جمهوری اسلامی بنا بر سیاست های ضد مردمی خود، همواره دستاویزی برای پایمالی خواست ها و حقوق مردم ایران برای یک زندگی انسانی پیدا می کند تا بنیاد ارتجاعی خود را نگهدارد و به زیست نابهنجارش ادامه دهد.
در شرایطی که بحران زایی و تنش سیاسی و نظامی در منطقه، زندگی و آسایش مردم را با خطر روبرو ساخته است و جامعه در تب و تابِ ترس از جنگ به سر می برد، اراذل و نیروی سرکوب جمهوری اسلامی، به بهانه «ارشاد» روانهٔ خیابان ها شده اند و با خشونتی تصور ناپذیر با زنان برخورد می کنند. جمهوری اسلامی در این یورش تازه می کوشد، مبارزهٔ پیگیر مردم جامعه ما را سرکوب کند تا از هرگونه مخالفت و اعتراض نسبت به سیاست های ماجراجویانۀ خود در امان بماند. این بار، ناروایی بر زنان با ابداع های آخوندی در شکنجه نیز، همراه است؛ زنان را کتک می زنند، با ناسزا و توهین مورد هجوم وحشیانه قرار می دهند و به شکل غیرانسانی دستگیر و پتو‍پیچ می کنند و به زندان و شکنجه گاه می برند. چرخهٔ اعدام و کشتن زندانیان سیاسی و اجتماعی نیز با شدتِ تمام در جریان است.
بی تردید، سیاست های این رژیم پیشاتاریخی و تبهکار، تنها به فقر و فلاکتِ روزافزونِ مردم، و به پیامدهای ناگوارِ اجتماعی- اقتصادی و فرهنگی انجامیده است و می انجامد. اجرای طرح حجاب اجباری، با عنوانِ فریبکارانهٔ «نور» نیز، از سوی زنان و مردم مبارز با مقاومت ستایش برانگیز و پیکارهای همیشگی روبروست و خیزش های «زن، زندگی، آزادی» نشان داده است که این رژیم جز ایجاد وحشت و بریدن زبان حقیقت گوی مردم، راه دیگری برای ماندن در قدرت و سلطه بر جامعه نمی شناسد.
ایستادگی و شجاعتِ مردم در رویارویی با نیروهای گوناگون سرکوبگر، به ویژه پیکار بزرگ زنان و دختران جوان، جنبش بزرگ و تاریخ سازی را برای زندگی، آزادی و آیندهٔ این سرزمین به وجود آورده است.
کانون نویسندگان ایران «در تبعید» و انجمن قلم ایران «در تبعید»، بنا به منشورهای خود در پشتیبانی از آزادی اندیشه و بیان، زبان گویای خواست و ارادۀ مردم و به ویژه زنان جامعه است و از مبارزهٔ آنان برای رهایی از شر هر نیروی ستمگر و تبهکار پشتیبانی می کنند.
کانون نویسندگان ایران «در تبعید» – انجمن قلم ایران «در تبعید»
۱۷ آوریل ۲۰۲۴
