متاسفانه در فرهنگ ما ایرانیان، گلهای سرسبد. همیشه 《قهرمانها》روباه و گرگند،
این تفکر، تنها متعلق به جهان امروزی ما نیست
در طول اتفاقات تاریخی ایران ریاکاری و مماشات توسط هنرمند (سلبریتی های دولتی) در جامعه ما به نام ایران دست بالا داشته است.
دلیل فرهنگ واپسگرایی به پشتوانه حاکمان با همراهی هنرمندان منفعت‌طلب، همیشه سد راه ترقی خواهی مردم بوده- و تا به امروز ادامه دارد.
《 راستی توماج صالحی کجاست، عقابی که اوج گرفت، کسی که قلب ما و هزاران انسان آزایخواه و برابر طلب را فتح کرد و در میدان نبرد، ریا و مماشات را به چالش کشید…》
وای، چه کسانی پای بر خون جوانان ما گذشتند و بی‌پروا به مردم ما دهان کجی کردند.
کم نیست ایرانیان خارج از کشور که برای جبران حقارت خویش، با شرکت در کنسرتهای مماشاتگران، آنها را بزرگ می کنند تا خودشان را ببینند شانسی برای هنرمندان منفعت‌طلب تا پای هر خیانتی باشند بدون شرم امضا. تا به زندگی لاکچری برسند،
در طول تاریخ ایران !
کسانی که ذوق هنری خود را بعنوان شغل برای ادامه حیات انتخاب کردند همیشه برای فتح شهرت و ثروت مجبور بودند با دولتها مماشات کنند.
خافظ در وصف شاهان برای شاه شجاع که یکی از جنایکارترین شاهان ایران بود شعر گفت
《عرصهٔ زمین چو بساط ارم جوان
از پرتو سعادت شاه جهان ستان
خاقان شرق و غرب که در شرق و غرب، اوست》
سعدی در وصف کشتار مردم بغداد توسط مغولها شعر گفت
یادش بخیر استاد شهریار هر جا بساطی بود شعر و هنرش در خدمت به میزبان. با غرور و حیثیت کاملا بیگانه بود، اما بلد بود که چگونه کالای خود را در بازار با بهای خاصی بفروشد.
ما هنرهند را با تفکر ملی 《ناسيوناليستی نه بعنوان صاحب شغل 《نان و آبدار》 بلکه بعنوان یک قهرمان، ابرانسان، الگوی مقدس یا مقدمتر از انسانیت می ببینم
خوانندگان درباری
[هنرمندان امروزی!
مگر کامگارها ، ناظری و ……..
ده آهنگ را برای مرگ خمینی 《جانی ترین انسان قرن》 نساختند و آن را به خامنه ای تقدیم نکردند در حالیکه به کشتار قتل‌های جمعی در سالها ۶۰ تا ۶۷ آگاه بودند.
آیا شما شعری یا ترانه ای در وصف خاواران از این هنرمندان شنیدید؟
در طول تاریخ بدلیل نبودن آزادی!
هنرمندهای زیادی یا به دلیل ترس ، یا به دلیل مادیات ابزار دست حاکمان وقت شدند!
حرف و حدیث ها در مورد خانم پوران یکی از خوانند گان محبوب ایرانیان زیاد است که معشوقه تیمور بختیار رئیس وقت ساواک بود و …
لازم به یاد آوریست یکی از شکنجه گران در دوران رضا خان ( مختاری)شهردار تهران و دوست سروان احمدی که زندانیان را با آمپول هوا می کشد آهنگ ساز زمان خود بود
مظفرالدین شاه هم شعر می گفت و هم عکاسی می کرد ولی رعیتی که نافرمانی می کرد زنده زنده به دستور او پوستش می کندند ، یا خمینی که شعر های عاشقانه می گفت ولی قاتل بیش از هزاران مخالف خود بود و بیشترین گورهای جمعی و بی نام و نشان را از خود به جا گذشت، در تاریخ ایران هنر رابط دوستانه ای با جانی و جنایت دارد !
یکی از بدبختهای ما ایرانیان خارج از کشور شرکت کردن در برنامه های این هنرمندان مماشاتگر است.
فردا اگر همای هم وارد اروپا شود صدها نفر در کنسرتش شرکت می کنند او را تبدیل به ارسطور زمان می کنند.
با شرکت در کنسرتهای این مماشاتگران آنها را نه بزرگ بلکه دچار توهم می کنند احترام چهرهای هنری در فرهنگ ما ریشه دار است.
پرواز همای با نام سابق سعید جعفرزاده احمدسرگورابی، که با افتخار برای چهره شناخته شده جنایت و جهل《قاسم سلیمانی》 به دعوت وازات ارشاد در سالگرد کشته شدن او کنسرت برگزار کرد تنها به خاطر پول نبود بلکه او از خود جمهوری اسلامی است در کنار جمهوری اسلامی ست به همین دلیل ایشان قبلا در تمجید از سردار جنایتکار《همدانی که در سوریه کشته شد》کنسرت برگزار کرد و آهنگهایش را به او قدیم کرد، به هنرمند جماعت 《سلبریتی》نمی شود اعتماد کرد چون هنر شغل است ابرازی برای امرار معاش، که در آن بدوبستان زیاد است و مماشات جز فرهنگ این جماعت است.
پرواز همای با دل و جان با جمهوری اسلامی ست و آگاهانه پای بر خون ریخته کودکان ما می گذارد و شرمی به دل راه نمی دهد امثال همای پرواز به خوبی می دانند که در فردای سرنگونی جمهوری‌اسلامی هنر مدرن و انسانی جای هنری عرفان و روخوانی، مدعی را می گیرد و موسیقی سنتی ضعیف و حاشيه‌ی می شود اگر موسیقی عرفانی و سنت امروز میدان‌دار است چون هنر شاد و مدرن جرم است و هنرمندان مستقل، انسانگر و آزایخواه، برابرطلبی یا سرکوب شدن و یا ایزوله در کنجی افتادند….
امیر هوشنگ ابتهاج《م سابه 》یکی از شاعران بز رگ وخالق واژهای زیبا بود اما در کنار حکومت اسلامی ماند و از مساعدت خامنه‌ای برخوردار بود.
در کنارش هم ما اخوان ثالت هم داشتیم که جمهوری اسلامی را نپذیرفت به همین دلیل مورد آزار و اذیت قرار گرفتبذارید.
“شمی صلواتی”
#شمی_صلواتی
