در آستانه ۸ مارس، روز جهانی زن شکاف بین رژیم اسلامی و مردم ایران بیش از پیش عمیق شده است. فعالین جنبش زنان اگر چه برای کوچکترین خواستهای خود روزانه با رژیم اسلامی در جدال هستند اما به مرور به این نتیجه رسیده و می رسند که هیچ یک از مطالباتشان در رژیم اسلامی بدست نمی آید. سرکوب بیرحمانه و خشن اعتراضات زنان با مطالباتشان در عرصه های خانواده، محیط کار، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و آموزشی جنبش زنان را بسوی دستیابی به خواستهایشان در فردای عبور از رژیم اسلامی سوق داده است. به این اعتبار رژیم اسلامی تحقق خواستهای زنان را بدست خود به عمر خویشگره زده است. برای جنبش زنان چاره ای باقی نمانده که حتی برای ابتدایی ترین خواستهای خود با دیگر جنبشهای اجتماعی و طبقاتی متحد شود تا همگی از رژیم اسلامی عبور کنند.
عبور از رژیم اسلامی مستقیما پای نظام جانشین را بمیان میکشد که نه این یا آن خواست زنان بلکه تکلیف کل مطالبات جنسیتی و طبقاتی زنان را در سطح کلان تعیین می کند. سه نوع سیستم سیاسی، اقتصادی و اجتماعی برای نظام جایگزین در جدال اند. نظام سلطنتی، جمهوری لیبرال لائیک یا سکولار و نظام سوسیالیستی. نظام سلطنتی و جمهوری لیبرال اگر چه بر دو ساختار سیاسی متفاوت پادشاهی و جمهوری اتکا دارند اما از نظر سیستم اقتصادی هر دو متکی بر اقتصاد نئولیبرالی هستند که در سطح جهان فقر را زنانه کرده است. به این اعتبار هیچ یک از این دو نظام جانشین ادعای رفع ستم طبقاتی بر زنان را ندارند و نمی توانند داشته باشند. نظام جانشین سلطنتی و جمهوری لیبرال هر دو ادعا دارند که قادرند تا حدی ستم جنسیتی بر زنان را کاهش دهند. از جمله حجاب اجباری را لغو کنند، فحشای اسلامی صیغه را با فحشای غیر اسلامی جایگزین کنند و پاره ای از محدودیتهای زنان در خانواده و بازار کار را کنار بزنند. تنها با آلترناتیو سوسیالیستی است که ستم جنسیتی و طبقاتی بر زنان تواما کنار زده خواهد شد و با ساختار شورایی که بر نمایندگی مستقیم متکی است زنان امکان می یابند تا در تعیین سرنوشت زنان و جامعه اشان مستقیما دخالت کنند.
آلترناتیو جناح چپ و سوسیالیست جامعه از طریق اتحاد جنبش زنان با جنبش کارگری، دانشجویی، اعتراضات معلمان و بازنشستگان و جنبش رفع ستم ملی که هیچ یک جنبشی صرفا مردانه نیست، قدرتمند میشود و از رژیم اسلامی عبور می کند. “نان کار آزادی” که چتر اتحاد همه این جنبشهاست تمام خواستهای آزادیخواهانه، برابری طلبانه، اقتصادی، رفاهی این جنبشها را نمایندگی می کند. در تمام این سالها سپاه، خامنه ای و نهادهای اطلاعاتی با همنوایی محور مقاومتی ها در تلاش بوده و هستند تا جنبش “نان کار آزادی” در ایران را محدود و سرکوب کنند. منتها با بقدرت رسیدن برادران دینی و طبقاتیشان در افغانستان که مقاومت شجاعانه زنان با شعار “نان کار آزادی” در کابل و دیگر شهرها را در مقابل امارت اسلامی طالبان شکل داد، این جنبش از مرزهای ایران فراتر رفت و بیشترین زمینه را برای اتحاد زنان دو کشور علیه هر دو شاخه ارتجاع اسلامی در منطقه فراهم کرد.
زنده باد هشت مارس، روز جهانی زن
زنده باد جنبش زنان علیه نابرابری های جنسیتی و طبقاتی
نابود باد آپارتاید جنسیتی در ایران
سرنگون باد رژیم اسلامی
اتحاد سوسیالیستی کارگری
هفتم مارس ۲۰۲۲
