فاشیست‌های قوم‌گرا تهدید به خون‌ریزی می‌کنند

جریانات رخ داده در حاشیه‌ی برنامه کودک فتیلیه‌ای‌ها از جنبه های مختلفی یک زنگ هشدار جدی برای فعالان سیاسی و اجتماعی ایران بود. خصوصا برای خود مردم ساکن در آذربایجان و شهروندان این منطقه. ادامه‌ی خواندن→

در چند سال گذشته بیشتر روایت شکوه و شکایت مهدی بازرگان از انتقادات حزب توده مطرح شده است. در این جا می‌خواهیم از یک زاویه متفاوت به جریان نگاه کرده و ریشه این اختلاف عمده تاریخی را بررسی کنیم. برای همین مواضع دو طرف این جریان را عینا با استفاده از اسناد تاریخی موجود نقل می‌کنیم ادامه‌ی خواندن→

منتشر شده در هفته نامه صدا شماره ۱۵
دانشگاه در ایران از زمانی که در دوران مدرن تاسیس شد کمتر “دانش” گاه به معنای واقعی کلمه یعنی محلی برای بازتولید “دانش” بوده است. نگاهی که به دانشگاه درایران حاکم بود، آن را همواره فضاـمکانی برای دیگر کنش های اجتماععی ـ سیاسی در نظر داشته است.کار هایی در دیگر جاها امکان ان وجود نداشت به دانشگاه منتقل می شد. جامعه ای که در آن ساختار های مدنی قوی نبوده است همواره دانشگاه یک تنه بار حرکت های اعتراضی را به دوش کشیده است. دانشگاه یک آوردگاه برای کنشگری سیاسی بوده است. در حالی که قرار است که دانشگاه محلی باشد برای تولید و بازتولید دانش. گویا دانشگاه این روز ها بیشتر به یک بازار مکاره ی سیاست و قدرت تبدیل شده است. از این رو باید با یک دید انتقادی به وضعیت دانشگاه ها نگاه کرد. این نگاه انتقادی به دانشگاه و فعالیت هایی که حول اسم “جنبش دانشجویی” در سال های اخیر شاهد آن بودیم ضرورتی جدی پیدا می کند. در غیر این صورت می توان از مرگ دانشگاه در ایران سخن گفت. ادامه‌ی خواندن→

 شاید آخر هفته‌هایی که به کوه و مناطق تفرجی اطراف شهر می‌روید یکی از تصاویر آزاردهنده‌ای که این روز‌ها بسیار تکراری و متاسفانه برای ما معمول شده است ببینید، حجم بالای زباله‌های رهاشده در دامن طبیعت باشد؛ زباله‌هایی که محصول سبک زندگی پرشتاب امروزی از یک طرف و از طرف دیگر بی‌ملاحظگی شهروندان در زمینه حفظ محیط‌زیست اطراف خود است. این مساله شاید خیلی از ماها را نگران و حتی ناامید کرده باشد. ادامه‌ی خواندن→

نقاشی ساختمان از جمله کسب و کارهای پررونق و اشتغال‌زا، اما همچنان بی‌سروسامان است

پیکاسوهای سر چهار راه ادامه‌ی خواندن→

سودجویان در کمین سلامت شهروندان
استفاده از مواد اولیه سرطان زای PVC درظروف یک بار مصرف
ادامه‌ی خواندن→

برای پروانه‌های بال‌شکسته

آمریکای لاتین سرزمین نمادها است. فوتبالش، کودتاهایش، دیکتاتورهایش، زنان و مردان مبارزش، همه و همه نماد هستند. تاریخ آمریکای لاتین همواره کسانی در میان خود داشته است که می‌توانستند برای مردم نماد مبارزه، شور و شوق تغییر باشند. از زاپاتا گرفته تا چه گوارا. از آن طرف کسانی هم داشته که نماد خشونت و دیکتاتوری هستند از پینوشه در شیلی گرفته تا تروخیو در دومنیکن. ادامه‌ی خواندن→

کره شمالی نه آن بهشت موعودی است که رهبرانش (پدر و پسر) نوید می‌دادند، نه آن جهنمی است که رسانه‌ها و قدرت‌های مسلط جهانی می‌خواهند از آن ترسیم کنند. کره شمالی سرزمین عجایب است؛ سرزمینی که می‌خواسته در طول این سال‌ها برخلاف جریان مسلط در جهان عمل کند. سوسیالیسمی هم که می‌گوید نه آن سوسیالیسمی است که از آموزه‌های مارکس و انگلس و لنین برآمده بلکه برداشت شبه‌مذهب‌گونه و «فانتزی» از زندگی است. کره شمالی به واقع سرزمین عجایب بود. در موردش افسانه‌های بسیاری ساخته شده است. ادامه‌ی خواندن→

بعد  از انتشار مطلب  من با عنوان ” تبدیل ۱۶ آذر به یکی از مناسک ملی – مذهبی “، رفیق عزیزم ” پارسا نیکجو ”  در یک نقد مفصل به این مطلب پرداختند. در ابتدا لازم می دانم از وی کمال تشکر را بکنم که موشکافانه و بسیار مستدل به این مطلب من پرداخته و نکاتی را بیان کرده اند که واقعا قابل تعامل است و بسیار برای شخص من هم آموزنده بود. در ادامه هم نمی خواهم وارد بحث مفصل شوم تنها بر حسب احترام و همچنین برای این که این امر فتح بابی شود برای ادامه بحث در مورد فعالیت های دانشجویی و ارتباط آن با دیگر جنبش های جاری در جامعه ی ایران این چند نکته را متذکر می شوم. امیدوارم بررسی فعالیت های جنبش دانشجویی امر جدی برای دیگر فعالان این عرصه محسوب شود و خودشان وارد بحث شوند ادامه‌ی خواندن→

تبدیل شدن ۱۶ آذر و روزی به نام دانشجو به مثابه ی یک مناسک ملی- مذهبی که حتمن باید گرامی اش داشت خودش خطربزرگی است. مناسک کردن مبارزه سیاسی خطرناک است.  اکنون ۱۶ آذر تبدیل شده به یک  روز در میان ایام سوگواری و جشن! روزی همچون عاشورا یا ۱۳ بدر! روزی در کنار دیگر مناسک  ملی – مذهبی مردم! بهانه ای برای اس ام اس به دوست دختر – دوست پسرمان! نوشتن های پر آه و گداز در فیس بوک! روزی  برای گرامی داشت یاد ها و خاطره ها! و این خطرناک است. زهر رادیکالیسم این روز گرفته شده است. روزی شده برای عده ای “کاسبکار” که دیگر نام فعال دانشجویی یا حتی فعال سیاسی و مدنی هم برایشان زیادی است همان کاسبکارانی که در آن سوی اقیانوس ها برای جنگنده های ناتو و آمریکا چراغ می زنند هنوز دارند برای ۱۶ آذر “ذکر مصیبت ” می گویند. روزی که ۳ “آذر اهورایی” این جماعت مرثیه خوان در مقابل  آمریکایی ها ذبح شدند.! ادامه‌ی خواندن→