نامه مادر آتنا دائمی!‎

حمید قربانی
January 08, 2019

نامه مادر آتنا دائمی!‎

انقلاب سرخ کارگران پایان دهنده به جامعه ی طبقاتی - سرمایه داری امپریالیستی و ارتجاعی- زندان و شکنجه  و کشتار است و نه چیز دیگر!

کارگران آگاه، بدانید و آگاه باشید که این در قدرت و نیز در مسئولیت شماست که جامعه را از این همه شکنجه و توهین و تحقیر و آزار و کشتار و نفرت پراکنی که در میان ما، طبقه حاکمه - سرمایه دار و دولت دیکتاتورش هر روزه مرتکب می شود، می پراکند، نجات دهید. شانه را نمی توان بالا انداخت و فقط  به خود و به خانواده خویش اندیشید و کلاه خود را محکم چسبید که باد نبرد. ما بدانیم که در تاریخ کسی و یا طبقه و نیروی اجتماعی را برای کاری که نه می توانست به کند و نه کرد به محاکمه نه می کشند و محکومش نه می کنند، ولی برای آن کاری به محاکمه کشیده و محکوم می کنند که می توانست و در قدرتش بود و انجام نه داد. ما هم به عنوان یک طبقه اجتماعی این قدرت و نیرو را داریم که این دولت دیکتاتور و به هیچ صراطی مستقیم  نیست و نیروهای سرکوب گر و از خود بیگانه شده و از انسانیت خالی شده را نه تنها به عقب به رانیم، بلکه در یک جنگ طبقاتی درهم شکنیم و با لغو و محو شرایط کنونی اجتماعی، سیستم استثمارگر سرمایه داری که ما را به برده گی کشانده است، بر قراری یک جامعه کاملا متفاوت، خود و جامعه را نجات داده و رها نمائیم. ما باید به نیروی طبقاتی خویش باور آوریم، ما باید متشکل و متحد و متحزب و مسلح شویم و قد خم شده مان زیر بار استثمار و تحقیر این همه مزدور و آخوند، زندان بان و سرکوب گر، دزد و اختلاسگر مفت خور پفیوز، راست کنیم و فریاد برآوریم که دیگر بس است واراده ی طبقاتی مان را متمرکز کنیم که دست بسوی آسمان بلند نکنیم که در آسمان به جز ستاره گان نورانی چیز دیگری نیست.

آری، رفقای عزیز، خدا نیست و اصلا وجود نداشته است، میهن یک افسانه است و قهرمان، فقط قهرمان طبقاتی اجتماعی موجود هست یعنی یک یک ما، کارگران زن و مرد. یک دیکر را آگاه کنیم که ما ئیم نجات دهنده و نجات دهنده ی دیگری موجود نیست. 

این درست است است که ما در جاهای مختلف متولد شده ایم، با زبان های گوناگون سخن می گوییم، مرز را به دور ما کشیده اند، به وسیله خرافات گوناگون  مانند مذهب، ناسیونالیسم، پارلمان تاریسم، نازیسم و فاشیسم فریب داده شده ایم، ما را حتی به نژادهای مختلف تقسیم کرده اند، برای ما خدایان گوناگون آفریده اند، برای ما پرچم و سرود ملی ساخته اند و بر شانه های ما نهاده اند وبه  دهان مان جاری کرده اند، ما را مقابل هم قرار داده تا یکدیگر را در جنگ های امپریالیستی و ارتجاعی مختلف که هیچ ربطی به ما به عنوان یک طبقه ندارند، بکشیبم و کشته شویم، ما فقط فقط یک جنگ داریم و آن جنگ طبقاتی است که باید بر علیه طبقه ی سرمایه دار انجام دهیم؛ این جنگی ناگزیر است و اجتناب از آن مرگ دسته جمی ما را رقم می زند.

 اما رفقای عزیزم، همه ما، یک طبقه ایم که به وسیله یک طبقه که اقلیت مطلق جامعه را  تشکیل می دهد، به نام سرمایه دار استثمار می شویم و به قول کارگران زن و مرد بوسنیا، فرزندان ما را، در آتشی می سوزند که فرزندان آنها ( کارگران و زحمتکشان دیگر ملیت های یوگسلاوی سابق مثل صرب و کُرات و... من) می سوزانند. ما را طبقه ای استثمار می کند که آنها را استثمار می کند، نیرویی سرکوب می کند، که آنها را سرکوب می کند و... پس ما وطن نداریم، ما را به جنس های مختلف تقسیم کرده اند،  ما نباید مرزها را به رسمیت به شنلسیم.- بهم آئیم، متحد شویم، که نجات ما بدست ما ممکن است و دیگر هیچ! بر خیزیم، متشکل گردیم، متحزب در حزب خودمان - حزب انقلاب مسلحانه مان  - حزب مخفی و غیر علنی - را موجودیت دهیم،  مسلح گردیم، دولت کنونی را درهم شکنیم که به آن قادریم و نظام سرمایه داری را محو کنیم و خود را نجات دهیم که نجات ما، نجات جامعه است.

 انقلاب انقلاب انقلاب سرخ! درمان درد ما کارگران و زحمتکشان است، دیگر استثمار شدن  شکنجه شدن، تحقیر گردیدن، بس است، رهایی مان در پیروزی انقلاب سرخ ماست!

https://plus.google.com/u/0/108089730997028310901/posts/izohFqmdD4j