روایت طاعون؛ روح خداوندگار بود نشسته در ماه به روزگاری تاریک! پس به ناگهان؛ در تلاطمی توفان زا به هیئت انسان درآمد و بر زمینِ زخمیِ ایران، هبوط کرد با هزاران هزار، عمامه سیاه، سفید سیاه، سفید سیاه، سفید سیاه، سفید….. *** تشنگانِ خون و جنون تا رمق داشتند ، در ضیافت کشتار مستانه، نوش کردند از خون ...
ادامه مطلب »
آسمان آبی ست دختران ! رساتر از اذانِ شبکوران؛ سرود زندگی جاری ست میان رؤیا و سیلاب ِ طالبانی سدی ست سخت-بنیاد از عشق و رزم و فریاد *** جهان طالبانی خواهد سوخت در آتشفشانی که شمایید، دختران! و شاعران ، کتاب مرثیه می سوزانند و پای کوبان آواز فتح می خوانند *** نه در بامیان و بلخ و بدخشان ...
ادامه مطلب »
«انگشت درخون» می زنی تو؟! الله در خون آیات در خون مِحراب در خون سجاده در خون تسبیح در خون مُهرِ عبادت خشکیده ازخون آب ِ وضویش از لَجه ی ِ خون چشمش پُراز خون ریش بلندش گلرنگ از خون لباده در خون عمامه در خون چنگال در خون برمال ِ او خون بر خوان او خون نان و ...
ادامه مطلب »
بازنشراین شعررا به مناسبت صدوپنجاهمین سالگشت کمون تقدیم می کنم دیوارکمون این دیوار دربارش رگبار ماند گار مانده است نه پیر می شود نه جوان نه خسته نه دلگران استوار ایستاده است در گُلبا رانی بی پایان ، تاریخ را ورق می زند چرا که نام ترا بر سینه حک کرده است ترا که ...
ادامه مطلب »
من پری کوچک غمگینی را می شناسم که در اقیانوسی مسکن دارد ودلش را در یک نی لبک چوبین می نوازد ، آرام آرام ( فروغ فرخ زاد) در قفس حسن حسام برای سپیده قلیان برای قِرقی چه تفاوت دارد بچه آهویی در چشم ا نداز باشد یا پرنده ای در قفس؟ حریص ست او سیری ، نمی شناسد! ...
ادامه مطلب »
ما مردمیم ! آنجا که نان و آزادی کبوتری ست سربریده ، سایه ی تو جان می گیرد
ادامه مطلب »