در سوگ‌مرگ کارگرانی که قربانی مطامع سرمایه‌داران شدند
باری‌دیگر دو کارگر شریف جان باختند و دوباره پدران‌و‌مادران و همسران‌و‌فرزندانی در غم از دست‌دادن عزیزان خود به‌داغ نشستند. دوباره دو جان عزیز از میان ما پرکشید و رفت. در روز پنجشنبه ۳۰ آذرماه ۱۴۰۲ جواد نوروزی و مصطفی عباسی دو‌کارگر اخراجی پتروشیمی چوار ایلام در‌محوطه این کارخانه و در‌اعتراض به تصمیم ناعادلانه مدیران خود را حلق‌آویز کرد و جان باختند. هنوز از خودکشی حیدر محسنی کارگری متاهل و پدر دو فرزند، یکی‌از کارگران اخراج‌شده پتروشیمی چوار ایلام در شام‌گاه چهارشنبه چهارم مرداد، زمان چندانی نگذشته است. در فاصله بین دی ماه۱۴۰۱ تا مرداد ماه ۱۴۰۲ چهار کارگر دیگر اخراج‌شده از پتروشیمی چوار ایلام اقدام به خودکشی کردند، که هر چهار تن نیز جان باختند.
چه‌کسی مسئولیت مرگ این کارگران را برعهده می‌گیرد و تاکنون چه‌اقدامی در این رابطه صورت گرفته است؟ چه‌کسی حکم اخراج این کارگران را، و به چه‌دلیلی به‌دست آنان داده است؟ کارگران از «رحمت‌اللهی» معاون حراست و «گرشاسبی» مدیرعامل پتروشیمی به‌عنوان دو فردی که در اخراج کارگران معترض نقش دارند نام می‌برند؛ اما آیا تاکنون این افراد و یا بالا‌دستی‌های آنان که ایشان اوامرشان را اجرا می‌کنند، مورد سئوال و مواخذه قرار گرفته‌اند؟
به‌دنبال اجتماع کارگران این مرکز پتروشیمی در محوطه‌ی مجتمع به‌تاریخ هفتم مرداد که ایشان طی آنان خواستار برکناری و مجازات همه‌ی آن‌هایی شده بودند که حکم اخراج حیدر محسنی را بعد‌از ۱۸ سال کار و مرارت، به دست وی داده بودند؛ شورای تأمین چوار، اطلاعیه داد که طی آن «تعدادی از مدیران پتروشیمی ایلام ممنوع‌الورود اعلام شدند»؛ اما پس‌از این فریب‌کاری نمایشی چه اتفاقی افتاد. خودکشی دو کارگر دیگر در دوسه روز گذشته پوشالی‌بودن این اطلاعیه را به‌روشنی آشکار می‌کند. دولت سرمایه داران در عمل‌کرد چهل‌و‌چهار ساله خود به‌خوبی نشان داد که در کدام‌سو ایستاده و از منافع چه‌کسانی دفاع می‌کند. کارگران دیگر اعتمادی به این‌دولت ندارند.
گرایش مارکسیست‌های انقلابی ایران ضمن ابراز هم‌دردی با همه کارگران رنج‌دیده ایران، به‌ویژه خانواده‌های داغدار این عزیزان خواستار تشکیل هیئتی مورد اعتماد کارگران و از درون خود کارگران پتروشیمی چوار ایلام برای بررسی و تعیین نقش و مسئولیت مدیران و صاحبان کار می‌باشد. ما مرثیه‌خوانی نمی‌کنیم. ما می‌گوئیم: مشکل کارگران تنها به‌دست خود کارگران حل خواهد شد. اگر دولت صاحب‌کارها و سرمایه‌دارها به‌راستی خواهان حل این مشکل می‌بود که ما امروز شاهد این فاجعه و پرپرشدن گل زندگی دو کارگر دیگر نبودیم.
ما تاکید می‌کنیم یافته‌های این هیئت تنها مرجع مورد اعتماد کارگران خواهد بود و دولت موظف است که براساس این اطلاعات خسارت‌های وارده به خانواده این عزیزان را پرداخت کند، و آنانی را که مسئول این فاجعه بوده‌اند مورد بازخواست و مواخذه قرار دهد. این جریان زمانی مورد وثوق همه کارگران خواهد بود که اجرای این مطالبات زیر نظر رسمی و مستقیم هیئت بررسی انتخاب شده از سوی خود آنان قرار داشته باشد.
- پیش به‌سوی تشکیل نهادهای مستقل کارگری
- پیش به‌سوی اتحاد و اعمال قدرت کارگری از طریق شوراها
- پیش به‌سوی برقراری حکومت کارگری
گرایش مارکسیست‌های انقلابی ایران
دوم دی ماه ۱۴۰۲
