یادداشت روزانه ( نمره پانزدهم ) 

روزشنبه ۲۲اکتبر۲۰۲۲را درتاریخ مبارزات ما درتبعید به ناگزیرمان درجایِ جایِ جهان، بعنوان یک رویداد بزرگِ تاریخی، باید بشمارآورد. 

ایرانیان به هرنحوی که ممکن بود ازسراسراروپا راهی برلین شدند.درشروع برنامه، جمعیت خاضر در برلین را هشتاد (۸۰) هزارنفراعلان داشتند،پس آنگاه که موج جمعیت هویدا گردید واظهارات پلیس جمعیت رابالای۱۰۰هزارنفرتخمین میزند.همزمان بسیاری ازپایتخت هاو شهرهایی کشورهای اروپائی شاهد اعتراضات ایرانیان خارج ازکشوربودند که سرنگونی نظام اسلامی راباشعار«مرگ بردیکتاتور» و«زن- زندگی- آزادی»در همآوایی با اجتماع عظیم برلین فریاد زدند. نکته گفتی آنکه؛ حضور غیر ایرانی ها در این همایش کم نظیرچشمگیر بود و این خود نشانی ازحمایت افکارعمومی شهروندان اروپائی ازخیزش مردم ایران است که این پشتیبانی دستآورد بزرگی برای جنبش انقلابی ما بشمار می رود 

دیروزفریاد دادخواهی مردم ایران از زبان ایرانیان برون مرزدرهمراهی با جامعه میزبان،رساتراز همیشه درخیابان های مسیرراهپیمایی بزرگ برلین بگوش جهانیان وحاکمان درمانده درایران رسید. هرچند صدای و سیمایش درامرخبررسانی خود را به کُوری و کرگُوشی زد!

واین نشان داد که برون مرزنیزاز فاصله هایش کاسته و یکپارچه گی درون و برون مرز را به نمایش گذاشته است و این میسرنمی شد، مگردریافت این حقیقت برجسته که به مدد وسائل ارتباطی و فضای مجازی، باید ومیتوان هرچه بیش ازپیش ازاین فاصله گذاری مصنوعی کاست و به یاری آن به سازمانیابی هرچه بیشترمبارزان درون پرداخت وتجربه های گوناگون ودرس آموزی های بدست آمده از آن در دوسوی ” داخل ” و “خارج” دربستری ایمن سامان داد.

درجریان تظاهرات دیروز به روشنی اثرگذاری وثمردهی این همپیوندی و ارتباط وضرورت عاجل پرداختن به آنرا آشکار کرد. برلین نشان داد که اولااینکه مصادره شعارهای مردم درون کشورازمحتوا ممکن نیست.اقدامی که پروپاکاندای گرایش خاصی، – که همه تلاششان براین بود- که  فضای تدارک دیده برلین را از مضمون خالی کنند که تصاویر- فیلم ها وگزارش های تاحال منتشر شده، گواه این امر است که موفق نشدند وتیرشان به سنگ خورد. گزارش های تلویزیون ایران انترنشنال، باهمه تلاش وشگردهای دوربین هایش نتوانست،به آنچه می خواهد دست یابد! در تظاهرات عظیم و باور نکردنی دیروزآموختیم که باید نگرشی همه جانبه داشته، ازحق بهائیان وحق دراویش زندانی … وستم روا داشته برآنان را که در طی این چهل و سه سال حکومت پیشا تاریخی و دینی را یاد آوری می کردیم . امید آن داریم که درهمایش های بزرگ وکوچک آینده دربرون مرز،این مهم راجلوه پررنگی دهیم و پیگرانه به آن بپردازیم . 

وسعت یافتن صفوف همگرایی بین جامعه ایرانی طی بیش ازاین یکماه نشان داد؛  جامعه ایرانیان خارج ازکشوردر بیش از ۲۵۰ شهر برزگ وکوچک جهان گردهم آئی های اعتراضی برگزار کرده اند. در سوئدی که من زندگی می کنم جدا ازسه کانون پرجمیعت ایرانیان جنوب سوئد(مالمو) و غرب سوئد(گوتنبرگ) درپایتخت سوئد(استکهلم)طی هفته چندین حرکت اعتراضی درچند نقطه شهر حتی در یک روز و در دوردسترین شهرهای شمالی نیز ، در حمایت از خیزش مردمان ایران،؛ گرد هم می آیند . یادآوری این نکته ضروریست، که اینگونه همایش ها، درپیوندبااندیشه ودیدگاه های سیاسی گروهبندی های اجتماعی،درتقویت همبستگی بادختران وپسران جوان وشجاع کشور، درحمایت همگانی از مبارزات مردم ایران در اغلب کشورهای جهان صورت می گیرد، که در مقایسه با مبارزات دوره های پیشین درون کشور، در جایِ جایِ جهان بی سابقه و کم سابقه بوده است!  

همایش بزرگ برلین نشان داد که اتحاد وهمبستگی با وجود گرایش های مختلف ،حفظ صفوف انسانی حرف اول را می زند . درست دردل چنین وضعیتی فعالان جوان داخل کشورنیزبا اشکال مختلفی خود رادرپیوند با فضای سیاسی ایران با رسانه های تصویری وصوتی مرتبط می سازند وخبررسانی می کنند. خانواده های زندانیان سیاسی، بی ترس و واهمه، با انواع وسائل ارتباط جمعی و رسانه ها ، رابطه برقرارمی کنند تا کنش اجتماعی خود را به گوش افکارعمومی جامعه جهانی خارج ازمرزها برسانند. درسطح شبکه های مجازی لحظه ای نیست که دیواره این عدم ارتباط فرو نریزد . روزی نیست دهها وصد هاوهزاران هزارنفرتوئییت خانواده های زندانی و دادخواه را شجاعانه در سطح شبکه های مجازی با اسامی واقعی خود انتشار ندهند و از فروریزی اقتدارنظام مفلوک پرده برندارند.  این میرساند که ستون هیمنه نظام، دیگرفروریخته است ورژیم چنان عاجز است که ترفندهایش برای این بهانه جویی ها، وجرم تراشی ارتباط داخل با خارج و بالعکس، ره به جایی نمیبرد.

 باید هشیار بود تا این دستآوردهای مبارزه مردم توسط ایادی جیره خوار، پروژه بگیرهای مزدور، با پشتوانه مالی سرمایه داری جهانی، حاصل این مبارزه وجانفشانی مردمان ایران را از چنگشان نربایند و به ثمن بخش به یغما نبرند.   

باید به تقویت این همگرایی ها بیش از پیش اندیشید . باید مسئله صف بندی داخل و خارج را به بایگانی تاریخ سپرد و شکست گمانه زنی های  ذهنی و غیر واقعی را پذیرفت .

باید گفت: درهم تنیدگی تجربه پیران و نیرومندی توان جوانان دختر و پسرما در خیابان ها در هم آمیزی با یکدیگر  و با دستان خالی دربرابر دشمنی قداره بند، با شگردهایی تازه و نو به نو ، زیبایی می آفرینند . این عزیزان ما در خیابان و در سطوح مختلف جامعه ، این همدلی وهمرایی را یافته اند و درهرزمان ممکن آنرا فریاد می دارند که عاشقان بی تاب زندگی برای رسیدن به آینده ای که در آن انسان فارغ از رنج هاو نابرابری های  طبقاتی وستم و نارواهای نان وجان ، و دیگر ناداشته های زندگی ازهرنوع بزید تا شادی و رفاه و آبادی ، امری بدور از دسترس و رویا نباشد .باید به آن سوی رویا رفت  و به آفریدن هر آنچه ملموس و شدنی است پرداخت و این میسر نمی شود ، مگر آنگاه که  دادگری اجتماعی با ازادی هم آغوش شود تا رویا در واقعیت زندگی به ثمر بنشیند . ایدون باد !  

يكشنبه ۱ آبان ۱۴۰۱ برابر با ۲۳ اکتبر ۲۰۲۲                                                                     http://karegari.com        

  

امیرجواهری لنگرودی

amir_772@hotmail.com

                     

Print Friendly, PDF & Email

Google Translate