اعلامیه کمیته مرکزی سازمان به مناسبت چهار تیر سالروز اعلام موجودیت راه کارگر
چهارم تیرماه سالروز اعلام موجودیت “راه کارگر” است . اما پیشینه فکری این جریان به فعالین و نیروهایی برمیگردد که در فاصله سالهای ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۷ در زندان های مختلف رژیم ستم شاهی، دوران اسارت خود را سپری میکردند. این جریان نظری و سیاسی از آنجا که با سه خط فکری دیگر یعنی : مشی چریکی جدا از مردم، توده ایسم و مائوایسم مرزبندی داشت به “خط چهار” معروف شد که البته بعد از انقلاب ناکام ۵۷ همراه شد با مرزبندی با کلیت رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی و نظریه شکست انقلاب.
دهها تن از کادرها و فعالین چپ آزاد شده از زندان های رژیم پهلوی که خود را متعلق به “خط چهار” میدانستند با برگزاری نشست های مقدماتی و انتشار سه کتاب از خطوط عمده مواضع خویش، رسما در چهار تیر ۱۳۵۸اعلام موجودیت کردند. انتشار سلسله جزوات فاشیسم، کابوس یا واقعیت؟ و سپس انتشار هفته نامه راه کارگر در پائیز همان سال ، به سرعت “راه کارگر” را به یکی از جریانات مهم چپ انقلابی ایران تبدیل نمود.
از جمله نظریه ها و کارهای مهم سازمان در آن دوره میتوان به موارد زیر اشاره کرد: تحلیل چرایی شکست انقلاب متناقض بهمن ، ارزیابی از رژیم اسلامی به عنوان یک دولت استثنایی سرمایه داری و حکومت بناپارتیستی ، پیش بینی جهت گیری فاشیستی این رژیم ، تحلیل نظریه ولایت فقیه و کاست حکومتی و نیز تاکید بر این نکته که “مبارزه ضدامپریالیستی از مبارزه طبقاتی و ضدسرمایه داری جدایی ناپذیر ایست” .
اما علیرغم این دستاوردهای نظری و سیاسی، سازمان ما چه به لحاظ خوانشی که از سوسیالیسم داشت و چه در زمینه مناسبات تشکیلاتی و برخی تاکتیک های سیاسی، دچار لغزش و انحراف بود که اگر بخواهیم آنرا در یک جمله خلاصه کنیم این است : روایت و خوانش استالینیستی از سوسیالیسم و کمونیسم . ما اگرچه بر بورکراتیسم و رویزیونیسم شوروی و بلوک شرق انتقاد داشتیم اما این انتقادات ربطی به حرکت از موضع دفاع از حداکثر آزادی و حداکثر برابری نبود. ضمن اینکه تداوم مناسبات فرقه ای و غیردمکراتیک در تشکیلات راه کارگر، سبب انشعاباتی در سازمان شد که بسیاری از آنها قابل اجتناب بودند .
از تابستان ۱۳۸۸ که سازمان به دو بخش مجزا منشعب شد، ما یعنی “سازمان راه کارگر” تلاش کردیم در ادامه سنت مثبتی که پس از کنگره سازمان در سال ۱۳۷۰ پدید آمده بود به تلاش خود برای “خانه تکانی نظری و تشکیلاتی” جدیت بیشتری بدهیم . در همین راستا بود که اساسنامه و برنامه سازمان به روز شدند و تاریخچه “راه کارگر” با شفافیت و صداقت انتقادی بیشتری منتشر گردید .
در حال حاضر اگر ما بخواهیم عمده ترین خطوط سیاسی، نظری و تشکیلاتی سازمان راه کارگر را بیان کنیم می توانیم روی این موارد تاکید نمائیم :
- اعتقاد به سرنگونی رژیم مذهبی استبدادی و سرمایه داری جمهوری اسلامی از طریق انقلاب .
- اعتقاد به ضرورت یک انقلاب اجتماعی نوین به رهبری طبقه کارگر برای گذار به سوسیالیسم .
- مرزبندی با همه اقدامات امپریالیستی، چه توسط بلوک غرب برهبری امریکا و چه بلوک امپریالیستی روسیه و چین از منظر صدای سوم .
- اعتقاد به این اصل مهم که “سوسیالیسم، یا دمکراتیک است و یا سوسیالیسم نیست” و در این راستا اعتقاد به حق رای همگانی آزاد، حق بی چون و چرای انتخاب کردن و انتخاب شدن و حق عزل برای همه شهروندان ، آزادی بی قید و شرط اندیشه ، بیان و تشکل ، لغو کامل هر نوع مجازات شکنجه و اعدام و اعتقاد به دمکراسی مشارکتی و شورایی در مرزبندی توامان با هر نوع استبداد و نیز دمکراسی بورژوایی .
- برابری کامل زنان و مردان در همه عرصه های زندگی و نیز برسمیت شناختن کامل حق گرایش جنسی و حقوق همجنسگرایان و ترانس ها .
- مربندی با همه انواع تبعیضات نژادی، قومی، مذهبی و ملی . دفاع از حق تعیین سرنوشت و وحدت داوطلبانه و دمکراتیک همه ملیتهای ساکن ایران .
- مخالفت با هر نوع دولت ایدئولوژیک و “حزب دولت” و تاکید بر خودحکومتی دمکراتیک اکثریت عظیم به نفع اکثریت عظیم .
- تاکید بر اهمیت تشکل یابی و سازماندهی در جامعه. چه تشکل های حزبی و چه تشکل ها و نهادهای غیرحزبی . ما معتقدیم که باید به استقلال تشکل های کارگری و دمکراتیک سایر اقشار مردم احترام گذاشت ، نه تنها استقلال از حکومت و نهادهای دولتی بلکه استقلال از احزاب و سازمان های سیاسی .
- اجرای کامل دمکراسی درون تشکیلاتی در سازمان از طریق برگزاری سالانه کنگره و نیز برگزاری منظم مجامع اینترنتی و اصل همه پرسی ، برسمیت شناختن حق گرایش و فراکسیون در چهارچوب مبانی کلی برنامه انقلابی سوسیالیستی سازمان ، دسترسی کامل همه اعضای سازمان به رسانه های نوشتاری ، شنیداری و تصویری سازمان برای بیان نظرات و انتقادات خود . هر نظری که در مجامع تصمیم گیری اکثریت بیاورد موضع رسمی سازمان خواهد بود . دوره ای بودن مدت عضویت در کمیته مرکزی از جمله راهکارهای دیگری است که از مادام العمر شدن اعضای کمیته مرکزی ممانعت می کند و چرخش و گردش نیرو را تضمین می نماید .
نکات بالا و نیز بسیاری موارد دیگر که در اسناد سازمان و سایت راه کارگر موجود است می تواند به کلیه مبارزین راه آزادی و برابری کمک کند که تصویر دقیق تری از وضعیت فعلی سازمان راه کارگر و خطوط عمده سیاسی و نظری آن داشته باشند .
در پایان، ضروریست در زادروز راه کارگر یادی کنیم از بیش از دویست جانباخته “راه کارگر” که در طول حیات جمهوری اسلامی بویژه در دهه شصت جان باختند و نیز انبوه رفقایی که در زندانها جانانه مقاومت کردند و با پایداری خویش ، موجبات تداوم حیات سازمان را فراهم نمودند . ما با همه جانباختگان راه آزادی و سوسیالیسم پیمان می بندیم که تا آخرین نفس و تا آخرین نفر به آرمان آنها که چیزی جز رهایی اردوی کار و رنج نبود وفادار باشیم . با امید به پیروزی کارگران و زحمتکشان در ایران و سراسر جهان!
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
سرنگون باد رژیم سرمایه داری اسلامی
کمیته مرکزی سازمان راه کارگر
۴ تیر ماه ۱۴۰۱
