کارگران شریف و غیور ایران
ما امروز وارد مرحلۀ نوینی از حرکت های توده ای در تقابل با اجحافات و ارعاب های دولت سرمایه داری عمدتا علیه زنان ایران شده ایم. شما عزیزان بیش از هر قشر اجتماعی دیگری، اجحافات و سرکوب های دولت سرمایه داری ایران را در طیّ بیش از چهار دهه تجربه کرده اید. به جرأت می توان گفت که امروز در ایران، هیچ نیروی اجتماعی که به اندازۀ شما طعم تلخ فشارهای شکنندۀ اقتصادی و روحی را چشیده باشد، وجود ندارد.
شما تنها نیروی اجتماعی در ایران بوده اید که علی رغم پرداخت هزینه های سنگین، به مبارزات ضدّ دولت سرمایه مصرّانه ادامه داده اید. اعتصابات شما در کارخانه های مختلف (در محور آن هفت تپه و نفت و گاز و پتروشیمی و غیره) در مقابل فشارهای ابزار سرکوبگر دولت سرمایه داری مورد ستایش میلیون ها کارگر در سطح جهانی بوده است. مبارزات مستمر و بی وقفۀ شما، روزنه های امید را در قلوب میلیون ها تن از اقشار تحت ستم ایران همواره زنده نگاه داشته است.
کارگران شریف ایران!
شما اکنون در موقعیّت ادای سهم تاریخی خود، یعنی رهبری کردن جنبش توده ای قرار گرفته اید. حرکت های اخیر مردم ایران چنان چه فاقد رهبری باشد، درنهایت با شکست مواجه خواهد شد. شما عزیران خوب می دانید که تظاهرات خیابانی در سراسر ایران توسط براداران و خواهران و فرزندان شما، در جریان است. به سخن دیگر حرکت های خودجوش میلیونی مردم، در اعتراض به قتل مهسا (ژینا) امینی، آغاز شده است؛ و این حرکت برای مدّت طولانی ادامه نخواهد یافت. در صورت نبود یک رهبری کارگری با تجربه و نبود شعارهای مشخص و سازماندهی درست، در نهایت این حرکت ها متاسفانه توسط رژیم جمهوری اسلامی خاموش خواهد شد.
از این رو است که شما کارگران باید در صحنۀ مبارزه حضور فعّال داشته باشید. شما باید رهبری این حرکت توده ای را به دست گیرید. توده های میلیونی به شما نیاز دارند. حضور، شرکت و رهبری شما تنها می تواند از طریق سازماندهی اعتصابات سراسری در کارخانه ها نشان داده شود. شما اکنون در مقامی هستید که می توانید با هماهنگی و در حمایت از حرکت های توده ای اخیر در مقابل حکومت رئیسی ایستادگی کنید. اکنون زمان آن فرا رسیده است که شما برای مطالبات خود وارد صحنه گردید. به دنبال اعتصابات فرهنگیان عزیز ایران و دانشجویان دانشگاههای ایران، شما نیز باید در این مقطع حساس حضور خود را در سرنوشت مردم زحمتکش ایران از طریق سازماندهی اعتصابات و کم کاری ها و اعتراضات نشان دهید. این وظیفه تاریخی است که بدوش شما افتاده است.
ایجاد کمیته های مخفی اعتصاب برای هماهنگی سراسری ضروری است. این کمیته ها می توانند در هماهنگی با یکدیگر، روز و موعد اعتصابات کارخانه ها را سازمان داده و در نقاط مختلف ایران در حمایت از مردم ایران، با هم دست از کار کشیده و مطالبات کارگران را طلب کنند. شما در گذشته، تجارب بسیار ارزنده ای از مبارزات خود بدست آورده اید. این تجارب باید مورد استفاده قرار گیرند. از تجربۀ کارگران کارگران نیشکر هفت تپه و نفت و گاز و لوله سازی ها و پتروشیمی همه و همه اعتصابات، می شود و باید درس گرفت.
اعتصاب سراسری شما شریان های اقتصادی حکومت را مختل کرده و در نتیجه ابزار سرکوب را پس از دوره کوتاهی می تواند کاهش دهد. فراموش نکنید اعتصاب عمومی و در مرکز آن اعتصاب کارگران شرکت نفت در بهمن ۱۳۵۷ بود که کمر رژیم اختناق آمیز شاه را شکاند و منجر به سرنگونی این نظام وابسته به امپریالیسم شد. چنانچه امروز شما نقش تاریخی خود را ایفا نکنید، حتی اگر این رژیم سرنگون شود رهبری سرنگونی بدست همان بازماندگان رژیم سابق که دست های پرتوان شما در ۱۳۵۷ آنرا سرنگون کرد، می افتد. تاریخی را به عقب نمی توانیم برگردانیم. تاریخ را شما کارگران ایران با دست های پر توان خود، می توانید به پیش هدایت کنید. این جهش به پیش شما کارگران شریف ایران را در مرکز جمیع آحاد مردم تحت ستم ایران در حاکمیت قرار خواهد داد.
*پیش به سوی حمایت کارگران از خیزش های خیابانی
*پیش به سوی اعتصاب عمومی کارگران
*پیش به سوی سرنگونی دولت سرمایه داری و استقرار دولت کارگری
مازیار رازی
https://linktr.ee/mazraz
۶ مهر ۱۴۰۱
