ارتباط نسل‌کشی فلسطینی‌ها با طرح صهیونیستی اسرائیل بزرگ
غزه علیه لاهه
نوشته: پیتر کوئینگ
برگردان: آمادور نویدی
قاضی جوآن دونوگو از آمریکا، رئیس دادگاه بین المللی دادگستری
غزه مقابل لاهه: دادگاه بین المللی دادگستری باز هم شکست خورد- پرونده «صحت سیاسی»؟
هیئت منصفه دادگاه بین المللی دادگستری(ICJ – از این به‌بعد دادگاه لاهه) متشکل از ۱۷ قاضی، روز ۲۶ ژانویه ۲۰۲۴، ادعای آفریقای جنوبی که اسرائیل را به نسل‌کشی متهم کرده است، «قابل‌قبول» دانست. بنابراین، این امر نشان‌گر این‌ست که آفریقای جنوبی برنده این پرونده است.
اما متأسفانه، با نگاهی دقیق‌تر به قضاوت دادگاه لاهه، امر پیروزی کم‌تر خوش‌‌بینانه و نشان‌دهنده این‌ست که، علی‌رغم همه نشانه‌های نسل‌کشی وسیع و وحشیانه اسرائیل، قضات دادگاه لاهه مطمئن نیستند که نسل‌کشی صورت گرفته است. زیرا هنگامی نوبت به فلسطینی‌ها و داشتن یک زندگی امن در آینده می‌رسد، این قضاوت ضعیف، و تقریبا فاقد ارزش معناداری است.
نخست، دیوان لاهه قبول کرد که آفریقای جنوبی نسبت به این پرونده صلاحیت رسیدگی و قضایی دارد، برای این‌که «برخی چیزهایی‌که آفریقای جنوبی مدعی‌ست، حتما اتفاق افتاده و در حال وقوع است که در چارچوب تعریف کنوانسیون نسل‌کشی سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۸ می‌گُنجد(۱)
الجزیره حکم دادگاه لاهه را بدین‌گونه خلاصه کرده است:
دادگاه می‌گوید که صلاحیت رسیدگی به‌این مورد را دارد.
دادگاه به اسرائیل دستور می‌دهد که جهت ممانعت از نسل‌کشی در نوار غزه اقداماتی اتخاذ کند و باید طی یک‌ماه گزارشی را به دادگاه ارائه دهد.
دادگاه می‌گوید که اسرائیل باید مانع از نسل‌کشی شود و تهییج و تحریک کنندگان به نسل‌کشی را تنبیه کند.
دادگاه می‌گوید که اسرائیل باید به ارائه دهندگان کمک‌های بشردوستانه اجازه ورود به نوار غزه را بدهد.
دادگاه اسرائیل را متعهد به اتخاذ اقدامات بیش‌تر جهت حفظ (جان) فلسطینی‌ها می‌کند، اما جهت پایان دادن به عملیات نظامی اسرائیل در نوار غزه دستوری صادر نکرد.
بنظر می‌رسد که این دادگاه به اندازه کافی تلاش نکرد. زیرا وقتیکه به اسرائیل اجازه داده می‌شود که به کشتار صدها و هزاران فلسطینی بی‌دفاع و بی‌گناه ادامه دهد، پس، «اجاز ورود کمک‌های بشردوستانه و ممانعت از کشتار شهروندان بی‌گناه فلسطینی»، چه فایده ای دارد؟
این دادگاه، نه جهت آتش‌بس فوری و آتش‌بس در کُل دستوری صادر کرد – و نه درخواستی جهت مذاکرات صلح ارائه داد.
باتوجه به این‌که نه اسرائیل از چنین دستوری اطاعت می‌کرد، و نه حامیان وفادار اسرائیل از تشویق اسرائیل به کشتار در باصطلاح «دفاع از خود» دست برمی‌داشتند، اما این امر پیامی به مردم جهان می‌فرستاد، که دادگاه لاهه از قضاوت‌های «زشت سیاسی» نمی‌ترسد و این‌که این نسل‌کشی اسرائیل در تاریخ کوتاه ۷۵ ساله اسرائیل ثبت خواهد شد.
دلایل نخست وزیر نتانیاهو و شرکایش که با «دفاع از خود»، و «ما قربانیان نسل‌کشی هستیم»، توجیه می‌شود، دلایل بیماران روانی است. شدت و گسترش کشتار وحشیانه و بی‌رحمانه فلسطینی‌ها توسط اسرائیل، حقیقت را به مردم جهان نشان داده است و می‌دهد.
***
پیش‌تر از قضاوت دادگاه لاهه، وزیر امور خارجه آفریقای جنوبی، نالیدی پاندور چنین گفت:
تا زمان تشکیل این پرونده، سه حرف (ICJ) برای بسیاری از شهروندان آفریقای جنوبی آشنا نبود، و «هدف‌مان این‌بود و هست که وضعیت اسفناک خلق بی‌گناه فلسطین را برجسته کنیم» و «توجه جهانیان را به عدم عدالت و آزادی جلب نمائیم»
نالیدی پاندور اضافه نمود که صرف‌نظر از موفقیت یا شکست، «وظیفه خود دادگاه، تحلیل و قضاوت واقعی است». لطفا به مقاله(هدف ما برجسته کردن وضعیت اسفناک فلسطین بود – وزیر خارجه آفریقای جنوبی )، ۲۶ ژانویه ۲۰۲۴ راشیا تودی مراجعه کنید(۲).
دولت اسرائیل حکم دادگاه لاهه جهت جلوگیری از نسل‌کشی فلسطینی‌ها را نمی‌پذیرد. نخست وزیر اسرائیل، بنجامین نتانیاهو اظهار داشت، این ادعا که اسرائیل مرتکب نسل‌کشی می‌شود، «نه تنها اشتباط، بل‌که شرم‌آور است».
جنگ در کجای این قضاوت قرار می‌گیرد؟
شاید برخی اصول اخلاقی، احتمالا وجدان قضات دادگاه را بیدار کرده باشد- اما چنا‌ن‌چه حمایت غرب، هم از نظر اخلاقی و هم از نظر کمک مالی و تسلیحاتی سریعا پایان نیابد– نسل‌کشی وحشیانه اسرائیل احتمالا ادامه پیدا می‌کند.
بنجامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل از روز اول عملا پیش‌دستی کرد و گفت که این جنگی طولانی خواهد بود، تهدید کرد که این فقط جنگی [طراحی شده توسط اسرائیل و غرب] جهت تلافی حمله حماس به اسرائیل در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ نیست، بل‌که جنگی جهت فتح بیش‌تر خاورمیانه، غصب منابع و ثروت‌های آن در سال‌های آینده، جهت تأسیس تدریجی «اسرائیل بزرگ» است، که شامل ۱۰۰ درصد فلسطین، ۱۰۰ درصد اردن، ۱۰۰ درصد لبنان، ۷۰ درصد سوریه، ۵۰ درصد عراق، ۳۳ درصد عربستان سعودی، مصر و رودخانه نیل می‌شود. البته که نتانیاهو این‌را نگفت، اما غیرمستقیم منظورش این بود.
بدتر و جهت تکمیل آن، تقریبا از سال ۱۹۸۴، اسرائیل یک سکه ۱۰ آگوروت دارد(۳) که گفته می‌شود در پشت آن نقشه اسرائیل بزرگ حک شده است.
این نقشه روی سکه نیز می‌تواند یادآور شباهت با پادشاهی باستانی بابل در ۵۳۹ سال قبل از میلاد مسیح باشد. این سکه ۱۰ آگوروت یکی از سری سکه‌های جدید اسرائیلی(NIS) شقل یا شیکل(Sheqel یا shekel) است که بسادگی بعنوان شیکل اسرائیل شناخته می‌شود(نماد: ₪ و ُکد: ILS). آگوروت و شیکل اسرائیلی واحد پولی اسرائیل هستند.
نقشه روی سکه باعث بسیاری بحث‌های جنجالی شده است. برخی از اسرائیلی‌ها می‌گویند که تصویر این سکه‌های جدید، برگرفته از روی شقل اصلی است، و در واقع، نشان‌گر انگیزه اسرائیل جهت غصب سرزمین‌های همسایگان به سوی اسرائیل بزرگ است. اسرائیلی‌ها از داشتن «اسرائیل بزرگ» در جیب‌هایشان احساس غرور می‌کنند. لطفا به لینک زیر در ویکی پیدیا مراجعه کنید:
جنجال ۱۰ آگوروت
اگرچه هیچ زمان‌بندی جهت رسیدن به هدف اسرائیل بزرگ درنظر گرفته نشده است، امااز آن‌جایی‌که جنگ علیه غزه/فلسطین، مسیر را بسوی اسرائیل بزرگ هموارد می‌سازد، اکثر اسرائیلی‌ها حامی آن هستند بدون این‌که در باره اش صحبت کنند.
در نتیجه، اسرائیل بزرگ به یکی از ثرو‌تمندترین کشورها در دنیا، بویژه از لحاظ هیدروکربن تبدیل خواهد شد، که شامل تریلیون فوت مکعب از گاز کشف شده در دهه ۱۹۹۰ در سواحل غزه است، اما امروز متعلق به فلسطین است.
قضاوت ضعیف ۲۶ ژانویه دادگاه لاهه، این فرصت را برای اسرائیل فراهم می‌کند که مسیرش را به سوی اسرائیل بزرگ ادامه دهد، که بدون شک بنفع غرب است .اسرائیل، با داشتن تقریبا یک عرضه تمام‌نشدنی از نفت و گازه از یک منبع مطمئن، به غرب اجازه می‌دهد که هرگونه رابطه ای را با روسیه و دنیای عرب جهت تأمین انرژی قطع‌کند.
این امر بروشنی نشان‌گر آن‌ست‌که رابطه همزیستی بین اسرائیل– کشور جعلی صهیونیستی- اختراع شده غرب (بریتانیا)، وابستگی متقابلی را در درجه اول نسبت کسانی‌ست دارد که اسرائیل را بنیان نهادند و، از طرف دیگر، به اسرائیل صهیونیستی این ابُهت قوم برگزیده را می‌دهد، که به‌بوضوح در تورات، کتاب آسمانی آن‌ها آمده است.
خون‌ریزی زیاد، بخشی از روند فتح، جهت رسیدن به پیروزی‌ست. افراد معقول باید از این خون‌ریزی جلوگیری کنند، و این‌جاست که یک دادگاه بین المللی دادگستری- که باید بی‌طرف باشد، و نباید پاسخ‌گوی هیچ دستوری از رهبران جهانی‌گرا باشد، اما چراغ سبز نشان‌دادن به خواست حامیان نسل‌کشی ممکن‌ست و می‌تواند در این‌مورد تأثیر قابل توجهی داشته باشد.
***
درباره نویسنده:
پیتر کوئینگ یک تحلیگر ژئوپولیتیک است که سابقا اقتصاددان ارشد بانک جهانی و سازمان جهانی بهداشت(WHO) بوده، جایی‌که بیش از ۳۰ سال در سراسر جهان کار کرده است.
وی نویسنده کتاب انفجار از درون – لرزه اقتصادی درباره جنگ، نابودی محیط زیست و حرص و آز کورپورات؛ و نویسنده هم‌راه کتاب سینتیا مک‌کینی «وقتیکه چین عطسه می‌کند: از حبس خانگی ویروس کرونا تا بحران جهانی سیاسی- اقتصادی»(انتشارات کلاریتی- ۱ نوامبر ۲۰۲۰).
پیتر یکی از هم‌کاران تحقیقاتی مرکز پژوهش‌های جهانی شدن(CRG)، و هم‌چنین عضو ارشد غیرمستقر مؤسسه چونگایانگ(Chongyang) دانش‌گاه رنمین، در پکن است.
برگردانده شده از:
سایت گلوبال ریسرچ، ۲۹ ژانویه ۲۰۲۴
«Gaza Versus The Hague: The ICJ Failed Again – A Case of «Political Correctness
https://www.globalresearch.ca/gaza-versus-hague-icj-failed-again-case-political-correctness/5847838
منابع:
(۱)
Ratification of the Genocide Convention
https://www.un.org/en/genocideprevention/genocide-convention.shtml
(۲)
Our aim was to highlight the plight of Palestine – South African FM
https://www.rt.com/africa/591311-icj-south-africa-naledi-pandor/
(۳)
The 10 Agorot coin
