«محمدرضا کَلانتری» همان که هنوز اسم اَش مثل گُل دادنِ یاسِ پیر در پشت پنجره، شوق به دیده می آوَرَد در ۱۱ اردیبهشت سال ۱۳۵۷، با سفری شتابناک به فراسوها رفت. با «مرگ نَحس» پنجه درافکند؛ دندان خشم بر جگر خسته بست وُ رفت. جاذبه لطیف نگاهَش و گونه هایَش با دو شیار موَرَب، غرور را به سمت «آفتابِ همیشه»، ...
ادامه مطلب »اندکی بنفشه، اندکی نُقرِه مَهتاب
