گامهای بلند قیام ابان به سمت انقلاب و سرنگونی حکومت اسلامی سرمایه

سعيد صالحى نيا
November 24, 2019

گامهای بلند قیام ابان به سمت انقلاب و سرنگونی حکومت اسلامی سرمایه

مقدمه:

چند روزی از اغاز قیام ابان که ابتدا "شورش بنزین" نامیده شد گذشته صحنه های جدیدی پیش روی تاریخ ایران و منطقه قرار گرفته

به خلاف ادعای حکومت ، عنصر سرکوب، کشتار ، تیر اندازی به مردم ، دستگیریهای وسیع و تهدید به اعدام  نتوانسته عظم مردم برای جلو روی را بگیرد. دیگر خواستها روی قیمت بنزین متمرکز نیست. میلیونها مردم در تب و تاب هستند که ریشه نظام را بکنند.

رژیم اسلامی در حضیض ذلت خود با خزانه خالی شده از دزدیها چپاولگریها و سیاست نظامی گری دارد وزیر نیروی خود را به روسیه می فرستد تا 5 میلیارد دلار وام بگیرد! ظاهرا قرار دارند برای فرار خود برای سرکوب بیشتر مردم برای وقت خریدن انرا خرج کنند! 

امار کشتارها زخمی ها وزندانیها بالا می رود اما اراده مردم را سست نمی کند.نسل کنونی در ایران اماده از خودگذشتگی و جانبازی برای ازادی و زندگی انسانی است.این نسل هم می داند که تا برای ازادی بها ندهد به نتیجه نخواهد رسید.

در این مقاله نکات دیگری را در موضوع روند قیام ابان و دورنماهایش ارائه می دهم:

 

(1)ازقیام 88 دیماه 96 تا تحول کیفی قیام در  ابان 98

وقتی 3 فاز قیام های 88 و 96 و 98 را کنار هم بگذاریم ، مسیری کیفی و رو به جلو را می بینیم. هم به فهم لحظه کنونی کمک می کند هم به پیش بینی لحظات بعد.

قیام 88 اغاز اعتراض وسیع میلیونی و سیاسی مردم بود در حالیکه توهم جناح خوب و بد بطور وسیعی توسط رژیم و توده ایستها توسعه داشت.مردم را هم سرکوب کردند و هم در خیابانها و وضغیت "مسالمت امیز" نگه داشتند تا مرحله سرکوب و دستگیری خانه به خانه برسد . نتیجه شعار "رای منو پس بده" نهایتا شعار سرنگونی جمهوری اسلامی بود اما این شعار بطوری دیر هنگام و حاشیه ای در خیابانها ارائه شد و قبل از مرکزی شدن این شعار رژیم توانست قیام را بطور موقت خاموش کند.

در قیام دیماه 96 مردم بدون توهم از جناح ها وارد خیابانها شدند اما عموما از متدهای مسالمت امیز استفاده شد و برخوردهای تهاجمی مردم در سطح شهرهای کوچک ماند و رژیم را از جهت نظامی نتوانست متعادل کند.رژیم یکپارچگی و توازن خود را هنوز حفظ کرده بود با توجه به منابع مالی وسیع اونزمان و جمایت علنی حکومتهای غربی که با رژیم معامله می کردند.

قیام ابانماه امسال اما در شرایط بسیار متفاوتی اغاز شد. حکومت در نهایت استیصال اقتصادی است و دزدیهایش و سیاستهای اقتصادیش سنگینی بار نظامی گری همه و همه این رژیم را به سر حد ورشکستگی کامل کشانده و توان مانور را از ان گرفته است.

بالا بردن قیمت بنزین را با امادگی رزمی از قبل اغاز کردند به توهم اینکه می توانند مردم را مثل قیل سرکوب کنند و با بازیهای روانی معمول به خانه بفرستند.خوشبختانه دیدیم که این بازیها حتی بستن اینترنت حتی کشتار در خیابانها نتوانسته جامعه را به سکوت بکشاند و گسترش وسیع مبارزات مردم به سطح 12 استان و 100 شهر و در هم امیختن بی سابقه قیام مردم در اذربایجان و کردستان با استانهای مرکزی مسیری با وحدتی بی سابقه در مبارزات زحمتکشان ایران را نشان می دهد.

قیام ابان امسال در عین حال در تداوم و همبستگی با قیام مردم عراق و لبنان انجام می شود . رژیم اسلامی نه تنها در ایران بلکه در سطح منطقه ای زیر فشار قیامهاست.اینهم اهمیت تاریخی مهمی دارد و هرگز در گذشته اتفاق نیافتاده.

قیام ابانماه قیام مردم در حال دفاع نیست بلکه تهاجم به مراکز حکومتی بانکها و مراکز مذهبی زدن سران و جانیان رژیم در حال توسعه است.توهم اینکه باید همواره بدون خشونت مبارزه کرد بسرعت شکست و جامعه بهتر متوجه شد که در مقابل جانیان باید محکم تر عمل کرد و انها را به فرار کشاند و ترس را در انها چنان کاشت که خواب شب هم نداشته باشند.

قیام ابان برای بقا و توسعه باید به سطح تهاجمی رشد کند هم از جهت تاکتیکی و هم استراتژیک .وقت را باید غنیمت شمرد و برای ادامه کاری قیام 98 برنامه ریزی مداوم کرد.

 

(2)ادامه کاری قیام 98 در گروی چه تاتکتیکها و استراتژی است؟

تجربه نشان داده که هر گونه عقب نشینی در مقابل حکومت اسلامی با کشتار بیشتر و سرکوب همراه خواهد بود.قیام ابان برای جلوگیری از کشتار و سرکوب باید جلو برود.

به جهت استراتژیک این قیام باید تمامیت نظام را نشانه بگیرد و سرنگونی کامل رژیم تسلیم رهبران و دستگیری انها دستگیری و مجازات تمامی عوامل سرکوب را هدف قرار دهد.بطور اثباتی خواست جامعه ازاد و برابر و بدون استثمار انسانها جامعه مبتنی بر مشارکت مستقیم زحمتکشان و حکومت شوراها را جلو بگذارد.

به جهت تاکتیکها باید حضور خواستهای طبقه کارگر که اکثریت مطلق جامعه است را به مرکز خواستها کشاند .جنبش سازماندهی شوراها جنبش اعتصاب عمومی را جلو کشید.خواست ازادی زندانی سیاسی را به برنامه عمل حمله به زندانها و ازاد کردن زندانیان توسعه داد.زندگی روزمره را باید فلج کرد و رژیم را بیشتر از تعادل انداخت.

متد های رژیم برای شنود برای کنترل در شهر ها دوربینهای خیابانی و مخفی رژیم مراکز سرکوب رژیم را هدف گرفت.بانکها باید هدف باشند.هیچ بانگی نباید سالم بماند.پولهای بانکها متعلق به مردمست.مراکز دولتی را باید به تسخیر در اورد .مراکز مذهبی رژیم را باید به اتش کشید.

رژیم اسلامی درست مثل رژیم هیتلر باید برود.با تهاجمی همه جانبه با ضربات محکم مبارزات ازادیخواهان.این رژیم را در تمامی سلولهای امنیتی و نظامی و فکریش باید نشانه گرفت.

هسته های توده ای مبارزه مسلحانه در محله در منطقه را باید سازمان داد.اسلحه نباید در دست جانیان بماند و انها نباید با خیال راحت بتوانند مردم بی دفاع را نشانه بروند.خواب را از چشمشان باید گرفت.

ادامه کاری قیام ابان فقط و فقط از طریق پیشروی این قیام امکان دارد.رژیم اسلامی متزلزل است و باید بیشتر و بیشتر انرا به ریزش وادار کرد.

 

(3)" معضل سازماندهی"اجتماعی و سیاسی قیام

سالهاست که بحث نبود سازماندهی درون چپ خصوصا مطرح بوده و عملا احزاب و سازمانهای چپ در ساختن بلوک چپ ناتوانی خود را نشان داده اند. از دید من دیگر روی این برنامه نمی شود ایستاد.شرایط دیگریست و راهکارهای دیگری لازم دارد.

از دید من سازماندهی بلوک چپ چه در ایران و چه خارج کشور همچنان نیاز روزمره است و انرا می شود نه بر اساس تحزب بلکه بر اساس فردیت ایجاد کرد.یعنی افراد اعم از اینکه تعلقی دارند یا نه کنار هم برنامه عمل مشخصی را دنبال کنند.

این متد را فکر می کنم در ایران بسیار وسیع دارند پراتیک می کنند. در خارج کشور هم بلوک چپ را می شود بر این مبنا سازمان دارد و کمیته های بلوک چپ را که نیاز انقلاب است سازمان داد.

انقلاب اتی ایران بدون سازماندهی و برنامه کمونیستی بی تردید دوباره توسط راست دزدیده خواهد شد.نباید این کابوس عملی شود.

اما در مورد سازماندهی شورائی در سطح جامعه فکر می کنم خود ادامه کاری اعتراضات و قیام پتانسبل سازماندهی را بالا خواهد برد.تا همینجا هم امکان نداشت بدون سازماندهی اینهمه پیروزی بدست اید و رژیم بخود بلرزد.

نکته مهم دیگر ادامه و رشد روند تلفیق مبارزه علنی و مخفی است. هسته های مخفی در کنار فعالین علنی با رشد تعداد ازادیخواهان و فعالیت انها نظام در حال گسست را باید با سرگیجه همه جانبه مواجه کرد.پوشش امنیتی رژیم را شکست و انرا به عقب زد.

روانشناسی ترس و عقب نشینی را با هر زبان که به میدان بیاید باید شناخت و خنثی کرد.

یادمان باشد رژیم از هزاران طراح فکری امنیتی استفاده می کند و نفوذیهای خود را هم بکار خواهد گرفت تا این قیام را روی پا نگه دارد تا شکست دهد.این قیام برای تداوم نیاز به حرکت مداوم دارد .ایستائیش مرگش خواهد بود.

 

(4)"الترناتیو سازی" راست برای شکست دادن قیام 98 و دزدی انقلاب اتی ایران

از دید من سناریوهای زیادی را ضد انقلاب برای دزدی انقلاب اتی در دست دارد.

ترساندن مردم از سوریه ای شدن ایران ، ترساندن مردم از اینکه پهلوی و رجوی بجای حکومت موجود بنشینند (چون اینها به اندازه کافی بی ابرو هستند) در کنار توسعه ترس ناشی از کشتارها.اینها سناریوهائی است که چه قبلها و چه امروز جلوی جامعه قرار می دهند تا فضای نا امیدی رشد کند.

به مردم و ازادیخواهان بقبولانند که انقلاب ثمری ندارد و اسمان همان رنگ می ماند.این جنگ روانی بخشی مهم از ابزارهای حکومت موجود است.در فضای مجازی هم شاهدش بوده ایم. پاسخ همه این تاکتیکها را باید عظم مردم زحتمکش و سازماندهیشان و ادامه کاریشان بدهد.

جامعه ایران همه تجارب چند دهه گذشته را با خود دارد.نسلهائی که قیامهای 57 تا بحال را دیده اند حاضرند و اجازه نخواهند داد راستها با انواع متدها رژیم را یا به شکل موجود اخوندی یا فکلی نگه دارند.

هر قدر قیام مردم اجتماعی تر بشود هر قدر نظام شورائی بیشتر قدرت داشته باشد امکان سوریه ای شدن و توسعه و تداوم جنگ داخلی کمتر خواهد شد.

 

(5)راه جلو گیری از کشتارها چیست؟ چگو.نه می شود خشونت زدائی کرد؟

من سالهاست در مورد لزوم تلاش اگاهانه برای جلوگیری از خشونت در جامعه نوشته ام.نکته اینجاست که با چنین برداشتی چگونه می شود از اعمال خشونت مردم بر علیه این حکومت دفاع کرد؟پاسخ هم ساده است.عامل خشونت را باید از میان برداشت!

تاریخ معاصر ایران شاهد است که حکومتهای دیکتاتوری عامل درچه اول توسعه خشونت بوده اند.رژیم پهلوی واسلامی هردو نسلها اعتراضات متمدنانه و خشونت گریز مردم را با خشونت پاسخ داده اند.

خشونت اساس روانشناسی دیکتاتوریهاست.قیام ابان تداومش دقیقا ریشه در خشونت حکومت دارد .خواستهای مردم در جامعه ازاد با احترام برخورد می شود و حکومت خود را همکار مردیم می بیند.

رژیم اسلامی نوع رژیمهائی است که مثل سرطانست و باید ریشه کن شود و مثل سرطان ریشه کنیش دردناک و همراه تلفات است. این حقیقت را باید پذیرفت.از اینجا باید به معضل رفع خشونت وارد شد.

راه پایان دادن به خشونت در ایران پایان سریع رژیم اسلامیست.در این مسیر از همه ابزارهای ممکن باید استفاده جست.استراتژی اعتصاب عمومی و استراتژی سازماندهی شوراها و اجتماعی کردن خواستهای انقلاب! هر بار که عوامل رژیم در خیابان در خانه هاشان زده شوند بیشتر سیاست ضد خشونت پیش خواهد رفت.رژیم و عواملش در ترس در کابوس باید بمانند تا توان تداوم خشونت نداشته باشند.پاسخ اینها حضور میلیونی مردم در خیابانها ست.فلج کردن دستکاه امنیتی و سرکوب جانی ترین حکومت معاصر در خاورمیانه!

قیام ابان 89 می تواند به انقلاب کامل تبدیل شود باید متحد شد و این را عملی کرد.نسل  جوان در ایران باید از تجارب نسل قیامهای قبلی استفاده کند و خود را اماده از خودگذشتگی های بسیار بیشتر کند.

آزادی و برابری را هرگز در سینی به جامعه نمی دهند انرا باید با جانبازی و از خود گذشتگی بدست آورد!

 

 

منابع بیشتر:

 

شورش “بنزین” و راهکار پیروزی انقلاب در ایران

http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=76694

 برخی مقالات از این نویسنده در خصوص انقلاب اتی در ایران:

ناتوانی در تداوم اعتصابات کارگری و شکست پذیری حنبش مطالباتی کارگری

http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=70985

پیوند اعتصابات سراسری کامیونداران و معلمان و طلیعه مراحل بعدی آمادگی برای انقلاب !

http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=70216

در حمایت از جنبش برای سرنگونی رژیم اسلامی در کازرون

http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=68138

اهداف و ماهیت انقلاب پیش رو در ایران چیست؟

http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=66862

آیا قیام دیماه پایان یافت و رژیم اسلامی پیروز شد؟

http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=66383

طرح های رژیم اسلامی در مقابل اعتراضات گسترده کدامند؟ پیش بسوی سازماندهی برای اعتصاب عمومی!

http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=65962