بیانیه اول مه ی ١٤٠٣ (٢٠٢٤)حزب سوسیالیست انقلابی
روز جهانی کارگر، روز اتحاد طبقاتی-سوسیالیستی و ضد کاپیتالیستی!
فرا رسیدن روز جهانی طبقه کارگر را به کارگران و مبارزین راه آزادی و برابری شادباش میگوئیم. به این امید بیش از پیش مارشهای کارگری پرچم سوسیالیستی و کیفرخواست طبقاتی کارگری علیه نظام استثمارگر سرمایه داری بر آن حک خورده باشد!، اجازه داده نشود روز همبستگی جهانی و طبقاتی کارگران به تریبون سنتهای چپ غیر کارگر و گرایشات مختلف بورژوازی و خورده بورژوازی تبدیل گردد!
کارگران را فرامیخوانیم که با اتحاد صفوف جنبش طبقاتی خود پرچم انقلابی ضد کاپیتالیستی کمونیستی مارکس را علیه نظام کار مزدی سرمایه داری بر افراشته تر و با قدرت طبقاتی به مراتب نیرومند تری به اهتراز در بیاوریم!. عزم و اراده و تعهد خود را برای پایان دادن به جهان ضد انسانی بردگی مزدی سرمایه داری، و ضرورت دست یابی به یک جامعه آزاد، برابر، مرفه، بدون مالکیت بر ابزار تولید، و در یک کلام به یک نظام شورایی کارگری و سوسیالیستی را اعلام نمائیم!
در جهان”متمدن”حاکم سرمایه داری که با تزئیناتی مانند”دمکراسی”، “حقوق بشر”، انوع اسلام و ادیان و ملت پرستی، و مملو از دوروئی و دروغ و خرافه پرستی، استتار شده است، به جز تداوم استثمار وحشیانه کار مزدی انسان از انسان،گسترش نابرابری و فقر و گرسنگی و عمیقتر شدن فاصله طبقاتی، تداوم جنگ و کشتار و خون ریزی و خانه خرابی، وبغیر از یک بربریت عریان و سازمانیافته هیچ”دستاورد”ی برای بشریت به همراه نداشته و در آینده نیز هرگز نخواهد داشت!
دولتها و جنبشهای ارتجاعی حامی چنین نظام ظالمانه ی این موقعیت غیر انسانی را همواره در قالبهای خرافی و فریبنده ی مانند دفاع از:”کشور و میهن”،”ملت وخاک و زبان”،”فرهنگ و دین و نژاد”، وغیره، با عربده کشیهای ملیگرایانه و مذهبی، و یا”دمکراسی”طلبی و”حقوق بشری” تزئین کرده اند و متاسفانه توانسته اند کلاه روی سر بخش اعظم مردم بگذارند. بدینترتیب منافع کثیف اقتصادی، سیاسی و دولتی طبقه انگل، استثمارگر، مفتخور، دزد و فاسد خود را در چنین پوششهای محقق و تامین کرده اند. امروز از اوکراین و روسیه در اروپا تا اسرائیل و فلسطین و جمهوری اسلامی در خاورمیانه جنگ و کشتار و ویرانگری و تروریسم و خون جاری است و این اوضاع هولناک و وریانگر سرمایه داری بیش از پیش در مقابل چشمان ما به نمایش گذاشته شده است!، و این همه توحش و بربریت، و سیاست ضد انسانی و زشت و سازماندهی شده کشتار انسانیت را با ادعاهای پوچی مانند خدا و اسلام، میهن و ملیت، و دفاع از خاک و سرزمین بخورد جامعه جهانی داده میشود! آیا زشت تر و دروغگو تر و فریبنده تر از این نوع ادعاها وجود دارد؟
در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی و بورژوازی ایران نیز ما با یک رژیم قرون وسطی سرمایه دارای به غایت فاسد و استثمارگر، ضد کارگر، ضد زن، ضد آزادی، شلاق زن و آدمکش و تروریست مواجه هستیم. نظامی که طبقه کارگر را در این ٤٥ سال به برده تبدیل کرده و هر سال ٥-٦ برابر با دستمزدهای زیر خط فقر، با زورگویی و بدون داشتن حق تشکل، تحزب،اعتصاب و اعتراض، تحمیل میکند. سرنگونی و نابودی فوری چنین نظامی نه تنها یک وظیفه فوری کارگری و سوسیالیستی میباشد، که باید امر هر انسان و نیروی آزادیخواه و انقلابی نیز باشد. برعکس ادعاهایی پوچ غیر انقلابی-پوپولیستی و بورژوازی در صفوف پوزسیون و اپوزسیون، هرگز نمیتوان با زبان خوش و یا صرفا از راه”اعتراض خیابانی”،”خشونت پرهیز”،”مدنی”،”رفراندوم”و غیره چنین نظام وحشی سرمایه داری-اسلامی تا دندان مسلح و تروریست را از سر راه برداشت. باید به این واقعیت ساده بیشتر پی برد که جنبش طبقاتی ما تنها با تامین اتحاد میلیونی و مبارزه سازمانیافته طبقاتی صفوف خود، وهمزمان با اعمال قهرانقلابی و جلب حمایت صف آزادیخواهان قادر به سرنگونی کلیت این نظام و جمع کردن بساط جهل و جنایت سرمایه داری ایران خواهیم بود.
رفقای کارگر!
در چنین روزهای، روز فکر کردن و چاره جوئی عمیق تر و جدی تر برای رفع کمبودهای بزرگ کنونی جنبش مان و پایان دادن عملی به آن هست!،علاوه بر رفع فوری کمبودهای گسترده کنونی صفوف جنبش کارگری و سوسیالیستی در دوره حاضر، باید بتوانیم جواب درست تر اوضاع پرتلاطم کنونی را نیز بدهیم. واقف هستیم که سراسر کشور با بحران و اعتراضات وسیع و همه جانبه سیاسی، اقتصادی و اجتماعی درگیر هست، از اینرو وظایف کارگران و رهبران آن به مراتب سنگینتر و سرنوشت سازتر شده است!، چنانچه نتوانیم پرچم کارگری-شورایی وسوسیالیستی خود را به پرچم و آلترناتیو اکثریت جامعه تبدیل کنیم، و نتوانیم آنرا به عنوان پرچم سیاسی و معنی پیروزی بر جمهوی اسلامی تبدیل نمائیم جنبش ما بطور قطع بدتر از سال ٥٧ ناکام میماند وشکست خواهیم خورد. به این اعتبار سال ١٤٠٣ میتواند سال بسیار سرنوشت سازی برای تعین تکلیف جنبش طبقاتی ما باشد. اینکه بورژوازی و نظام اسلامی اش را شکست میدهیم یا شکست مان میدهند؟،تماما به ایفای نقش متحد طبقاتی و میلیونی و سازمانیافته طبقه کارگر و زحمتکشان جامعه و به ویژه به نقش پیشرو رهبران میدانی و سوسیالیست ایران با پرچم و افق کارگری و سوسیالیستی گره خورده است!.
حزب سوسیالیست انقلابی، به مثابه بخشی از این روند و مبارزه، برای کسب پیروزی جنبش سوسیالیستی و کارگری به این امر طبقاتی تعلق دارد و در این راه تلاش خواهد کرد!
فعالین و پیشروان سوسیالیست جنبش طبقه کارگر!
در دوره ای که جامعه با بحران و جدال و کشمکش مواجه هست، طرح مطالبات متحد کننده تر و پیشبرنده تر ، چه بسا با افق روشنتر کارگری و انقلابی، که از ماهیت کاملا ضد سرمایه دارانه و ضد حکومتی شفافتری برخوردار باشد و بتواند اکثریت جنبش کارگری و زنان و جوانان و شهروندان مبارز را در آن نمایندگی نماید، بسیار بسیار ضروری است!. در پروسه تدارک اول مه ی امسال و بعداز آن نیز میتوان چنین نقشی را ایفا نمود و مبتکرش بود. به منظور تامین سیاست یکدست تر و رهبری متحد کننده تر و پیشبرد یک مبارزه سازمانیافته تر سراسری و متکی به جنبش طبقاتی کارگری- سوسیالیستی در سال جاری، جنبش ما میتواند چون پتانسیل اش را دارد و موظف هستیم چنین اتحاد و پیشبرد مبارزه ای را تامین کنیم و به سرآنجامش برسانیم.
از جمله میتوان حول مطالبات محوری زیر متحد شد و با قدرت میلیونی علیه کلیه دشمنان طبقاتی و حکومت ضد کارگری اسلامی متحد گردید و تا تحقق آنها میدان را خالی نکنیم:
-افزایش حداقل دستمزد سال ١٤٠٣ به ٣٠ میلیون تومان!
– تامین دستمزد برابر در ازای کار برابر زنان و مردان!
– افزایش فوری حقوق بازنشتگان، معلولان، کادر درمانی و فرهنگیان!
– لغو فوری تصمیم دولت و شورایعالی کار در باره حداقل دستمزد!
-ممنوعیت عدم پرداخت دستمزد به موقع !
– ممنوع شدن اخراج با هر بهانه ای!
-پرداخت بیمه بیکاری برای همه افراد بیکار و آماده بکار!
-پایان دادن به تبعیض و رفتار غیر انسانی با کارگران مهاجر!
-آزادی همه زندانیان سیاسی از جمله زنان و کارگران بازداشت شده!
– توقف فوری فضای سرکوب و امنیتی در مراکز کار و تحصیل و سراسر کشور!
-برخورداری از حق بدون قید و شرط نقد علنی و افشای نهادها و رسانه های دولتی، مذهبی و ارگانهای سرکوبگر نظامی- امنیتی، بدون نگران از تعقیب امنیتی – قضایی!
-برخورداری از حق بدون قید و شرط تجمعات اعتراضی، راهپمایی، و مبرم بودن ایجاد تشکل و حق اعتصاب و تحزب کارگری، تماما مستقل از دولت و مذهب و ملیت!
-اعلام انحلال کلیه نهادهای دولتی–”کارگری”، دولتی –”دانشجوی”، دولتی-“زنان”…!
-کار کودکان و زندگی خیابانی آنان شرم آور است و باید ممنوع شود!، تامین زندگی اقتصادی همه کودکان زیر ١٨ سال باید توسط دولت تامین گردد!
– اعلام تعطیل رسمی روز جهانی کارگر ( ١١ اردیبهشت) و اعلام حق آزادانه ایجاد تشکلهای کارگری اعم از شورایی و اتحادیه ی…، اما تماما مستقل از دولت و کارفرمایان و دیگر نهادهای مذهبی و وابسته به حاکمیت، ماننده شوراهای اسلامی، خانه کارگر و انجمنهای صنفی،… !
-مردود اعلام کردن ”هفته کارگر دولتی”. این پروژه ضد کارگری از سوی همه کارگران باشرف و آگاه افشا و طرد خواهد شد!
-پایان دادن فوری به پوشش و حجاب اجباری!، ضرورت رسوا کردن نهادهای اسلامی و دولتی که علیه زنان سازمان داده شده اند و باید جامعه علیه همه ی این تصمیمات و سیاستهای ضد انسانی بسیج گردد!
-برابری کامل زن و مرد و لغو هر گونه سیاست و قوانین و شریعت ضد زن!
-لغو مجازات شنیع اعدام!
– رایگان کردن کلیه هزینه های دانش آموزان و دانشجویان!
– پایان دادن به ماجراجویهای نظامی حکومت اسلامی در منطقه وپایان دادن به تامین هزینه نیروهای تروریستی نیابتی اسلامی در کشورهای همجوار و منطقه!
– پایان دادن به هر نوع همکاری نظامی مستقیم و غیر مستقیم و پیمانهای نظامی با کشورهای منطقه!
– پایان دادن به تعقیب و اعمال تروریستی علیه همه ی متقدین و مخالفین سیاسی در داخل و خارج کشور!
– مجازات فوری کلیه نیروهای نظامی قاتل، از جمله در رویداد خیزش انقلابی ١٤٠١، و همچنین در جریان حمله شیمایی به هزارها مدرسه فرزندانمان!. دولت باید به همه خانواده های که فرزندانشان را کشته و یا به آنها آسیب جسمی و روحی رسانده است خسارت پرداخت کند!
-…
مطالبات بر حق فوق را تنها با تامین همبستگی و قدرت به مراتب متحدتر جنبش طبقاتی ضد سرمایه داری و ضد حکومتی میتوانیم بازور از حلقومشان بیرون بکشیم و تحمیل نمائیم. بدون کسب چنین موقعیتی، در پوشش جمهوری اسلامی نه محقق خواهد شد و نه هرگز دادنی هستند. جنبش سیاسی-مطالباتی فوق را با اتکا به مکانیزم مبارزاتی سنتهای اعتراضی و اعتصابات میلیونی کارگری و همچنین جلب حمایت عملی اکثریت جامعه تحقق میابد. هدف تاکتیکی و بلاوسطه ما در این عرصه شکستن دیوار صفوف دشمنان طبقاتی مان است. این دست از طرح مطالبات نه به منظور توقف در ایستگاه “رفرمیستها” و” سندیکالیستها” و بازی در میدانهای سنتهای سازشکار و دولتی، نه حتی به منظور صرف”رادیکال”طرح نمودن روی صفحات کاغذ!. کاملا بر عکس، در میدان زمین صفت مبارزه طبقاتی و به هدف تدارک انقلاب کارگری و رسیدن به یک حکومت شورایی و سوسیالیستی بدون توقف باید تداوم پیدا کند. از این مسیر ما همواره در جستجوی متحد تر شدن و انقلابی تر عمل کردن برای کسب پیروزی و به خاک مالیدن پوزه حاکمیت اسلامی و سرمایه داری ایران هستیم!
ما سوسیالیستهای طبقه کارگر میگوئیم قدرت طبقه کارگر صرفا”در خیابانها”نیست!این نوع تلقی از“انقلابیگری” به استراتژی و انقلابیگری کارگری بیربط است! ما میگویم برعکس، بیشترین قدرت اجتماعی طبقه کارگر بدوا در کارخانه و مراکز کار و در اعتصاب و تعطیل کردن مراکز کار و چرخ تولید نهفته است. بدون رخ دادن چنین اتفاقی، قدرت در کف“خیابانها “نیز، هر چند”باشکوه”و پرهیجان، اما هنوز عامل اصلی و موثر در تغییر تناسب قوای پایه ی و زیربنائی در درون یک جامعه نیست و نخواهد بود!، و اگر هم باشد کارگران و آزادیخوان چیزی بدست نمیآورند مانند اکثر”انقلابات” تاکنونی در جهان. چنانچه کارگران، از جمله در اوضاع سیاسی کنونی ایران، در روز اول مه ی، و روزها و ماهای پس از آن چرخ تولید را بخوابانند، کلید برق را پائین بکشند، لوله نفت را ببندند، موتور حمل و نقل،تاکسی، اتوبوس، قطار و هواپیما را خاموش نگاهدارند و…، نه تنها قدرت اجتماعی و طبقاتی خود را به رخ جهان خواهند کشید بلکه تناسب قوا را در ایران با سرعت تغییر خواهند داد و لرزه بر پیکره فاسد دولت اسلامی مستبد و فاسد و سرمایه داران انگل خواهند انداخت. اتفاقا توسل به ابزار اعتصاب متحد و سراسری، به ویژه با جلب حمایت اکثر جامعه، ابزار سرکوب را نیز بی تاثیر خواهد کرد، در چنین موقعیتی بیش از پیش با احترام بیشتری به کارگر و جایگاه سیاسی و اقتصادی او به مثابه یک طبقه اجتماعی قدرتمند مورد توجه همگان قرار خواهد گرفت!.
حزب سوسیالیست انقلابی ایران کلیه کارگران و زحمتکشان و صف آزادیخواهان را فرامیخواند در اشکال مختلف به استقبال تدارک و برگزاری اول مه ی با شکوه در مراکز کارگری و میادین شهرهای ایران بروند. ما همچنین آزادیخواهان سراسر کشور را فرامیخوانیم وسیعا در برنامه های روز ١١ اردیبهشت، با پیوستن به صف کارگران، این انسانهای زحمتکش شرافتمند، استثمارشده ترین و سرکوب شده ترین طبقه، آنها را تقویت و حمایت کنید!
این جنبش و طبقه و تک تک آن عزیزان حقیقتا سرنوشت سازترینها در تحولات سیاسی کنونی ایران هستند، اجازه ندهید اوباش جمهوری اسلامی تحت هیچ شرایطی به مراسمها و تجمعات کارگری تعرض نمایند!.
از فرزندان خود بطور گسترده حمایت عملی و میدانی کنید!
زنده باد اول مه ی، روز جهانی کارگران!
مرگ بر نظام سرمایه داری!
مرگ بر جمهوری اسلامی!
زنده باد سوسیالیسم!
زنده باد حکومت شورایی کارگران و زحمتکشان!
حزب سوسیالیست انقلابی ایران
٢٧ فرورین ١٤٠٣
١٥آوریل٢٠٢٤
