“هنر” متعهد، هنر انقلابی و ضرورت کمونیسم

ادامه‌ی خواندن→

تظاهرات ضد جنگ باید به تظاهرات علیه کلیت سرمایه داری تبدیل شود ادامه‌ی خواندن→

علیه کلیت نظام سرمایه داری و امپریالیستی جمهوری اسلامی
در رابطه با مطلب نورا برکلاین، رفیق و پارتنرم در مورد حملات هیستریک و سکسیتی جمهوری اسلامی و تهدیدهای مداوم به تجاوز و فحاشی های کثیف اراذل و اوباش وابسته به جمهوری اسلامی به ایشان، به خاطر رابطه ی او با من. ادامه‌ی خواندن→

ازدواج های مصلحتی طاعونی برای بشر
بیش از حد علیه ازدواج هاق مصلحتی ادامه‌ی خواندن→

ایران در استانه ی انقلاب پرولتری
استراتژی و تاکتیک های چپ رادیکال و طبقه ی کارگر برای عبور از وضع موجود و تبدیل این شرایط به یک شرایط انقلابی ادامه‌ی خواندن→

درباره ی اعتراضات ضد حکومتی در ایران
از هر طریق ممکن شده باید در ایران اسلحه تهیه شود و هژمونی این اعتراضات به دست نیروهای چپ و کمونیست بیفتد‌. تصور خامی که در بین توده ها ممکن است وجود داشته باشد، ادامه‌ی خواندن→

بیش از حد علیه فرهنگ پوسیده ی ایرانیان دو شخصیتی در اروپا
در جهان پیچیده ی اطراف ما، انسان ها هم پیچیدگی خاص خودشان را دارند، انسان های پیچیده جهان پیچیده را اما با پراتیک خود بازتولید می کنند و با بازتولید ان به پیچیده تر شدن جهان خدمت می کنند. یکی از ابلهانه ترین مسائلی که من همواره از “هومانیست” های چپ نما می شنوم، این است که حکومت ها را باید نقد کرد، ولی نباید انسان ها را به صورت فردی به نقد کشید! این تصورت سالوسانه و ابلهانه همواره به بازتولید جهالت از جانب افرادی که در موسسات فعالیت می کنند، خدمت کرده است، چون انسان ها تافته ی جدا بافته از بافت حکومت ها و جامعه، نهادها و موسساتی مانند کلیسا و مسجد و حسینیه و مهدیه و ان جی او ها و خانواده نیستند. انسان ها همان طور که مارکس می گوید محصول محیط اجتماعی خود هستند، اما همین انسان ها محیط اجتماعی را با عمل خود شکل می دهند و با پراتیک و عمل خود بر روی شکل و ماهیت جهان اطراف خود تاثیر می گذارند. این جمله ی کوتاه در واقع دیالکتیک مارکس است که به بهترین شکل ممکن در مقدمه ی کتاب گروندریسه (نقد اقتصاد سیاسی) توسط مارکس فرموله شده است. ادامه‌ی خواندن→

ملیتانسی انارشیستی در خدمت توجیه بربریت سرمایه

جنبش های آنارشیستی از زاویه ی منافع بورژوازی برای تایید قدرت ضروری هستند. این جنبش ها همچون حبابی بر روی آب هستند، که بعد از مدت زمانی کوتاه می ترکند و دوباره حباب های جدید ایجاد می شوند. ادامه‌ی خواندن→

„روح اول“ سرمایه داری
ماکس وبر جامعه شناسی که شدیدا متاثر از یک خوانش کانتی بود و به عنوان یکی از نئو کانتی ها در جامعه شناسی و سیاست در جناح راست بورژوازی به قول مزاروش ایستاده است و به قول ریمون ارون، کسی که تفکراتی شدیدا ناسیونالیستی و میهن پرستانه داشت، مبتکر نظریه ی روح سرمایه داری است. ماکس وبر در کتاب اخلاق پروتستانی و روح سرمایه داری می نویسد که پروتستانتیسم به خاطر تبلیغ سخت کوشی و پروتستان ها به خاطر اشتغال در مشاغل صنعتی و غیره نقش عظیمی در توسعه ی سرمای داری داشته اند، اما پروتستانیسم تنها عامل عروج سرمایه داری نیست. این تحلیل های ایدئالیستی تحلیل هایی هستند که بیشتر راست جامعه و اکادمیسین های وراج به دنبال ان هستند و نمایندگی می کنند. ادامه‌ی خواندن→

کمونیسم کارگری یا پوپولیسم ضد کارگری کارگر پناه
برای صدمین بار کمونیسم کارگری در جمع وحوش ناسیونالیست و پان ایرانیست فاشیست و لیبرال “دمکرات” سلطنت طلب و مشروطه خواه و دیگر قماش قومپرست و راسیست اریایی حضور پیدا کرد و لکه ی ننگ دیگر بر پیشانی جنبش خرده بورژوایی ایی که منصور حکمت پرچمدار ان بود، به جا گذاشت. شرکت شاخه های مختلف کمونیسم کارگر در کنگره ی “سکولار- دمکرات” های ایرانی مایه ی ننگ برای رهبری، اعضا و هواداران کمونیسم کارگری و حکمتیسم در ایران است. ادامه‌ی خواندن→