بیانیه ای مشترک برای گامی به عقب
روزگاری در هنگام شکل گیری نشست نیروهای چپ وکمونیست مجموعه ای از نیرو ها ازجمله حزب کمونیست ایران وحزب کمونیست کارگری حکمتیست برای کمک و تقویت آلترناتیوی سوسیالیستی گرد آمدند . در راستای تعریف آلترناتیو سوسیالیستی از آنجا که هنوز ابعاد آلترناتیو مورد بحث قرارنگرفته وبه زبان مشترک در نیامده بود به حداقلی از تمایز ها اکتفا شد و راه حل کارگری وشورایی عام ترین تعریف میان انواع پیشنهادات سازمانی واشکال دولت جایگزین تلقی شد . ادامه‌ی خواندن
پیش درآمد هر نقدی بر مجلس موسسان مستلزم توضیح چند مقوله به هم مرتبط اما بنوبه خود مجزا است.
نخستین مقوله دموکراسی است. ادامه‌ی خواندن
مقاله زیر در سال ۷۳وبدنبال ارائه طرح همگرایی از سوی هسته اقلیت منتشر شد . دوران تجزیه های بی امان وزیر سوال بردن سوسیالیزم واعلام« پایان تاریخ» بود . ادامه‌ی خواندن
پاسخی به نقد رفیق قاسم خاکسار بر مقاله پیرامون شعار آزادی و برچیدن زندانها ادامه‌ی خواندن
دراین رابطه من از توضیح زیاد درباره زندان وعواقب خسارتبار آن در جامعه میگذرم زیرا همه از نزدیک با مقوله زندان به اشکال مختلف درگیرند . دستکم سالانه علاوه بر صدها هزار زندانی که وارد زندانهای رژیم می شوند خانواده های آنها ووابستگانشان درگیر مسئله زندان میشوند . زندگی شان متلاشی میشود وعواقب نکبتبار فقر وتنگدستی میلیونها انسان را با واقعیت زندان رودررو میکند .زندان درایران تنها شکنجه وعذاب زندانی نیست بلکه تنبیه ومکافات همه وابستگان زندانیست. تاثیر زندان بر وابستگان وجامعه انسانی بطور کلی قابل چشم پوشی نیست. ادامه‌ی خواندن
مقوله پراکندگی بین نیروهای کمونیست و چپ سالیان سال است که موضوع بحث قرار گرفته است. پاسخ های گوناگون نظری وعملی در این عرصه بسیار است. درهر پاسخی عناصری از واقعیت وراه حل وجود داشته است. عامیانه ترین پاسخ ها فراخوان به وحدت فوری وکنار گذاشتن اختلافات وتکیه بر اشتراکات بوده است. که صرف نظر از جایگاه اخلاقی و موعظه وارش ، فاقد بار عملی است . ادامه‌ی خواندن
سعید سهرابی
رفیق ناصر پایدار مقاله مرا در باب نقد« دستمزد به کار خانگی» به نقد کشیده است . عنوان مقاله او این است «لغو کارخانگی بدون تعرض به کار مزدی ممکن نیست». چگونگی تعرضش را در این رابطه پی می گیرم.
سعید سهرابی
رفیق ناصر پایدار مقاله مرا در باب نقد« دستمزد به کار خانگی» به نقد کشیده است . عنوان مقاله او این است «لغو کارخانگی بدون تعرض به کار مزدی ممکن نیست». چگونگی تعرضش را در این رابطه پی می گیرم.