نقدی بر ترجمۀ آقای شیری از مقالۀ «لنینیسم چیست؟» بمناسبت نودمین سال انتشار «درباره اصول لنینیسم»، اثر استالین

این ترجمه را در این آدرس می توان یافت: ادامه‌ی خواندن→

پیش از خواندن این نوشتار، از خوانندگان خواهش می کنم، اگر نوشتار چند سال پیش نگارنده را نخوانده اند، و یا برای یادآوری و مقایسۀ مواضع نگارنده، و همچنین برای آنکه بهتر بتوانند موضع کنونی نگارنده را دریابند، نگاهی به آن نوشتار بیاندازند، که در سایت خوب «روشنگری» نیز درج شده بود، اما اکنون دسترسی به مطالب پیشین این سایت، متاسفانه ممکن نیست. با سپاس از گردانندگان سایت گرامی «دیدگاه»، که هنوز هم مطالب گذشته را در بایگانی خودشان نگهداری می کنند! ادامه‌ی خواندن→

فرزین خوشچین
ترجمه از روسی

گئورگی والِنتینُویچ پلخانوف
پاتریوتیسم و سوسیالیسم ادامه‌ی خواندن→

جمهوری اسلامی در همۀ عرصه های اجتماعی، تنها کاری، که می کند، ویرانگری است. این رژیم تنها برای نابودی کامل ایران ماموریتی پنهان و پلید را دارد انجام می دهد. از همین روی نیز، مبارزه با رژیم جمهوری اسلامی عرصه های بسیاری را در بر می گیرد- عرصه هایی، که همچون حلقه های زنجیری به یکدیگر پیوسته و تکمیل کنندۀ یکدیگر هستند؛ در همۀ زمینه های زیرساختهای اقتصادی-اجتماعی و فرهنگی، جمهوری اسلامی نقش ویرانگرانه ای را بازی کرده است- از نابودی کشاورزی و صنعت گرفته، تا گسترش فحشاء، لمپنیسم، اعتیاد، بزهکاری، اختلاس و … و در یک کلام، فاسد کردن همۀ جمعیت و همۀ جامعه. ادامه‌ی خواندن→

http://www.roshangari.net/1392/11/22/%d9%82%d9%87%d8%b1-%d9%88-%d8%a2%d8%b4%d8%aa%db%8c-%d9%81%d8%b1%d8%b2%db%8c%d9%86-%d8%ae%d9%88%d8%b4%da%86%db%8c%d9%86/

قهر و آشتی ادامه‌ی خواندن→

نسل انقلاب بهمن ۵۷، که باشکوهش خوانده اند، به یاد دارد، که جمهوری اسلامی در پی سرکوب فرهنگی، که به نام «انقلاب فرهنگی» راه انداخته بود، در پی توجیه ایدئولوژیک خودش برآمده و از حزب توده و جناح «اکثریت» در این راه بهره برداری کرده بود. «مناظره های ایدئولوژیک» براستی نه برای «مناظره» و نشان دادن دیدگاهها، بلکه برای کوبیدن دیدگاه مارکسیستی بودند، به شوهای تلویزیونی تبدیل گشته و تا اندازه ای هم توانسته بودند برخی ها را از تکیه گاه آرمانی خودشان محروم نموده و آمادۀ شکسته شدن در برابر شکنجه و سرکوبی نماید، که بزودی از راه فرامی رسید. ادامه‌ی خواندن→

گئورگی پلخانوف در کتاب ارزندۀ خودش به نام «اختلاف نظرهای ما» بخشی را زیر فرنام «بلانکیسم روسی» نوشته است.  در «بلانکیسم روسی» از جمله می خوانیم: ادامه‌ی خواندن→

آنارشیستها و سوسیالیستهای تخیلی تقریبا در همۀ کشورها یافت می شده اند. هرچه صنعت و در پی آن، شکلگیری طبقۀ کارگر و ساختار اقتصادی-اجتماعی کشور ضعیف تر و عقب مانده تر باشد، به همان اندازه، و شاید هم بسیار بیشتر، قدرت و نفوذ آنارشیسم و سوسیالیسم تخیلی در بین قشر تحصیلکرده و به اصطلاح «روشنفکر» جامعه بیشتر خواهد بود. و این بیماری واگیردار در بدن رهروان چنین مکتبی گاه تا پایان عمرشان خواهد ماند. ادامه‌ی خواندن→

اینک ۳۵ سال از عمر ننگین جمهوری اسلامی می گذرد و جامعۀ ما نیازمند رنسانس خود-ویژه ای می باشد، رنسانسی، که نه تنها تضمین کنندۀ فرارویی به جامعه ای سکولار خواهد بود، بلکه همچنین، رهگشای دمکراسی بوده و به پیوند هرچه بیشتر مردم سرتاسر کشورمان خواهد انجامید. ادامه‌ی خواندن→

اینگونه، که رسانه های جمهوری اسلامی پراکنده اند، آخوند حسن روحانی (فریدون) در سال ۱۹۹۸ دکترای خود را در رشتۀ «حقوق اسلامی» از دانشگاه کالِدونین گلاسکو گرفت. اما سوابق تحصیلی و دورۀ نمایندگی حسن روحانی در مجلس، نشان می دهند، که او هرگز نمی توانست در کلاسهای درس این دانشگاه شرکت نماید، زیرا در همان زمان نماینده و کارگذار دولت بود. همچنین، هیچگونه مدرکی دال بر درس خواندن او در این دانشگاه و رسالۀ دکترای او از این دانشگاه به دست نیامده است. و این در حالی است، که حسن روحانی سالها پیش از تاسیس این دانشگاه در سال ۱۹۹۳، خود را «دکتر در رشتۀ حقوق» معرفی می کرد. با اینهمه، جالب است بدانیم تز دکترای آقای روحانی ادامه‌ی خواندن→