آیا قیام دیماه پایان یافت و رژیم اسلامی پیروز شد؟
از: سعید صالحی نیا
۲۰ ژانویه ۲۰۱۸
خسته نمی شویم اما خسته می کنیم!
(از شعارهای جالب قیام دیماه)
مقدمه:
چند هفته از اغاز قیام سراسری مردم در ایران بر علیه نظام اسلامی ایران می گذرد. رژیم اسلامی مدتی قبل فراخوانی داد به حامیان ساندیسخورش و بعد اعلام کرد که “سر و صداها خوابیده ” افتخار کرد که با صبر و کمترین تشنج توانسته به این قتنه خاتمه دهد!
سران رژیم به هم تبریک گفتند اما ترس و نگرانیشان ، کابوسی است که رهایشان نکرده.نقل و انتقالات سپاه پاسداران و ارگانهای سرکوب رژیم در سراسر کشور، نگه داشتن فضای پلیسی و نظامی در ایران ادامه دارد.
موج دستگیریها ، خبر از دستگیری و شکنجه هزاران هزار نفر و کشته شدن دهها نفر زیر شکنجه ، اخبار هر روزه مدیای الترناتیو است. بسیاری مفقودالاثر شده اند و خانوادهاشان همچنان دنبالشان می گردند.
سوال اینست که آیا این قیام خوابید؟ آیا همه چیز به حال اول برگشت؟ مهمتر اینست که حالا چه باید کرد؟ چگونه باید پله های بعدی این جنبش برداشته شود؟ قدمهای بعدی چه باشد؟
در این مقاله کوتاه تلاش می کنم از زاویه خودم به این سوالات بپردازم:
(۱)آیا سرکوب تظاهرات خیابانی قابل پیش بینی بود؟ در چه حدی؟
در مقاله قبلی(۱)توضیح دادم که سرکوب تظاهرات خیابانی و افت تظاهرات خیابانی هردو قابل پیش بینی است.طبیعتا رژیم نیروهایش را خصوصا در شهرهای مرکزی بسیج می کند و تلاش می کند تظاهرات خیابانی را خاتمه دهد. مردم هم نمی توانند بلند مدت همینطور در خیابان بمانند. تجارب همه دنیا این را ثابت می کند که اگر حکومت و نظام بتواند مردم را حتی در خیابانها نگه دارد بطور طبیعی هم این ماندگاری کاهش می یابد مگر اینکه تظاهرات در خیابان به سطح بالاتر تعمیق شود مثلا به اعتصاب عمومی.یا حمله به مراکز سرکوب رژیم.
مشکل رژیم اسلامی اینست که نمی تواند به اندازه کافی نیرو آنهم در هزاران شهر و دهها هزار ده و شهر کوچک بسیج کند. اتفاقا اخبار ایران حاکیست که رژیم اسلامی بخاطر کمبود نیروی سرکوب مرتب در حال انتقال نفرات است. از شهری به شهری .چرا که توان مقابله همزمان با اعتراضات را ندارد.این یکی از پاشنه های آشیل رژیم اسلامیست!
تجربه اخیر نشان داده که رژیم در مقابله با تظاهرات همزمان و گسترده ناتوانست.اما براحتی می تواند تظاهرات متمرکز را سرکوب کند.
آیا جنبش خیابانی پایان یافته؟ می شود دید که کاهش یافته اما همچنان در شهرهای کوچک می جوشد. در شهرهای بزرگ اشکال دیگری بخود می گیرد:
(۲)مراسم عزاداری و خاکسپاری، تلاش برای آزادی زندانیان شکل دیگر اعتراض:
قربانیان رژیم اسلامی موضوع موج بعدی اعتراضات هستند.چه انها که کشته شدند چه انها که در زندان هستند. موجهای بعدی اعتراضی که توانسته هزاران هزار معترض را به خیابان بکشاند همین دو موضوع هست.سال ۵۶ و ۵۷ در ایران همین موضوعات توانست امواج مردم را در صحنه نگه دارد.
قبرستانها ، زندانها محل تجمع معترضین و خانواده ها شد.موج در موج امواج بعدی را تقویت کرد.سازماندهیها انجام شد.
مبارزان راه آزادی باید اینها را بعنوان قضای سازماندهی و اعتراض بدانند و استفاده کنند.
پاشنه آشنه دیگر رژیم اسلامی این دو موضوع است.هر بار معترضی را بکشد یا دستگیر کند یک تله دیگر سر راه خودش می گذارد.دهها و دهها فرد از خانواده و اشنایان را به صحنه نبرد به خود فرا می خواند.
رژیم با سرکوب باعث تشدید نفرت جامعه می شود.جدائی حکومت از مردم تشدید می شود.
(۳)فلج کردن شبکه اینرنت توسط رژیم و پاسخ سازماندهان اجتماعی:
رژیم اسلامی با توجه به گستردگی قیام دیماه متوجه شد که سازماندهندگان از شبکه اینترنت استفاده می کنند و به سرعت به بلوک شبکه ها اقدام کرد.
بلوک شبکه های ارتباطی تاثیر مهم کوتاه مدتی بر کاهش اعتراضات خیابانی داشت و خواهد داشت.منتهی در مقابل آن سازماندهندگان باید راه چاره بیابند.
هم پتانسیلهای جدید شبکه اینترنتی را بیابند و هم از سایر متدهای ارتباطی استفاده کنند. نباید گذاشت رژیم با بستن شبکه اینترنتی حتی تلفنی بتواند رگ ارتباطی سازماندهندگان را ببندد.
بنوعی جنگ رژیم یا مردم در این قرن ۲۱ جنگ ارتباطات است. رژیم یک لشگر از سپاه پاسداران دارد که شبانه روز روی اینترنت کار می کنند. این لشکر از اخرین ابزارها استفاده می کند و کارشناسان خارجی را هم استخدام دارد.
یکی از دلایل افت کنونی اعتراضات خیابانی همینست.باید راه حلهای کوتاه مدت و بلند مدت را یافت .
(۴)پیوند اعتراضات خیابانی به اعتصابات محلی و گسترده راه برون رفت از سرکوب:
در مقاله قبلی (۳)توضیح دادم که برای جلوگیری از فاز سرکوب باید جنبش به جلو حرکت کند.نباید بایستد.ایستادن بهترین ابزار سرکوب است. رژیم اسلامی فرصت می خواهد نباید این فرصت را بدستش داد.
یکی از ابزارهای برنده بر علیه رژیم همین اعتصابات سراسریست.طبقه کارگر و معملمان باید نقش خود را در این مرحله ایفا کنند. سازماندهی اعتصابات پاشنه اشیل دیگر رژیم است.رژیم را باید امان نداد. خسته کرد.مستاصل کرد.
یکی از ضعفهای قیام کنونی اینست که هنوز از ابزار اعتصاب عمومی استفاده نکرده. این دست سازماندهان ازادیخواه را می بوسد!
(۵)حمله به مساجد و مراکز سرکوب رژیم اسلامی
طی دوران اخیر حملات متعددی به مراکز سرکوب رژیم منجمله مساجد انجام شده.مساجد بعنوان مراکز سرکوب رژیم در محلات باید مورد هدف ازادیخواهان باشد. رژیم را باید در ستادهای فرهنگی ایدئولوژیک و سرکوبش مورد حمله قرار داد و اجازه نداد در وضعیت تهاجمی قرار گیرد.
تمامی جغرافیای ایران رژیم طی ۴ دهه به ساختن مساجد پرداخته که ربطی هم به عبادت ندارند بلکه مراکز سازماندهی اطلاعاتی و بسیج هستند. رژیم این مراکز را زیر پوشش مذهب سازمان داده به هدف فریب مردم نادان و مذهبی. این قیام وظیفه اش پس زدن این پرده هاست.نشان دادن چهره واقعی این مساجد زنجیره ای و حکومتی.
(۶)سازماندهی بلوک چپ و ارائه برنامه انقلاب:
در مقاله قبلی (۲)توضیح دادم که این قیام بدون سازماندهی سیاسی الترناتیو نمی تواند پیروز شود.نمی تواند به انقلاب فراروید.حتی اگر رژیم سرنگون شود لزوما به معنی انقلاب و پیروزیش نیست.نمونه سقوط پهلوی جلوی چشم ماست!
متاسفانه در این زمینه چپ نتوانست تا بحال به حد یک بلوک سیاسی منسجم فرا روید. لزوم سازماندهی سیاسی همچنان حس می شود.قیام دیماه منتظر پاسخ سازمانها و احزاب و قعالین چپ نمی ماند .اگر نتوانند قیام متاسفانه ممکنست توسط راست سیاسی دزدیده شود یا خاموش شود.
راست سیاسی توان جلو بردن و تعمیق این قیام را ندارد.هم اکنون هم با شعار رفراندوم تلاش دارد بخشهائی از رژیم را نجات دهد.
خلاصه کنم:
مشاهده تحولات این دوره از قیام دیماه نشان می دهد که اعتراضات خیابانی نمی توانند همجنان ادامه یابند.باید تنوع دادن اشکال و تعمیق اعتراضات و استفاده از اشکال دیگر را دستور روز قرار داد.نباید گذاشت رژیم به فاز تهاجمی برسد و سرکوبها را گسترده کند.رژیم منتظر فرصت است. زمان به نفع رژیم است اگر مردم عقب بکشند.هزاران هزار دستگیر شده را اعدام خواهند کرد یا زیر شکنجه خواهند کشت. وضعیت بسیار حساسی است.
هم رژیم اسلامی و هم جنبش اعتراضی نقاط ضعفی دارند.باید این نقاط ضعف را شناخت و شناساند.
جنبش اعتراضی هنوز پتانسیلهای عظیم خود را بروز نداده.در مبارزه جانانه و بلند مدت براحتی می تواند رژیم را درمانده و خسته کند و گسست رژیم را تسریع کند.
رژیم اسلامی همچنان تلاش دارد قیام دیماه را پایان دهد.این قیام همچنان زنده است و زیر پوست جامعه شعله ور.باید این اتش را دوچندان کرد و کلیت رژیم را درش سوزاند!
به امید پیروزی جنبش ازادیخواه و برابری طلب و چایگزینی جامعه ازاد و سوسیالیستی!
منابع بیشتر:
مقالات اخیر در موضوع قیام اخیر مردم در ایران (سعید صالحی نیا)
(۱)طرح های رژیم اسلامی در مقابل اعتراضات گسترده کدامند؟
http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=66015
(۲)فراخوان به همه احزاب و سازمانها و منفردین چپ برای تشکیل شورای رهبری انقلاب
http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=65987
(۳) پیش بسوی سازماندهی برای اعتصاب عمومی!
http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=65962