غرق شدن قایق حامل پناهجویان ایرانی در کانال مانش

مبارزه برای جهانی بدون مرز ( افغانستان – ایران)
October 28, 2020

غرق شدن قایق حامل پناهجویان ایرانی در کانال مانش
قایق حامل پناهجویانی که گفته می شود اکثر آنها ایرانی بودند دیروز در حین عبور از کانال مانش به سمت سواحل بریتانیا غرق شد و چهار پناهجو که در میان آن ها دو کودک 5 و 8 ساله وجود داشت جان خود را از دست دادند و یک نوزاد 15 ماهه نیز نا پدید شده است. بنابر خبرهای تایید نشده هر پنج نفر عضو یک خانواده کرد از اهالی سردشت بودند و گفته می شود که  حداقل یک نفر دیگر ناپدید شده است. تعداد سرنشینان این قایق ماهیگیری تا این لحظه یا مشخص نیست و یا اینکه از سوی مقامات فرانسه اعلام نشده است اما گفته می شود در حدود 19 تا 20 نفر بوده اند  که در نزدیکی شهر دانکرک در شمال فرانسه غرق شد. در همان حال به افراد مفقود شده نیز اشاره شده است. با توجه به توقف عملیات تجسس در شب گشته احتمال زنده ماندن بقیه مفقود شدگان بسیارناچیز است. تیم های نجات متشکل از چند کشتی همراه با هلیکوپتر از طرف فرانسه و بلژیک آغاز شد. جسد چهار عضو خانواده پیدا شد و  15 نفر از پناهجویان که گفته می شود ایرانی هستند به بیمارستانهایی در شهرهای ساحلی فرانسه منتقل شدند. این قایق در دو کیلومتری از سواحل فرانسه غرق شده است و علت غرق شدن آن هنوز روشن نیست.
مرگ 4 نفر از پناهجویان و غرق شدن روز افزون پناهجویان در دریای مانش موجی از خشم و انتقاد را متوجه دولت بریتانیا و فرانسه کرده است که با سختگیری های روز افزون شرایط را برای پناهجویان مشکل تر می کنند و آنها مجبورند که خطرات و ریسک های بیشتری را به جان بخرند.
عبور پناهجویان از کانال مانش توسط قایق های ماهیگیری و حتی قایق های بادی در حال افزایش است. از ژانویه گذشته تا کنون بیش از 9000 نفر پناهجو از کانال مانش عبور کرده و خود را به سواحل بریتانیا رسانده اند. و این افزایشی در حدود 40درصد را نسبت به ده ماه اول سال گذشته نشان می دهد.  عبور از کانال مانش با قایق های کوچک و بادی بسیار خطرناک است. آبهای این کانال در اکثر مواقع سال طوفانی و یا حداقل پرتلاطم است.  با توجه به این شرایط امکان تبدیل شدن این کانال به گورستان دیگری برای پناهجویان وجود دارد. از آنجا که این کانال محل عبور و مرور کشتی های عظیم باربری میان بریتانیا و اتحادیه اروپا است بر خطرات این مسیر نیز می افزاید. در تابستان تعداد عبور پناهجویان از کانال مانش بیشتر می شود و در ماه اوت امسال به اوج رسید که  در یک روز 17 قایق که مجموع سرنشینان آنها 235 نفر بودند از این کانال عبور کردند و خود را به سواحل جنوبی بریتانیا رساندند.

 در حالیکه دولت بریتانیا و فرانسه با حمله به قاچاقچیان انسان آنها را مسئول مرگ پناهجویان معرفی می کنند.  سازمان های حقوق بشری قوانین سخت گیرانه بریتانیا و همکاری های دولت های اروپایی از جمله فرانسه، را از عوامل متوسل شدن پناهجویان به در پیش گرفتن ریسک ها و خطرات می دانند.
نخست وزیر بریتانیا بوریس جانسون درارتباط با غرق شدن این قایق  قول سرکوب قاچاقچیان انسان که به گفته او   « مردم آسیب پذیر را عازم سفریهایی این چنین خطرناک می کنند.» را داده است. اگر چه قاچاقچیان انسان از جمله کسانی هستند که پناهجویان را در مسیر طولانی سفر پر خطر خود مورد آزار و اذیت و چپاول قرار می دهند اما شرایط سختگیرانه ای که در بریتانیا و اتحادیه اروپا وضع شده این موقعیت را برای قاچاقچیان انسان مناسب تر و پردرآمدتر کرده است که جان و مال پناهجویان را در دست خود قرار دهند.
علاوه برآن پناهجویانی که دیگر آه در بساط ندارند و تمام دارائی خود را در مسیر پرهزینه از طریق رشوه به ماموران  و قاچاقچیان انسان داده اند مجبورند که بقیه مسیر را با ارزانترین و در نتیجه پرخطرترین راه بپیمایند. کم نیستند کسانی که مسیر دریای مدیترانه و یا کانال مانش را با قایق های بادی پیموده اند برخی توانسته خود را به مقصد برسانند و برخی هرگز سفر خود را به پایان نرسانده اند.
پریتی پتال وزیر کشور بریتانیا از زمان قدرت گیری اش گوی سبقت را از وزیران سابق  ربوده است و در تلاش بوده تا سختگیرانه ترین اقدامات را علیه پناهجویان به کار گیرد. مثلا در  صدد بود تا قانونی را به تصویب برساند تا پناهجویانی که سرنوشتاشان مشخص نیست با یک اخطار چند ساعته از بریتانیا اخراج کند که این طرح که دادگاه عالی آنرا غیر قانونی اعلام کرد. و به نوعی وزیر کشور را از ادامه آن منع کرد.
اما واقعیت اینست که این قوانین سختگیرانه تنها باعث سختی شرایط برای پناهجویان شده و به هیچ وجه نمی تواند جلوی سیل پناهجویان از کشورهای جهان سوم به کشورهای اروپایی را بگیرد.
دلیل اصلی مهاجرت و پناهجویی جنگ های اشغالگرانه، جهانی شدن سرمایه و سیاست های نئولیبرالیستی که به این کشورها تحمیل می شود و همچنین خفقان و دیکتاتوری حاکمین بسیاری از این کشورهاست که با سلاحها و تجهیزات ساخت کشورهای پیشرفته مردم این کشور را سرکوب، شکنجه و اعدام می کنند.
به طور نمونه اکثریت و احتمالا همه سرنشینان قایقی که دیروز در مانش غرق شد از کشور ایران بودند. کشوری که تحت فشار و دیکتاتوری حاکمین دینی و اوضاع هولناک اقتصادی که بی رابطه با وابستگی اقتصاد کشور به اقتصاد جهانی و همچنین تحریم ها علیه آن کشور نیست، امکان ادامه زندگی را برای جوانان این کشور غیر ممکن کرده است و به همین دلیل به مهاجرت روی می آورند  و دست به سفرهای پر خطر با ریسک های بسیار می زنند.
در چنین شرایطی ازپناهجویانی که در چنین وضعیت هولناکی قرار گرفته اند حمایت کنیم و علیه اخراج غیر قانونی و غیر انسانی آنها مبارزه کنیم.
مبارزه برای جهانی بدون مرز- (افغانستان – ایران)

email: riawwb2017@gmail.com
Facebook.com/riawwb
website: www.ri-awwb.orgriawwb
Instagram: aworldwithoutborders
Youtube: www.youtube.com/channel/UCRVpQHnc2v-F8sTYAe7ddg