برگی از تأریخ تقدیم به: تجمع سراسری معلمان، در روز پنج شنبه ، ۲۳ دیماه ۱۴۰۰.
بعد از سه دهه زبان بريدن، قلم شکستن و صرف هزينه هاى کلان، «الحسينى» معاون اسبق حقوقی وزارت آموزش و پرورش رژیم جمهورى اسلامى، در مصاحبه با خبرگزارى مهر در شهریور سال ۱۳۸۲ميگويد «تغییرات مداوم نظام آموزشی موجب نگرانی افکار عمومی شده است، اين تغییرات مداوم نظام آموزشی، کمکی به ارتقا و پیشرفت آن نمی کند. در ضمن طرحهای اجرایی آنقدر باید از پشتوانه علمی و کارشناسی دقیق برخوردار باشد که دانش آموزان و خانواده هایشان احساس نکنند دائما مورد آزمایش قرار می گیرند.
وی ادامه داد چرا که از یک سو، معلمان و دست اندرکاران اجرایی در این زمینه توجیه نبوده اند و نتوانستند به طور کامل خود را با تغییرات تطبیق دهند و از سوی دیگر در همه این سیستمها محتوا و روشهای تغیر نکرده. الحسينى اين کارشناس رژيم بعد از ٣٠ سال حاکميت سياه اربابانش تازه متوجه شده که نتوانسته اند تغيير از آن نوعى را که مد نظرشان بود ايجاد کنند. بنا به گفتۀ اين مأمور رژيم، «نتیجه این تغییرات همگی منفی بوده و آموزش تغییری پیدا نکرده است.»
«مهندس هاشم خواستار ٦٨ ساله، دبیر بازنشسته و عضو کانون صنفی معلمان مشهد که در زندان وکیل آباد اين شهر دوران محکومیت ٢ ساله خود را میگذراند, به علت بيمارى به بیمارستان امام رضای این شهر منتقل و سپس دست و پاى ايشان را قبل و بعد از عمل جراحى با زنجیر به تخت بسته اند تا فرار نکند!؟ لازم به ياد آورى است که «جرم» ايشان عضويت در کانون معلمان مشهد است.
ايشان نخواستند با تغيير مورد نظر اين مأمور رژيم (الحسينى) در سال ۹۸ خود را تطبيق دهند.
محمود صالحى نيز سال گذشته قبل و بعد از«مداوا»در بيمارستان با رشته ديگر ی از همين زنجيرها ى بسته شده به پاى اقاى هاشمى، دست و پايش را به تخت بيمارستان بستند.
«جرم» ايشان عضويت در تشکلى کارگرى و خواسته اش دفاع از حقوق پايمال شده کارگران بود.
اما علیرغم دستگری، اخراج، زندان و اعدام معلمان مبارز و انقلابی، در تجمع اعتراضی روز پنج شنبه ۲۳ دیماه ۱۴۰۰. در مخالفت با تمامیت رژیم جمهوری اسلامی، با طرح مجدد مطالبات و خواسته های خود با بالابردن قلم‌های خود شعار سر میدادند که «قلم سلاح من است» و « قلم بر تفنگ غالب است.»
برایتان آرزوی سعادت و پیروزی دارم. ۱۳ / ۱ / ۲۰۲۲
هاشم خواستار محمود صالحى
