ملاحظاتی پیرامون جنبش طبقه کارگر ایران و وظایف روشنفکران واقعا کمونیست ادامه‌ی خواندن→

کومله و دفاع از «رفراندوم» بارزانی به بهانه حل قلابی «مسئله ملی» ــ ادامه‌ی خواندن→

اعتراف رندانه دانالد ترامپ جهت حمایت از نژاد پرستی و جریانات شبه میلیشایی ـ ادامه‌ی خواندن→

سازمان «اقلیت»، قرارداد شرکت نفتی فرانسوی توتال و «سلطه امپریالیسم» بر ایران

ــ مقدمتا بگویم که یک تحلیل مارکسیستی لننیستی از شرایط اقتصادی ـ اجتماعی ایران نشان می دهد که ایران کشوریست تحت سلطه امپریالیسم و چریکهای فدایی خلق ایران حدود چهادهه پیش این تحلیل را از شرایط ویژه ایران ارائه دادند ، و اولین جریان کمونیست بودند و هستند که با اتکا به مارکسیسم لننیسم نشان دادن که مناسبات تولیدی حاکم در ایران بطور عام سرمایه داری و بطور خاص سرمایه داری وابسته به امپریالیسم و طبقه حاکمه بورژوازی وابسته به مثابه پایگاه اجتماعی سرمایه مالی یا امپریالیسم می باشد۰ نشان داده اند که بسط و گسترش این سرمایه داری محصول سلطه امپریالیم می باشد۰نشان داده اند که روبنای سیاسی این سرمایه داری به گواه عملکرد دو رژیم محمدرضا شاه و ج۰اسلامی چیز دیگری جز دیکتاتوری وسیعا و شدیدا قهر آمیز نیست۰ ادامه‌ی خواندن→

برای درک هر چه بهتر چنین اثر پر ارزشی در باره موضوع فوق ازطرف رفیق اشرف دهقانی و چریک‌های فدائی خلق که در چندین دهه گذشت یعنی‌ از بدو روی کار آمدن رژیم جمهوری اسلامی به این سؤ خصوصأٔ سالهای اولیه حیات ننگین این رژیم وابسته به امپریالیسم سال هایی که بخش چشمگیری از کارگران و زحمتکشان ایران نسبت به ماهیت ارتجاعی این رژیم متوهم بودند زمانی‌ که وظیفه تخطی ناپذیر کمونیست‌های واقعی بود که برای پیش روی انقلاب توده‌های تحت ستم ایران تحلیلی علمی‌ از ماهیت طبقاتی رژیم ارائه داده و بر اساس آن استراتژی و تاکتیک‌های مبارزاتی جهت پاسخ گویی به چنان نیازی را تعیین کنند سال هایی که به علت غلبه اپورتونیسم بر جنبش کمونیستی ایران در یوزگی و در بهترین حالت گیج سری در دستور کار به ظاهر کمونیستها بود، ادامه‌ی خواندن→

از اوائل سال جاری امواجی از مبارزات خود جوش تهی دستان کشور‌های عربی‌ منطقه در کادر ظرفیت جنبش‌های بدون رهبری انقلابی‌ (کمونیستی) سلطه بورژوازی وابسته اغلب این کشور‌ها را به لرزه در آورده است.یکی‌ از این خیزش‌ها ،خیزش مردم لیبی‌ می‌‌باشد، البته این خیزش به دلیل آنکه امپریالیسم جهت گسترش استراتژی میلیتاریستی خود که ده سال است این پروژه را زیر نام “مبارزه علیه تروریسم” به پیش می‌‌برد ، این بار به بهانه دروغین “جلوگیری از کشتار مردم لیبی‌ توسط دولت قذافی” جنگ را به کشور لیبی‌ گسترش داد  فرصت نیافت در سطح خیزش مردم دیگر کشور‌های عرب منطقه مثل تونس،مصر ،و یمن  رشد کند.آیا لشکر کشی امپریالیسم به هدف سرکوب این خیزش بوده؟ ادامه‌ی خواندن→

در ۲ ماه گذشته بر زمینه‌های مادی،زمینه هائی که با فقر و فلاکت مطلق،بیکاری‌های مزمن،گرانی کالاهای مورد نیاز مردم،گرانی روز افزون مواد غذا ای پایه‌ای مانند نان ،زمینه‌های مادی که با دیکتاتوری عنان گسیخته و تماماً خشونت آمیز تعریف می‌‌شوند ،دیکتاتوری هائی که پاسداری از مناسبات اقتصادی دائما بحران زده‌ای را بر عهده دارند که در بطن تقسیم کار امپریالیستی و وظایفی که در همین چهار چوب بر عهده آنها گذاشته شده است عامل اصلی‌ درد‌های ذکر شده و ،درد‌های دیگری مانند وضعیت بسیار دردناک نیمی از جمعیت کشور‌های خاورمیانه یعنی‌ زنان کار و زحمت ماحصل مستقیم عملکرد چنین مناسباتیست،انسان هائی(زنان محروم) که دقیقا به علت همین وضعیت و برای رهایی از آن، آنطور که دیدیم و می‌‌بینیم چه در خیزش چند ماه ی زحمتکشان ایران در سال گذشته و چه هم اکنون در کشورهای عرب منطقه دوش به دوش و می‌‌توان گفت پیش قدم و استوار علیه وضع موجود جنگیده و می‌‌جنگند ،امواجی از خیزش های مردمی کشور‌های عرب خاورمیانه و کشورهایی در شمال آفریقا از جمله کشور ثروتمند لیبی‌ را در نوردیده است و دیکتاتوری‌های حاکم را به مصاف طلبیده. ادامه‌ی خواندن→

پس از حدود سه هفته تداوم خیزش شجاعانه توده‌های ستم دیده مصر که به صورت تظاهرات و اعتراضات خیابانی عموم توده‌‌های محروم و بالاخره اعتصاب کارگران ،کشتار صد‌ها نفر از مردم بی‌ گناه به دست اوباشان دولتی ،دستگیری هزاران نفر از مردم به ویژه جوانان که تا کنون هم به رغم خواست مردم برای آزادی زندانیان سیاسی از سرنوشت آنها خبری نیست و همچنان در سیاه چال‌های بورژوازی وابسته این کشور اسیرند، ادامه‌ی خواندن→

پس از سال‌ها تقریبا خاموشی توده‌های ستم دیده منطقه ، خاموشی که دیکتاتوری‌های وسیعا و شدیدا خشونت آمیز حاکم در این کشورها به مردم تحمیل کرده بودند، در هفته‌های اخیر امواج خروشان مبارزات حق طلبانه توده‌های منطقه از تونس تا یمن و اکنون مصر بطور هم زمان سراسر منطقه را در نوردیده، و زمین را در زیر پای دیکتاتوری‌های وابسته به امپریالیسم در منطقه به لرزه در آورده و متأسفانه هر چند موقت و نه بطور پایدار در سد این دیکتاتوریها چنان شکافی انداخته اند که امپریالیستها را مجبور کرده‌اند که از نوکران خود مانند بن علی‌ و اکنون حسنی مبارک دست به شوید و به هدف تداوم سلطه خود به یار گیری جدید دست به زنند. ادامه‌ی خواندن→

بر زمینه ورشکستگی اقتصادی و فقدان کوچکترین چشم انداز بهبود اوضاع تحت نظام پوسیده حاکم بر کشور تحت سلطه تونس از هفته‌های آخر ماه دسامبر سال گذشته،بیکاران، فقرا،گرسنگان (کارگران و مردم محروم) کشور که جانشان از تمام این مصائب به لب رسیده است مرگ محمد بو عزیز جوان ۲۶ ساله لیسانسه که از طریق سبزی فروشی “زندگی‌” می‌‌کرد  و به دلیل آنکه پلیس حافظ سیستم ظالمانه حاکم سبب بر چیدن دکّه سبزی فروشی او شد به خود کشی‌ دست زد را بهانه قرار دادند و در ابعاد عظیم خصوصأ در شهر تونس پایتخت این کشور بر علیه دیکتاتوری بورژوازی وابسته که در بیست و سه سال گذشته به سرکردگی زین العابدین بن علی‌ مزدور بر آنها اعمال می‌‌شد به پا خواستند و یکی‌ از دیکتاتور های  مزدور امپریالیسم در منطقه را مجبور به فرار کردند. ادامه‌ی خواندن→