیتی … همه و همه در راستای چنین سیاستی است که انجام می شوند.
اینها در شرایطی صورت میگیرند که فلاکت و بحران اقتصادی در ایران بیداد میکند و روزبروز اقشار بیشتری از مردم به دلیل تورم و گرانی سرسام آور کالاهای مصرفی و نیز بحران بی سابقه مسکن، به صفوف تهی دستان افزوده می شوند و روزی نیست که شاهد اعتصاب و یا اعتراض کارگران و زحمتکشان نباشیم. بن بست مذاکرات برجام نیز بر ابعاد این بحران افزوده و با سقوط فزاینده ارزش ریال، هزینه های خانوار به نحوی شتابان، دلاری می شوند، آن هم در بطن انجماد دستمزدها و کاهش عظیم قدرت خرید مردم.
در تازه ترین اقدام، این رژیم محمد رسول اف و مصطفی آل احمد دو تن از سینماگران ازادیخواه را بازداشت کرده است. جرم انها این است که سازمانده بیانیه معروف سینماگران معترض کشور با چند صد امضاء بودند که بعد از فاجعه متروپل در آبادان با عنوان: تفنگ ات را زمین بگذار” منتشر شده بود. این رژیم حتی به منتقد اصلاح طلب حامی حکومت اسلامی یعنی مصطفی تاج زاده نیز رحم نکرده و با یورش به منزلش او را بازداشت کرده است.
در همین حال اخبار نگران کننده ای از زندانها و سیاهچالهای رژیم به گوش میرسد. رضا شهابی حدود سی روز و حسن سعیدی عضو دیگر سندیکای شرکت واحد نیز حدود بیست روز است که در اعتصاب غذا بسر می برند. محمدعلی زحمتکش فعال جنبش معلمان نیز چهارده روز است که اعتصاب غذا کرده است. رژیم حتی این زندانیان و شمار دیگری از زنداینان سیاسی نظیر کیوان مهتدی و آنیشا اسدالهی را از حق ملاقات محروم کرده است. ضمن اینکه سناریوسازی برای دو فعال سندیکای کارگری فرانسه بازداشت شده در ایران و نیز برای اتباع خارجی و دوتابعیتی دیگر کماکان ادامه دارد و هر دم بر آن افزوده می شود. رژیم اسلامی پنهان نمی کند که به این گروگانها برای رهانیدن مزدوران تروریست و جاسوس و جنایتکار خود که در کشورهای غربی زندانی هستند نیاز دارد.
اما اگر متجاوز از چهار دهه سرکوب بی امان توانسته است جنبش کارگری، جنبش زنان و سایر جنبش های اجتماعی ایران را خاموش کند، ترفندهای اخیر نیز خواهد توانست به هدف مطلوب خامنه ای برسد. این رژیم بحران زا و بحران زی، چنان در محاصره انواع جنبشهای طبقاتی و توده ای است که فکر به رکود کشاندن جامعه و آرامش سیاسی را باید به خواب ببیند. “خدای دهه شصت” با قتل عام دهها هزار زندانی سیاسی و رخوت ساسی چند ساله پس از آن تکرار نخواهد شد. نه از اینرو که از شقاوت و فاشیسم این رژیم کاسته شده است بلکه به دلیل توازن قوای سیاسی و حضور نیرومند جنبش های کارگری و مردمی از جمله مقاومت درخشان زنان.
کارگران، زحمتکشان، زنان، دانشجویان، روشنفکران، فعالین حفظ محیط زیست، اقلیت های ملی، مذهبی و جنسی … با تقویت سازماندهی، تشکل یابی و همبستگی های متقابل اجتماعی، میتوانند حول شعار آزادی و برابری، حلقه محاصره را به دور این رژیم بحران زده و درمانده تنگ تر کنند و ضمن خنثی کردن حربه های سرکوبگرانه اش، شیشه عمر او را بر زمین بکوبند.
سرنگون باد رژیم اسلامی سرمایه داری
زنده باد ازادی، زنده باد سوسیالیسم
کمیته مرکزی سازمان راه کارگر
۲۰ تیر ۱۴۰۱
