اعلامیه حزب حکمتیست در باره ١٦ آذر انقلابی در دانشگاه‌های ایران
حزب حکمتیست
December 07, 2019
اعلامیه حزب حکمتیست در باره ١٦ آذر انقلابی در دانشگاه‌های ایران
"سرکوب پایان راه نیست، مقاومت زندگی است!"
"فرزند کارگرانیم، کنارشان می مانیم!"
بنا به اخباری که تاکنون بما رسیده است، امروز ١٦ آذر، علیرغم فضای شدید امنیتی و دستگیری‌های گسترده دانشجویان قبل از ١٦ آذر، دانشجویان دانشگاه تهران، امیرکبیر، پلی تکنیک، علامه طباطبائی، تربیت مدرس، هنر تهران، چمران اهواز، گلستان، دانشگاه مازندران، نوشیروانی بابل و علوم پزشکی تبریز دست به راهپیمایی و اجتماع اعتراضی زدند. فضای حاکم بر تجمعات خشم دانشجویان از رژیم اسلامی، بویژه کشتار و سرکوب آبانماه را بروشنی بیان میکرد. دانشجویان مبارز و انقلابی به تهدیدات و توطئه‌های رژیم برای ممانعت از اجتماعات ١٦ آذر وقعی ننهادند و با صدای رسا و خشمگین علیه سرکوب، کشتار، فقر، تبعیض، اختلاس، فساد، تبعیض جنسیتی و حجاب اسلامی شعار دادند. شعارها و نوشته‌ها بر بنرها روشن و بدون ابهام خواست آنها برای آزادی زندانیان سیاسی، ایجاد یک جامعه آزاد، برابر و مرفه و برای اداره شورایی جامعه را منعکس میکرد.
رژیم سرکوب اسلامی در هفته گذشته در هراس از اجتماعات انقلابی دانشجویی یک فضای سرکوب و بگیر و ببند را حاکم کرد؛ از "کشف لانه‌های جاسوسی" که قصد "آشوب در ١٦ آذر" را داشتند سخن گفت؛ اما دانشجویان آزادیخواه و انقلابی ثابت کردند که سرکوب و کشتار دیگر اثر ندارد؛ نشان دادند که ترس مردم ریخته است؛ و عملا اعلام کردند که دیگر این رژیم است که از خیزش انقلابی مردم در هراس است. امروز "فرزندان انقلابی کارگران" در عمل شعاری که مردم وسیعا در تظاهرات و اعتراضات سر می دهند را به اثبات رساندند: "بترسید، بترسید، ما همه با هم هستیم!"
نیروهای سرکوب از اول صبح وسیعا در حوالی دانشگاه تهران مستقر شده بودند؛ علیرغم این تمهیدات، دانشجویان از صبح به محوطه دانشگاه آمدند، راهپیمایی کردند و شعارهای پرشور و انقلابی سر دادند: "زندانی سیاسی آزاد باید گردد"، کارگر، دانشجو اتحاد، اتحاد!"، "دانشجو آگاه است با کارگر همراه است"، "خیابونا خون شده، آزادی قربانی شده"، "مرگ، کشتار، گرانی، مردم شدن قربانی"، "جواب ما تفنگ نیست، اینهمه کشته کم نیست"، "سرکوب پایان راه نیست، مقاومت زندگی است"، "از هفت تپه تا تهران، زحمتکشان در زندان"، "قضاییه جلادان، مقدمتان خون باران"، "متحد، متحد، مقاومت می کنیم" و "ایران فرانسه، لبنان، سرکوب و غارت بسه!، "فرزند کارگرانیم، کنارشان می مانیم!"
از جمله شعارهای دانشجویان در دانشگاه نوشیروانی بابل "سفره‌هامون غارت شد، آبان ماه خونین شد"، "آبان ادامه دارد، حتی اگر روز و شب برما گلوله بارد"، "از تهران تا بغداد، فقر ستم استبداد"! شعارهای دیگری نیز در تجمعات فریاد زده شد: "ستاره در پرونده، دانشجومون در بنده"، "استادامون ذلیل‌اند، ذلتو می‌پذیرند"، اساتید، اساتید! حرف بزنید، نترسید"! در دانشگاه هنر تهران دانشجویان شعار دادند: "دانشجو می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد"، "نان، کار، آزادی، اداره شورایی"! در دانشگاه هنر دانشجویان یک چیدمان مبتکرانه درست کردند: یک گور سمبلیک و در کنار آن یک تکه پارچه سفید که بر آن با رنگ قرمز نوشته شده بود "بیاد کشته شدگان بی تدفین"؛ اشاره به صدها نفری که در خیابان‌ها با شلیک گلوله‌ها کشته شدند و اجسادشان ربوده شد و هنوز تحویل خانواده‌هایشان داده نشده و آن جوان‌هایی که زیر شکنجه جان باختند و خانواده‌ها در بی اطلاعی از سرنوشت جگرگوشه‌هایشان پریشان حالند. دانشجویان علوم پزشکی تبریز در آمفی تئاتر شایان مهر اجتماع کردند. دانشجویان بنر بزرگی را در مقابل سن نصب کرده بودند که بر روی آن نوشته شده بود: "نه پادگان نه بنگاه، درود بر دانشگاه"!
در دانشگاه گلستان و دانشکده حقوق و علامه دانشجویان تریبون‌های آزاد سازمان دادند. در دانشگاه چمران دانشجویان در تجمع شان بیانیه ای قرائت کردند. بنرهای بسیاری در این تجمعات به اهتزاز درآمده بود؛ رنگ سرخ فضا را به زیبایی آراسته بود. بر روی این بنرها اعلام همبستگی بین المللی با مردم عراق، لبنان، فرانسه و شیلی، محکومیت تبعیض جنسیتی و حجاب اسلامی، فراخوان به مقاومت، و محکومیت زندان و فقر به چشم می خورد: از جمله "تبعیض جنسیتی، محکوم است، محکوم است"، "بیگاری، بیکاری، حجاب زن اجباری"، "علینژاد و ارشاد، ارتجاع و انقیاد"، "دانشگاه پول گردان، زحمتکشان در زندان" و "از نیزارهای ماهشهر تا مرزهای کردستان، از شیراز تا تهران، از سیستان و بلوچستان تا تبریز".
١٦ آذر ٩٨، علیرغم تمام تلاش‌ها و توطئه‌های رژیم اسلامی با شکوه، رادیکال و میلیتانت برگزار شد. در این روز فصل دیگری در مبارزات انقلابی و سرنگونی طلبانه مردم، طبقۀ کارگر، زنان و مردان آزادیخواه و برابری طلب ورق زده شد. ١٦ آذر ٩٨ یک نقطه عطف در خیزش انقلابی مردم، بویژه پس از خیزش میلیونی آبانماه و سرکوب خونین آن بود. دانشجویان انقلابی ثابت کردند که هراس از سرکوب، زندان و شکنجه و کشتار از جامعه رخت بربسته؛ نشان دادند که این آخرین سلاح این نظام ننگین و جنایتکار کارآیی خود را از دست داده است. نوید دادند که مرگ این رژیم نزدیک است.
حزب کمونیست کارگری ایران - حکمتیست به دانشجویان انقلابی درود میفرستد و دست تمام شما عزیزان را به گرمی میفشارد. حزب را در کنار خود بدانید؛ مبارزه‌مان و آرمان‌مان مشترک است. سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی و برپائی یک جامعه آزاد و خوشبخت سوسیالیستی هدف همه ماست. بامید آنروز که این رژیم را به زیر کشیم و بر ویرانه‌های آن یک دنیای بهتر، یک جامعه آزاد، برابر و مرفه بسازیم.
مرگ بر جمهوری اسلامی!
آزادی، برابری، حکومت کارگری!
زنده باد جمهوری سوسیالیستی!
حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست
١٦ آذر ١٣٩٨- ٧ دسامبر ٢٠١٩
