اخبار و گزارشات کارگری ١٩ مرداد ماه ١٣٩٨

اخبار کارگرى
August 11, 2019

اخبار و گزارشات کارگری ١٩ مرداد ماه ١٣٩٨

«با اتحاد پیروز میشویم، با افتراق شکست میخوریم»

بازداشتی های مراسم روز جهانی کارگر آزاد باید گردند

- تجمع اعتراضی کارگران شهرداری مریوان نسبت به عدم پرداخت ماه ها حقوق،2سال حق اضافه کاری و3سال عیدی مقابل فرمانداری

- برگزاری جلسه دادگاه ناهید خداجو

- برگزاری دادگاه سپیده قلیان وتهدید وکیل  مدافعش به بازداشت !

- تجمع اعتراضی اهالی منطقه تنگ ‌تامرادی مقابل نسبت به نداشتن آب،برق،گاز وجاده استانداری کهگیلویه و بویراحمد

- جان باختن سالانه 800تا1000کارگربراثرحوادث کاری

- جان باختن کارگر شهرداری بندرعباس حین کار بر اثرتصادف

*تجمع اعتراضی کارگران شهرداری مریوان نسبت به عدم پرداخت ماه ها حقوق،2سال حق اضافه کاری و3سال عیدی مقابل فرمانداری

روز شنبه 19مرداد ماه، کارگران شهرداری مریوان  برای بنمایش گذاشتن اعتراضشان نسبت به عدم پرداخت ماه ها حقوق،2سال حق اضافه کاری و3سال عیدی دست به تجمع مقابل فرمانداری این شهرستان زدند.

کارگران حاضر درتجمع به خبرنگار رسانه ای گفتند: تعداد ما حدود 600نفر است که امروز 100نفر به نمایندگی از جانب بقیه با حضور مقابل فرمانداری، خواستار رسیدگی به اوضاع معیشتی خود شدیم.

کارگران معترض افزودند:تعدادی از ما عیدی سال‌های 95، 96 و 97 را نگرفته‌ایم؛ از سال 96 و 97 اضافه‌کار طلبکاریم و از ابتدای سال نیز فقط 2میلیون تومان حقوق گرفته‌ایم که یک میلیون تومان آن، پنج شنبه به حساب ما واریز شده است.

*برگزاری جلسه دادگاه ناهید خداجو

ناهید خداجو عضو هیأت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران امروز ۱۹ مرداد در شعبه ۴ بازپرسی دادسرای اوین حضور یافت و در این دادگاه آخرین دفاعیات از ایشان اخذ گردید.

در این جلسه دادگاه به ناهید خداجو دو اتهام ” اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی” و ” اخلال در نظم و آسایش داخلی کشور” تفهیم گردید که ناهید خداجو با اشاره به حق کارگران برای مطالبه گری و فعالیتهای صنفی و برگزاری مراسم روز جهانی کارگر ضمن رد اتهامات وارده به دفاع از خویش پرداخت.

لازم به ذکر است که در پاسخ به بازپرس پرونده در رابطه با غیرقانونی بودن اتحادیه آزاد کارگران ایران با توضیح حق کارگران برای ایجاد تشکل خود از فعالیتهای خود و اتحادیه دفاع نمود.

اعمال فشار نیروهای امنیتی و قضایی علیه اتحادیه آزاد کارگران ایران از طریق زندانی کردن و تشکیل پرونده های قضایی علیه اعضای آن روز به روز در جریان است به طوریکه هم اکنون جعفر عظیم زاده و شاپور احسانی راد در زندان به سر میبرند و پروین محمدی، ناهید خداجو، فرهاد شیخی، نسرین جوادی، هادی سلیمانی و مهدی فخری با پرونده های مفتوح قضایی روبرو هستند.

اعضای اتحادیه آزاد کارگران ایران هیچ جرمی به جز پیگیری مطالبات صنفی کارگران انجام نداده اند و مراجع قضایی و امنیتی باید بدانند که با دستگیری و زندانی کردن کارگران نمی توانند میلیونها خانواده کارگری را از تلاش برای خواستهای معیشتی شان بازدارند.

اتحادیه آزاد کارگران ایران

۱۹ مرداد ۹۸

*برگزاری دادگاه سپیده قلیان وتهدید وکیل  مدافعش به بازداشت !

امروز شنبه ۱۹ مرداد ماه سپیده قلیان به دلیل دفاع از حقوق و مطالبات کارگران هفت تپه محاکمه شد.

سپیده قلیان، اعلام داشت که من در حین بازجویی تحت فشار و شکنجه قرار گرفته و مجبور به اعتراف شده ام ، پس  اتهامات وارده را قبول ندارم.

وکیل مدافع سپیده قلیان، جماالدین حیدری منش، ضمن دفاع از گفته های سپیده قلیان،اعلام داشت که تمام اتهام وارد به استناد گفته های موکلم کذب می باشد ،چرا که  اعتراف در زیر شکنجه از موکل من گرفته شده است.

ایشان در ادامه گفتند که موکل من سپیده قلیان به عنوان فرزند یک کارگرحق خود دانسته که از دیگر کارگران و حق و حقوق آنها دفاع کند و این جرم نیست.

وقتی آقای حیدری منش اینگونه از سپیده قلیان دفاع  میکند، ایشان تهدید به بازداشت شده  و تمام وسایل همراه اقای حیدری منش را ظبط می کنند.

 قاضی پرونده خطاب به وکیل سپیده قلیان می گوید که شما با دفاع از سپیده قلیان، قوه قضائیه و نیرو های امنیتی را زیر سوال می برید.

 وکیل سپیده قلیان ، آقای جماالدین  حیدری منش می گوید که من از موکلم  دفاع  می کنم و وظیفه حقوقی خود را انجام می دهم.

در ادامه، قاضی پرونده سپیده را تهدید می کند که شما را به زندان اوین انتقال خواهم داد، سپیده  در جواب می گوید برای من هیچ فرقی نمی کند در کدام زندان باشم، اما باید وضعیت من مشخص شود و  به قرار بازداشت ، خاتمه داده شود.

بعد از پایان این به اصطلاح دادگاه،  وسایل وکیل مدافع سپیده قلیان که !؟ !! ظبط شده بود به ایشان تحویل داده می شود و سپیده قلیان را به زندان باز می گردانند.

 لازم به یاد آوری است که در روز های ۱۲ و ۱۳ مرداد ماه ، وکیل مدافع اسماعیل بخشی، خانم فرزانه زیلابی به همین شیوه مورد تهدید قرار گرفته بود که در نتیجه برای ایشان پرونده سازی شده و پرونده خانم زیلایی در دادسرای اهواز مفتوح می باشد.

 سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه ضمن محکم کردن اینگونه نمایشات که صرفا برای ایجاد رعب و وحشت و به زندان انداختن کارگران و مدافعان جنبش کارگری صورت می گیرد، خواهان آزادی سپیده قلیان، اسماعیل بخشی، عسل محمدی و دیگر بازداشت شدگاه مرتب با پرونده هفت تپه  هستیم.

به همچنین محکوم می کنیم تهدید  به بازداشت وکیل مدافعان کارگران ،خانم فرزانه زیلابی و جمال الدین حیدری منش، که بر اساس وظیفه حقوقی از موکلین خود دفاع کرده اند.

  ارعاب و تهدید وکیل مدافعان متهمین نشان میدهد که در زندان ها چه بلائی به سر زندانیان آورده می شود!

 سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه

۱۹ مرداد ۹۸

*تجمع اعتراضی اهالی منطقه تنگ ‌تامرادی مقابل نسبت به نداشتن آب،برق،گاز وجاده استانداری کهگیلویه و بویراحمد

صبح روز شنبه 19مرداد،جمعی از اهالی منطقه تنگ ‌تامرادی مقابل برای اعتراض به نداشتن آب،برق،گاز وجاده مقابل استانداری کهگیلویه و بویراحمد اجتماع کردند.

اهالی  معترض منطقه تنگ تامرادی به خبرنگاریک رسانه محلی گفتند:از مرکز استان تا منطقه تنگ تامرادی 45 دقیقه فاصله است، اما نه جاده داریم، نه گاز و نه آب و نه روشنایی داریم.

*جان باختن سالانه 800تا1000کارگربراثرحوادث کاری

اگر هر روز سری به صفحات حوادث خبرگزاری‌ها بزنید خبرهایی از آسیب دیدن کارگران در محل کار به ویژه کارگران ساختمانی می‌بینید؛ یکی از روی داربست به زمین افتاده و قطع نخاع شده، دیگری موقع پرتاب آجر سرش شکسته و آن یکی زیر آوار ساختمان نیمه کاره مانده و مرده؛ به خاطر همین آمارهاست که ایران در زمینه رعایت مسائل ایمنی کار در میان کشورهای جهان رتبه 102 را دارد.

عبدالله که حالا چند روزی است 30 سالش را تمام کرده هر روز دم سحر از خانه اجاره ای‌اش در شوش بیرون می‌آید تا راهی بالاشهر شود و برای بالاشهری‌ها ساختمان بسازد. فرشته، الهیه، فرمانیه، نیاوران. او سال‌هاست که دیگر خبری از روستای کوچکش در کردستان ندارد؛ «سالی یک بار هم نمی‌روم» اما خیابان‌های تهران برایش آشناست. عبدالله و کرم و رضا هر روز از داربست‌های فلزی ساختمانی نیمه کاره در نیاوران بالا می‌روند تا آجر روی آجر بگذارند اما همین داربست‌های فلزی چند تا از دوستانشان را یا از آن‌ها گرفته یا ناقصشان کرده؛ «خودم دیدم که پایش لیز خورد و به پایین پرتاب شد، قطع نخاع شد، بیمه هم نداشت، پول هم نداشت، خانواده‌اش هم پول نداشتند، دیگر او را ندیدم».

کرم هم مثل عبدالله روزهای زیادی را از این داربست‌ها بالا رفته اما روزی یکی از همین داربست‌ها در خیابان فرمانیه زیر پایش سر خورده و سقوط قسمتش شده؛ «داشتیم نمای ساختمان را سنگ می‌کردیم، پایم لیز خورد و به زمین پرتاب شدم، خدا رحم کرد و فقط پایم شکست، نه بیمه بودم و نه پول چندانی برای درمان داشتم. از عبدالله قرض گرفتم. یک ماه در خانه ماندم، بی‌حقوق، بی‌مواجب».

عبدالله، کرم و رضا هر روز از آپارتمان‌های بلند این شهر شلوغ بالا می‌روند و انگار راویان هرروزه این شعرند؛ شعری برای تمام کارگران مثل خودشان؛ «تا به حال افتادن شاه توت را دیده‌ای!؟ که چگونه سرخی اش را با خاک قسمت می‌کند؟ هیچ چیز مثل افتادن دردآور نیست. من کارگرهای زیادی را دیدم از ساختمان که می‌افتادند، شاه توت می‌شدند».

واقعیت چیست؟ قانون چه می‌گوید؟

بیشترشان نه بیمه‌ای دارند و نه قراردادی. کارگر روزمزدند و کارفرمایانشان عموما زیربار بیمه کردن آن‌ها نمی روند و چندان هم حواسشان به امن کردن محیط کار این کارگران نیست.

اگر هر روز سری به صفحات حوادث خبرگزاری‌ها بزنید خبرهایی از آسیب دیدن کارگران در محل کار به ویژه کارگران ساختمانی می‌بینید. یکی از روی داربست به زمین افتاده و قطع نخاع شده، دیگری موقع پرتاب آجر سرش شکسته و آن یکی زیر آوار ساختمان نیمه کاره مانده و مرده؛ مثل 6کارگری که طی سه روز گذشته در سایه فقدان ایمنی محیط و شرایط کار، در شهرهای مریوان، بندرعباس و تهران دچار حادثه شدند که سه نفرشان در خیابان ظفر تهران جانشان را از دست دادند. به خاطر همین آمارهاست که ایران در زمینه رعایت مسائل ایمنی کار در میان کشورهای جهان رتبه 102 را دارد.

اما آنطور که در ماده 65 قانون تامین اجتماعی آمده، درصورت وقوع حادثه ناشی از کار، کارفرما مکلف است، اقدامات لازم اولیه را برای جلوگیری از تشدید وضعیت حادثه دیده انجام دهد و گزارش حادثه را ظرف سه روز اداری از تاریخ وقوع به صورت کتبی به سازمان تأمین‌اجتماعی اطلاع دهد. همچنین چنانچه کارفرما برای جلوگیری از تشدید وضع حادثه‌دیده متحمل هزینه‌هایی شود، از آنجایی که بیمه‌شده تحت‌پوشش تأمین‌اجتماعی است و این سازمان مکلف به ارائه خدمات درمانی به بیمه‌شدگان است، کارفرما می‌تواند برای دریافت هزینه‌های خود به سازمان تأمین‌اجتماعی مراجعه تا برابر مقررات در این خصوص اقدام شود.

70هزار کارگر ساختمانی در نوبت بیمه

سال 1386 بود که مجلس تصویب کرد منابع مالی برای تامین هزینه‌های بیمه کارگران ساختمانی از محل صدور پروانه‌های ساختمانی شهرداری در نظر گرفته شود اما «این منابع کافی نیست.»

اکبر شوکت، رئیس کانون کارگران ساختمانی کشور و عضو کارگری هیات امنای سازمان تامین اجتماعی، این را می‌گوید و معتقد است 50 درصد آسیب‌های کارگران در محل کارشان مربوط به کارگران ساختمانی است.

وی با بیان اینکه 60 درصد فوتی‌ها در میان کارگران ایران مربوط به کارگران ساختمانی است، می‌گوید: «سال 92 رکورد مرگ و میر کارگران ساختمانی بود که در آن سال 1300نفر فوت شدند، اما میانگین مرگ و میر کارگران ساختمانی سالیانه 800 تا 1000نفر است. حدود1میلیون نفر از کارگران ساختمانی بیمه تامین اجتماعی شده‌اند. 10تا 15 درصد این کارگران، کارگرانی هستند که سرچهارراه‌ها می‌ایستند و استادکاران ماهر در میدان‌ها نمی‌ایستند. بخشی از این کارگران روستاییانی هستند که برای کار به داخل شهرها می‌روند و خودشان بیمه روستایی دارند، بخشی از آن‌ها کسانی هستند که بیکار شده‌اند و به صورت موقت بر سر چهارراه‌ها می‌ایستند و کار کارگری عمومی انجام می‌دهند. اگر بخواهند جزو آمارگیری تامین اجتماعی محسوب شوند، باید بر سر ساختمان‌ها بروند».

او ادامه می‌دهد: «سامانه پالایش بیمه کارگران ساختمانی از اواسط سال 96 آغاز به کار کرد و الان هم ملاک بیمه شدن کارگران، همین سامانه است. بانک اطلاعات ایرانیان اول آن‌ها را شناسایی می کند و در مرحله دوم انجمن‌های صنفی به صورت میدانی بازرسی می‌کنند و بعد از طی روالی 15روزه، ثبت‌نام می‌شوند. این سامانه نزدیک به 240 هزار کارگر را شناسایی کرده است که کارگر ساختمانی نبوده و بیمه بودند، بعد از این شناسایی بیمه آن‌ها قطع شده است».

شوکت با بیان اینکه ۷۰70هزار نفر در نوبت بیمه هستند، می‌گوید: «در بخش حوادث بزرگترین مشکلی که در زمینه حوادث کارگران ساختمانی وجود دارد این است که کارفرمایان الزامی برای رعایت مسائل ایمنی ندارند. اهرم‌های فشار بر دوش کارفرما نیست، جان انسان‌ها هم کم ارزش شده است. مسوولانی که باید به فکر باشند و ارزش جان انسان‌ها را بفهمند، کم هستند. ما نیاز داریم که در این باره تغییرات قانونی صورت بگیرد. کارفرماها می‌روند بیمه مسوولیت می‌گیرند که این بیمه به عنوان مثال تقبل می‌کند که اگر برای ۵ کارگر حادثه‌ای ایجاد شد، پولش را بدهد. کارفرما نگاه می‌کند و می‌بیند که هیچکس نیست که نظارت کند براینکه حتما او مسائل بیمه‌ای را رعایت کند، از طرفی خیالش راحت است که بیمه پول دیه 5 کارگر را می‌دهد، به خاطر همین بااینکه مثلا می‌داند یک پرتگاه ممکن است جان کارگران را به خطر بیندازند، باز هم آن پرتگاه را نمی‌پوشاند. درحالیکه آسیب یک کارگر می‌تواند یک خانواده را از هم بپاشاند، اما آن کارفرمای متخلف حتی یک شب هم به بازداشتگاه نمی‌رود».

او می‌گوید: «از کارفرمایی که کارگرش در پروژه او و به خاطر بی‌احتیاطی او، قطع عضو شده یا قطع نخاع شده یا فوت شده، باید مجوز کار گرفته شود و حداقل جریمه یک یا دوساله برای او در نظر بگیرند که اگر حادثه تکرار شد، جریمه‌های سنگین‌تری برایش درنظر بگیرند. بازرسان ادارات کار محدود هستند و باید به سمتی بروند که بازرسی‌ها را به تشکل‌های ایمنی کار بسپرند. مسوولان ایمنی نباید حقوق بگیر کارفرما باشند. نباید از آن داربست‌های قدیمی استفاده شود............».

 قانون طرف کارفرماهاست

واقفی، کارفرما، بساز و بفروش و یکی از هزاران بسازوبفروشی است که سال‌های زیادی را با کارگران ساختمانی گذرانده؛ او می‌گوید بیمه بیشتر طرفدار کارفرماهاست تا کارگران. او با بیان اینکه ساختمان وقتی شروع به کار می‌کند قبل از اینکه شهرداری جواز بدهد یک سال باید ساختمان را بیمه کرد، می‌گوید: «این بیمه حوادث، بابت کارگرانی است که بر سر ساختمان آسیب می‌بینند اما فقط شهرداری در مرحل اولیه این را می‌خواهد، اما پروژه‌های عمرانی معمولا بیشتر از یک یا دوساله هستند، پس از آن هرگز شهرداری پیگیر این ماجرا نمی‌شود. خیلی از سازنده‌ها هم دیگر کارگران را بیمه نمی‌کنند».

او ادامه می‌دهد:‌ «کارفرماها با بیمه‌هایی مثل بیمه ایران حوادث ناشی از کار را برای کارگران بیمه می‌کنند. بیمه اول جواز ساخت و متراژ را می‌بیند و بعد بیمه می‌کنند. این بیمه فقط به داد کارفرما و ساختمان‌ساز می‌رسد و به داد کارگر نمی‌رسد. این بیمه پول دیه یا هزینه‌های بیمارستان را می‌دهد».

واقفی با بیان اینکه نیروهای ما یک سری کارگرهای روزمزد ما هستند و یک سری نیروهای پیمانی هستند، مثل گچکار، دیوارچین و ... می‌گوید:‌ «قانون درست و حسابی برای اینکه بشود این کارگرها را بیمه تامین اجتماعی کرد وجود ندارد. من یک بار برای بیمه کردن این کارگران مراجعه کردم و به من گفتند که شما در صورتی می‌توانید این کارگران را بیمه کنید که یک شرکت ساختمانی باشید. در واقع در این زمینه خلاء قانونی داریم. یعنی ساختمان‎‌ساز از طریق خود کار ساختمان نمی‌تواند کارگری را بیمه تامین اجتماعی کند مگر اینکه کارفرما شرکت تامین اجتماعی داشته باشد و آنها را به عنوان کارمند یک شرکت بیمه کند».

به کارگران ساختمانی آموزش دهید

هرچند به تازگی مدیرکل نامنویسی و حساب‌های انفرادی سازمان تامین اجتماعی از ثبت نام کارگران ساختمانی در سامانه رفاهی این سازمان خبر داده است اما این سازمان ارائه کارت مهارت معتبر همان شغل از سازمان فنی و حرفه ای وابسته به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و ثبت نام در سامانه رفاهی کارگران ساختمانی را الزامی دانسته است.

حسام نیکوپور، معاون پژوهشی موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی با بیان اینکه بیمه کارگران ساختمانی از سوی دولت اعلام می‌شود اما کارگرانی که مجوز کار نداشته باشند نمی‌توانند بیمه شوند که البته برای بیمه کردن کارگران ساختمانی مشکل‌زاست، می‌گوید:‌«اولین خدمتی که از سوی تامین اجتماعی انجام می‌شود حوادث شغلی است. درحال حاضر حدود 19 تا 20 هزار سالیانه حوادث شغلی داریم. این حوادث در کمیسیون‌های مختلف تامین اجتماعی بررسی می‌شود و براساس میزان ازکارافتادگی غرامت داده می‌شود. اگر 66 درصد به بالا از کارافتادگی اتفاق افتاده باشد، از کارافتاده کلی محسوب می‌شود. الان 9درصد کل مستمری‌بگیران تامین اجتماعی ازکارافتادگان هستند. جدول ازکارافتادگی کارگران حتما نیاز به بازنگری دارد. اغلب کارگران غیررسمی بیمه نیستند و احتمال حادثه دیدنشان بیشتر است».

او ادامه می‌دهد:‌ «........... حدود 14 تا 16 درصد کل حوادث ثبت شده مربوط به کارگران ساختمانی است. کارگر باید آموزش داده شود و اداره کار باید این آموزش‌ها را برعهده بگیرد. یک ماده قانونی در تامین اجتماعی داریم که هزینه آموزش برای توانمند کردن افراد آسیب‌دیده به عهده صندوق‌های بیمه‌ای است که البته این صندوق‌ها هم این کار را انجام نمی‌دهند».

اما مهدی شکوری رئیس گروه نظارت فنی و احتساب سوابق سازمان تأمین اجتماعی معتقد است مسئولیت کارفرما تنها  محدود به آموزش و نظارت پیش از حادثه نمی‌شود. اومی گوید: «به استناد ماده 65قانون تأمین اجتماعی در صورت وقوع حادثه ناشی از کار، کارفرما مکلف است اقدامات لازم اولیه را برای جلوگیری از تشدید وضع حادثه دیده به عمل آورده و مراتب را ظرف سه روز اداری کتباً به سازمان تامین اجتماعی اعلام کند. ضمناً در تبصره یک ماده "95" قانون کار نیز کارفرما می بایست کلیه حوادث ناشی از کار را سریعاً به صورت کتبی به اطلاع اداره کار و امور اجتماعی محل نیز برساند».

او درباره نحوه حمایت‌های سازمان تأمین اجتماعی از کارگران ساختمانی می‌گوید: «به استناد ماده 66 قانون تامین اجتماعی در صورتی که ثابت شود وقوع حادثه مستقیماً ناشی از عدم رعایت مقررات حفاظت فنی و بروز بیماری ناشی از عدم رعایت مقررات بهداشتی و احتیاط لازم از طرف کارفرما یا نمایندگان او بوده، سازمان  هزینه‌های مربوط به معالجه و غرامات و مستمری‌ها و غیره را پرداخته و طبق ماده 50این قانون از کارفرما مطالبه و وصول خواهد کرد. لذا صرف نظر از چگونگی اجرای این ماده قانونی، سازمان تامین اجتماعی حمایت ها و خدمات خود را به بیمه شدگان حادثه دیده یا بازماندگان واجد شرایط آنان ارائه خواهد داد».

بخش هایی ازیک گزارش رسانه ای شده بتاریخ 19مرداد

*جان باختن کارگر شهرداری بندرعباس حین کار بر اثرتصادف

سحرگاه روز جمعه 18مرداد،یک کارگر29ساله خدماتی شهرداری بندرعباس بنام امین بهمنی حین کار براثر برخورد یک خودروبا وی جان خود را از دست داد.

akhbarkargari2468@gmail.com