انحلال طلبی زیر پوشش وحدت طلبی (متن پیاده شده سخنان صلاح مازوجی)

انحلال طلبی زیر پوشش وحدت طلبی
متن پیاده شده سخنان صلاح مازوجی به نمایندگی از جانب کمیته اجرائی حزب کمونیست ایران در یک جلسه تشکیلاتی به تاریخ ۲ ژانویه ۲۰۲۱
رفقای کمیته اجرائی حزب عبارتند از: ۱- هلمت احمدیان، ۲- خسرو بوکانی، ۳- رئوف پرستار، ۴- نصرت تیمورزاده، ۵- حسن شمسی، ۶- محمود قهرمانی، ۷- صلاح مازوجی

همراه با سلام و تبریک سال نو امیدوارم همگی رفقا در هر کجا که هستند خوب و تندرست باشند. همانطور که رفیق هلمت اشاره کرد و در اطلاعیه کمیته اجرایی برای برگزاری این جلسه هم آمده بود در این جلسه گفت و شنود قرار است کمیته اجرائی حزب پاسخ نامه جمعی رفقا در مورد آیین نامه برگزاری کنگره سیزدهم حزب را بدهد. کمیته اجرائی در این را بطه به من مأموریت داده که در این جلسه در دفاع از آیین نامه تدوین شده از جانب کمیته مرکزی و پاسخ به نامه جمعی رفقا دلایل مان را ارئه دهیم.
در این رابطه قبل از هر چیز این را تأکید کنم که نه موضوعاتی که در آیین نامه مصوب کمیته مرکزی حزب بر آنها تأکید شده و نه موضوعاتی که در نامه جمعی رفقا آمده هیچکدام مسائل تازه ای نیستند، همه اینها مسائل مورد جدال و کشمکش دو جناح در یکی دو سال اخیر بوده است که بارها و به مناسبت های مختلف در مورد آنها بحث شده و یا نوشته شده است.

ابتدا در مورد تأخیر در برگزاری کنگره باید بگویم که با توجه به تشدید بحران کرونا و محدودیت هایی که در همه کشورهای اروپایی مقرر شده حتی اگر به میزان تعداد حوزه های کشوری هم برای برگزاری کنگره سالن تعیین می کردیم، امکان برگزاری کنگره در ماه دسامبر وجود نداشت. اگر برای ماه مارس هم محدودیت ها به همین شکل کنونی ادامه داشته باشد برگزاری کنگره ممکن نیست. تازه همانطور که در آیین نامه آمده کمیسون تدارک کنگره در رابطه با افزایش سالن ها حتما با انعطاف عمل خواهد کرد.
رفقا در بند ۲ نامه نوشته اند: «تقسیم بندی جناحی حوزەها نه تنها در خدمت کاهش مشکلات و زمینه سازی برای تخفیف و حل آنها نیست، بلکه عملا تفرقه را نهادینه و تثبیت خواهد کرد.»

در پاسخ به این ایراد رفقا از آیین نامه، اولا با زگشت ما به سیستم انتخابات نمایندگان برای برگزاری کنگره با در نظر داشتن تشدید بحران کرونا هم در اروپا و هم در ایران و در شهرهای کردستان بود که در این شرایط امکان برگزاری کنگره با شرکت و دخالت همه اعضا را نمی داد. بنابراین برای ما ایده آل آن بود که در این شرایط بحرانی حزب بتوانیم به حضور و دخالات مستقیم همه اعضا کنگره را برگزار کنیم. بازگشت به سیستم انتخاب نماینده برای برگزاری کنگره در واقع انعطافی بود که نشان داده شد، تا امکان عملی برگزاری کنگره فراهم شود. و این را در جریان گفت و گوی یک هیئت از جانب کمیته اجرایی با هیئت هایی از رفقای کمیته رهبری کومه له و کمیته تشکیلات خارج در میان گذاشتیم.
و اتفاقا رفیق ابراهیم با حوزه بندی انتخاباتی بر اساس تقسیمات جناحی موافقت کرد و فقط ملاحظه اش این بود که حوزه ها را به عنوان راست و چپ و کمونیست و ناسیونالیست نامگذاری نکنید.
دوما آیین نامه مصوب کمیته مرکزی با توجه به واقعیت عینی بحرانی درونی حزب با توجه به این حقایق ساده و انکارناپذیر که این تشکیلات مدتهاست به دو جناح سیاسی تقسیم شده، تدوین شده است. رفقا در شرایطی نگرانی از نهادینه شدن و تثبیت تفرقه در تشکیلات را مطر ح می کنند که بیش از دو، سه سال است که تمام بخش های این تشکیلات به دلیل اختلافات سیاسی و تشکیلاتی واقعی به دو جناح سیاسی تقسیم شده است. آیا کسی می تواند این واقعیت را انکار کند که در سطح رهبری حزب و کومه له بر سر موجودیت حزب کمونیست ایران، امکان پذیری تحقق سوسیالیسم در یک کشور، شیوه برخورد به احزاب بورژوایی و ناسیونالیست، مسئله حاکمیت شورایی مردم در کردستان، مسئله تلاش برای شکل دادن به یک قطب چپ و سوسیالیستی در سطح سراسری و در کردستان و … اختلاف نظر وجود دارد؟ علاوه بر اینها دو جناح دو درک و خوانش کاملا متفاوت از اساسنامه و اصل سانترالیسم دمکراتیک داریم. این اختلافات سیاسی و تشکیلاتی ما را به دو جناح سیاسی و این تشکیلات را به دو بخش تقسیم کرده است.
آیا هیچ رفیقی می تواند منکر این حقیقت ساده شود که این تشکیلات عملا به دو بخش تقسیم شده است.

اکنون و خصوصا بعد از علنی شدن اختلافات سیاسی در خارج از تشکیلات نیز همه می دانند که در حزب کمونیست ایران و کومه له حداقل دو جناح سیاسی وجود دارند. آیا هیچ رفیقی می تواند منکر این حقیقت ساده شود مناسبات سیاسی و تشکیلاتی و حتی اجتماعی و رفیقانه این دو جناح از بالا تا پایین بطور جدی لطمه خورده و سر جای خود نمانده است، حتی رابطه های شخصی و رفت و آمدها قطع شده اند. کمیته های اصلی تشکیلاتی هیچ رابطه سیاسی و تشکیلاتی ارگانیکی با هم ندارند، مناسبات آنها در بهترین حالت به یک مناسبات خشک و بی روح و بروکراتیک تبدیل شده است. حزب با بحران اعتماد روبرو است. دیوار اعتماد بین دو جناح فرو ریخته و دو جناح هیچ اعتمادی به هم ندارند. دو نفر از اعضای کمیته اجرائی حزب که بطور حرفه ای در تشکیلات علنی کردستان فعالیت می کنند از حضور در جلسات کمیته رهبری کومه له منع می شوند. تبیین و ارزیابی رفیق دبیر اول کومه له از بحران کنونی حزب از شبکه تلویزیونی تشکیلات پخش می گردد، اما پاسخ عضو کمیته اجرایی به این نوع تبلیغات جناحی طعمه سانسور می گردد و از تلویزیون پخش نمی شود. به رفقایی از کادرهای قدیمی در تشکیلات خارج که برای حضور و فعالیت در تشکیلات کردستان اعلام آمادگی کرده اند، به این دلیل که از جناح کمیته رهبری نبوده اند با رفتن آنها به کردستان مخالفت شده است.

رفقای عزیز آیین نامه مصوب کمیته مرکزی با مد نظر قرار دادن این حقایق ساده و انکارناپذیر تدوین شده است. اگر این حقایق ساده را در نظر نگیریم، اگر حوزه بندی ها بر اساس تقسیم بندی جناحی نباشد یعنی اینکه در هر حوزه انتخاباتی هر جناحی یک عضو و یک رأی بیشتر داشته باشد جناح مخالف را از نمایندگی در کنگره حذف می کند. و با این لیست اعضایی که در طومار ردیف کرده اید که حدود ۱۵ در صد آن اعضایی هستند که بعد از قرار کمیته مرکزی حزب در مورد توقف عضویت پذیرش شده اند و ۱۸ در صد آنها بر اساس طرح ارتقای فعالیت اعضا در تشکیلات خارج نمی توانند در پروسه انتخابات کنگره شرکت نمایند، در واقع کاری کرده اید که در اکثریت قریب به اتفاق حوزه ها جناح مقابل تان حتی یک نماینده هم نمی تواند به کنگره بفرستد این درحالی است که ۴۵ درصد اعضا طومار را امضا نکرده اند.

آنچه شما می گویید یعنی حذف برنامه ریزی شده یک جناح سیاسی و به این هم می گوئید کنگره سالم. آیا کنگره ای که مطابق برنامه ریزی که برای آن کرده اید ۴۵ درصد اعضا را از حق نمایندگی محروم می کنید، کنگره ای سالم است. در شرایط بحران کنونی هر آیین نامه ای که واقعیت جناح بندی درون حزب را به رسمیت نشناسد و بر اساس آن تدوین نگردد بشدت غیر دمکراتیک است. آیین نامه مصوب کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران بر اساس واقعیات عینی درون تشکیلات تدوین شده است، حتی این احتمال را هم در نظر گرفته است که اگر در دل این کشمکش ها هنوز رفقایی هستند که نمی خواهند با هیچکدام از دو جناح اصلی تداعی شوند، خودشان حوزه انتخابی تشکیل داده و به کنگره نماینده بفرستند.

در بند سوم طوماری که رفیق ابراهیم علیزاده هم پای آن را امضا کرده است به موضوع ملغی کردن عضوگیریهائی که طی یکسال و نیم اخیر صورت گرفتەاند پرداخته اند و می نویسند. «چگونه می توان به مدت بیش از یک سال و هفت ماه یک حزب سیاسی را با هر توجیهی از هرگونه توسعه صفوف خود محروم کرد؟ اگر مسئله تفسیر متفاوت از اساسنامه و اختیارات ارگانهای مختلف است، بگذارید کنگره در این مورد و در مورد تصویب اعتبارنامه نمایندگان، پروندە عضوگیری ها، پروندە اخراجی ها و سایر نکات مورد اختلاف قضاوت کند.»
در پاسخ به این بند از طومار باید بگوییم که رفقای عزیز شما در این مدت یک سال و نیمه برای کل حزب عضو گیری نکرده اید، بلکه یکجانبه برای جناح خودتان عضو گیری کرده اید. قرار کمیته اجرائی در مورد توقف عضوگیری که مورد تأیید اکثریت قاطع کمیته مرکزی حزب قرار گرفت در شرایطی صادر شد که جناح بندی حاد سیاسی و تشکیلاتی در این تشکیلات شکل گرفته بود. شما خودتان برای یک لحظه فکر کنید که در چه فضایی عضو گیری شده است. در این یک سال و نیم اخیر از یک طرف حکم تنبیه و اخراج بر بالای سر نیمی از این تشکیلات که جزو جناح کمیته رهبری کومه له و کمیته خارج نبوده اند آویزان بوده و برای جناح خودتان عضو گیری کرده اید. در خارج از کشور در فضایی که در آن بیش از ده نفر از کادرهای قدیمی این حزب فقط چون نمی خواستند حکم اخراج در پرونده مبارزه چهل ساله آنها باشد استعفا دادند و رفتند، در حالی که هنوز خودشان را متعلق به این تشکیلات می دانند. در تشکیلات علنی کردستان اعضا و پیشمرگانی که جزو جناح کمیته رهبری نبوده اند همواره تحت فشار قرار داشته اند، به خاطر یک لایک کردن در شبکه های اجتماعی اعضا و پیشمرگان به دبیرخانه احضار شده و مورد پرس و جو و تهیدید به تنبیه قرار گرفته اند ……

فکر می کنید چرا رفقای کمیته اجرایی رئوف پرستار و خسرو بوکانی را از حضور در جلسات کمیته رهبری منع کردند، چون آنها صدای اعتراض این رفقا که زیر فشار قرار داشتند را منعکس می کردند. بنابراین بحث مسئله رسیدگی به پرونده های عضوگیری نیست. مسئله این است که شما با اهداف سیاسی معین یک جناح از حزب را از عضو گیری محروم کرده اید. عضو گیری های شما در طی یک سال و نیم گذشته خلاف موازین اساسنامه ای بوده است. اساسنامه تصریح کرده که در فاصله دو کنگره تمام حزب از کمیته مرکزی پیروی می کند. شما از قرار کمیته مرکزی در مورد توقف عضوگیری پیروی نکردید، کمیته رهبری کومه له دست در دست کمیته خارج یک موضع انحلال طلبانه در پیش گرفتند. بنابراین مسئله این نیست که کنگره در مورد پرونده عضو گیری ها قضاوت کند. خودتان هم می دانید که کنگره جای رسیدگی به پرونده عضو گیری نیست. پس سرنوشت عضویت آن رفقای واجد شرایط عضویت که جزو جناح شما نبودند و هیچوقت پرونده عضویت برایشان تشکیل نشد چه می شود؟؟

اگر اعضایی که بعد از قرار کمیته مرکزی پذیرش شده اند بر اساس مصالح جناحی نبوده چرا همه نامشان در طومار آمده است؟شما می بایست قرار کمیته مرکزی را اجرا می کردید، عضوگیری را متوقف می کردید. و اگر شکایتی داشتید از کمیته مرکزی در مورد تفسیر غلط اساسنامه آن شکایت را به کنگره می آوردید. تازه شما به این گفته خودتان که بگذاریم کنگره سرنوشت اعضای جدید را تعیین کند هم وفادار نماندید. و در طوماری که تهیه کرده اید اسامی آنها را هم آورده اید. اگر قرار است کنگره سرنوشت آنها را تعیین کند چرا اسمشان در لیست طومار اعضا آمده است؟؟
در مکالمه ای که با رفیق ابراهیم داشتم گفتم یکی از موانع سر راه کنگره عضوگیری هایی هستند که بعد از قرار کمیته مرکزی پذیرش شده اند. وی در پاسخ گفت: «از نظر من موضع رسیدگی به وضعیت آنها از آخرین موضوعات کنگره باشد و رأی آنان در هیچ تصمیم گیری کنگره دخالت داده نشود. اما طومار این را نمی گوید.»

در طومار آمده : گنجاندن موضوع تنبیهات در آئین نامه و برگرداندن افراد اخراجی بە حزب به منظور شرکت دادنشان در کنگرە، غیر اساسنامەای، ناقض حقوق سایر کمیتەهای تشکیلاتی (کمیتە مرکزی کومەلە و کمیتە خارج) و مغایر با منافع حزب است.
آیین نامه مصوب کمیته مرکزی حزب دو مورد اخراج و یک مورد تعلیق شش ماهه از عضویت را مد نظر دارد. که در هر سه مورد این رفقا به کمیته اجرایی نامه نوشته اند و نسبت به حکم اخراج و یا تعلیق شش ماهه خود اعتراض داشته اند. و کمیته اجرایی حکم اخراج ها و تعلیق شش ماهه را تأیید نکرده و از کمیته خارج و کمیته رهبری خواسته که در احکام خود تجدید نظر کنند. کمیته مرکزی حزب خواسته در این آیین نامه تصریح کند اعضایی که خلاف موازین اساسنامه ای اخراج و یا تعلیق شده اند می توانند در کنگره شرکت کنند. این اعضا در حالی اخراج شده اند که در جناح مقابل از این نوع خطا ها انجام گرفته و اعضا مورد اخراج قرار نگرفته اند.
رفقا نوشته اند این تأکید آیین نامه غیر اساسنامه ای و ناقض حقوق کمیته های مرکزی کومه له و کمیته خارج است. این در حالی است که اساسنامه کاملا روشن تصریح کرده است که اخراج اعضا باید به تأیید کمیته بالاتر برسد. و اقدام رفقای کمیته رهبری و کمیته خارج کاملا غیر اساسنامه ای و انحلال طلبانه بوده است.

در یکی دیگر از بندهای طورمار آمده است: ارجاع آئین نامه به طرح روی کاغذ مانده “ارتقاء فعالیت خارج کشور” برای کنار گذاشتن تعدادی از اعضا، تناسبی با شرایطی که در آن قرار داریم ندارد. پیگیری معیارهای اساسی این طرح، از جمله عدم پرداخت منظم حق عضویتها و غیره برای محروم کردن عدەای از شرکت در کنگره، تشکیلات را درگیر پروسه پیچیده و طولانی با تفاسیر مختلف خواهد کرد که با ضرورت برگزاری هرچه زودتر کنگره برای بیرون آوردن حزب از بحران همخوانی ندارد.
در پاسخ به این ایراد باید بگوییم: طرح ارتقای فعالیت اعضا در تشکیلات خارج که بر مبنای آن طی یک پروسه رفقایی را که در هیچ سوخت و ساز و فعالیت حزبی دخالت ندارند از شرکت و نمایندگی در کنگره ها و دخالت در تعیین سرنوشت تشکیلات محروم می کند، در واقع از یک طرف بازتاب خواست و تمایل اعضای فعال حزب در خارج کشور و همچنین مباحثی بود که در خود کمیته مرکزی جریان داشت. قبل از این طرح در هر جلسه ای که با اعضا برگزار می شد، اعضا خواهان آن بودند که تکلیف آن بخش از اعضا که در هیچ فعالیتی دخالت ندارند باید روشن گردد.
در کمیته مرکزی هم این بحث در جریان بود که ما به عنوان یک تشکیلات و حزب کمونیستی که بنا به تعریف باید انقلابی باشیم و انقلابی عمل کنیم و حتی در دوران رکود و در دوران غیر انقلابی، در همین راستا لازم است بافت تشکیلاتی خودمان را هم با این خصلت سازگار نمائیم.
از زوایه دمکراسی درون تشکیلاتی هم این بحث درست بود. دخالت دادن این دسته از رفقا در تعیین سرنوشت این حزب حق آنهایی را که کار و فعالیت می کنند را ضایع می کند.
چرا این طرح روی کاغذ ماند؟؟ چون می خواهید روی کاغذ بماند. رفیق ابراهیم که خود عضو کمیسیون تهیه این طرح بود و طرح را هم خودش نوشته بود و به تصویب کمیته مرکزی حزب هم رسیده بود، از اجرای آن پشیمان شد. بر اساس جهت گیری و مفاد این طرح اعضایی که سالهای طولانی است عملا کناره گیری کرده اند نباید در پروسه انتخابات نمایندگان کنگره دخالت نمایند . حالا با این طومار همه این رفقا بسیج شده اند که در پروسه انتخابات کنگره شرکت نمایند، روشن است که این از نظر ما قابل قبول نیست.

بنابراین روشن است مخالفت کردن با حوزه بندی انتخاباتی بر اساس جناح بندی موجود در حزب که به یک واقعیت انکارناپذیر تبدیل شده است، دخالت دادن اعضایی که بعد از قرار کمیته اجرایی و کمیته مرکزی حزب در مورد توقف عضوگیری پذیرش شده اند، شرکت دادن اعضایی که سالهاست در هیچ سوخت وساز حزبی دخالت نداشته اند در پروسه انتخابات نمایندگان کنگره، از نظر ما ادامه همان سیاست های انحلال طلبانه است که از جانب کمیته خارج و کمیته رهبری کومه له در پیش گرفته شده است . کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران زیر بار این نوع فشارها نمی رود. اگر قرار است کنگره برگزار شود، کمیته مرکزی اختیار سازماندهی کنگره را دارد و مطابق آیین نامه مصوب کمیته مرکزی حزب کنگره را برگزار می کند.
سازماندهندگان این طومار در ادامه همان سیاست های انحلال طلبانه تاکنونی عمل کرده اند. این درست است که به لحاظ نظری رفیق جمال بزرگپور پرچم ادغام حزب کمونیست ایران در کومه له و در واقع انحلال حزب کمونیست ایران را برافراشته است. اما در میدان عمل رفتارهای کمیته رهبری کومه له و کمیته خارج دقیقا در راستای انحلال حزب کمونیست بوده است. بیرون آمدن رفیق ابراهیم علیزاده از کمیته اجرایی حزب؛ کناره گیری رفیق ابراهیم از کمیسیون تدارک کنگره سیزدهم حزب؛ هماهنگی کمیته رهبری کومه له با کمیته خارج برای پیروی نکردن از قرارهای کمیته مرکزی حزب؛ فراخوان سید ابراهیم به مخالفین حزب برای پیوستن به کومه له؛ ادامه این سیاست های انحلال طلبانه در حالی است که کومه له بدون حزب کمونیست سرنوشت مشابه سازمان زحمتکشان را پیدا خواهد کرد.

این تلاش های انحلال طلبانه در شرایطی است که در عرصه کردستان نیز و از زاویه مبارزه و زندگی مردم کردستان وجود حزب کمونیست ایران و فعالیت در این قالب حیاتی است. در عصری که ناسیونالیزم به کمک همه ذخایر فرهنگی و سیاسی و برنامه ای خود به تفرقه در میان صفوف کارگران متعلق به ملیتهای مختلف دامن می زند و ما هر روزه شاهد فجایعی هستیم که تحت برنامه ها و خط مشی های سیاسی ناسیونالیستی در نقاط مختلف دنیا روی می دهد در این جا در کردستان نیز اتکا به یک حزب و سازمان سراسری و کمونیستی به طور موثرتری به تقویت همبستگی طبقاتی کارگران کرد و غیر کرد کمک می کند و از زاویه مصالح طبقاتی حال و آینده کارگران کرد و غیر کرد نیز ادامه فعالیت تحت نام حزب کمونیست ایران ضروری است.
ما از این سنگر بهتر می توانیم به مقابله با آن حرکت رفرمیستی که بورژوازی ایران سردمدار آن است و می خواهد بحران سیاسی و اقتصادی جامعه ایران را از این طریق بنفع خود فیصله دهد، مبارزه کنیم. فعالیت در چهار چوب حزب کمونیست ایران و حضور در جبهه عمومی مبارزه بر علیه جمهوری اسلامی ما را در موقعیت بسیار بهتری برای خنثی کردن پروژه های بورژوازی ایران که بر علیه جنبش انقلابی مردم کردستان در جریان است قرار می دهد. و بالاخره از لحاظ ضرورت حل مسئله ملی کرد به شیوه اصولی و مفید به حال کارگران و جامعه موجود کردستان، کومه له در چهارچوب حزب کمونیست ایران بهتر می تواند استرتژی و برنامه خود را برای حل مسئله ملی پیگیری کند.

در آخر می خواهیم در مورد راه حل تشکیلاتی ما برای برون رفت از این بحران نکاتی را به عرض برسانیم. هر بار که در این مورد سخن گفته ایم، رفقایی به ناحق ایراد گرفته اند که شما می خواهید از بالای سر اعضا ترکیب رهبری حزب و دیگر ارگانهای رهبری را تعیین کنید. بگذارید اینبار رو به همه اعضا، رو به همه رفقایی که طومار را امضا کرده اند، به عنوان دو هیئت بزرگ از اعضا که در دو جناح مقابل هم قرار گرفته ایم، با هم صحبت کنیم.

ما با درکی که از سانترالیسم دمکراتیک داریم، حضور دو جناح در همه ارگانهای رهبری حزب از کمیته مرکزی حزب گرفته تا کمیته مرکزی کومه له، کمیته تشکیلات خارج و کمیته های کشوری و کمیته تلویزیون و .. به تناسب وزنی که در تشکیلات دارند را تنها راه واقعبیانه و مسئولانه برای برون رفت از این دوره بحرانی می دانیم. در شرایطی که با بحران اعتماد روبرو هستیم و دیوار اعتماد بین دو جناح فروریخته است، در شرایطی که همه ما به عوارض منفی سیاسی و اجتماعی و تشکیلاتی انشعاب واقفیم، از این مسیر می توانیم گامی مهم در جهت عبور از این بحران به جلو برداریم. حزب به عنوان یک جریان اجتماعی با این رویکرد، ظرفیت عبور از این نوع بحران ها را از خود نشان می دهد و بیشتر مورد اعتماد پایه اجتماعی خودش قرار می گیرد. حزبی با این ظرفیت که گرایشات سیاسی مختلف در آن رو به طبقه، رو به جامعه حرف های خود را می زنند. حزبی که گرایشات سیاسی همدیگر را تحمل می کنند و یکی برای حذف دیگری نقشه نمی ریزد. حزبی که جامعه از وجود جناح بندی و گرایشات مختلف در درون آن آگاه است، نمایندگان این گرایشات با هم دیالوگ می کنند، بدون اینکه هواداران و دوستداران حزب با بروز هر اختلاف نظری نگران انشعاب باشند. تنها در این صورت است که در درون حزب به دور از سیاست حذف گرایانه و بوروکراتیک، سانترالیسم دمکراتیک معنای واقعی خود را دوباره پیدا می کند.

همانطور که در سطح علنی هم اعلام کرده ایم یکی از محورهای اختلافات ما با رفقای جناح مقابل همین درک متفاوت از مرکزیت دمکراتیک در حزب کمونیست ایران است. بر اساس درک ما اگر حزب قرار است به مانند یک ارگانیسم زنده عمل کند باید برخورد نظرات متفاوت در سطوح مختلف ارگانهای تصمیم گیری در آن تأمین و تضمین شود. اگر از حزب به عنوان یک ارگانیزم زنده صحبت می کنیم یعنی اینکه حفظ دموکراسی درون حزبی و رفتار دموکراتیک به نظرات مختلف در آن تأمین گردد. قدرت کمیته مرکزی باید برخاسته از اراده کل حزب باشد. اگر با این نگرش به مسئله سانترالیسم دمکراتیک نگاه کنیم. اگر قدرت ارگانهای رهبری را برخاسته از اراده کل حزب و کل اعضای آن بدانیم نه فقط بخشی از اعضا، نه فقط “اکثریت” اعضا، بنابراین باید سیاست حذف را کنار بگذاریم. در غیر این صورت روشن است وقتی در یک ارگان رهبری اراده نزدیک به نیمی از اعضا نمایندگی نمی شود، در این شرایط به ناگزیر یک مناسبات بوروکراتیک جای یک مناسبات سیاسی و دمکراتیک در حزب را می گیرد. زمانی که در یک کمیته تشکیلاتی و حزبی اراده حدود نیمی از اعضا غایب است، خواسته یا ناخواسته مناسبات رهبری با اعضا به یک مناسبات بوروکراتیک تنزل پیدا می کند و تشکیلات انسجام خود را از دست می دهد.

در دورانی که در درون حزب اختلافات سیاسی و جناح بندی سیاسی و تشکیلاتی وجود ندارد، در کنگره ها از طریق یک انتخابات ساده، کمیته مرکزی به عنوان مظهر اراده کل اعضای حزب انتخاب می شود و تا کنگره بعدی وظایف خود را پیش می برد. اما در دورانی که اختلاف سیاسی بروز می کند و جناح بندی شکل می گیرد و قطب بندی حاد می شود، بحران اعتماد عمیق می شود، اینبار انتخابات به سبک و سیاق گذشته پاسخگو نیست و باید تدابیری نو اندیشید. رهبری حزب و کومه له با همین درک از سانترالیسم دمکراتیک و با همین منطق در آستانه کنگره نهم کومه له و در مقطع انشعاب جریان سازمان زحمتکشان به رهبری این جریان پیشنهاد کرد که در تشکیلات بمانند، در کنگره شرکت کنند و به تناسب وزنی که در تشکیلات دارند در تمام ارگانهای رهبری حزب حضور داشته باشند. روشن است این پیشنهاد چنانچه مورد موافقت جناح مقابل قرار می گرفت فقط از طریق مکانیسم برگزاری یک انتخابات تناسبی در کنگره عملی می شد. البته جناح مقابل با پافشاری بر پنجاه پنجاه با این پیشنهاد مخالفت کرد و راه انشعاب را در پیش گرفت.

در شیوه انتخابات تناسبی بعد از آنکه کنگره تعداد اعضای کمیته مرکزی بعدی را تعیین کرد، هر دو جناح با معرفی کاندیداهای خود و برگزاری انتخابات امکان می یابند که به تناسب وزنی که در تشکیلات دارند در کمیته مرکزی حضور یابند. در چنین شرایطی است که کمیته مرکزی منتخب نه به عنوان مظهر اراده یک جناح، بلکه به عنوان مظهر اراده کل حزب عمل می کند. ما می خواهیم برای کل حزب کمیته مرکزی انتخاب کنیم نه برای یک جناح از حزب
آنگاه بدیهی است که در ارگان کمیته مرکزی مکانیسم اکثریت و اقلیت عمل می کند و تصمیمات و سیاست گذاری ها با رأی اکثریت اتخاذ می شوند و اقلیت ضمن طرح عقاید و نظراتش و مداخله نظری و سیاسی در روند مباحثات و تصمیم گیری ها از اکثریت پیروی می کند و از این مسیر به رغم وجود اختلاف نظر وحدت عمل حزب تأمین می گردد. بدون تأمین شرایطی دمکراتیک که در ارگانهای تصمیم گیری و رهبری حزب برخورد آزاد عقاید انجام گیرد نمی توان سیاست هایی که واقعا پاسخ گوی نیازهای مبارزه طبقه کارگر در شرایط مشخص باشند را تدوین کرد، و بدون تضمین وحدت عمل حزب نمی توان علیه دشمنانی که بسیار سازمانیافته و متمرکز عمل می کنند مبارزه مؤثری را پیش برد.

در این مورد آیا بهتر آن نیست که تجربه خودمان در این دوره را نیز مرور کنیم و از آن قدری بیاموزیم. آیا یکدست شدن کمیته مرکزی کومه له و کمیته تشکیلات خارج به وحدت و انسجام و ارتقای فعالیت های تشکیلات هیچ کمکی کرده است؟ روشن است که پاسخ منفی است. زمانی که اراده حدود نیمی از اعضای تشکیلات خارج در کمیته خارج نمایندگی نمی شود، زمانی که نیمی از این اعضا مطلقا به کمیته خارج اعتماد ندارند، رابطه کمیته خارج با این بخش از اعضا به یک رابطه خشک و بوروکراتیک تنزل می کند و با قرار و دستورالعمل های خشک و خالی و نامه های تهدید آمیز هم نمی توان کاری از پیش برد. رهبری کومه له هم همینطور، رهبری یکدست کومه له هم همین وضعیت را بوجود آورده است. تمام تشکیلات های داخل شهرهای ما در کردستان دو شقه شده اند. به هر روشی متوسل شدن برای ایجاد یک رهبری یکدست و یک بنی نمی توان وحدت تشکیلات را حفظ کرد.

بنابراین تنزل دادن این بحث ها به ادعای سهم خواهی از قدرت و ادعای باصطلاح نگرانی از رأی نیاوردن این و آن، فقط نشانه آن است که این رفقا با انکار وجود اختلافات سیاسی و تشکیلاتی و انکار وجود جناح بندی در حزب، نقشه پردازی برای حذف کامل جناح مقابل از ارگانهای رهبری و در قدم های بعدی از حزب، عملا حزب را به طرف انشعاب سوق می دهند.
ما از اینطریق می توانیم بار دیگر وحدت حزب کمونیست ایران و صفوف کومه له را تضمین کنیم. با توافق بر سر حضور هر دو جناح در همه ارگانهای رهبری به نسبت وزنی که دارند؛ با پایان دادن به عضو گیری جناحی؛ بر سر همه اینها می شود دیالوگ کرد. با پایان دادن به تنبیهات جناحی و فشارهای تاکنونی؛ با برداشتن مانع سرا راه حضور ما در تشکیلات کردستان؛ با تعیین شورایی برای نظارت بر رعایت موازین اساسنا مه ای در برخود به خطاهایی که انجام می گیرد؛ با تعریف یک دوره زمانی برای کار مشترک جهت فرهنگ سازی تا دو جناح با گشاده رویی همدیگر را تحمل کنند. در پرتو همچون توافقی می توان بر آیین نامه برگزار کنگره هم به توافق رسید. و در جهت وحدت دوباره حزب گام برداشت.
اینجا سخنانم را به پایان می رسانم، خسته نباشید، برای همگی رفقا آرزوی موفقیت دارم و با تشکر از رفقای ادمین و رئیس جلسه

******
اطلاعیه مطبوعاتی!
اخیرا رفیق ابراهیم علیزاده در مصاحبه با رادیو اینترنتی دیالوگ بار دیگر به مسائل مربوط به بحران درونی حزب کمونیست ایران و کومه له پرداخته است. وی مطابق یک بدعت تازه پاسخ مباحث کمیته اجرائی حزب در جلسات گفت و شنود تشکیلاتی را در مصاحبه با رادیو دیالوگ می دهد. چند ماه پیش هم بعد از برگزاری جلسه کمیته اجرائی با اعضا که طی آن کمیته اجرایی تبیین خود از بحران درونی حزب و راه برون رفت از آن را ارائه داد، وی در مصاحبه با رادیو دیالوگ بدون آنکه به آن جلسه اشاره کند در تقابل با کمیته اجرائی تبیین خود از بحران و کشمکش های درون تشکیلات را ارئه داد. سپس همان مصاحبه با رادیو دیالوگ را بطور کامل از تلویزیون کومه له پخش کرد، اما اجازه پخش برنامه دیالوگ تلویزیون کومه له که طی آن رفیق حسن شمسی عضو کمیته اجرایی در گفتگو با رفیق محمد کمالی به سخنان وی پاسخ داده بود را نداد و مانع پخش آن برنامه از تلویزیون کومه له شد و اکنون بر خلاف حقایق غیر قابل انکار وجود سانسور نظرات مخالف را منکر می شود.
رفیق ابراهیم در مصاحبه اخیر خود با رادیو دیالوگ ضمن آنکه بار دیگر با لحنی تحقیر آمیز از نازل بودن سطح اختلافات سیاسی و “افسانه صفحه A4” در مورد طرح این اختلافات سخن می گوید، به مسائل تشکیلاتی هم می پردازد. وی در اشاره به جنبه تشکیلاتی کشمکش های درونی حزب از غیر دمکراتیک و غیر عملی و نامناسب بودن آیین نامه برگزاری کنگره سیزدهم حزب که توسط کمیته مرکزی حزب تدوین و تصویب شده سخن می گوید.
کمیته اجرائی حزب در پاسخ به این ادعاها و جهت اطلاع عموم تصمیم گرفت که آیین نامه مصوب کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران برای برگزاری کنگره سیزدهم حزب و همچنین فایل صوتی سخنان رفیق صلاح مازوجی که به نمایندگی از کمیته اجرائی حزب در جلسه با اعضا به این نوع ایراد گرفتن ها از آیین نامه پاسخ می دهد را در سطح علنی منتشر نماید.
کمیته اجرائی حزب کمونیست ایران
۵ بهمن ۱۳۹۹
۲۴ ژانویه ۲۰۲۱

******

آیین نامه برگزاری
کنگره سیزدهم حزب کمونیست ایران
آذر ۱۳۹۹ – دسامبر ۲۰۲۰

۱- زمان و مکان برگزاری کنگره:
• کنگره سیزدهم حزب کمونیست ایران در (…) برگزار می شود.
• کنگره در سه محل (سالن …، سالن … و سالن …) که بوسیله خط اینترنتی به هم مرتبط می شوند، برگزار خواهد شد. ( رفقای مقیم در کشورهای اسکاندیناوی می توانند برای شرکت در کنگره در سالن … حضور یابند و رفقای مقیم آلمان، هلند، انگلستان، سوئیس و اتریش می توانند در سالن … حضور به هم رسانند.) چنانچه محدودیت های ناشی از بحران کرونا همچنان ادامه یابد کومیسیون تدارک کنگره نسبت به اضافه کردن سالن محل برگزاری کنگره با انعطاف عمل خواهد کرد بطوریکه بتوان کنگره را سر موعد تعیین شده برگزار کرد.
• نمایندگان کنگره در سه حوزە استرالیا، (کانادا- آمریکا) و … می‌توانند با تجمع در یک مکان از طریق شبکە اینترنت (اسکایپ) در جلسات کنگرە شرکت نمایند.
• تاریخ دقیق و آدرس مکانهای کنگره بعدا به اطلاع خواهد رسید.

٢- دستور جلسات روتین کنگره:
الف – اسناد سیاسی و تشکیلاتی کمیته مرکزی حزب
ب – رسیدگی به قرارها و قطعنامەهای پیشنهادی
ج – انتخاب کمیته مرکزی حزب
بدیهی است کنگره می تواند بعد از استماع و بررسی گزارش کمیته مرکزی مواد دیگری را نیز در دستور کار خود قرار دهد.

٣- ناظرین پروسه پروسه انتخابات نمایندگان برای شرکت در کنگره:
کمیسون تدارک برگزاری کنگرە سیزدهم حزب یک جمع سە نفرە از اعضای خود (رفقا حسن شمسی، محمود قهرمانی و جلال محمدنژاد) را جهت نظارت بر پروسه انتخابات نمایندگان و تأمین ملزومات حضور آنها در کنگره و دیگر امورات تشکیلاتی و فنی مربوط به برگزاری کنگره تعیین کردە است. این رفقا می توانند ناظرین حوزه های انتخاباتی در تشکیلات خارج را تعیین کرده و همچنین یکی از رفقای کمیتە مرکزی در محل را برای سرپرستی این پروسه در تشکیلات علنی کردستان تعیین نمایند.

۴- نحوه حوزه بندی برای انتخاب نمایندگان کنگره:
نظر به اینکه مدت بیش از سه سال است به مرور زمان و بنا به دلایل سیاسی و تشکیلاتی یک قطب بندی در بخش های مختلف تشکیلات شکل گرفته؛ نظر به اینکه این جناح بندی در همه بخش های تشکیلات، تشکیلات داخل شهرها، تشکیلات خارج و تشکیلات علنی کردستان به یک واقعیت غیر قابل انکار تبدیل شده است. نظر به اینکه در این فضای دو قطبی در جریان انتخابات ها همواره شماری از رفقا احساس می کنند که در کنگره و کنفرانس ها نمایندگی نمی شوند، نظر به اینکه تلاش کمیسیون تدارک کنگره و کمیته مرکزی حزب به منظور جلوگیری از عمیق تر شدن و نهادینه شدن این شکاف و تدوین آیین نامه و ملزومات عملی که شرایط شرکت کلیه اعضای حزب در کنگره را تأمین نماید، و نمایندگی مستقیم اعضا در کنگره سیزدهم حزب را تضمین کند به دلیل تشدید بحران کرونا هم در اروپا و هم در ایران و عراق با موانع و محدودیت های جدی روبرو شده است؛ نظر به اینکه با توجه به این موانع و محدودیت ها برگزاری کنگره با حضور همه اعضا در این شرایط مقدور نیست؛ لذا شرکت در کنگره بر اساس مکانیسم برگزاری انتخابات نمایندگان خواهد بود. به این منظور و با توجه به واقعییات غیر قابل انکاری که فوقا به آن اشاره شد همه تشکیلات های کشوری و یا شهری( در مواردی که تاکنون انتخابات ها بر اساس تقسیمات شهری انجام گرفته است) بر اساس قطب بندی و تقسیم بندی عینی که در کل تشکیلات شکل گرفته به دو حوزه انتخاباتی ۱ و ۲ تقسیم می گردند. اعضا ی حزب در هر کدام از تشکیلات های حزب داوطلبانه و به اختیار خود در یکی از حوزه های انتخاباتی ۱ یا ۲ نام نویسی می کنند و بر اساس سهمیه تعیین شده برای کل تشکیلات نمایندگان خود را برای شرکت در کنگره انتخاب می کنند. در هر کدام از تشکیلات ها چنانچه حداقل سه نفر از اعضا پیدا شوند که خود را با هیچکدام از دو قطب ایجاد شده تداعی نکنند می توانند حوزه انتخابی ۳ را ایجاد کنند.

– بر اساس این جهت گیری بخش علنی تشکیلات کردستان به دو حوزه انتخاباتی ۱ و ۲ تقسیم خواهد شد.
– حوزه بندی هر کدام از تشکیلات های کشوری نروژ، فنلاند، دانمارک، استرالیا، آلمان، هلند و اتریش، سویس، انگلستان، (آمریکا-کانادا)، ترکیه و تشکیلات های شهری استکهلم، وستروس و گوتنبرگ به دو حوزه ۱ و ۲ و یا احتمالا ۳ تقسیم خواهند شد. بر این اساس اعضا در هر کدام از تشکیلات های حزبی بطور داوطلبانه در یکی از حوزه های یک یا دو یه سه نام نویسی می کنند و بر پایه نسبت تعیین شده نمایندگان خود را برای شرکت در کنگره انتخاب می کنند.
تبصرە ١- تعداد اعضای هر حوزه انتخاباتی نباید کمتر از … نفر باشند.
۵- نسبت و نحوه نمایندگی در کنگره:
• نمایندگی در این کنگرە، در تشکیلات خارج از کشور حزب و بخش علنی تشکیلات کردستان بە نسبت ۱ به ۴ تعیین خواهد شد. یعنی در تمام حوزه های انتخاباتی به ازای هر چهار عضو یک نماینده برای شرکت در کنگره انتخاب خواهد شد.
• سهمیه نمایندگان هر حوزه انتخاباتی ۱ یا ۲ و یا ۳ بر اساس اعلام تعداد اعضای آن حوزه از جانب ناظر حوزۀ مربوطه ( در ارتباط با مسئولین آن حوزه) از جانب کمیسیون تدارک کنگره تعیین و اعلام خواهد شد.
• در این کنگره حداکثر … نفر از اعضای حزب در بخش تشکیلات مخفی شرکت خواهند کرد. سهمیۀ تکش از میان این … نفر را کمیته تشکیلات شهرها در هماهنگی با کمیتە تکش تعیین می کند. کنگره در مورد قطعیت رأی رفقای تشکیلات مخفی تصمیم خواهد گرفت.
۶- کاندیداتوری و شرکت در انتخابات:
• رفقای عضو فقط در یک حوزه انتخاباتی می توانند خود را کاندید کنند. در صورتیکه رفیقی بخواهد در حوزە انتخاباتی خارج از حوزه محل فعالیت خودش خود را کاندید کند لازم است قبل از موعد بسته شدن لیست کاندیداها، تصمیم خود را به اطلاع ناظر حوزه های انتخاباتی مربوطه و ناظر کل انتخابات برساند.
• اعضا فقط در حوزه محل فعالیت خودشان می توانند رأی بدهند. واگذاری رأی هر رفیق به رفیق دیگر مجاز نیست و چنانچه رفیقی به هر دلیل نمی‌تواند درجلسۀ انتخابات حضور یابد رأی خود را مستقیمأ برای ناظر حوزه ارسال نماید و ناظر حوزه را از چگونگی ارسال رأی خود مطلع سازد.
۷- رأی گیری و انتخابات:
در کلیه حوزه های انتخاباتی، انتخاب نمایندگان بر حسب احراز اکثریت مطلق آرا یعنی حدنصاب نصف بعلاوه‌ یک آراء خواهد بود.
تبصره ١- چنانچە تعداد نمایندگان انتخاب شده در دور اول کمتر از سهمیه تعیین شده باشد، در کردستان و حوزه هایی که برگزاری دور دوم انتخابات ممکن باشد، از طریق دور دوم انتخابات بقیۀ نمایندگان انتخابات شوند. چنانچه به دلیل عدم حضور تعدادی از اعضا دور دوم انتخابات ممکن نباشد، مابقی نمایندگان بە ترتیب از بین رفقایی که بیشترین آراء را آوردەاند تکمیل خواهد شد.
تبصره ٢- در مواردی که دو یا چند نفر از رفقای کاندید دارای آراء مساوی باشند و سهمیه تعیین شده برای آن حوزه اجازه ندهد رفقایی که آراء مساوی آورده اند به عنوان نماینده به کنگره بیایند، لازم است درصورت امکان برای آنها یک دور دیگر انتخابات انجام گیرد و در غیر این صورت در تماس با ناظر کل انتخابات تصمیم لازم اتخاذ می گردد.
۸- واجدین شرایط برای شرکت در پروسه انتخابات نمایندگان کنگره:
• رفقایی که بعد از قرار کمیته اجرائی حزب در مورد توقف عضوگیری که مورد تأیید کمیته مرکزی حزب نیز قرار گرفته است به عضویت پذیرفته شده اند، عضو حزب بحساب نمی آیند و نمی توانند در پروسه انتخابات نمایندگان و در کنگره شرکت نمایند.
• اعضایی که اخراج شده اند و اخراج آنها برخلاف موازین اساسنامه ای به تأیید ارگان بالاتر حزبی نرسیده است، کماکان عضو حزب بشمار می آیند و می توانند در پروسه انتخابات نمایندگان شرکت نمایند.
• رفقایی که سالهاست که از فعالیت های حزبی عملا فاصله گرفته اند و در هیچ عرصه ای از سوخت و ساز حزبی مشارکت نکرده و حداقل انتظارات حزب از یک عضو حزب را تأمین و برآورده نکرده اند مطابق “سند ارتقای فعالیت اعضای تشکیلات خارج از کشور” مصوب کمیته مرکزی حزب نمی توانند در پروسه انتخابات نمایندگان و در کنگره شرکت نمایند.
۹- ناظرین کنگره و مهمانان:
• اعضای کمیته مرکزی حزب که در هیچ یک از حوزه های انتخاباتی خود را کاندید نکرده و به عنوان نماینده انتخاب نشده اند، می توانند به عنوان ناظر در کنگره شرکت نمایند.
• کمیته مرکزی حزب می تواند از میان احزاب و دوستان و نزدیکان حزب رفقایی را به عنوان مهمان برای شرکت در مباحث سیاسی به کنگره دعوت کند.
کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
آذر ۱۳۹۹
نوامبر ۲۰۲۰