آیا در جامعه سرمایه داری استثمار جنسی از میان رفته است, در حاشیه افتضاحات جنسی اخیر

در هفته های گذشته موج اعترافات زنان در امریکای شمالی بر علیه تجاوزات و تعرضات جنسی مقامات و شخصیت های قدرتمند و صاحب نفوذ آمریکایی و کانادایی، از تهیه کنندگان شناخته شده هالیوود گرفته تا نمایندگان کنگره و سنا، کاندیداتورهای انتخاباتی، و برنامه گذاران مشهور رادیو- تلویزیونی و شخصیت های متعدد دیگر، طوفانی بپا نمود که هنوز هم در جریان است. ادامه‌ی خواندن

آریانا سعید و نمایش عریانی در جامعه سرمایه داری

پوشش کاملا بدن نما و عریان آریانا سعید خواننده مشهور و شناخته شده افغانی در کنسرتی در پاریس جنجال بزرگی در داخل و خارج افغانستان بپا کرد که مباحثات زیادی را حول آزادی پوشش در جامعه بدنبال آورد. من در اینجا قصد ندارم به اباطیل بی پایه آن دسته از کسانی که آریانا را بخاطر عدم رعایت شئون اسلامی مورد حمله قرار دادند بپردازم، چرا که شئون اسلامی در مورد زن، خود، بیش از هر چیز مروج فحشا، منتها از نوع اسلامی آنست. بلکه بیشتر توضیح موضع منقدین ضد سرمایه داری وی را مد نظر دارم . ادامه‌ی خواندن

کاسترو و تجربه کوبا

کاسترو شخصیت انقلابی و کاریزماتیک آمریکای لاتین چند روز پیش چشم از جهان فرو بست. این در حالی بود که کاستروئیسم مدتها قبل از خود او، حداقل در ایران، با شکست مشی مسلحانه در سال های آخر دهه پنجاه رو به خاموش نهاده و حیاتش به پایان رسیده بود.  ادامه‌ی خواندن

چگونه افراد ارتجاعی با محبوب قلوب شدن خود مردم را فریب می دهند

امروزه بسیاری تحت تاثیر صراحت و جسارت منتظری در محکوم کردن اعدام های ۶۷ و جانی خواندن جنایتکارانی که مرتکب این جنایت تاریخی شده اند گشته اند . ادامه‌ی خواندن

آگهی صیغه در هفته نامه ایران استار و توقف آن در پی اعتراض زنان

بیشک هیچ مکتب، ایدئولوژی و پدیده ای تاکنون به رذالت و حیله گری مذهب نبوده است. همین قدر بس که مذهب در حالیکه همه جا، بارها و بارها، در آیه های گوناگونِ کتابهای مقدس اش، خود را مظهر راستی و درستی دانسته و دیگران را نهی از دروغ و ریا می کند، ادامه‌ی خواندن

ایرج مصداقی , آستان بوسی سلطنت در وحشت از خمینی

ایرج مصداقی
آستان بوسی سلطنت در وحشت از خمینی
شکست خوردگان بجای آنکه با نقد علمی از تجربه گذشته ره به سوی آینده ببرند و در تلاش برای کسب پیروزی هایی باشند که ایده آل های بشری را محقق سازند، در گردابی از یاس و نومیدی، دائما به گذشته رجوع می کنند و تلاش می نمایند از میان بد و برتر ها، کمتر- بد ها را، و از میان بیراهه های شکست، بیراهه های کمتر زیان آور را انتخاب کنند. باین ترتیب است که با آه و افسوس، دست به مقایسه میان خمینی و بختیار میزنند و با پشیمانی از گذشته دانما تکرار می کنند که کاش از بختیار دفاع کرده بودیم، کاش با ایستادن در برابر شاه راه را برای ورود خمینی به قدرت نگشوده بودیم. اینها توابین تاریخ هستند که بجای آنکه از گذشته و اشتباهات خود برای حرکت به سوی آینده درس بگیرند، در گذشته درجا می زنند. آنها توجه ندارند که در مبارزه برای آزادی و عدالت جائی برای توقف وجود ندارد. همانگونه که آرمانخواهی و به پیش نگریستن انسان را به جلو می برد و او را به ایده آل های خودش، اگر هم که کاملا نرساند، ولی بطور قطع نزدیک می کند، تقلیل گرایی و جستجوی خوشبختی در زباله های گذشته او را به جایی جز به قهقرا سوق نمی دهد. ادامه‌ی خواندن