دوستی روی فیسبوک با طلبکاری خاصی نوشته بود مگر حزب کمونیست کارگری چکار کرده؟ آدم اگر خودش را اسیر عینکی مشخص مثل عینک این دوستمان نکرده باشد، می تواند رد پای حزب کمونیست کارگری را در هر جای سیاست در ایران ببیند. هم در خود ایران و هم در فعالیتهای این حزب در خارج از ایران. من بعنوان کسی که در کانادا درگیر جنگی بی وقفه با رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی بوده است، به چند فقره از کارهایی که ما در کانادا و شهر تورنتو کرده ایم، اشاره می کنم.
* مبارزه روزمره برای و در نهایت به تعطیل کشاندن ‘دادگاه های شریعه” با هماهنگی هما ارجمند و هدایت حزب در کانادا که چندین سال طول کشید و فیلم و گزارش ده ها آکسیون و سخنرانی و کنفرانس و میتینگ این مبارزه در آرشیوها و در سایتهای اینترنتی قابل دسترسند.
* فراری دادن سفیر رژیم از درب پشت هتل شرایتون در سرمای زیر ۳۰ درجه و دستگیری بیش از ۱۴ نفر فعالین این حزب.
* به هم زدن جشن فرهنگی رژیم با حضور سفیر رژیم در هتل وست این.
* به هم زدن صندوق انتخابات رژیم در تورنتو (انتخابات خاتمی) در دوران اصلاح طلبان حکومتی و جمع کردن صندوق انتخابات!
* ده ها برنامه افشاگری و اعتراض علیه سخنرانان اصلاح طلب حکومتی و بعضا اصولگرایان حکومتی مانند گنجی، نبوی، جلائی پور، شیرین عبادی، مصباح یزدی و … در دوران مثلا اصلاحات!
* چندین مورد سازماندهی و اعتراض علیه حضور عبدلاکریم سروش سفیر جنایتکار “انقلاب فرهنگی” (دو مورد با دیگر مخالفین رژیم). یک مورد سخنرانی سروش در دانشگاه تورنتو به سخنرانی محسن ابراهیمی و افشاگری او علیه سروش و کل دم و دستگاه جنایتکار و جنایت پیشه همه جناحهای اسلامی تبدیل گردید و بیش از دو سوم حضار برای محسن ابراهیمی کف ممتد می زدند!
* برهم زدن خانه فرهنگی رژیم در یانگ و شپرد.
* برهم زدن جلسه بهروز افخمی فیلمساز مزدور رژیم و سازنده فیلم زندگی خمینی؛ که هفته نامه “شهروند” گزارش مفصلی ازآن ارائه داد.
* اعتراض علیه حضور مزدوران فرهنگی و سینمائی رژیم در مونترال به همراه دیگر مخالفین رژیم.
* چندین مورد شناسائی و برهم زدن محل بزرگداشت خمینی در سالمرگ او و چندین مورد هم سازماندهی اعتراض علیه این مراسم ها به تنهایی و یا با دیگر مخالفین در ظرفیت صدها نفره.
* سازماندهی اعتراض علیه تولد خمینی در اتاوا به همراه کانون خاوران که صدها نفر از تورنتو، مونترال و اتاوا شرکت کرده بودند و جو چنان ضد رژیمی بود که پلیس آخوندهای سخنران را مجبور می کرد عمامه ها را برداشته و از در پشت وارد شوند!
* کمک به ده ها پناهنده و کیس های متفاوت متقاضیان پناهندگی برای اقامت.
* سازماندهی چندین برنامه اعتراض و آکسیون در چندین سال پی در پی بر علیه عاشورای دولتی که توجه دهها و صدها هزار نفر را در کانادا و ایران و اروپا به این اعتراض جلب کرده است.
* دهها آکسیون و تظاهرات علیه رژیم در اتاوا، تورنتو و مونترال به تنهایی و یا همراه با دیگر مخالفین رژیم، به ویژه در جلوی سفارت رژیم که در نهایت بخشی از این اعتراضات و افشاگری ها و البته فعالیت های دیگر افراد و جریانات، منجر به بسته شدن مرکز سازماندهی تروریسم رژیم در اتاوا گردید و سه پارلمان انتاریو، کبک و اتاوا و همراه با سه حزب حاکم قتل عام ۶۷ را به عنوان جنایت علیه بشریت به رسمیت شناخته و روز دهم سپتامبر را به عنوان روز زندانیان سیاسی ایران به رسمیت شناختند. این دستاوردیست که مخالفین رژیم تا کنون در هیچ کشور دیگری نداشته اند.
***
در یک سال گذشته هم به دلیل وضعیت کرونائی کمتر توانستیم آکسیونهای بیرونی و اعتراضات علیه رژیم را در خیابان سازمان دهیم. ولی جلسات آنلاینی، فراخوان های فردی و حزبی و ابتکاراتی در شهر را در دست گرفتیم که در جای خود مهم و موثر بودند که نمونه هایی را اینجا قید می کنم.
* سازماندهی اعتراض و افشاگری به قتل مشکوک مهدی امین هم به صورت آنلاین و هم در جلوی منزل مهدی که رادیو اینترناشنال، رادیو فردا، سی بی سی و سی تی ۲۴ و گلوبال گزارش آن را همراه با مصاحبه با بابک یزدی پخش کردند. این فعالیتها و دخالتها به صحنه دیگری از مبارزه و افشاگری علیه حکومت آدمکش و تروریست اسلامی تبدیل گردیدند.
* جلسه ای آنلاینی به همین منظور از طرف بابک یزدی فراخوان داده شد که بیش از ۶۰ نفر از فعالین و شخصیت های مطرح سیاسی و اجتماعی شهر با گرایشات مختلف از شهرهای مختلف کانادا شرکت داشتند و این تقریبا منشاء سازماندهی و اعتراضات بعدی در مورد این قتل در شهر بود که با همکاری و بخشا با هدایت ما پیش رفت.
* چندین جلسه در مورد قتل عام ۶۷ در مونترال، تورنتو و ونکور که بابک یزدی بعنوان عضو “کانون خاوران”، یکی از دست اندرکاران و هماهنگ کنندگان برنامه ها بود.
* دو مورد جلسه در مورد هواپیمای اوکرائینی و همبستگی با خانواده قربانیان در تورنتو و یکی مونترال که باز بابک یزدی از طرف “کانون خاوران” یکی از هماهنگ کنندگان این برنامه ها بود.
* قبل از مسئله کرونا چندین حرکت قابل توجه و چشمگیر در همبستگی با قیام آبان و سرنگونی هواپیمای اوکرائینی و … در سطح شهر تورنتو برگزار شد که بخشا خود فعالین حزب به تنهایی مبتکر و سازمانده و برگزار کننده آن بودند و بخشا با دیگر مخالفین رژیم در شهر. برای طور نمونه:
* چندین مورد اعتراضاتی علیه حکم اعدام هوشمند علیپور که بیشتر با هماهنگی با نهادهای دیگری مثل کمپین نجات هوشمند علیپور، کمیته دفاع از زندانیان سیاسی، کمیته علیه اعدام به پیش رفته و دو مورد هم از مطبوعاتی مثل ایران اینترنشنال، شهروند و … پخش گردیدند. و خوشبختانه در نهایت کمک مهمی به لغو حکم اعدام هوشمند کرد.
* اعتراض علیه سرنگونی هواپیما و همبستگی با خانواده های قربانیان که مواردی خود تشکیلات حزب و مواردی هم با دیگران همکاری داشتیم. بطور نمونه برنامه ای که رضا مریدی فراخوان داده بود و حدود هزار نفر شرکت داشتند بابک یزدی یکی از سه سخنران اصلی بود که از طرف حزب صحبت کرد.
* سازماندهی و اعتراضات مختلف علیه جنایات رژیم در آبان سال گذشته در مل لستمن و پلازای ایرانیان.
* سازماندهی اعتراض به مراسم بزرگداشت قاسم سلیمانی همراه با دیگر مخالفین رژیم در جلوی محل مراسم که انعکاس وسیعی داشت.
* درگیر شدن و افشاگری علیه لابی های رژیم در کنگره ایرانیان به اشکال مختلف از جلسات و مصاحبه ها تا انتخابات و … که نقش اعضا و فعالین حزب نیز در شهر قابل ملاحظه بود.
* همکاری و جمع آوری کمک مالی به ستاد مردمی مبارزه با کرونا که موفق شدیم در آمریکای شمالی بیش از بیست هزار دلار کمک مالی برای این ستاد جمع آوری کنیم.
اینها فقط گوشه کوچکی از فعالیتها و دخالتهای اعضا، کادرها و تشکیلات حزب کمونیست کارگری در کانادا و عمدتا در شهر تورنتو، هم علیه جمهوری اسلامی و هم دخالت داشتن در زندگی سیاسی شهر بوده است.
