دوست گرامی، آقای دکتر صالحی نیا،
دست شما درد نکنه و خسته نباشین. من دست شما را میفشارم و ممنونتان هستم که مرا بیش از این ،پشت در نگذاشتین و در را باز کردین. متعاقب مقاله کوتاه من که سوالاتی بود از نادر بکتاش، شما و دوستان دیگر، از جمله زهره مهرجو و جبیب بکتاش در مقالاتی سعی کردید به موضوعاتی که من مطزح کرده بودم بپردازید. همین نشان داد که دوستان حزب کمونیست کارگری ایران، به مردم و سوالاتشان حساس هستند و احساس مسئولیت دارند. نشان داد که من در رجوع به فعالین حزب کمونیست کارگری ایران، اشتباه نگردم. همینطور فهمیدم که نادر بکتاش، نظرات این حزب را نمایندگی نمی کند. فهمیدم که همه کمونیستها فکر نمی کنند که خودشان معیار آزادی بیانند! اینها برای من دستاوردهای بزرگی است و منرا دلگرم می کند که بمانم و بیشتر بیاموزم. ادامهی خواندن