انقلاب سرخ یا مرگ‎ + پیروزی انقلاب سرخ پرولتاریا...‎

حمید قربانی
January 15, 2019

انقلاب سرخ یا مرگ!‎

ولی افسوس که در عدم یک حزب انقلابی و کمونیست کارگران این نوع اعتصابات و مبارزات به نابودی نظام غارتگر و استثمارگر سرمایه داری ختم نمی گردد. اقتصاد هند در سال گذشتهدر حدود 9 تا 10 درصد، بیشترین رشد را در جهان داشته و سال آینده نیز! چند سال قبل بود که آرونداتی روی در نوشته ای اعلام کرد که سرمایه داران هندی وارد جرگه میلیاردر ها شده و ساختمانی در شهر صنعتی بمبئی و یا دهلی نو ساخته شده بود که 6 طبقه و دارای 600 آپارتمان مجهز به همه چیز از جمله هر طبقه یک باندی برای فرود هلی کوپتر برای مهمانان یک سرمایه دار هندی ساخته بود که دارای 600 مستخدم برای آوردن و بردن چمدان و دیگر وسایل مهمانان این سرمایه دار. ولی در عین حال اعلام کرده بود که هر روز در حدود 1000 مرده را هر صبح ماشین های شهرداری بمبئی از بی خانمان ها را جمع کرده و در وانت بار ها روی هم انباشته کرده و به بیرون شهر برده و تخلیه می کنند. چهره ای از این زشت تر از سرمایه نمی توان توصیف کرد. این است که جهان واقعا و حقیقتا محتاج به یک خانه تکانی عظیمی است که فقط از عهده طبقه ی کارگر، ولی طبقه ی کارگر متحزب شده، متحده و مسلح گشته ساخته است و نه هیچ نیروی اجتماعی دیگری، طبقه ای کارگری که هیچ باوری به نظام موجود نداشته مرزهای ابا و اجدادی را در هم نوردیده باشد و خود را به مثابۀ یک طبقه ی جهانی برسمیت شناخته باشد.

 

 

آنگاه در چنین شرایطی هنوز باصطلاح کمونیست های ایرانی به جای تبلیغ و ترویج انقلاب مسلحانه کارگران، برای درهم شکستن دولت موجود و ایجاد دولت کارگران مسلح - دیکتاتوری پرولتاریا- شوراهای مسلح کارگران و زحمتکشان، رادیکال ترین شان برای دموکراسی - دموکراسی کارگری و نه دیکتاتوری پرولتاریای مسلح، تبلیغ و ترویج می کنند و بقیه هم که از یورش های نیروهای نظامی امپریالیست ها به دفاع بر خاسته و یا با ناسیونالیست ها هم ملت شان اعلامیه ها مشترک می دهند و حرکات همه باهمی و امضاء گذاشتن پای اعلامیه هائی که ضد انقلابی ترین و ضد کمونیست ترین افراد و وابسته گان به جریانت همکاری جمهوری اسلامی قاتل کارگران هم آنرا امضاء می کنندوخیلی هم از خود راضی هستند.

 

 

انقلاب انقلاب قهری کمونیستی کارگران تنها درمان درد مشترک طبقه ی کارگر و خیل وسیع زحمتکشان است و دیگر هیچ؛ واقعا و حقیقتا هیچ!

 

 

یا کمونیسم یا مرگ ناگزیر!

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215901354080323&set=pcb.10215901355400356&type=3&theater

+++

 

پیروزی انقلاب سرخ پرولتاریا...‎

پیروزی انقلاب سرخ پرولتاریا آرزوی رُزا لوکزامبورگ و یارانش بود! امروز هدف  نبرد خونین ماست!

رُزا لوزامبورگ و کارل لیبکشت و یارانشان همچون اسپارتاکوس و یارانش همیشه زنده هستند، این دشمنان آنها بودند که الآن دیگر نامی جز به عنوان قاتل انسان مبارزه و کمونیست از آنها نیست. فریاد رُزا : - انقلاب شکوهمند و زیباست، همه چیز دیگر پوچ و مزخرف است، سوسیالیسم با بربریت! در همه جا به گوش می رسد! کاسه سر آنها را شکستند، ولی نظرات و پراتیک آنها را هرگز نمی توانند از یاد طبقه ی کارگر و فرزندان آگاهش ببرند!

کارگران آگاه اینجا خطاب به شما است، چون  هم امید و هم مسئول هستید، خودتان را در یلول ها،  هسته ها، کمیته های سرخ- هسته انقلابی کمونیستی- هسته های مخفی که چشمی به مبارزات جاری دارند و چشمی به گسترش خود هسته ها و ایجاد ارتباط بین هسته، برای تشکیل حزب، سازماندهی و متشکل کنید که هسته های سرخ محل کار و محل زندگی، هم پایه های حزب هستند و هم وسیله فردای مان برای تشکیل شوراهای مسلح بعنوان دولت آینده- دیکتاتوری پرولتاریا می باشند، به باور من. آماده شوید و مبارزات را به انقلاب و انقلاب را به پیروزی رسانیم! هیچی برای ما کارگران غیر ممکن نیست، اگر اراده کنیم بعنوان یک طبقه اجتماعی که همه امکانات را تولید می کند، پس می تواند اداره هم نماید و این لایق ما کارگران است و نه مفت خوران پفیوس با کراوات و عمامه، با قپه و ریش و عبا یعنی سرمایه داران و دولتیان و متولیان خرافه یعنی مذهب! زندگی امروز ما که مرگ تدریج ما است، ابدا و اصلا شایسته مانیست! و سر نوشت محتوم ما هم نیست.آفریدگار همه چیز حتی عبا و عمامه و غذای آنها مائیم، رهبر خودمان هم باید خودمان باشیم . به قول برشت " یاد بگیر، بیآموز که رهبر توباید باشی، از اول یاد بگیر، نگو نمی توانی که می توانی، ای که در کارخانه پشت ات خم شده و دستت پینه بسته و چهره ات پر از چروک شده است ، ای که در آشپزخانه مویت سپید شده است، مادر یاد بگیر که رهبر تو باید باشی ، اگرکه هرگز را هرگز نگوئی! آرمان دور همین فردامی تواند باشد! راه بیفت!

 این ها  تمایل دارند که چهره خونین سرمایه را بزک کنند، کارگران با شما سخن می گویم