در مقابل گسترش یورش گستاخانه جمهوری اسلامی مقاومت و مقابله متحدانه کارگری- توده ای ضروری است!

حزب سوسیالیست انقلابی ایران
July 06, 2019

در مقابل  گسترش یورش گستاخانه جمهوری اسلامی
مقاومت و مقابله  متحدانه کارگری- توده ای ضروری است!

همچنانکه هشدار داده بودیم، متاسفانه در فضای سکوت و عدم حساسیت کافی جامعه به تحمیل جدال ارتجاعی وایجاد فضای جنگی  بین  دو حکومت فاشیست جمهوری اسلامی و دولت  قلدر امریکا ، اکنون شاهد نه تنها شانه خالی کردن جمهوری اسلامی از هزارها مطالبه حق طلبانه کارگران، زنان، فرهنگیان، بازنشستگان و دیگر اقشار زحمتکش هستیم که حتی به بهانه این فضا قلاده  هر سرمایه دار ونهاد دولتی و غیر دولتی وابسته به این نظام و نیروهای سرکوب رهاتر شده است و از هر سوی در اشکال مختلف به جان جنبش ما و جامعه افتاده اند. در این دوره در  مقابل گسترش یورش گستاخانه جمهوری اسلامی  ضرورت مقاومت و مقابله کارگری- توده ای بسیارضروری تر شده است. بدون چنین مقاومت و مقابله متحدانه و مستحکم و سراسری متاسفانه چشم انداز پیشروی جنبش کارگری و آزادیخواهی در شرایط کنونی دشوارتر خواهد شد .
 اخیرا کانال تلگرامی "کارگران نیشکر هفت‌تپه"، روز چهارشنبه ۱۲ تیر ماه  در ادامه کوهی از جنایت و شکنجه و زندانی و فشارهای تاکنونی خبر از یک اقدام جنایتکارانه و تنبیه ای دیگر، در واقع انتقام گیری وحشیانه از کل طبقه کارگر است، داده است: "...کارفرمای مجتمع صنعتی نیشکر هفت‌تپه، قرارداد کاری اسماعیل بخشی را فسخ و حقوقش را نیز قطع کرده است". همه مطلع هستند که در این پروسه و عکس العمل به اعتراض کارگران  نیز کلیه دارودستهایی نظام فاسد و ضد کارگری اسلامی همواره متحد و همصدا بوده وهستند. از اعضای مزدور"مجلس شورای اسلامی" و دولت تا "فراکسیون امید" ،از علی مطهری ها و شریعتمداریها تا وزارت اطلاعات  و وزارت کار، از روحانی تا خامنه ای، از اوباش مسلح و غیر مسلح  تا هر آخوند و سینه زن مداح و لات و لوت  اسلامی در قبال طبقه کارگر و مبارزه و آرمان و آینده آن یک ساز مشترک ضد کارگری میزنند. علیه همان کارگرانی صف کشیده اند که تک تک این کثافتهای جنایتکار حاکم حتی نان  روزانه و حقوق خودشان را نیز از قبل درد و رنج و کار طبقه کارگر ایران تامین میکنند! 

 از نگاه جمهوری اسلامی تاوان محاصره اقتصادی ضد انسانی دولت امریکا،  تاوان سیاستهای ریاضت کشی اقتصادی همیشگی دولت و نظام حاکم سرمایه داری ایران علیه کارگران، و تاوان سیاستهای "اقتصاد مقاومتی" ضد کارگری و مضحک خامنه ای و روحانی جلاد را طبقه کارگر ایران باید بپردازند. یورش  مستمر و هر ساله به  دستمزد و معیشت کارگران، بازداشت و تعقیب و پرونده سازیها، ممانعت از تشکل یابی مستقل کارگری و غیره را به این منظور و در راه حفظ نظام وحشی سرمایه داری بکار میگیرند. اخیرا این فشارها را دامنه دارترکرده اند. هر روز هزاران کارگر  را بیکار و اخراج میکنند. بدون کوچکترین امنیت اقتصادی انها و فرزندان و خانواده هایشان رها میشوند. هم اکنون خبر اخراج پنج  هزار کارگر  دیگر در پالایشگاه گاز بیدبلند بهبهان در جریان است، و ٢٠ کارگر پتروشیمی"امام" را  نیز تازگی اخراج کرده اند، به گرو گرفتن دستمزدهای معقوقه کارگران بیشماری در اقص نقاط کشور در جریان است،  خبر ندادن دستمزد ٤ ماه کارگران شهرداری سرفاریاب، و همچنین دو ماه کارگران کارخانه نساجی ایران پوپلین در رشت و چند مراکز کارگری دیگر که.اخیرا رسانه ای شده اند. و بلاخره ادامه بازداشتهای اعتراضات کارگری در هفت تپه و مجبور کردن زندانیان سیاسی امیر حسین محمدی فرد و ساناز الهیاری به اعتصاب غذا،  گسترش فشارهای امنیتی به فعالین، اعدام حداقل ١١٠ تن در شش ماهه اخیر به منظور ایجاد ترس و رعب در جامعه ، سازماندهی دستجات اوباش اسلامی  برای کنترل پوشش زنان و دها مورد مشابه دیگر دال بر بهره گیری جمهوری اسلامی از فضای حاکم ناشی از کشمکش ارتجاعی و ضد انسانی جمهوری اسلامی و دولت امریکا است. آنها میخواهند از این طریق فضای اعتراضی در کشور را مجبور به سکوت و انتظار و عقب نشینی نمایند.

در این شرایط  حمایت گسترده از "کمپین حمایت از بازداشت شدگان هفت تپه و زندانیان ترقیخواه"، حمایت از مطالبات امیرحسین محمدی فرد و ساناز الهیاری، بلند کردن صدای اعتراض علیه اعدام و حجاب  و پوشش های اجباری مذهبی، محکوم کردن سیاستهای ماجراجویانه هر دو دولت جنایتکار حاکم بر ایران و امریکا، و به ویژه تلاش مداوم برای به میدان آمدن متحدانه طبقه کارگر علیه وضع موجود یک رکن مهم و سرنوشت ساز در عقب نشینی کردن به جمهوری اسلامی و افسارگسیختگی آنان در سایه "نعمت" فضای جنگی و بحران تحمیل شده به منطقه و ایران است.

 جنبش سوسیالیستی طبقه کارگر، فعالین و کارگران کمونیست، فعالین و تشکل های مستقل کارگری، فرهنگیان و دانشجویان مترقی، و همه کسانی که برای آزادی، برابری، رفاه و امنیت، و خلاصی از دست جمهوری اسلامی تلاش میکنند میتوانند اوضاع را عوض کنند، میتوانند جمهوری اسلامی را از ادامه تعرض بازبدارند. با بر افراشتن پرچم سوسیالیستی  یک "نه" رادیکال و انقلابی به سیاستها و اقدامات رژیم علیه کارگران و شهروندان آزادیخواه میتوانیم نظام فاسد جمهوری اسلامی را به عقب نشینی وادار نمائیم. حاکم کردن فضا انتظار، بی تفاوتی، و نظاره گر بودن حوادث هدفی است که جمهوری اسلامی دنبال میکند، اما این هدف ارتجاعی را باید با صدای رسا و اتحاد عمل طبقاتی خود در هم شکست! 

اخراج کارگران موقوف!
زندانی سیاسی آزاد باید گردد!
مرگ بر جمهوری اسلامی !
زنده باد سوسیالیسم!
حزب سوسیالیست انقلابی ایران
١٥ تیر ١٣٩٨-٦  جولای ٢٠١٩