آغامحمدخان!
مردک ِ نادان!
ازکدام سیاهچاله ی
آسمان ِ جهالت
فرو افتادی
کدام نقطه ی تاریک ِ زمین
شکافت و
سر وکله ی تو شدپیدا
مردک ِ نادان!
آغامحمدخان!
تخم و ترکه ات را
کاشتی و گذاشتی
در ایران
که چشم در بیاورند
از حدقه های جوان
که تجاوز کنند
به شیوه ی اجدادی ات
به دختران و زنان
آغامحمدخان!
مرجع ِ تقلید ِ
هرچه مثل ِ خودت نادان!
ازقعر ِ زباله دان ِ تاریخ
بیا و ببین
بیا و بشنو
مرده بادهای
شبان/ روزان
از مدرسه ها و دانشگاه ها
از کارخانه ها
از پشت ِ بام ها
از کف ِ خیابان ها
همه/ همصدا
نثار ِ
زباله/ پسمانده های
دوران ِ یکه تازی ِ تو
در زمین و زمان
تا که
بر راه و رسم ِ ننگین ات
بگذارند: نقطه ی پایان.
توضیح: نوشته اند: آغامحمدخان به تلافی ِ یاری رسانی ِ مردم ِ کرمان به لطفعلی ِ زند، بعد ازتصرف ِ آن شهر چشم ِ ده ها هزار مرد و زن را کور کرد.
