برای قربانیان ِ زمین لرزه های همین روزها
هی!
خدایی که
آن بالا نشسته ای و
شب و روز
حکم ِ قتل صادر می کنی
برای هر آن که
کرنش نکند
به مقام ِ خدایی ات
خدای قتل های زنجیره ای ِ
همه ی این سال های سیاه
پنهان شده
درپشت ِ دیوارهای نامریی
کسی هم نمی داند
مخفی گاه ات
کدام عرش ِ برین است
یا کدام
پناهگاه ِ زیر ِ زمین
دست ِ کسی هم نرسیده به تو
یقه ات را بگیرد
بیاردت پایین
از آن بالا
سوآل پیچ ات کند
اما
اگر نمی دانی بدان
حالا
در یکی از همین روزهای زلزله خیز
دهه ی هشتادی های خدانشناس
جوانان و
نوجوانان ِ بی باک
می کشندت به زیر و
دستگاه ِ کبریایی ات را
برای همیشه
یکسان می کنن/ با خاک.
