اخبار و گزارشات کارگری ١٩ اردیبهشت ماه ١٣٩٨

اخبار کارگرى
May 10, 2019

اخبار و گزارشات کارگری 19 اردیبهشت ماه 1398

«با اتحاد پیروز میشویم، با افتراق شکست میخوریم»

بازداشتی های مراسم روز جهانی کارگر وروز معلم تهران آزاد باید گردند

- نامه سرگشاده اسماعیل عبدی دراعتراض به عملکرد«لباس شخصی ها»ازجمله در تجمعات روز جهانی کارگر وروز معلم

- افشاگری پریسا رفیعی فعال دانشجویی مستقل به دنبال دستگیری های تجمعات روز جهانی کارگر ومعلم در باره اعمال فشار به فعالین اجتماعی وسیاسی دربازداشتگاه ها

- آخرین خبراز دوعضو بازداشتی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه

- تجمعات اعتراضی کارگران شهرداری منطقه 3خرم آباد نسبت به عدم پرداخت چندماه حقوق مقابل شهرداری و استانداری خوزستان

- تجمع اعتراضی پرستاران دانشگاه علوم پزشکی مشهد نسبت به عدم پرداخت حقوق وحق کارانه وعملکرد شرکت پیمانکاری

- پرستاران باچه مشکلاتی درحال دست وپنجه نرم کردن هستند؟

- یدالله صمدی دبیر سندیکای کارگران خبازسنندج:کارگران خباز را مقابل مردم قرارندهید

- مصدومیت شدید یک کارگر ساختمانی دراراک  براثر سقوط از ارتفاع

- مرگ یک کولبر حین گریز از چنگال نیروهای نظامی

*نامه سرگشاده اسماعیل عبدی دراعتراض به عملکرد«لباس شخصی ها»ازجمله در تجمعات روز جهانی کارگر وروز معلم

اسماعیل عبدی طی نامه ای سرگشاده خطاب به ستاد حقوق بشر قوه قضاییه بتاریخ19اردیبهشت ماه1398،اعتراضش را نسبت به عملکرد لباس شخصی ها ازجمله در تجمعات روز جهانی کارگر وروز معلم رسانه ای کرد.

متن این نامه که درعین حال رونوشتش برای ارسال به سازمان آموزش بین‌الملل (EI)، سازمان بین‌المللی کار (ILO، کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی،شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد و معاونت حقوق بشر و امور بین‌الملل وزارت دادگستری تنظیم شده است، بقرار زیراست:

از آنجا که آن ستاد، مرجع ملی و رسمی کشور در تمام مسائل حقوق بشر معرفی شده است و ضرورت ایجاد ارتباط و هماهنگی میان تمام ارگان‌ها، جزو وظایف آن تعریف شده است، اینجانب اسماعیل عبدی، معلم زندانی در اوین که درآخرین مجمع عمومی کانون صنفی معلمان تهران (دارای مجوز فعالیت طبق کمیسیون ماده ۱۰ قانون احزاب وزارت کشور) به استناد مصوبه ۴۳۵ شورای عالی امنیت ملی، براساس اصل ۱۵۶ قانون اساسی، که تأکید می‌نماید: «قوه قضاییه پشتیبان حقوق فردی، اجتماعی و مسوول تحقق بخشیدن به عدالت و همچنین موظف به احیای حقوق عامه و گسترش عدل و آزادی‌های مشروع است.» و به استناد میثاق‌ بین‌المللی حقوق‌ مدنی‌ و سیاسی‌، به ویژه ماده‌ ۲۲ آن، همچنین ماده ۸ میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، مبنی بر حق‌ اجتماع‌ آزادانه‌، از جمله‌ حق‌ تشکیل‌ سندیکا (اتحادیه‌های‌ صنفی‌) و الحاق‌ به‌ آن‌ برای‌ حمایت‌ از منافع‌ خود، موارد مشروح ذیل را به عرض رسانده و تقاضای رسیدگی عاجل دارم:

الف) در حالی که مسوولین جمهوری اسلامی از آزادی اندیشه و بیان، حق تشکیل اتحادیه و انجمن، پایبندی نظام به میثاق‌های بین‌المللی و اعلامیه حقوق بشر سخن می‌گویند و حتی تعدادی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی از جمله احمد مازنی*، رییس کمیسیون فرهنگی، محمدرضا عارف**، رییس کمیسیون آموزش و تحقیقات و مصطفی کواکبیان***، نماینده مردم تهران به تازگی با عنایت به اصل ۲۷ قانون اساسی اظهاراتی در دفاع از اصل ۲۷ قانون اساسی و رد برخوردهای سلیقه‌ای با تجمع کنندگان داشته‌اند، متأسفانه، امسال نیز همچون سال‌های گذشته، حیثیت دستگاه قضایی، دست‌آویز تصمیمات عده‌ای لباس شخصی شد و اعتراضات مسالمت‌آمیز در ۱۱ اردیبهشت ۹۸ روز جهانی کارگر و ۱۲ اردیبهشت ۹۸ روز ملی معلم به خشونت کشیده شد و تعدادی از معلمان فرهیخته و کارگران زحمتکش توسط نیروهای امنیتی دستگیر شدند. همسر اینجانب نیز مقابل اداره کل آموزش و پرورش مورد ضرب و شتم و توهین قرار گرفت.

ب) این‌گونه اقدامات خودسرانه ازجمله مقابله با فعالیت‌های سندیکایی، دستگیری فعالان صنفی و صدور احکامی چون اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، نه تنها حقوق شهروندی را زیر پا می‌گذارد بلکه موجب فروپاشی اخلاق در دستگاه قضا شده و در محافل بین المللی به عنوان نقطه ضعف و پاشنه آشیل جمهوری اسلامی تلقی می‌شود. چراکه دستگیری معلمان و کارگران علیه امنیت ملی است نه تلاش آنان برای احقاق حقوق صنفی! آیا به راستی، مسوولین کشور تا به‌حال توانسته‌اند آسیب‌هایی را که به واسطه‌ی تعصبات کورکورانه‌ی عده‌ای لباس شخصی که قائله‌ی کوی دانشگاه را به راه انداختند و یا از دیوار برخی سفارت‌خانه‌ها بالا رفتند، ترمیم و بازیابی کنند؟

لذا با توجه به ترکیب اعضای تشکیل دهنده‌ی ستاد حقوق بشر قوه قضاییه، تقاضا دارم در مورد نیروهای لباس شخصی که خودسرانه با فعالان صنفی و مدنی و خانواده‌های آنان، برخوردهای ظالمانه و غیرقانونی کرده و بدیهی‌ترین حقوق اولیه‌ی انسان یعنی حقوق شهروندی را نقض می‌کنند و نه تنها تاکنون بازخواستی نشده‌اند بلکه در روند پرونده‌های قضایی و حتی پس از صدور حکم نیز به عنوان ضابط قضایی بر تصمیمات نفوذ مستمر دارند، تحقیق بی‌طرفانه‌ای انجام داده و با آنان برخورد قاطعی صورت پذیرد. انتظار می‌رود آن ستاد به عنوان یک مرجع مستقل، پاسخی برای این‌چنین اقدامات پیدا نماید. در غیر این‌صورت، هرگونه اعتراض عدالت‌طلبانه را حق قانونی خود و همکارانم می‌دانم.

* احمد مازنی، رییس کمیسیون فرهنگی: «تجمع و راهپیمایی نیاز به مجوز ندارد و مسوولان امنیت و ناجا نیز آستانه تحملشان را بالا ببرند، چرا که زیبنده نظام جمهوری اسلامی نیست تا با تجمع کنندگان برخورد شود».

** مصطفی کواکبیان، نماینده مردم تهران در مورد دستگیری معلمان و کارگران به وزیر کشور تذکر شفاهی داد.

*** محمدرضا عارف، رییس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی: «روز کارگر، روزی است که بتوانیم به کارگران بگوییم درد آنها را می‌فهمیم. به پاس تلاش‌های آنان برای حفظ و بقای تولید در کشور، به احترام کلاه از سر برداریم. برخی برخوردهای امنیتی و قضایی با مطالبات این قشرِ زحمتکش با ذات انقلاب همخوانی ندارد.»

*افشاگری پریسا رفیعی فعال دانشجویی مستقل به دنبال دستگیری های تجمعات روز جهانی کارگر ومعلم در باره اعمال فشار به فعالین اجتماعی وسیاسی دربازداشتگاه ها

بدنبال دستگیری های های صورت گرفته بمناسبت روزجهانی کارگر ومعلم،پریسا رفیعی فعال دانشجویی مستقل طی نامه ای سرگشاده بتاریخ19 اردیبهشت ماه، دست به افشاگری باره اعمال فشار به فعالین اجتماعی وسیاسی دربازداشتگاه هازد.

متن نامه:

امروز قریب به یکسال و نیم از موج بازداشت‌های دی ماه ۹۶ که صدها دانشجو، ده ها فعال صنفی دانشجویی و کنشگران عرصه آموزش رایگان را به مجازات‌های حبس و شلاق محکوم ساخت می گذرد. علیرغم آنکه صدای دادخواهی فعالان مستقل دانشجویی همچنان به گوش می رسد، قوای سرکوب ذره ای از فشار حملات خود نکاسته است. این نامه در حالی نوشته می شود که طی هفته گذشته شاهد انتقال مرضیه امیری، از بازداشت شدگان روز جهانی کارگر به بازداشتگاهی نامعلوم بوده ایم و دوستان و نزدیکان او بارها اعلام کردند اطلاعی از محل نگهداری و شرایط عمومی وی ندارند. تصمیم به نوشتن این نامه را در شرایطی می گیرم که می‌دانم غالبا بازگویی چنین تجربیاتی چه فشارهایی را میتواند متوجه افشاگران آن سازد و چه تاثیراتی ممکن است در روند رسیدگی پرونده و محکومیت صادره برای آنان داشته باشد. اما اهمیت دفاع از ساحت حقوق انسانی ما را وامیدارد در برابر چنین شرایطی که نه تنها بر دوستان دانشجو و خبرنگارمان، بلکه روزانه بر هزاران متهم سیاسی محبوس در زندان های ایران نیز اعمال می شود، سکوت نکنیم. وضعیتی که محدودیت های فراوان و خطرآفرین، مصلحت سنجی ها و احتمال ادامه و تشدید سرکوب، همواره مانعی بر سر راه افشا، علنی سازی و بازگویی گسترده تجربیات بازداشت شدگان و اطرافیان آنان بوده است.

در وهله نخست مایل بودم چنین نامه ای خطاب به کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی باشد تا به خاطر اهمیت فراوان مسئله اندک امکان پیگیری و مطالبه پاسخگویی از طرف نمایندگان را بتوان برای آن متصور بود. اما نمایندگان حاضر در این نهاد عدم صلاحیت خود و جانبداری بی پروایشان از بی قانونی های دستگاه های امنیتی را در مناقشات پس از دادخواهی اسماعیل بخشی بیش از پیش آشکار کرده اند. هرچند این جانبداری هیچگاه بر فعالان مستقل صنفی دانشجویی، کارگری، معلمان، زنان و مبارزان حقیقی برابری خواه و اذهان آگاه مردمی پوشیده نبوده است.

اکنون، اینجانب پریسا رفیعی به عنوان یکی از مجموعه فعالان مستقل صنفی دانشجویی که در پرونده های خود متضرر از انواع و اقسام عدم شفافیت در امور قضایی و امنیتی، فضای عملا مسکوت رسانه ای و بی توجهی اذهان عمومی به شرایط فاجعه بار بازداشتگاه های سیاسی در ایران بوده اند، دو مورد پر اهمیت از اعمال آزارگرانه دستگاه امنیتی را در دوره بازداشت خود تشریح میکنم تا نشان دهم چگونه ضابطین امنیتی، وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه، اشکال غیر انسانی و خشونت آمیز آزار زندانیان را، علی الخصوص بر زندانیان زن اعمال می دارند. خشونت هایی که همراه با بازی های روانی به منظور اعتراف گیری و پرونده سازی برای فعالین سیاسی به طور گسترده به کار برده می شود و بدون تردید در روند دادرسی و صدور حکم مهر تاییدی بر احکام صادره می گردد (چنان که بارها دیده ایم چگونه بارها مقامات رسمی تهدید به انتشار اعترافات اخذ شده از زندانیان و متهمان سیاسی کرده اند). امید به آن که انتشار مداوم چنین مسائلی، روند تحمیل سازوکارهای غیر قانونی و رویه های ضدانسانی را برای متولیان قضایی و امنیتی دشوارتر از پیش سازد . همچنانکه امید است شروع این افشاگری ها و شکستن مهر سکوت در مورد آزار و اذیت های نهادهای سرکوب، اندکی مانع از اعمال سرسام آور این فشارهای غیرقانونی بر بازداشت شدگان روز جهانی کارگر و روز معلم گردد.

۱. در تمام مدت بازداشت این جانب (به استثنای دوروز آخر که پرونده ام درگیر مسئله تودیع وثیقه بود و بازجویی نشدم)، ۲۱ روز را در بازداشتگاهی که نام و محلش هرگز به ما اعلام نشد در «سلول انفرادی» گذراندم. شکل شناخته شده ی یکی از جدی ترین و غیر انسانی ترین اشکال شکنجه که میبایست مقاومتی جدی برای ریشه کن ساختن اعمال بی حد و حصر آن صورت گیرد‌. فارغ از مسئله تحمیل چند روزه تا چند ماهه سلول های انفرادی طی روند تحقیقات مقدماتی که میان ضابطان عمومیت دارد، مسئله دومی که باید به دقت مد نظر قرار گیرد؛ امکان انتقال متهمان سیاسی به بازداشتگاه های بی‌نام و نشان است. مسئله ای که علاوه بر مخدوش سازی روند پیگیری وضعیت زندانی برای نزدیکان و خانواده وی، خود زندانی را تحت فشار روانی مضاعف قرار می دهد. متهم سیاسی در شرایطی که حتی خود نیز از محل بازداشتش آگاهی ندارد و با رعایت تدابیر شدید امنیتی نظیر چشم بند امکان تشخیص و تصور فضا از او سلب شده است، عملا در برابر تهدیدهای مطروحه در حین بازجویی آسیب پذیرتر از قبل می گردد. خصوصا در شرایطی که کارشناسان پرونده عموما حق تماس را نیز از یک حق مسلم به امتیازی که در صورت همکاری به فرد متهم تعلق می گیرد، بدل می سازند.

فضای موجود زندانی را ناگزیر میسازد گمان کند در شرایطی قرار دارد که هیچکس (حتی وکیل قانونی او) از محل نگهداری اش باخبر نیست و هیچگونه امکان دسترسی به منابع حمایتی یا پوشش دهنده وضعیت وی که بتواند دادرس او باشند ندارد یا نمی تواند داشته باشد. متخصصان و وکلای مستقل همچنین می باید ابعاد کلان تر تاثیرات وجود این بازداشتگاه های پنهانی را به دقت و روشنی تشریح سازند تا امکان نقد دقیق و پیگیری وضعیت عمومی متهمان محبوس در این بازداشتگاه ها میسر گردد.

۲. حین مدت بازداشتم، بازجوی پرونده با تایید و همراهی بازپرس پرونده به صورت کاملا غیر قانونی مرا برای انجام تست بکارت به پزشک قانونی واقع در خیابان بهشت اعزام کردند که با مقاومت قاطعانه‌ام علی رغم تهدیدها و فشارهای فراوان موفق به انجام آن نشدند. همچنین درخواست مصرانه من مبنی بر طرح شکایت از چنین روند غیر قانونی ای را نپذیرفته و مسکوت گذاشتند. از طرف دیگر پس از اقدام ناموفقشان و طرح پیاپی اعتراضم نسبت به این مسئله، دست به توجیه این عمل از طریق بهانه های پوچ و واهی زدند:«میخواستیم مدعی نباشی»‌.

احتمالا منظور ادعایی از جانب من یا هر زندانی دیگر مبنی بر مورد تجاوز قرار گرفتن بوده است. بهانه ای که در بازداشتگاهی حفره به حفره پوشیده از دوربین مدار بسته و کنترل دائمی بیش از پیش پوچ و واهی می نماید!

چنین فشار سرسام آور و توهین آمیزی البته تنها محدود به روز اعزام به پزشکی قانونی نبود. شخص کارشناس پرونده از یک هفته قبل با دادن نامه های به اصطلاح غیر رسمی در توصیف جایی که مرا می برند و او نمی تواند بگوید کجا، همراه با تهدید های شفاهی به اعدام و ضرب و شتم و حتی ناخن کشیدن و ادامه دادن به روند رد و بدل کردن نامه ها سعی در تداوم دادن به فشارهای روانی داشت. توصیف این جزییات تنها به این دلیل است که تصور نکنیم بازجو تنها یک روش دارد و آن را برای حاصل شدن اقرار مدنظرش می آزماید. او میتواند یک حربه را بارها برای متلاشی کردن قوای روانی متهم ادامه دهد.

لازم به توضیح نیست که چنین ترفندهای بیمارگونه ای تا کجا می تواند زندانی را تحت فشار انواع تهدیدها و تحقیرهای فراقانونی قرار دهد. مسئله ای که می توان گمان برد هر زندانی، تحت هر شرایطی(علی الخصوص زندانیانی که اخباری از آنان منتشر نمی گردد) نتواند در برابرش مقاومت لازم را صورت دهد.

افزایش روزافزون بازداشت های سیاسی و سرکوب مضاعف زنانی که فعالیت سیاسی و اجتماعی دارند ما را وادار به آن می سازد که پرسش کنیم: انجام آزمایش بکارت، مسئله کاملا شخصی زندانیان زن چه ارتباطی به دستگاه امنیتی و محتوای بازجویی دارد که کارشناسان پرونده بی شرمانه اجازه اعمال چنین احکامی را از طریق مراجع رسمی پزشک قانونی می یابند و حتی برای آن حکم قضایی صادر می شود؟ بدون شک بروز و ظهور حساسیت های عمومی به منظور توقف این اعمال که شکل بارز آزار زندانیان زن، تجاوز به حریم خصوصی آنان و نقض حقوق انسانیشان است، بیش از هر مسئله دیگری ضروری است.

سلول انفرادی چگونه در دعاوی مراجعی که پیشتر به انکار شکنجه اسماعیل بخشی نیز پرداخته اند خود نمونه بارز و کامل شکنجه روانی به شمار نمی آید؟ مسئله ای که بارها از جانب زندانیان سیاسی محبوس در زندان ها مورد اعتراض قرار گرفته است(زندانیان جرایم عادی از آن رو که کمترین و حقیرترین حقوق انسانی را نیز در اختیار ندارند حتی از طرح چنین مسائلی همواره محروم بوده اند). سوال سوم را خطاب به نمایندگان مجلس شورای اسلامی، علی الخصوص اعضای فراکسیون امید می نویسم که به واسطه مراجعه ای شخصی که با درخواستی از جانب من در مجلس شورای اسلامی صورت گرفت در جریان جزییات فشارهای روانی دوره بازداشتم قرار داشتند. علی رغم این که بنده تاکید داشتم این مراجعه نه به منظور پیگیری وضعیت شخص من که به منظور پیگیری مسئله «بازداشتگاه های غیرقانونی و بی نام و نشان ضابط پرونده من (اطلاعات سپاه)»، «انفرادی های طولانی مدت زندانیان» و مهم تر از همه اعمال آزارگرانه ای چون «آزمایش بکارت» که میتواند اهرم فشار مضاعفی بر زندانیان زن باشد صورت گرفته است‌، کدام روند پیگیری و پروسه دادخواهی را از جانب خود و دیگر نمایندگان در مجلس شورای اسلامی صورت داده اند که یا در برابر بازداشت های متعدد و احکام بی شمار صادره سکوت معنادار پیشه کرده اند یا دست به انکار دعاوی می زنند؟ اگر پیگیری هایی صورت گرفته چگونه روند و نتایج آن هرگز عمومی منتشر نشده یا در دسترس شاکیان قرار نگرفته است؟

هرچند پاسخ اغلب این سوالات از پیش مشخص می نماید، طرح چنین مسائلی به شکل گسترده و علنی می تواند ما را امیدوار به آن سازد که تعهد و تقید ضابطان و ماموران به حداقلی ترین حقوق متهمان و زندانیان را تحت فشار افکار عمومی و حساسیت مردم ضروری ساخته و تثبیت کنیم. چنانکه ما نیز برای تحقق رهایی آنچنان که باید، مقاومت می کنیم و به انتظار ننشسته ایم.

*تاکید من بر متهمان سیاسی در این نامه به طور قطع نه به دلیل تصور موقعیتی فرادست یا ارجح برای آنان در نسبت با زندانیان دیگر، بلکه تنها از آن روست که ناگزیر آشنایی بیشتری با شرایط حاکم بر این بازداشت ها دارم.

*امیدوارم و ضروری می دانم جزئیات شرایط غیر انسانی حاکم بر زندانیان عادی (که مجبور به تحمل خشونت هایی عریان تر و ضدانسانی تر هستند) با دقت و موشکافی لازم انتشار یافته و علنی گردد.

پریسا رفیعی

۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۸

*آخرین خبراز دوعضو بازداشتی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه

19اردیبهشت 1398:

تداوم بازداشت حسن سعیدی ازاعضای سندیکای کارگران شرکت واحد دربند۲۰۹زندان اوین و صدورقراروثقیه ۲۵۰میلیون تومانی برای سیدرسول طالب مقدم دیگرعضوزندانی سندیکای واحد که درزندان اوین همچنان بازداشت میباشد.

امروزخانواده آقای سعیدی درزندان اوین با وی ملاقات کردند سعیدی ازنظرروحی بسیارخوب بوده است و به همسرش گفته بازجویی اش بپایان رسیده اما طبق گفته های بازجویش نامبرده باید تا پایان ۳۰روزبازداشت خود را دربند۲۰۹‌بسرکند.

 سعیدی امروز ملاقات کوتاهی با فرزند خردسالش بصورت حضوری داشته است .

سیدرسول طالب مقدم دیگر عضوسندیکای واحد که دریک نوبت قرارکفالت گذاشته بود همچنان آزاد نشده است و مجددا برایش قراروثیقه ۲۵۰میلونی صادرشده است .

خانواده طالب مقدم سند خانه ای را هم برای این کارگر زندانی درروز چهارشنبه گذشته درگرو ثبت گذاشته اند اما بعلت کاغذ بازی اداری  قرارشده است که شنبه مورد تایید کارشناسی قرار گیرد و احتمال آزادی طالب مقدم درروز شنبه بسیار زیاد است .

این دو کارگر زندانی به دلیل شرکت درمراسم روزجهانی کارگر۱۱اردیبهشت مقابل مجلس توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده اند.

برگرفته از کانال تلگرام سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه

*تجمعات اعتراضی کارگران شهرداری منطقه 3خرم آباد نسبت به عدم پرداخت چندماه حقوق مقابل شهرداری و استانداری خوزستان

روزهای سه شنبه وچهارشنبه  هفدم وهیجدهم اردیبهشت ماه،جمعی از کارگران بخش خدمات شهری شهرداری منطقه 3خرم آباد دراعتراض به عدم پرداخت چندماه حقوقشان دست به تجمع مقابل شهرداری خرم آباد واستانداری خوزستان زدند.

یکی از این کارگران تجمع کننده به خبرنگار رسانه ای گفت: در حالی حقوق چند ماهه آنها پرداخت نمی‌شود که شهرداری حقوق آنها را به پیمانکار پرداخت کرده اما پیمانکار حقوق کارگران را پرداخت نمی‌کند.

تجمع کنندگان درخواست دارند که شهرداری مستقیما حقوقشان را پرداخت کند و یا رویه‌ای ایجاد شود که سریع‌تر به حقوق معوقه چند ماهه خود برسند.

معاون خدمات شهری شهرداری خرم‌آباد ضمن تایید تجمعات اعتراضی کارگران شهرداری منطقه3 ، گفت:این عدم دریافت حقوق مربوط به پیمانکار گذشته است که سرنوشت نامعلومی دارد.

وی با اشاره به واگذاری کار به پیمانکار جدید،افزود:به این پاکبانان گفته‌ایم که شکایتی را در اداره کار مطرح کنند و پس از محکومیت پیمانکار شهرداری مطالبه آنان را پرداخت می‌کند.

*تجمع اعتراضی پرستاران دانشگاه علوم پزشکی مشهد نسبت به عدم پرداخت حقوق وحق کارانه وعملکرد شرکت پیمانکاری

صبح روزپنج شنبه نوزدهم اردیبهشت ماه،نمایندگان 450پرستار شرکتی دانشگاه علوم پزشکی مشهد دراعتراض به عدم پرداخت حقوق وحق کارانه وعملکرد شرکت پیمانکاری،مقابل ساختمان اداری این دانشگاه واقع در شهرک دانش تجمع کردند.

برپایه گزارش رسانه ای شده،این پرستاران که تعداد آن‌ها به حدود ۲۰ نفر می‌رسید، نسبت به عدم پرداخت حقوق فروردین ماه اعتراض داشتند.

آنها می‌گویند: ما حدود ۴۵۰ پرستار شرکتی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد هستیم که کارانه دی ماه ۹۶ را طی سه ماه گذشته دریافت کرده‌ایم و کارانه معوقه داریم.

طبق اظهارات این پرستاران شرکتی؛ این ۲۰ نفر به نمایندگی از دیگر پرستاران شرکتی آمده بودند و لیستی از مطالبات پرستاران شرکتی سطح شهر را به دانشگاه اعلام کردند. این درحالی است که همه ساله برگزاری مناقصه در فرورودین ماه سبب می‌شود تا حقوق فروردین پرستاران شرکتی به تعویق بیفتد و مسئولان دانشگاه با اینکه امسال تعهد کرده بودند، مناقصه را پیش از عید برگزار کنند، مجدداً مناقصه در ماه فروردین برگزار شد.

پرستاران می‌گویند: برنده مناقصه امسال شرکت «پیشگامان سلامت» است. عدم نظرسنجی از پرستاران در خصوص شرکت‌های طرف قرارداد و کسب رضایت پرسنل از مسائلی است که دانشگاه علوم پزشکی به آن توجه نمی‌کند.

به گفته این پرستاران شرکتی؛ این شرکت در سال گذشته نیز طرف قرارداد با دانشگاه علوم پزشکی بوده و پرستاران رضایت چندانی از عملکرد آن نداشتند.

طبق اظهارات آنها؛ پرستاران شرکتی در استخدام‌های دانشگاه علوم پزشکی در اولویت قرار نمی‌گیرند و هر ساله دانشگاه نیروهای جدیدی استخدام می‌کند.

*پرستاران باچه مشکلاتی درحال دست وپنجه نرم کردن هستند؟

مشکلات بسیاری بر سر راه پرستاران وجود دارد که باعث ایجاد دغدغه در آنها شده است و نیاز است که به آنها رسیدگی شود .

براساس گزارش رسانه ای شده بتاریخ19اردیبهشت،یک پرستارگفت:بزرگترین مشکل پرستاران عدم اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری است که 11سال از تصویب اجرای این قانون در مجلس شورای اسلامی میگذرد اما متاسفانه هیچ اراده ای برای اجرای آن در وزارت بهداشت وجود ندارد.

وی  افزود:با توجه به این که پرستاری جز مشاغل سخت و زیان آور است اما متاسفانه از این قانون بهره ای نمیبرند و سختی کار و آسیب های جسمی و روانی برآنان غلبه کرده است.

وی با اشاره به این که کمبود پرستار در مراکز درمانی به شدت قابل لمس است تصریح کرد: کمبود پرستار باعث اضافه کاری اجباری و تحمیل شیفت های متعدد در پرستاران شاغل شده است که این امر سبب دلزدگی و بی انگیزگی پرستاران شده است .

وی ادامه داد: برای رفع این کمبود می بایست راهکارهایی برای جذب پرستار ایجاد شود اما نه به صورت قراردادی و شرکتی زیرا این انر باعث ایجاد حس عدم امنیت شغلی در پرستاران خواهد شد .

وی همچنین گفت:عدم پرداخت یکسال مطالبات پرستاران،معیشت آنان را نیز با مشکل روبروکرده است.

وی با تاکید بر این که شرح وظایف دقیقی برای پرستاران وجود ندارد و این امر یکی دیگر از مشکلات جامعه پرستاری به شمار می رود، تصریح کرد: نواقص طرح اعتبار سنجی بیمارستانی و نبود شرح وظایف دقیق برای پرستاران،سبب ایجاد نارضایتیشان شده است و همچنین  نیاز است که در کتاب تعرفه های پزشکی با لحاظ فعالیت حرفه ای  پرستاری بازنگری هایی صورت گیرد.

وی در پایان خاطر نشان کرد: یکی دیگر از مشکلات جامعه پرستاری عدم همخوانی تراز آموزش و بالینی است که ضرورت دارد این مهم نیز بررسی شود.

*یدالله صمدی دبیر سندیکای کارگران خبازسنندج:کارگران خباز را مقابل مردم قرارندهید

یدالله صمدی دبیر سندیکای کارگران خبازسنندج خطاب مسئولان: ما کارگران خباز را مقابل مردم قرار ندهند و ادعا نکنند که نان را به خاطر دستمزد کارگران خباز، گران کرده‌اند.

یدالله صمدی  در باره بروز شدن دستمزد کارگران وافزایش قیمت نان به خبرنگار رسانه ای گفت: وقتی نان گران می‌شود، سفره همه‌ی کارگران ازجمله خود ما خبازان که «نان» می‌پزیم، بازهم خالی‌تر می‌شود. از مسئولان می‌خواهیم که ما کارگران خباز را مقابل مردم قرار ندهند و ادعا نکنند که نان را به خاطر دستمزد کارگران خباز، گران کرده‌اند. چراکه ما همواره خواهان ثبات قیمت نان بوده‌ایم و هستیم. بنابراین اگر قرار است به معیشت فرودستان ضربه‌ای وارد شود، ما را بهانه نکنند.

او می‌افزاید: براساس تعریفی که در ماده ۲ قانون کار از کارگر آمده، ما کارگران نانوایی‌ها نیز «کارگر» محسوب شده و بایستی مشمول الزامات قانون کار شویم؛ لذا دستمزد ما نیز باید هرساله مطابق افزایش دستمزد مصوب قانون کار زیاد شود. درحالی‌که چهار سال است نرخ افزایش دستمزد قانونی، برای ما اعمال نشده‌است.

*مصدومیت شدید یک کارگر ساختمانی دراراک  براثر سقوط از ارتفاع

صبح روز چهارشنبه 18اردیبهشت،یک کارگر30ساله ساختمانی حین کار درطبقه هشتم یک ساختمان  در حال احداث واقع در خیابان شریعتی اراک به طبقه پایین سقوط کرد و به سختی مجروح وبه بیمارستان منتقل شد .

*مرگ یک کولبر حین گریز از چنگال نیروهای نظامی

روز چهارشنبه 18اردیبهشت،یک کولبرحین گریز از چنگال نیروهای نظامی در ارتفاعات مرزی نوسود،براثر سقوط جانش را ازدست داد.

منابع خبری محلی هویت این کولبر50ساله را هادی موسی زاده واهل جوانرود گزارش کردند.

akhbarkargari2468@gmail.com

 

 

 


 
 

  Share/Save/Bookmark 

 
 

     مطالب مرتبط

 
   
 

Copyright © 2006 azadi-b.com