گزارشی دیگر در مورد افغانستان که نشان از وضعیت عمومی آن دارد. بنا به گزارش سازمان بین‌المللی مهاجرت که در اوایل ماه مه امسال منتشر شد، آمار آوارگان داخلی در افغانستان به ۵ میلیون نفر افزایش یافته است. این رقم نشان از یک افزایش ۱۶ درصدی نسبت به سال قبل دارد. عوامل اصلی افزایش آوارگان داخلی، جنگ و حوادث طبیعی مانند سیل ، زلزله و خشکسالی است. هر چند که ادامه مداوم جنگ در ۴ دهه گذشته بر اثر دخالت های قدرت های بزرگ و مرتجعین منطقه ای عامل اصلی این آوارگی است اما حوادث طبیعی نیز موثر بوده است. تنها چند روز پیش بر اثر جاری شدن سیل در مناطق غور و هرات حداقل ۲۴ نفر جان باختند و بسیاری از مردم فقیر خانه و کاشانه خود را از دست دادند و به صف آوارگان پیوستند. آمار سازمان جهانی مهاجرت این مسئله را نیز تایید می کند که ۷۸درصد این آوارگان در اثر جنگ و ۲۲ درصد آن به دلیل حوادث طبیعی بوده است. بیشتر آوارگان از استان های هلمند، هرات، بلخ، ننگرهار و قندهار هستند.
میزان مهاجرت به ثبات و اوضاع اقتصادی بستگی دارد. و همین نشانه ادامه شرایط بی ثباتی و وضع بد اقتصادی کشور است. ادامه اشغال و حضور نیروهای خارجی، بالا گرفتن جنگ با طالبان و ظهور داعش و دیگر نیروهای وابسته به پاکستان، ایران، عربستان و غیره عامل مهم این بی ثباتی در چهار دهه گذشته بوده است. نه تنها واقعیت بلکه همین تاریخ ۴ دهه نشان می دهد تا زمانیکه قدرت های بزرگ دست از دخالت خود از افغانستان برندارند، بسختی می توان تصور کرد که این جنگ ها پایان یافته و افغانستان فرصتی خواهد یافت تا زیرساختهای لازم برای پیشگیری و یا مقابله با حوادث طبیعی را ایجاد کند.
این روزها در مورد صلح با طالبان در افغانستان سروصدای بسیاری برپا شده است و ظاهرا این نوید را می دهد که گویا مردم افغانستان ممکن است از جنگ و مصایب و عواقب آن رهایی یابند. اما درک این مسئله دشوار نیست که این صلح بین بنیادگرایان اسلامی ضد مردمی و امپریالیستها و دست نشاندگانشان در واقع اعلام جنگ دیگری است علیه مردم.
هرچند آمریکا تلاش دارد خود را از یک مهلکه ۲۰ ساله و هزینه گزاف آن برهاند اما سیاست هایش را از طریق نیروهای مرتجع وابسته به خود از جمله پاکستان و طالبان به پیش خواهد برد. سیاست هایی که جنگ و ضدیت با مردم را در بر خواهد داشت. این به اصطلا ح صلح اگر هم به نتیجه برسد تنها سیاست های ضد مردمی یک حکومت افراطی اسلامی را بر فشارهای توده های مردم خواهد افزود در حالیکه پایانی بر جنگ نخواهد بود.
بنابراین در صورت ادامه چنین شرایطی بازهم آوارگان داخلی و مهاجرت ها به کشورهای همسایه و دیگر کشورها ادامه خواهد یافت. همان گونه که در چند سال اخیر شاهد افزایش مهاجرت افغانستانی ها به کشورهای دیگر نیز بوده ایم.
جنگ بیست ساله ای که آمریکا با اشغال افغانستان علیه مردم افغانستان به پا کرد نه تنها صلح و ثباتی برای افغانستان به بار نیاورد بلکه صدها هزار کشته و زخمی نتیجه اولیه آن برای مردم بوده است. در حالیکه اوضاع اسفناک اقتصادی و بی ثباتی همچنان صفت مشخصه ای برای افغانستان باقی مانده است. چگونه می توان انتظار داشت که آمریکا و طالبان برای افغانستان صلح را به ارمغان بیاورند.
تنها راه رهایی برای مردم افغانستان مبارزه علیه کلیه نیروهای مرتجع امپریالیستی، منطقه ای و دست نشاندگان آنها و همچنین نیروهای بنیادگرای اسلامی از جمله طالبان، داعش و جهادی ها و برقراری یک حکومت مردمی است که اتکائش به توده های مردم و نه ارتجاع جهانی و منطقه ای باشد. در غیر اینصورت افغانستان همچنان محل تاخت و تاز این قدرتها باقی خواهد ماند.
مبارزه برای جهانی بدون مرز ( افغانستان – ایران)
www.youtube.com/channel/UCRVpQHnc2v-F8sTYAe7Iddg
