پیش بسوی سازماندهی برای اعتصاب عمومی!
قدمهای بعدی اعتراضات در ایران، چه باید باشد؟
از: سعید صالحی نیا
۳۰ دسامبر ۲۰۱۷
مقدمه:
رژیم اسلامی اعلام کرد “یک فتنه دیگر در خیابانست”! از همینجا به همه مردم آزاده در همه شهرهای ایران از شرق تا شمال تا غرب تا تهران تا جنوب ، تبریک می گویم! تا همینجا گل کاشتید و نگاه دنیا را خیره کردید!
بی بی سی بنگاه حامیان رژیم اسلامی ، بعد از ۴۸ ساعت سکوتش را شکست و خبر داد “برخی جاها تعدادی جمع شده اند اما اینبار خود خامنه ای را نشانه رفته اند”! رژیم و حامیانش فهمیده اند که نه تنها فتنه ای دیگر در راهست بلکه این فتنه با فتنه های قبلی فرقهای مهمی دارد!
در این فتنه ریا، مردم بسیار کمتر از فتنه های قبلی گول جناح بندیهای رژیم و نمایشهای “اصلاح طلب و اصول گرا” را خورده اند .توی این فتنه راس حکومت اسلامی یعنی خامنه ای جانی ، سرنگونی رژیم اسلامی مورد هدف است! تا همینجا قدم این فتنه را گرامی می داریم !
در این مقاله من چند نکته ارائه می دهم امیدوارم کمکی باشد به مبارزان راه آزادی و برابری چه در ایران چه خارج کشور. از دید من این شورش اخیر پتانسلهای بزرگی دارد تا به انقلاب فرابروید. اما باید مراقب بود تا توسط راست سیاسی چه درون حکومت چه منتظر حکومت دزدیده نشود و اهداف تجولات اتی مرتب مشخص شود . نباید گذاشت انقلاب ایران یکبار دیگر جامعه را به یاس و بدبختی بکشد چرا که انقلاب دزدها اتفاقا همین الان دست بکار هستند!
(۱)وسعت اعتراضات کنونی ، موضوع اعتراضات کنونی و شعارهای اعتراضات کنونی:
اعتراضات همانطور که همه می دانند از شرق ایران ، شهر مشهد و بعد شهرهای دیگر استان خراسان اغاز شد. طی چند ساعت شبیه این اعتراضات را در رشت در کرمانشاه و بعد همدان خبر دادند و سپس جلوی دانشگاه تهران! و سپس اورمیه! در نوع خود بی سابقه است که چگونه یک موج اعتراضی هزاران کیلومتر را طی چند ساعت درنوردید و به سرعت مدیای الترناتیو ، فیلمهای اعتراضات را بطور همزمان نشان دنیا داد.
سرعت گسترش اعتراضات اینقدر زیاد بود که رژیم به گفته بی بی سی “غافلگیر” شد! اراذلش را به میدان اورد که طی اخبار مورد سنگباران مردم قرار گرفته اند . دوران گل دادن به اراذل سرکوبگر تمام شده! دوران پوشاندن خود و اعتراضات زیر ماسک موسوی و کروبی نیست.احمدی نژاد توسری خورده را نمی شود الم کرد بنام اعتراضات! رژیم و جناح هایش در چرخاندن اعتراضات ناتوان و مستاصل هستند!
آخوند مشهدی اعلام کرده که “دستهای مرموزی” دارد اعتراضات مردم را سازماندهی می کند! دو طرف رژیم(موافقان و مخالفان روحانی) گیج شده اند! ابتدا هم را متهم کردند که عامل اغاز اعتراضات بوده اند اما به سرعت متوجه شدند که دعوای مردم با شخص خامنه ای و اساس نظام اسلامی است! شعار ضد خامنه ای و سرنگونی رژیم اسلامی الان کاملا غالب است.مردم به صراحت پایان نظام را مطالبه می کنند.
اعتراضات از گرانی تخم مرغ و نیازهای مردم از دزدیهای رهبران رژیم از فقر و بیکاری اغاز شد و به سرعت اهداف سیاسیسش را اعلام کرد! بازهم به سازماندهندگان این اعتراضات که می دانم هزاران هزار هستند تبریک می گویم و دستشان را می فشارم!
این اعتراضات ادامه دارد رژیم طی روزهای بعدی تلاش خواهد کرد با سازماندهی نظامی مانع حضور مردم در خیابانها شود. رژیم در مهار اعتراضات خبره است. بازهم تورهای شناسائی خود را پهن خواهد کرد و منتظر خواهد شد تا “سر و صدا بخوابد و برود سراغ سازماندگان یکی یکی شکارشان کند.باید به هوش بود!
(۲)استراتژی سرکوب رژیم چیست؟
همانطور که گفتم، رژیم مار خورده اژدهائی است! کارشناسان جنگ روانی دارد اراذل لباس شخصی میلیونها ساندیسخور بسیجی به علاوه یگانهای سرکوب از طویله های مختلف منجمله پلیس و سپاه پاسداران و گاردهای ویژه. پشت اینها طراحان جنگهای روانی که هم از درون ایران تجربه دارند و هم تعلیم دیده مشابهان خود در نظامهای غربی و روسیه و بلوک شرقی هستند.
به علاوه اینها رژیم اراذل حزب الله لنینان و افعانستان و اراذل بشار اسد سوریه ای را هم دارد! در سرکوبهای قبلی از این اراذل هم استفاده کرده و دستگیر شده ها شهادت داده اند که برخی از جانیان رژیم اصلا ایرانی نیستند!
رژیم اسلامی یک حکومت منطقه ای است و لذا از تمامی قدرت منطقه ای خود بر علیه مردم انقلابی استفاده می کند .
گذشته از امکانات، رژیم اسلامی طراحی معینی هم برای سرکوب دارد. استراتژی رژیم جدا کردن پله به پله اعتراضات و منشعب کردن تظاهر کنندگان در طی اعتراضات و گرفتن نقاط کلیدی شهرها و خسته کردن و مرعوب کردن مردم است.
در تظاهرات سال ۸۸ رژیم همه اینها را نشان داد. منجمله کهریزک را ساخت و بشدت زد و کشت و خبرهایش را منتشر کرد تا مردم بترسند و از طریق ترس جامعه را که گیج بود و متوهم به خانه ها فرستاد. دقیقا بعد خانه نشین کردن تظاهرکنندگان، رژیم با اطلاعاتی که داشت رفت سراغ فالین و سازماندهندگان و فاز بعدی سرکوب بواقع اغاز شد .اعدامها و زندانها که ماهها و مهها ادامه داشت. جامعه سرکوب شده همچنان طی ماهها بعد قیام ۸۸ زیر سرکوب بود.
طبیعتا فعالین داخل کشور بسیاری از این تجارب را دیده اند و این فازهای سرکوب رژیم برایشان اشناست. امیدوارم من اولین نفری نباشم که روی این تاکتیکها و استراتژیها بحث می کنم! مطمئن هستم فعالین ازادیخواه داخل کشور با تکیه بر تجارب قبلی اینبار وارد میدان شده اند. چرا که به نظر می رسد تاکتیکهای مردم هم تغییر کرده!
جامعه انقلابی دستهای رژیم را بهتر خوانده و مشاهده چند روزه اخیر این را نشان می دهد.
(۲)چه قدمهای مهمی باید پیروزی جنبش اعتراضی کنونی را تضمین کند؟
به جهت سیاسی ، انچه مشاهده می شود تلاش گرایشات راست برای انجراف این اعتراضات است.بجز گرایشات اسلامی حاشیه ای رژیم ، گرایشات جامی سلطنت هم دم در اورده اند! یاد رضا شاهشان افتاده اند! راست فکر می کند اگر نتواند بخشی از رژیم اسلامی را دوباره قالب مردم کند اقلا بتواند محمد رضای دوم را به تخت بنشاند!
لذا از دید من تلاش برای قالب کردن سلطنت علامت اینست که راست ایران بوی الرحمان خامنه ای و رژیمش را خوب شنیده و مجبور است بجای رژیم اسلامی بیشتر روی الترناتیو فکلی این رژیم که بدیل انست سرمایه بگذارد! بعید نیست بخشی از این راست هم فردا فریاد “الرجوی” “المریم بانو” سر دهد! هرجور که بتوانند نظام سرمایه داری را حفظ کنند فرج است!
ایا انقلاب ایران چپ خواهد بود؟
تاریخ بخوبی نشان داده که قیامهای مردم براحتی ممکنست طعمه راست شود.سرنگونی رژیم اسلامی به هیچ وجه معادل پیروزی چپ سوسیالیست نیست. براحتی قیام مردم را می توانند به کمک مدیا و زمینه های فرهنگی تاریخی عقب ماندگی بدزدند و با زدن سر “اخوندی” مردم را دورانی دلخوش کنند! حکومتهای سرمایه داری منجمله امریکا هم پشت پروژه راست است و اگر رژیم اسلامی شکست اینها اماده ساخت و پاخت با گرایش دیگر راست خواهند بود! سیل کمکهای مالی روان خواهد شد تا مطمئن شوند که چپ و سوسیالیست خواهی بجائی نمی رسد!
لذا بر خلاف خیلی ها که فرق بین پوپولیزم و سوسیالیزم خواهی را نمی دانند من مدعی هستم که قیام مردم می تواند براحتی توسط انقلابی دروغین دزدیده شود! اتفاقا تا اینجا این احتمال بیشتر است! چرا که چپ هنوز بلوکش محکم نیست و از زیر آوار بحرانش بیرون نیامده! سرکوب به کنار، خود چپ به جهت سیاسی و سازمانی هنوز وسط گود نیست!
ادعای اینکه چون مردم با فقر مبارزه می کنند پس چپ هستند هم ادعای مهملی است! هزاران هزار نمونه در تاریخ هست که مبارزه برای نان به پایان سرمایه داری نینجامیده و اربابان سرمایه توانسته اند قورباغه را رنگ کرده بجای قناری به مردم بفروشند و مردم بفرستند خانه!
اما انقلاب کنونی پتانسیلهای چپ دارد خصوصا اگر مداخله گری بلوک چپ و هوشیاری فعالین چپ بتواند کار خودش را بکند.هم از جهت نظری باید مبارزه فکری با راست ادامه یابد هم استراتژی چپ در انقلاب که گسترش سازماندهی خصوصا در مراکز کار و کارگریست بسیار جدی گرفته شود.چپ فقط از طریق اجتماعی شدن از طریق سازماندهی مردم از طریق سازماندهی طبقه کارگر می تواند نبض انقلاب را بدست گیرد و انقلاب را رهبری کند.
راست سیاسی بر خلاف چپ روی “رهبر” روی نجات دهنده روی حمایت امپریالیزم روی شعارهای ابدوخیاری ناسیونالیستی و مذهبی می کوبد. روی عرب ستیزی و نژاد پرستی می خواهد مسئله جامعه را عربها معرفی کند! می خواهد تخم تنفر نژادی و ملی را بپاشد. از مردم می ترسد از ساماندهی مردم متنفر است.
راست به حمایت جناح های حکومتی موجود دلخوش است.همانطور که رژیم خمینی بواقع با میانجیگری حکومتهای امریکا و غرب به رژیم اسلامی خمینی دست بدست شد!
راست بیرون حکومت طبیعتا منتظر اینست که جناح هائی از رژیم اسلامی در اخرین لحظات ابزارهای حکومتی را به او تحویل دهند همانطور که ارتش شاه طی چند شب تحویل خمینی شد!
لذا همه اینها را باید در نظر گرفت و روی استراتژی مرحله کنونی چپ برای حفظ و تعمیق جنبش به انقلاب کار کرد.
(۳)چگونه می شود این اعتراضات را از خطر شکست و ایستادن نجات داد –نقش رویکرد اعتصاب عمومی؟
از دید من اگر این اعتراضات کنونی بایستد یک دور دیگر سرکوب طولانی مدت بدنبال خواهد داشت. راه نجات این اعتراضات تعمیق و گسترش و جلو برن انست. اعتراضات کنونی فقط با توسعه به یک قیام و بعد به یک انقلاب می تواند به اهداف خود برسد. تنها یک راه هست انهم به پیش!
صرف نظر از فرمولبندی خواستهای مردم و گسترش شعار سرتگونی کامل رژیم و جانح هایش چپ باید روی شعارهای اثباتی خود پابزند. از شعارهای عمومی تر مثل دستگیری سران و محاکمه انها انحلال نهادهای سرکوب رژیم ازادی همه زندانیان سیاسی به شعارهای پایه ای تر مثل حکومت سکولار مثل حکومت ازادی بیان و احزاب مثل سازماندهی نظام شورائی و مثل پایان نظام کار مزدی باید فراروئید.
چپ تنها با شعارهای عمومی صلبی نمی تواند به پیروزی برسد باید در ارائه برنامه مدون اثباتی نشان دهد توان رهبری جامعه را دارد و رقابت با راست را بپذیرد و قضاوت نهائی را به مردم واگذار کند. چامعه طی مبارزه با رژیم اسلامی باید بفهمد که الترناتیو چپ در رویاها نیست بلکه عملی است و جامعه قرار نیست وارد دوران جنگهای بیشتر و نابودی شود.
چپ باید این توهم راست را بشکند که انقلاب یعنی دردسر و بدبختی! تمامی تلاش راست روی این خواهد بود که قیمت انقلاب را بالا ببرد تا مردم از انقلاب بیشتر از رژیم اسلامی بترسند!
اما به جهت استراتژیک باید اعتراضات خیابانی را ابزار فاز بعدی کرد.نباید نیروهای مردم را فقط در خیابانها متمرکز کرد.باید سازماندهی را با هدف اعتصابات عمومی جهت داد. رژیم اسلامی بسیار در سرکوب خیابانی قدرت دارد تا مقابله با اعتصاب عمومی!
تحربه تاریخ نشان دادهکه رژیمها در مقابل اعتصاب عمومی بسیار ضعیف هستند. کمر پهلوی را اعتصاب کارگری سراسری شکست. اعتراضات خیابانی فقط بستر این اعتصاب و پایان دهنده رژیم بودند.
لذا یک هدف میان مدت مبارزات کنونی باید سازماندهی اعتصابات باشد.اعتصابات برای مردم کم خطر تر است و بیشتر می شود توده ای شود.
(۴)سازماندهی برای قیام مسلحانه توده ای:
تردیدی نیست که این رژیم اسلامی را باید نهایتا درون پادگانهاش درون خانه های مخفی سرکوبش نابود کرد. هر انقلابی باید خودش را برای این لحظات اماده کند.تا رژیم و اراذلش توسط میلیونها مردم مسلح سرکوب نشوند نابود نشوند و دستگیر نشوند امکان پیروزی این انقلاب نیست. لذا فاز حملات نظامی مردم به پایگاههای سرکوب رژیم را باید قطعی دانست و برایش سازماندهی کرد. ۲مرحله اعتراضات خیابانی ، اعتصابات سراسری نهایتا و طبیعتا باید به فاز سرکوب نظامی رژیم اسلامی بینجامد.
هر قدر سازماندهی مردم وسیعتر باشد فاز درگیریهای نظامی کوتاهتر خواهد بود.فاز اول و دوم فاز سوم را تسریع خواهد کرد.
(۵)اهمیت سازماندهی سیاسی و اجتماعی بلوک چپ در این مرحله:
سالهاست گفته ام که جامعه بدون سازماندهی بلوک چپ نمی تواند انقلاب پیروز داشته باشد. امروز بیش از هر زمان باید چپ همه احزاب مدعی چپ همه فعالین چپ نیاز به همکاری را دریابند. هم در سطح خارج کشور هم در داخل کشور.چپ چندین نسل است منظر این لحظات است نباید با فرقه گرائی و تداوم مهمل بافیهای تاکتیکی خود را مشغول کرد.باید از لاک حزبی و فرقه ای بیرون زد.
اینده بعد رژیم اسلامی بی تردید اینده پلورال خواهد بود. مجلس موسسان رژیم اسنده احزاب مختلف انتخابات ازاد احزابی را که شایسته تر هستند باید به جلو بکشد. چپ اگر بلوک خود را نسازد در دولتسازی اینده سرش بی کلاه خواهد ماند.
چپ نه تنها باید دغدغه سازماندهی بلوک خود را داشته باشد بلکه با جناح های متمدنتر راست هم باید تماس بگیرد و اجلاسهای وسیعتر بتواند از درونش دولت موقت پلورال را بیرون دهد.
انقلاب ایران نمی تواند بدون سر سیاسی بماند. بدون سر سیاسی قیام مردم خاموش خواهد شد.چپ مسئولین خطیری به عهده دارد!