اخبار و گزارشات کارگری ١۵ و ١٦ آذر ماه ١٣٩٨ (همراه با ضمیمه ویژه روز دانشجو١٣٩٨)

اخبار کارگرى
December 07, 2019

اخبار و گزارشات کارگری ١۵ و ١٦ آذر ماه ١٣٩٨ (همراه با ضمیمه ویژه روز دانشجو١٣٩٨)

اتحاد  مبارزه   پیروزی

 گرامی باد 16آذر روز دانشجو

کارگر   معلم   دانشجو اتحاد اتحاد

- ششمین روزتحریم غذای رستوران کارگران پتروشیمی مارون

اذیت و آزار کارگران معترض توسط اداره حراست شرکت

- تجمع اعتراضی دوباره جمعی از معلولان کشور نسبت به عدم اجرای قانون معلولان مقابل سازمان برنامه و بودجه

- پروین محمدی زندانی شد

- سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه:بازگشت  به کار مجدد اسماعیل بخشی در هفت تپه

- پیام همبستگی سندیکای کارگران شرکت واحد با جنبش اعتصابی - اعتراضی کارگران و مزدبگیران بگیران فرانسه

- جان باختن یک کارگرجوان درتهران زیر آور

- مرگ کارگر 24ساله درساوه براثر سقوط از ارتفاع

- زنده زنده سوختن یک کارگردامداری در حادثه آتش سوزی خانه کارگری در گرمسار

*ششمین روزتحریم غذای رستوران کارگران پتروشیمی مارون

اذیت و آزار کارگران معترض توسط اداره حراست شرکت

روز پنج شنبه 14 آذر برای ششمین روز متوالی، کارگران پتروشیمی مارون واقع در سایت 2 منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی بندر امام برای بنمایش گذاشتن اعتراضشان  نسبت به عدم توزیع برابر خدمات عمومی و اجتماعی به کارگران قراردادی و پیمانکاری از حضور در رستوران و سِرو غذا خودداری کردند.

به گزارش 14آذریک منبع خبری محلی، رستوران شماره 2 پتروشیمی مارون که محل سرو وعده‌های غذایی برای کارگران و نیروهای پیمانکاری شرکت است، روزهای اخیر را بدون توزیع غذا سپری کرده است.

بنابهمین گزارش بنقل از کارگران پتروشیمی مارون،طی 6روزگذشته تعدادی از کارگران حق طلب توسط اداره حراست این شرکت احضار و تذکرات جدی دریافت کرده اند.

همین منبع بنقل از منابع غیررسمی از تعلیق برخی کارگران معترض خبرداده است.

*تجمع اعتراضی دوباره جمعی از معلولان کشور نسبت به عدم اجرای قانون معلولان مقابل سازمان برنامه و بودجه

روزشنبه 16 آذر برای دومین بار درماه جاری+، جمعی از معلولان برای بنمایش گذاشتن اعتراضشان نسبت به عدم اجرای قانون معلولان دست به تجمع مقابل سازمان برنامه و بودجه زدند.

بنا به گزارش رسانه ای شده،جمعی از معلولان در اعتراض به پایین بودن بودجه اجرای قانون حمایت از افراد دارای معلولیت در لایحه بودجه سال 99و عدم پرداخت بودجه این قانون در سال جاری، امروز، شانزدهم آذر ماه مجدداً مقابل سازمان برنامه و بودجه اعتراض کردند.

+روز سه شنبه 12آذر همزمان با روز جهانی معلولان، جمعی از معلولان برای بنمایش گذاشتن اعتراضشان نسبت به عدم اجرای قانون معلولان دست به تجمع مقابل سازمان برنامه و بودجه زدند.

بنابه گزارش رسانه ای شده بتاریخ 12آذر، جمعی از افراد دارای معلولیت، همزمان با روز جهانی معلولان در اعتراض به عدم اجرای قانون معلولان و عدم تحقق بودجه اجرای این قانون و تخصیص بودجه برآورد شده برای اجرای قانون در لایحه بودجه سال99 مقابل سازمان برنامه و بودجه تجمع کردند.

به گفته آنها؛ اخیرا سازمان برنامه و بودجه از بودجه 1100میلیارد تومانی اجرای قانون معلولان در سال جاری درحالی‌که بودجه مورد نیاز 12500میلیارد تومان است، وعده پرداخت تنها کمتر از نیمی از آن یعنی 533میلیارد تومان را تا پایان سال داده است. سال گذشته نیز 200 میلیارد تومان از بودجه پرداخت نشد. همچنین بودجه مورد نیاز برای سال بعد 20 هزار میلیارد تومان است.

*پروین محمدی زندانی شد

پروین محمدی نائب رئیس هیئت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران برای تحمل حکم یکسال حبس راهی زندان شد. به دنبال اعمال فشار و صدور ابلاغیه برای ضامن پروین محمدی در روزهای اخیر، امروز ۱۶ آذر ایشان با مراجعه به شعبه ۷ اجرای احکام کیفری دادسرای ناحیه ۱ کرج بازداشت شده و به زندان کچویی منتقل گردید.

زندان کچویی کرج بند مشخص برای زندانیان سیاسی و امنیتی ندارد و زندانیان سیاسی نیز در کنار زندانیان دیگر جرائم نگهداری میشوند.

پروین محمدی نماینده سابق کارگران صنایع فلزی تهران و عضو هیئت مؤسس شورای کارگری بازنشستگان سازمان تأمین اجتماعی (بستا) در روز ششم اردیبهشت به همراه دیگر کارگران در پارک جهان نمای کرج دستگیر شده و پس از ۱۵ روز بازداشت به قید کفالت آزاد شده بود. دادگاه، پروین محمدی را به همراه هاله صفرزاده و علیرضا ثقفی به اتهام تبلیغ علیه نظام به یکسال حبس محکوم نمود و این حکم عیناً در دادگاه تجدیدنظر نیز تأیید گردید.

لازم به ذکر است که گوشی همراه پروین در دستگیری ۶ اردیبهشت توسط نیروهای امنیتی ضبط گردید و در تاریخ نهم بهمن سال گذشته نیز که به همراه جعفر عظیم زاده دستگیر شده بود چند دستگاه تلفن همراه و لبتاپ از ایشان ضبط شد که هیچکدام از این وسایل تاکنون به پروین محمدی تحویل نشده است در حالیکه ایشان در پرونده اول توسط دادگاه تبرئه شده بود.

سند منزل مسکونی پروین محمدی نیز که به عنوان وثیقه برای آزادی جعفر عظیم زاده در سال ۹۵ توسط دادگاه به گرو گرفته شده بود هنوز و پس از ده ماه از زندانی شدن جعفر عظیم زاده آزاد نشده است و دستگاه قضایی از رفع توقیف سند منزل مسکونی وی سر باز زده است.

اتحادیه آزاد کارگران ایران زندانی کردن پروین محمدی و دیگر کارگران را قویاً محکوم می نماید و اعلام می دارد که زندانی کردن این کارگر و به گرو گرفتن وسایل شخصی و سند منزل مسکونی ایشان به خاطر اعمال فشار به کارگران صورت میگیرد. از اینرو ما خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط پروین محمدی و دیگر کارگران زندانی هستیم.

اتحادیه آزاد کارگران ایران- ۱۶ آذر ۹۸

*سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه:بازگشت  به کار مجدد اسماعیل بخشی در هفت تپه

اسماعیل بخشی نماینده کارگران هفت تپه به محل کار خود بازگشت.

با اتحاد و همبستگی ما پیروز خواهیم شد.

۱۵ آذر ۹۸

*پیام همبستگی سندیکای کارگران شرکت واحد با جنبش اعتصابی - اعتراضی کارگران و مزدبگیران بگیران فرانسه

رفقا و دوستان در اتحادیه‌های کارگری و طبقه کارگر در فرانسه

سندیکای کارکران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، اعلام می‌کند که خود را شریک مبارزه شما در دفاع از نظام بازنشستگی و سایر دستاوردهای طبقه کارگر فرانسه در مقابل تعرضات دولت امانوئل مکرون و سیاستهای نئولیبرالی او می‌داند. امروز شاهدیم از شیلی و آرژانتین تا فرانسه و تا عراق و ایران، همه جا کارگران و حقوق بگیران، بیکاران و جوانان بی‌آینده زیر ضربات سیاست‌های ریاضتی دولت‌ها‌ی سرمایه‌داری قرار گرفته و در همه جا دست به اعتراض زده اند. این مبارزه‌ای است جهانی و همبستگی کارگران کشورهای مختلف نیز می‌بایست جهانی باشد.

ما در شرایطی از مبارزه شما حمایت می‌کنیم که جنبش اعتراضی - سراسری اخیر کارگران، مزد بگیران، جوانان و فرودستان شهر و روستای ایران به گرانی، بیکاری، تورم افسارگسیخته، فقر، فساد مالی دولت‌ مردان، اختلاس و سال‌ها ریاضت اقتصادی تحمیل شده به طبقه کارگر به طرز بیرحمانه‌ای از طرف مقامات حکومتی سرکوب شد. ما از حمایت شما را در این مبارزه نابرابر برخوردار شدیم و به نوبه خود از جنبش اعتراضی شما در فرانسه که با تظاهرات عظیم امروز و حمایت اکثریت قاطع مزدبگیران فرانسه آغاز شده حمایت می‌کنیم.

 با آرزوی پیروزی و موفقیت برای شما رفقای گرامی‌مان.

زنده باد همبستگی بین المللی کارگران جهان!

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

۱۵ آذر ۹۸

*جان باختن یک کارگرجوان درتهران زیر آور

بعدازظهرروز جمعه 15 آذر،یک کارگر جوان حین کارگودبرداری دربزرگراه خرازی تهران ناگهان بخشی از دیواره خاکی این گودال 4 متری فروریخت و این کارگر تبعه افعانستان حدود 2 متر زیر خاک مدفون وجانش را ازدست داد.

*مرگ کارگر 24ساله درساوه براثر سقوط از ارتفاع

عصر روز جمعه 15آذر،یک کارگر 24ساله حین کار در ساختمانی در حال احداث در یکی از محله های شهرستان ساوه از ارتفاع سقوط کرد وپس از انتقال به مرکز درمانی بر اثر شدت جراحات جان باخت.

*زنده زنده سوختن یک کارگردامداری در حادثه آتش سوزی خانه کارگری در گرمسار

بامداد روز شنبه 16 آذر،یک کارگر تبعه افعانستان بر اثر آتش‌سوزی یک خانه کارگری در محیط دامداری در روستای ملیجان پایین گرمسار یک کارگر جان باخت.

akhbarkargari2468@gmail.com

 

 +++

ضمیمه اخبار وگزارشات کارگری 15 و 16 آذر ماه 1398(ویژه روز دانشجو1398)

اتحاد  مبارزه   پیروزی

 گرامی باد 16آذر روز دانشجو

کارگر   معلم   دانشجو اتحاد اتحاد

روز شنبه 16 آذر ماه 1398 همزمان  با روز دانشجو جمعی از دانشجویان حق طلب ومعترض دانشگاه های تهران ازجمله دانشگاه تهران،امیرکبیر (پلی تکنیک)،علامه طباطبایی،تربیت مدرس ودانشگاه هنر تهران و دانشگاه مازندران(بابلسر) ودانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل بابرپایی تجمع،راهپیمایی،ایراد سخنرانی،برافراشتن پلاکاردها ودست نوشته ها وسردادن شعارهایی ضمن همبستگی با معترضان هفته آخر آبان ماه ومحکوم کردن قتل عام ،مصدومیت ومجروح کردن ،بازداشت وشکنجه معترضین اعتراضشان را نسبت به پولی سازی دانشگاه ونئولیبرالیسم وایجاد جو اختناق وامنیتی در دانشگاه ها بنمایش گذاشتند وخواهان آزادی دانشجویان زندانی شدند.

آنها همچنین با اعتراض به تبعیض جنسیتی وحجاب اجباری،حمایتشان را از کارگران اعلام کردند وخواهان اتحاد کارگران،معلمان ودانشجویان شدند.

*تعدادی ازشعارها ی امروز دانشجویان دانشگاه ها:

-خیابان خونی شد     آزادی قربانی شد

-فقر کشتار گرانی    مردم شدن قربانی

- جواب ما تفنگ نیست    این همه کشته کم نیست

-قضایی جلادان   معترضان خونباران

-سرکوب پایان راه نیست   مقاومت زندگی است

-سفره ما غارت شد    آبان ماه خونین شد

ایران،شیلی،فرانسه   سرکوب وغارت بسه

دانشگاه پول گردان   زحمتکشان در زندان

- دانشجوی زندانی آزاد باید گردد

- ستاره در پرونده دانشجومون در زندونه

-دانشجو می میرد  ذلت نمی پذیرد

-دانشجو آگاه است    باکارگر همراه است

-فرزند کارگرانیم کنارشان می مانیم

- ایستاده ایم درسنگر   دانشجو و کارگر

- ازهفت تپه تاتهران زحمتکشان درزندان

-کارگر معلم دانشجو  اتحاد اتحاد

-بیکاری بیکاری حجاب زن اجباری

-تبعیض جنسیتی محکوم است محکوم است

*تصاویر:

- دانشگاه تهران

- تجمع اعتراضی دانشجویان دانشگاه نوشیروانی بابل به مناسبت ١۶ آذر و در اعتراض به تبعیض، سرکوب و گرانی

- به یاد کشته‌شدگان بی تدفین

چیدمان اعتراضی در حاشیه تجمع روز دانشجو در دانشگاه هنر تهران

- تجمع جمعی از دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس به مناسبت ١۶آذر و اعتراض به سرکوب و تبعیض و گرانی.

- تجمع روز ۱۶آذر دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی تهران به مناسبت روز دانشجو

- تجمع اعتراضی جمعی از فعالین صنفی دانشجویی دانشگاه مازندران به مناسبت ۱۶ آذر و قرائت بیانیه

*بیانیه دانشجویان دانشگاه مازندران به مناسبت شانزدهم آذر، روز دانشجو

۱۶ آذر، روز دانشجو، از آن دانشجوست. نمی توان به تناسب منافع، مفهوم آن را مصادره کرد.

۱۶ آذر، پاسداشت خون دانشجویانیست که در برابر استبداد، ارتجاع و زورگویی زورگویان ایستادگی کردند. امروز، رو به تاریخ کرده و نام رفیقانمان، قندچی، شریعت رضوی و بزرگ نیا را فریاد می زنیم که خونتان هدر نخواهد شد و راهتان در این همهمه ی بی هویتی، راهنمای ماست. ما نیز به همانی معترضیم که شما بودید. ظلم طبقاتی همچنان پا برجاست، عریانتر، بی شرمانه تر... . ۶۶ سال پیش در برابر منطق سرمایه داری جهانی که ما را به بردگی می خواست، ایستادگی کردید، امروز نیز نسخه ی بومی آن گریبانگیر ماست.

تحت نام «اقتصاد مقاومتی» دانشگاهمان را فروختند. دانشگاهمان را تبدیل به بنگاه تولید مدرک کردند. دانش و دانشجو را بدل به کالایی منطبق بر معیارهای بازار ساختند. بازار هم دانشجوی دغدغه مند نمی خواهد.

در این66 سال هر بار تحت عنوانی، بحران هایشان را بر زندگی طبقه فرودست تحمیل کردند. یکبار به نام ناسیونالیسم و بار دیگر در ترس از دشمن. یکبار به نام جنگ و این بار هم به خاطر تحریم. راستگرایان، چه از نوع حکومتی و چه نسخه ی مخالف خوانشان، تلاش داشته اند که توسعه ی سرمایه دارانه را پیش شرط و ملزوم آزادی تبیین کنند. تاریخ به ما نشان داد که این ایده مهملی بیش نیست. همواره به نام «شرایط حساس کنونی» سعی در خاموشی شعله های آزادی خواهی و برابری طلبی دانشجویان داشتند. اما خون و عمر یاران در بندمان، دانشگاه را زنده و دانشجو را آزاده نگاه داشت تا فریاد کند، آنچه برای جامعه اش می خواهد.

ما برای جامعه مان، آینده مان ریاضت اقتصادی نمی خواهیم. کارگران را قراردادی، بیمارستان را بنگاه و معادن را خصوصی نمی خواهیم و برای آنچه می خواهیم مبارزه خواهیم کرد. آزادی خواهی و برابری طلبی هویت دانشجوست. ما پای هویتمان ایستاده ایم.

روز دانشجو، شانزده آذر نود و هشت

دانشگاه مازندران- بابلسر

*بیانیه‌ی جمعی از فعالین صنفی که در تجمع امروز دانشگاه تهران قرائت شد

اینجا و اکنون، در آستانه‌ی یکی از مهمترین بزنگاه‌های تاریخی که در آن نفس می کشیم، توده‌های نقاط مختلف جهان، علیه ستم‌های منتج از نظام سرمایه‌داری به پا خاسته‌اند. خیرش توده‌ای ایران نیز در حد فاصل کمتر از دو سال، بار دیگر به خروش آمد. انباشت تضادها و ناتوانی حکومت سرمایه داری-دینمدار موجود، منجر به خیزش‌های متعددی از جمله خیزش دی ماه ۹۶ شد. سرکوب‌های خونین پیشین، نه تنها آتش خشم فرودستان را خاموش نکرد، بلکه شررهای باقی‌مانده از شعله های ۹۶، با بنزین ۳۰۰۰ تومانی دوباره زبانه کشید. این بار در آبان ۹۸، وسعت و شدت اعتراضات گسترده‌تر شد و به همان میزان وسعت و شدت سرکوب نیز. سرکوب به صورت سرب‌هایی درآمد که نیزارهای ماهشهر تا برزن های کردستان، شهرکهای شیراز، بیابان های سیستان تا خیابانهای تهران را، در سکوت کامل خبری و قطع سراسری اینترنت، به خون آغشت. اما ما دانشجویان، در این بزنگاه و در حین فرود آمدن سهمگین‌ترین شلاق‌های ستم و استثمار بر گرده‌ی فرودستان، که خود زخم‌خورده همین شلاق‌هاییم، نظاره‌گری منفعل نیستیم و نخواهیم بود.

طنین این شلاق‌ها را سال‌هاست که می‌شنویم. همچنان که صدای فریاد توده را. اما تکرارِ این اصوات، با طول امواج مختلف آن در تاریخ، موجب خو گرفتن ما بدان نشده‌است. صدای سرکوب و خروش فرودستان را همه شنیده اند؛ حتی آنهایی که منافعشان در نشنیدن بود. تقلاهای مذبوحانه ی جریانهای اصلاح طلب، عدالتخواه، سلطنت طلب و ... در مصادره، تحریف و انکار این صداها گواه این ادعاست.

امروز سرکوب توده‌ها، در مناطق مختلف جهان، متاثر از تشدید تضادهای نظام جهانی سرمایه داری است. دولت فعلی نیز، با تمام اشکال و ظواهرش، در بستر همین تضادها توانست بر مسند قدرت قرار گیرد. حکومت در تلاش برای حل این تضادها به سود خود، دست به دخالتگری ویران‌کننده‌ای در منطقه زده و بازوان نظامی‌اش را به عراق، سوریه، لبنان و یمن گسترانده است. گره خوردگی دخالتگری‌های کشورهای مسلط امپریالیستی و حکومت موجود ایران در منطقه، چیزی جز ستم و استثمار فزاینده برای توده‌های منطقه نداشته است. بدین‌ترتیب، هر گونه راه‌حل پیشنهادی رفرمیستی، با حفظ چارچوب نظام‌سرمایه داری، چه در عرصه‌ی داخلی و چه در عرصه‌ی جهانی، به بازتولید استثمار و سرکوب در اشکال مختلف ادامه می‌دهد. ما دانشجویان ضمن مرزبندی با هر دوی این قطب‌ها، بر هم سرنوشتی توده‌های ایران با دیگر خلق‌های زحمت‌کش جهان، از شیلی گرفته تا عراق، سوریه و لبنانْ تاکید، از مبارزات برحق آنان دفاع می‌کنیم و برای پیشبرد منافع آنها مبارزه خود را به پیش می‌بریم.

دولت موجود توانسته است مدرن‌ترین شیوه استثمار را به کهنه‌ترین اشکال ستم گره بزند. ما با دولتی مواجهیم که قوانین حاکمیتش تحت تأثیر ایدئولوژی مسلط دینی است. سرکوب هویت‌های مذهبی و دینی (مسیحیان؛ اهل تسنن؛ دراویش و...) ریشه در همین قوانین دارند. ما دانشجویان، بی هیچ اما و اگری، از آزادی بیان و آزادی هویت‌های دینی و مذهبی دربند دفاع کرده و برآنیم تا مطالبات و مبارزات برحق آنان را به افق رهایی توده‌ها گره بزنیم.

تضاد جنسیتی یکی دیگر از تضادهای ذاتی نظام سرمایه‌داری است که هنگام عبور از منشور دستگاه ایدئولوژیک حاکم، ویژگی‌های خاصی نیز می‌یابد. ما دانشجویان به اهمیت مبارزه در جهت رهایی زنان برای ساختن جامعه‌ای عاری از ستم و استثمار آگاهیم و تمامی اشکال سنتی و مدرن ستم بر زن را نهایتاً در خدمت بازتولید سرمایه و حیات آن می‌دانیم. از سوی دیگر، این ستم به‌مثابه‌ی یکی از اساسی‌ترین ستون‌های ایدئولوژی مسلط نقش تعیین کننده‌ای در ساخت دولت حاکم دارد. ساز و کارهای این ایدئولوژی، در جهت کنترل و به انقیاد در آوردن زنان در تمام عرصه ها و نهادها، از خانواده و دانشگاه تا محل کار و خیابان، حاکم است. اما زنان با اعتراضات خود در طول این چند دهه، از تجمعات زنان در اسفند 57 گرفته تا تجمع دانشجویی اردیبهشت 98 علیه حجاب اجباری، با مرزبندی با جناح اپوزیسیون راست، در مقابل این ستم سکوت نکرده و سر فرود نیاورده‌اند. در امتداد همین مبارزات، ما دانشجویان صدای خشم خروشان زنان برای رهایی حقیقی را شنیده و مبارزاتمان را به مبارزه علیه تداوم ادغام دین و دولت و تمام اشکال مردسالاری در جامعه پیوند می زنیم.

همچنین، در سالیان اخیر، تضاد ملی نیز اشکال حادی به خود گرفته که با برجستگی خاصی در مبارزات چند سال اخیر نمود یافته است. مردم مناطق مختلف ایران دلاورانه در این مبارزات جنگیده‌اند. در این مناطق که مردم تحت ستمی مانند عرب‌ها، ترک‌ها، لرها، بلوچ‌ها و کردها و ترکمن‌ها و سایر اقوام و ملل تحت ستم زندگی می کنند، فقر و بیکاری شدت مضاعفی دارد و بدیهی‌ترین مطالبات فرهنگی و اجتماعی این توده‌ها به شدیدترین شکل سرکوب می‌شود. ما دانشجویان ضمن دفاع تمام قد از مبارزات توده‌های تحت ستم ملی، مخالفت خود را با تمامی اشکال ناسیونالیسم اعلام می‌کنیم و بدین طریق برآنیم تا مبارزات برحقشان را به رهایی توده‌ها گره بزنیم.

سخن کوتاه کنیم: دو سال پرالتهاب را گذرانده‌ایم. از دی ماه ۹۶ تا آبان ۹۸ شاهد شتاب گرفتن شدت سرکوب و استثمار بوده ایم. سالهای منتهی به ۹۶ سال‌های تسریع بحران‌های ذاتی سیستم موجود بود و واکنش لایه‌های مختلف فرودستان را برانگیخت. نمود آن را می توان در اعتراضات و اعتصابات فراوان کارگری از سالهای ۹۰ تا به کنون مشاهده کرد. همراهی جنبش کارگری با اعتراضات کشاورزان، معلمان، مالباختگان، دانشجویان و دختران خیابانِ انقلاب، کیفیت ویژه‌ای به دی ماه ۹۶ بخشید. تمامی این تضادها در باهم بودنشان تمامیت دولت را شکل داده‌است و این تضادها نه امکانی و نه تصادفی‌ بلکه ضرورت‌هایی ذاتی‌اند که حیات وضعیت حاکم در گرو آنهاست.

زندان‌ها این واقعیت را به خشن‌ترین شکل بازنمایی می‌کنند. امروز زندان‌ها شمار وسیعی از زندانیان سیاسی مختلف را در خود جای داده‌اند. در کنار فعالین صنفی دانشجویی، فعالین حقوق زنان، فعالین حقوق کودک، فعالین محیط زیست، فعالین معلمی، فعالین کارگری،فعالین سیاسی عرب، بلوچ، کرد و ... ، فعالین هویت‌های مذهبی و دیگر فعالین سیاسی در بند، بعلاوه بیش از هفت هزار تن از توده‌ای که مبارزات آبان ماه را به پیش بردند، به جرم مبارزه برای حیات برابر و آزاد در زندانند. ما دانشجویان سرکوب و دستگیری تمام فعالین سیاسی در بند را محکوم و خواهان آزادی تمامی زندانیان سیاسی هستیم.

در این میان نقش دانشگاه حیاتی است. دانشگاه در این سال‌ها به نهادی برای بازتولید و تثبیت مناسبات وضع موجود، بدل گشته است. نهادی که در طول این چند دهه با هدف خفه کردن صدای اعتراض دانشجویان، چکمه های مردانه‌ی خود را بر سر آنان فرود آورده است. بازداشت و احکام سنگین قضایی برای دانشجویان در دهه 90، نهادسازی‌های موازی، آیین‌نامه انضباطی، ستاره‌دار کردن و سلب حق تحصیل فعالین صنفی-دانشجویی و دیگر دانشجویان آزاداندیش، تهدید و ارعاب فعالان صنفی و اعضای شوراهای صنفی و خانواده های ایشان از جانب نهادهای امنیتی و بازوی دانشگاهی آن یعنی حراست، نمونه تلاش‌هایی جهت اعمال این سرکوب است. امسال اما شاهد برگ دیگری از همکاری آشکار با نهادهای امنیتی و عدم استقلال دانشگاه بوده ایم؛ علاوه بر بازداشت دانشجویان در خوابگاه دانشحویی با همکاری انتظامات و حراست، ورود آمبولانس به دانشگاه و دستگیری دانشجویان، تلاش مسئولین دانشگاه و حراست برای تهدید خانواده دانشجویان با هدف گرفتن امضا جهت پرونده‌سازی روانی و اعمال شوک الکتریکی به یک فعال صنفی بازداشتی دانشگاه، تهران عمق این همکاری کثیف را بیش از پیش بر همگان آشکار کرد.

اما در این میان، سکوت ممتد اساتید دانشگاه آیینه تمام‌نمایی از سرکوب‌های سیستماتیک در طول این چند دهه است. اساتیدی که کارکردی جز بازتولید ایدئولوژی حاکم و تلاش جهت حفظ وضع موجود ندارند و تماماً رسالت سیاسی-اجتماعی خود را به باد نسیان سپرده‌‌اند. ما اعلام می‌کنیم که در نظر ما، سکوت اساتید معنایی ندارد جز همدستی آشکار با سیستم موجود در اعمال تک‌تک این سرکوب‌ها بر توده‌ها و دانشجویان؛ و ما در برابر این همدستی ساکت نمی‌نشینیم. جنبش دانشجویی مستقل صنفی دهه ۹۰ نیز همانند سایر جنبش های مستقل در دهه‌های پیشین، به پیش می‌رود تا اجازه ندهد نهاد دانشگاه نهادی ایدئولوژیک با هدف بازتولید هرچه بیشتر وضع موجود باشد. ما و رفقای دربندمان به عنوان بخشی از همین توده، همواره بر خود ملزم دانستیم که نه تنها به حمایت از استثمارشدگان برخیزیم، بلکه پیام خود را به جامعه برسانیم. واکنش نیروهای سرکوب بنا به وظایفشان تهدید، ارعاب و سرکوب بوده است. آنها بی وقفه ما را از عواقب کارمان می ترسانند اما ماشین سرکوب نه توانست خیابان را خفه کند و نه دانشگاه را. بگذارید این‌بار صریح و رسا بگوییم: ما دانشجویان خونهای خشکیده بر کف خیابان را فراموش نمی کنیم. این را هم به درخون‌خفتگان و هم به خون‌ریزانشان قول می‌دهیم.

۱۶ آذر ماه ۱۳۹۸

منبع اصلی تصاویر وبیانیه ها:کانال تلگرام شوراهای صنفی دانشجویان کشور

akhbarkargari2468@gmail.com