اعلامیه شورای هماهنگی جنبش طبقه کارگر اوکرائین درباره جنگ

اعلامیه شورای هماهنگی جنبش طبقه کارگر اوکرائین درباره جنگ

در ۲۱ فوریه ۲۰۲۲ رهبری امپریالیست روسیه رسماً رژیم‌های دست نشانده در دنباس را که در ۲۰۱۴ ساخته بود «به رسمیت شناخت». این فقط تدارک رسمی برای آغاز جنگ تمام عیاری بود که رژیم خونخوار پوتین در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ علیه مردم اوکرائین بر پا کرد. در آن روز، ارتش روسیه (و اقمارش از «جمهوریهای» دنباس) از همه طرف به اوکرائین حمله کردند، از کریمه اشغال شده گرفته تا غرب بلاروس. رژیم فاسد ضد مردمی لوکاشنکو نیز همچون نوکر جاه طلبی‌های امپریالیستی کرملین عمل کرد.

دار و دسته پوتین از پیش بیش از ۱۵۰.۰۰۰ سرباز، به همراه هواپیماها، تانکها، توپخانه و کشتی‌های جنگی بسیاری را در طول مرز اوکرائین جمع کرده بود. پوتین در تازه ترین سخنرانی‌هایش حتی منکر حق موجودیت مردم اوکرائین شده، و اوکرائین را … «مصنوعاً زاده شده از افکار لنین» نامیده! صدها غیرنظامی اوکرائینی، از جمله کودکان، در نخستین روزهای مداخله نظامی کشته شدند. نیروهای وحشی پوتین نه فقط زیرساخت‌ها یا اهداف نظامی، بلکه همچنین ساختمان‌های مسکونی، مهد کودکها، مدارس و بیمارستانها را گلوله باران کردند.

از طرف دیگر، رئیس جمهور آمریکا بایدن، نخست وزیر بریتانیا جانسون و دیگر رهبران امپریالیسم طمع کار غربی از مدتها پیش هیستری نظامی شان را حول اوکرائین متمرکز کرده‌اند. از این رو، در بیانیه‌هایشان دقیقاً تهاجم روسیه را از قبل «تضمین» و تاریخ‌های مشخصی را اعلام کردند. چنین تبلیغاتی در خدمت اهداف خودخواهانه ایالات متحده، بریتانیا و امپریالیست‌های اتحادیه اروپا در مبارزه شان بخاطر سلطه بر اوکرائین و کل اروپا قرار دارد. مبارزه‌ای که در آن با رژیم امپریالیست جدید پوتین مواجه شده‌اند.

در طول انقلاب اکتبر، جنگ داخلی در روسیه، و در طول تشکیل قدرت شوروی و نبرد علیه نازیسم هیتلر، کارگران روسیه، اوکرائین، بلاروس، کشورهای بالتیک، و تمام مردم زحمتکش کشور شوروی در مبارزه برای آرمان مشترک و منافع طبقاتی شان شانه به شانه ایستادند. سپس، بعد از خیانت رویزیونیست‌ها در اتحاد شوروی، دشمنان طبقاتی توانستند طبقه کارگر جمهوریهای مختلف اتحادیه را، که بعداً کشورهای مستقلی شدند، تقسیم کنند. ریشه‌های جنگ جدید به آن زمان باز می گردد، به تولد اتحاد شوروی بورژوایی. هم پوتین و هم برخی از «سکانداران» اوکرائین امروز و دیگر رهبران سیاسی کشورهای مابعد شوروی در داخل سوسیال – امپریالیسم اتحاد شوروی رشد کردند؛ آنها حامل بدترین ویژگی‌های این سیستم فاسد شده هستند، حامل ناامیدی و طمع، بازی با سرنوشت میلیونها انسان، تمایل به در قدرت ماندن تا ابد و به بردگی کشیدن سایر مردم.

پرولتارهای اوکرائین، روسیه، بلاروس، لهستان، ایالات متحده آمریکا و دیگر کشورها منافع طبقاتی مشترک دارند! و آنها با منافع پوتین، بایدن، لوکاشنکو یا جانسون یکی نیستند. چیزی بعنوان امپریالیسم «خوب» وجود ندارد؛ امپریالیسم همیشه به معنی فلاکت، فقر و جنگ است. کارگران برای زمین زدن امپریالیست‌ها و دسیسه‌هایشان نیاز به یک انقلاب سوسیالیستی دارند! فقط آنگاه طبقه کارگر قادر خواهد بود منافع واقعی حیاتی اش – منافع خودش و نه استثمارگران امپریالیست گوناگون – را متحقق کند.

مرگ بر جنگهای امپریالیستی!

پرولتارهای همه کشورها، متحد شوید!


Google Translate