آقای مھتدی ھم —پوزش — میخواھد
سلام قادری
September 24, 2020
آقای مھتدی ھم —پوزش — میخواھد
جدیدا آقای مھتدی نوشتەای را با اھدافی بە نظر بندە فرصت طلبانە و بخشا برای دمیدن بر آتش اختلافات امروز در حزب کمونیست ایران ،تحریف آن و بخشا برای قھرمان سازی از خویش انتشار دادەاند کە جای بسی تامل است. البتە چون بندە ھمگام و ھمدورە ایشان در این تاریخ نبودەام خود را در مقام اظھار نظر و بازگویی آن تاریخ نمی بینم،قطعا رفقایی کە در مھمترین،تاریخیترین و تلخترین روزھای حیات سیاسی،اجتماعی جریان کومەلە و حزب کمونیست ایران بودەاند بە ایشان جواب مقضی و قاطع خواھند داد،کمااینکە رفیق حسن رحمان پناە در مورد نوشتەی آقای مھتدی بە ایشان جوابی روشن و مدلل دادەاند ؛کە خوانندگان را جھت اطلاع از میزان صحت و سقم نوشتەی
جناب آقای مھتدی بە خواندن پاسخی کە رفیق حسن رحمانپناە بە ایشان دادەاند دعوت میکنم.
چرا بندە نتوانستم از نوشتن مطلبی ھرچند تیتروار و گذرا من باب ادعاھای آقای مھتدی پرھیز کنم،با وجود پاسخ رفیق حسن رحمان پناە و اطمینان از پاسخ گرفتن ایشان از طرف رفیق ابراھیم در مکان و زمان مناسب؟
بە این خاطر کە آقای مھتدی در آن نوشتە نسل جوانی کە بندە ھم از آن نسل ھستم را خطاب قرار میدھند کە مثلا ایشان را چون نابغەی ھمە چیز دان تاریخ کومەلە بشناسیم و از اتھامات و ظلمی کە بە ایشان و جریان مطبوعشان در جریان تغییر ریل ١٨٠ درجە ای کە انجام دادند پیشگیری بشود. خوب بە یاد دارم روزی را کە در سال ١٣٨١ در حالی کە دو سال از انشعاب ایشان گذشتە بود و ھنوز ایشان خود را کمونیست معرفی میکرد و مدعی بود کە چون پ کاکا در جریان دستگیری عبدللە اوجلان در کردستان ایران رشد کردە ایشان فکر کردەاند کە باید با حفظ تمام آرمانھای کمونیستی کومەلە بر مبارزە کمونیستی با فکوس بیشتر بر مسائل کردستان فکوس کرد.ھنوز آقای ایلخانی زادە از جریان آقای مھتدی انشعاب نکردە بود و بندە بە شھادت کسانی کە حاضر در آن نشصت بودند عدم توافق و تفاھمم را بە شیوەای مدلل بە ایشان اعلام کردم و البتە ایشان شگفت زدە و دلخور بودند کە بندە مسائل کردستان را با اھمیتی حیاتی دنبال کردە بودم ؛ اما ناسیونالیست ھم نبودم و اقناع کردنم چون دیگرانی کە ھیجان زدە و متاثر از القائات ناسیونالیستی شیفتەی ایشان میشدند ممکن نبود. خوب بە یاد دارم کە آقای ایلخانی زادە پرسید «ھنوز پرچم ما سرخ است، سرود انترناسینال ھم میخوانیم و ... پس چرا شما خود را با کومەلەای کە ما باشیم ھمسو نمی بینید؟» و پاسخ طولانی و مدللی شنید کە خارج از حوصلەی این مطلب است، اما در پایان و چون نتیجە بە آقایان عرض کردم کە حتما شما ھم ھمراھان و فراخوان پذیرانی خواھید داشت اما چپ کردستان بە سوی شما نخواھند آمد،عرض کردم کە «بندە اینجا نیستم چون واقف نیستم کە کی و کدام جریان کومەلە است؛من اینجا ھستم تا خواھش کنم تا دیر نشدە و چون جریان منسور حکمت و ھمراھان بە ھزیمت سپردە شدە ایشان بە خارج از دایرەی توجە و اعتماد مردم کردستان نیفتادەاید بازگردید و خودتان را بە تاریخ و جبھە دیگری نسپارید.دعوت کردم بە کومەلە برگردید و با رفقایی کە سالھا دوش بە دوش مبارزە کردەاید کومەلە را تقویت بکنید» آقایان،خصوصا آقای ایلخوانی زادە در آن نشصت از رفیق ابراھیم تحت عنوان رفیق قدیمی اظھار دلخوری کردند،اما نھایتا چندین نشریە و نوشتە را کە مباحث آن روزھا از دیدگاە آن آقایان در آن مندرج شدە بود را بە بندە و دو ھمراھم دادند و اطمینان دادند کە با خواندن آن مطالب خواھم فھمید و اقناع خواھم شد کە آنھا کومەلەاند و حتما دیدارھای دیگری با ھم خواھیم داشت.بندە آن مطالب را با خود بە ایران نبردم چون بە دو ھمراھم گفتم «نمی خواھم کە بە خاطر جریانی کە بە آن باور ندارم متحمل زندان بشوم ». آن دو ھمراە ھم کە این آقایان را رھبران جنبش کرد میشناختند علرغم مواخذە کردن بندە، خود این نشریات را با خود نیاوردند؛بلکە آن را بە کولبەر زحمت کشی سپردند کە در ازای مبلغی آن را برای این دوستان بە مریوان بیاورد. مقصود بندە از یادآوری این دیدار بە یاد آوردن آنچە بود کە این آقایان میگفتند و میکردند و وعدە میدادند و آنچە کە البتە بعدا سرنوشتان شد و کردند و گفتند و دارند میگویند بە یاد آوردرن ریا و تزویری است کە آن روزھا این آقایان در جلد و با ماسک رھبران کومەلە و دبیر اول سابق حزب کمونیست ایران از خود بە نمایش میگذاشتند.من جوانی ٢٣ سالە بودم کە اگر آقای مھتدی انشعاب نمیکرد و خطر تضعیف کومەلە را ایجاد نمیکرد شاید ھرگز مستقیما بە فعالیت سیاسی روی نمی آوردم و تنھا ھنر و ادبیات مشغلەام می بود. سواد سیاسی ، آکادمیک و سابقەی فعالیت سیاسی نداشتم . بری من ھم چون بسیاری از ھم نسلانم اما سخت نبود فھمید کە مثلا جریان موسوم بە کمونیزم کارگری چە سکت فرقە گونەای است در مقایسە با مبارزەی اجتماعی کومەلە و البتە جریان آن روز آقایان مھتدی و ایلخوانیزادە از چە رویدادھایی متاثر است، یا حداقل بە چە سمت و سویی خواھد رفت. خوب بە یاد دارم کە آقای ایلخوانیزادە دلخور بود کە آنھا را بە گرفتن مبالغی از جاھایی متھمشان کردەاند در این مورد ھم عرض کردم کە«بندە کاراگاە نیستم و قادر نیستم اثر انگشت بگیرم و واقعیت را در مورد این کە پولی را برداشتەاید و یا از کجا تامین مالی میشوید قضاوت کنم،اما از راە خرج کردن برای اھداف ناسیونالیستی میتوانم قضاوت کنم کە چە میکنید و بە کدام سو میروید». اما واقعیت این است مسائلی کە در آن روزھا در جریان بود و ھر تغییر ریلی میتوانست متاثر از آن باشد سە مورد بود ١- جنبش اصلاحات حکومتی خاتمی. ٢-حضور و بروز پ ک ک پس از دستگیری اوجالان ٣- حملە آمریکا بە عراق و توھم حملە بە ایران پس ازعراق.
در نوشتەی آقای مھتدی خطاب بە رفیق ابراھیم علیزادە ایشان بسیار آزردە خاطر ھستند از این بابت کە آنھا را متاثر از جنبش اصلاحات خاتمی میدانستند و رفیق ابراھیم در نوشتەاش در مورد اختلافات امروز تشکیلات بە آن چون نمونەای اشارە داشتەاند. بندە بە شخصە بە چندین دلیل فکر نمی کنم دلخوری آقای مھتدی خیلی ھم جدی باشد،چرا کە ایشان آب از سرشان گذشتە است و در طول این بیست سالی کە از فعالیت ایشان در پوشش یک ناسیونالیست میگذرد کم در جوار دستجات و اشخاص اصلاح طلب و پان ایرانیست قرار نگرفتە اند . البتە شعف و شور این ھم جواریھا را ھم ھرگز پنھان نفرمودەاند.چرا ایشان کە خود را قھرمان استحالە و رنگ عوض کردن میدانند بایستی از یکی از این تغییرات و بە رنگ جمع در آمدنھا شرم سار باشد؟مگر ایشان نبودند جلو چشم ھمین نسل جوان برای حمایت از جنبش رای من کو، فراخوان حمایت و مشارکت بە مردم کردستان دادند؟ البتە مردم کردستان از یک منظرگاە انقلابی بە این فراخوان نامیمون آقای مھتدی جواب رد دادند و ایشان را چون اھل کوفە در جوار مولایانش تنھا گذاشتند.مگر دستمالی کە با آن اشکھایتان را برای مرجع تقلید شریف و منزە آیت اللە منتظری پاک میکردید خشک شدە کە ادعا میکنید از منصوب شدن بە جریان اصلاحات مکدر شدەاید؟مگر متاثر شدن از جریان اصلاحات از مذاکرە با ماموران دست چندم ماموران اطلاعاتی رژیم سبکسرانە تر است کە از آن مکدر نمی شوید؟مگر از کریدورگردی وزارت خارجە آمریکا آن ھم نە در مقام یک رھبر بلکە چون ژورنالیست سابقا کمونیست ،خود تحقیر کردە ای سرشکستە ھستید؟ مگر متاثر بودن از اصلاحات از اینکە ھر روز بە زبانی توبە و ندامت دوران کمونیست بودنتان را ابراز میدارید؛ بلکە کارمند دستە چندمی از وزارت خارجە افتخار یک عکس بدھد و با جعل آن بە رابطە دێپلماتیک نە تنھا سر ما نسل جوان، بلکە سر یک جامعە را شیرە مالید؛ھم بدتر است؟ مگر از فراخوان شکست خوردە و ناکامی کە بە عدم استقبال مردم کردستان از فرخوان کومەلە دادید ھم مفتضحتر است؟ آیا این زدیت با فرخوان کومەلە خواستە یا ناخواستە بازی در زمین دشمن نبود؟ آیا این زدیت زلیلانە و ناکام کسی جز دستگاھھای اطلاعاتی دشمن را خشنود کرد؟ من فکر نمی کنم شما جدی باشید در بیان دلخوری از منصوب شدنتان بە اصلاحات،این دلخوری افادەی بیش نیست آقای مھتدی.نطفە کلام و گوشەی نگاە تاکتیکی شما دو امر است اول نشان بدھید کە مرور زمان نشان داد حزب کمونیست اجتماعی نبود و بی افق است و این بی افقی ھم بی افقی کمونیسم است ،و دوما شخص شخیص خودتان را چون قھرمان غیب گویی ، کە این بی افقی را پیش بینی کردە بود جا بزنید. طبعاتلاش ھم دارید با چنین قھرمان پنبەی و با جعل و تحریف واقعیات در جریان کومەلە و حزب کمونیست ایران بە عمق این شکاف بیفزایید. اتفاقا می خواھید با حقانیت بخشیدن بە کسانی کە در جریان ما انزوا طلبی و دگم فکری بە ارث ماندە از شما را ، پشت دفاع از حزب کمونیست بە ارث ماندە ازشما پنھان میکنند حقانیت ببخشید. آقای مھتدی اسناد روزھایی را کە با شیفتگی مسلمان بە حج رفتەای دور رفقای سھندیتان و حضرات حکمت و تقوایی میچرخیدید ھنوز موجود است و مطمئن باشید بە دست نسل ما ھم رسیدە است،اسناد روزھایی کە در مقام یک کمونیست دو آتشە عطش دمیدن در جنگ خانمان سوز داخلی در کردستان را داشتەاید ماندە و بە دست ما ھم رسیدە است،اسناد روزھایی کە فراکسیون کمونیسم کارگری تشریف داشتید و حزب کمنیست کارگریتان را با رھبر فقیدتان منسور حکمت تشکیل دادید ماندە و بە دست نسل ما رسیدە است،آقای مھتدی از نقش و ماموریتتان در پروسە اعزام تک تک اعضای آن روز حزب کمونیستتان برای شرکت در حزب کمونیست کارگری کە قسمت خود شما نشد ھم کماکان خبرداریم، آقای مھتدی دبیر اول سابق حزب کمونیست ایران، یار رھبر فقیدت منسور حکمت، حزب کمونیست اگر خوب بود یا بد،اجتماعی شد یا نشد در درجە اول از دامان شما و رھبر فقیدت چشم بە جھان گشود. آقای مھتدی رسوایی کە بە بار آمد و از رای آوردن شما برای رھبری ھمین حزبی کە امروزە از نظر شما لکە نگ است جلوگیری کرد ھم بە صمع نسل ما رسیدە است. شما ھر چە کە باشید قھرمان نیستید،اگر درک بە این کە این حزب تشکیلش در خارج ایران و در آن شرایط پاسخگوی ھیچ مسئلەای نیست و اجتماعی ھم نخواھد شد قھرمانانی داشت آن قھرمانان شما نبودید؛بلکە شعیب زکریایی بود کە برنامە بدیلی در مقابل شعف و شور و رادیکالیزم گذرا و سطحی شما و رھبر فقیدتان حکمت داشت؛اگر مخالفت با حزب کمونیست قھرمانی باشد،قھرمانش رفیق صادق و جسور محمد امین حسامی است کە آن روز برخلاف روند حاکم بە تشکیل این حزب رای منفی داد و با این حال ماند و تا روزی کە در اقدامی شتابزدە و نامرسوم اخراج شد صادقانە و بدون تزویر مبارزە کرد. راستی بگذار حالا کە صحبت رفیق کاک مینەی حسامی شد بە عنوان نسل مورد خطاب شما بە جریان اخراج این رفقا و آیندەای کە پیدا کردند ھمـ اشارەای بکنم،چون صرف نظر از چیز و چیزھایی کە در مورد این رفقا گفتە شد،علرغم اخراج این رفقا آنھا با مواضعشان پس از اخراج ھم صدق اتھاماتی کە احیانا بە آنھا زدە شدە باشد را زیر سوال بردند، آنھا ھرگز در مقابل فراخوان کومەلە قرار نگرفتند،آنھا ھرگز بە افسوس خوران کریدورھای وزارت خارجە آمریکا تبدیل نگشتند،آنھا ھرگز خود را تاسطح محسن سازگاراھا و نوری زادە ھا تنزل ندادند. نسل ما میشد شما را نە از روی آنچە رفیق ابراھیم و دیگران میگویند بشناسند،بلکە شما را از روی عملکرد بعد از انشعابتان قضاوت کند.البتە و تاکیدا، آنچە شما در عمل بە پراتیک سیاسی خود تبدیل کردید و ما شاھدانش بودیم بسیار بدتر و نازلتر از آنچە ھست کە رفیق ابراھیم علیزادە در مورد شما گفتەاند.باز در مورد حزب کمونیست ایران ھم باید گفت این حزب با استناد بە دھھا سخنرانی پرشور شما چە زمان حضور حکمت و چە بعد از آنکە چون رفیق نیمە راە بدون شما ھزیمت کرد ھست ؛ کە نشان میدھد این حزب برای ھیچ کس بە اندازە ای کە برای شما مقدس بود،مقدس نیست.چرا این حزب برای شما مقدس بود؟امیدوارم من اشتباە کردە باشم اما بە این دلیل کە با احراض دبیر اولی این حزب حرص و عقدە شخص اول بودن شما را ارضا میکرد. این حزب بە استناد ھمە اسناد غیر قابل انکار از روزی برای شما از قداست افتاد و بە لکە ننگ تبدیل شد کە شما دیگر میدانستید با آن رسوایی مالی مورد بخشش اعضا قرار نخواھید گرفت و آن ممە را داشت لولو میبرد. آقای مھتدی این حزب اگر فرضا،سنگ داخل چاە باشد و روزی ھزاران عاقل میبایست آن را از چاە بیرون بیاورند چون پدیدەای مادی ھر تغییر لازمی را در آن بدھند،اتفاقا شما آن عاقلی بودید کە آن را برای حکمتتان سیقل زدید و با نبوغ مثال زندنیتان چنان بە تە چاە انداختیددش کە قطعا ھزاران عاقل لازم است تا از آن را از آن چاە بیرون بکشند. اتفاقا امروز ھم برا ی اعضای کومەلە حزب کمونیست پدیدەای مادی است کە چون پدیدەای مادی و غیر مقدس بە آن برخود خواھند کرد.برای ما حزب کمونیست ایران نە لکە ننگ است و نە سند نبوغ،برای ما این حزب پدیدەای مادی است کە اکثریت کمونیستھای درون صفوف کومەلە با حسن نیت و از روی اھداف و آرمانھای والایی کە داشتند،بە ایجاد آن اقدام کردەاند و البتە اگر روزی ھم در آن تغییری دادە شود در ادامە ھمان آرمانھا خواھد بود و گذشتەاش ھم چون حال و آیندەاش قابل احترام و افتخار خواھد بود.البتە من فکر میکنم کە شما ھیچ وقت حتی وقتی بە گذشتە این حزب ھم برگردیم شامل این افتخار و سرافرازی نخواھید بود،چرا کە زندە ماندید و خود واقعی و اصل خویش را نشان دادید و اگر ننگ و افتخاری ھم شامل شما باشد قطعا می بایست بە خاطر آنچە کە شما بودید و ھستید باید شاملتان بشود.اما در مورد این دورە از حیات سیاسی کومەلە و حزب کمونیست ایران ھم نبوغ فرصت طلبانە حضرت عالی جوابی نخواھد گرفت و تیرتان بە سنگ خواھد خورد.کسانی کە امروزە دگمای بە ارث ماندە شما برایشان بە ارث ماندە اتفاقا چنان رانندە و سرنشیان اتوبوسی ھستند کە فرمان و صندلی و کل اتوبوس برایشان نە پدیدەای مادی؛بلکە کعبەی آمال مقدسی است کە قدسیتش اتفاقا نە از کارکرد طبقاتیش میآید،بلکە چون شما برایشان قداستش از قرابتش با عادتھا و منصبھای شخصیشان می آید.شاید اینجا باید بە مولوی بازکشت کە میگوید« بشنو از نی چون حکایت میکند
از جداییھا شکایت میکند
از نیستان چون مرا ببریدەاند
وز نفیرم مرد و زن نالیدەاند» انگار باید شنید از حزب چون حکایت میکند
از جداییھا شکایت میکند
از دبیری حزب چون خیلیھا ببریدەاند
و ز نفیرشان دوست و دشمن،این درد را فھمیدەاند.آقای مھتدی اعضای کومەلە ممکن است چون شما و رھبر فقیدتان منسور حکمت از اشرافیت و طبقە متمول نیامدە باشند و چون شما و آقای منسور حکمت سخنور و فارسیگوی خوبی نباشند،ممکن است نتوانند ساعتھا در مورد موضوعی کە بە آن باور ھم ندارند صحبت کنند؛اماباورشان و تعھدشان بە تشکیلات کومەلە و حزب کمونیست ایران چون پدیدەای مادی در راستای منافع طبقاتیشان است. در صورت ھرگونە تغییری ھم در ظرف مبارزیشان از آنچە کە تا آن لحظە اقدام بە اآن کردەاند شرمسار نیستند و نخواھند بود و این نقطە قوت جنبش طبقاتی کارگران است اگر روزی میزبانان امپریالیستی شما جایی چون کردستان از دستشان در رفت و جنبش کارگران شکل گرفت چنان ریشەھا و زمینەھای مادی دارد کە با شعبدە بازیھای قھرمانانە شما استحالە نخواھد یافت؛ھمان گونە کە با مانور نبوغ استاد فقیدتان حکمت ھم مستحیل نشد.پس بگذارید چون یک جوان از نسل مورد خطابتان این مژدە را بە شما بدھم کە کومەلە و حزب کمونیست ایران را البتە نە بە شیوە شما ، کە پایی ھم در حجرە داشتید و نە بە شکل مذھبی گونە و ایدئولوژیک؛بلکە در راستای اھداف مبارزاتی طبقەی کارگر و زحمت کش کردستان و ایران ارتقا خواھیم داد، ھر تغییر مثبت و ھر گامی بە پیش یقینا ادامە ھمان گذشتەی پر افتخار این دو شکل سازمانی خواھد بود.آقای مھتدی این را با اطمینان خواھم گفت کە اگر تغییری ھم بە لحاظ فرم و شکل سازمانی در این جریان اتفاق بیفتد چون شکل گیری سازمان امروزین شما مضمون استراتژی و فعالیت سیاسی اجتماعی این جریان تغییری نخواھد کرد . لطفا خیالتان آسودە نباشد شما تا ھستید خود را در معرض اتھامھای واقعی و محکمەپسندی خواھید دید و باید خودتان را برای دفاع از اتھاماتتان ھمچنان آمادە نگھدارید.
مطمئنا خوانندگان با دیدن سرتیتر این مطلب شگفت زدە شدەاند و پرسیدەاند، چی ؟آقای عبدللە مھتدی بلاخرە حاضر شدە کە پوزش بخواھد؟
در جواب باید گفت ببخشید کە این گونە نیست و سورپرایز نشوید ایشان حاضر نشدە از خانوادە جانباختگان کومەلە پوزش بخواھد،حاضر نشدە بخاطر عطشی کە بە ادامە جنگ داخلی با حزب دمکرات داشت از جامعە کردستان پوزش بخواھد،حاضر نشدە بخاطر فسادی کە در گرفتن و پنھان کردن مبلغ ھنگفتی از اتحادیەی مھینی از ایشان روشد پوزش بخواھد،حاضر نشدە بخاطر سو استفادە از نام و تاریخ کمونیستی کومەلە و یدک کشیدنش در کریدرھای دولت امپریالیستی آمریکا پوزش بخواھد، حاضر نشدە بە خاطر افتادن در دام مذاکرە پنھانی با ماموران دست چندم رژیم پوزش بخواھد.ایشان با خطاھای فاحش و بزرگی کە در کارنامەش دارد، ھنوز ھم حاضر بە یک پوزش خشک و خالی نیست؛بلکە ایشان در نوشتە مظلوم نمایانە و جنتل منش نمایی کە منتشر فرمودەاند، سعی کردە است کە از خویش فرشتە و دیگری را جن نشان دھد تا نھایتا ختم بە پوزش خواھی از ایشان بشود و البتە در لوای این پوزش طلبی فرصت را غنیمت شمردە باشد کە از آبی کە گل آلودگیش ھم میراث ایشان می باشد ماھی بگیرد.
سلام قادری
٢٢ سپتامبر ٢٠٢٠
