اخبار و گزارشات کارگری ١ اسفند ١٣٩٧

اخبار کارگرى
February 20, 2019

اخباروگزارشات کارگری1اسفند1397

- اخراج 15کارگر شهرداری صدراپس از اعتصاب کارگران این شهرداری دراعتراض به عدم پرداخت حقوق

- هفدهمین روز بیخبری از پروین محمدی

- سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه:

دومین روز تجمع خانواده و بستگان اسماعیل بخشی،مقابل دادگستری شوش

- تجمعات اعتراضی کارگران بازنشسته مجتمع نیشکر هفت تپه نسبت به عدم پرداخت مطالبات ادامه دارد

- سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه:

مدیریت شرکت واحد مستاصل و سراسیمه از اعتراض روز پنجشنبه دوم اسفند رانندگان و کارگران

- بیانیه مشترک سندیکاها و تشکل‌های مستقل کارگری و بازنشستگان، در مورد تعیین دستمزد سال ۱۳۹۸

- تجمع اعتراضی رانندگان تاکسی سمنان نسبت به وضعیت شغلی نامناسب و وعده های توخالی مسئولان مقابل سازمان تاکسیرانی و مسیر راه‌آهن

*اخراج 15کارگر شهرداری صدراپس از اعتصاب کارگران این شهرداری دراعتراض به عدم پرداخت حقوق

15کارگرشهرداری صدرا (صدرا شهری در 15 كيلومتري شمال غرب شيراز) پس از اعتصاب دراعتراض به عدم پرداخت حقوق کارگران این شهرداری،اخراج شدند.

کارگرمعترض اخراجی شهرداری صدرا: روزی که اعتصاب کرده بودیم، اول نیروی انتظامی آمد و بعد شهردار صدرا. البته انگار به اجبار آورده بودنش بدون هیچ سلام و علیکی به ما گفت این چه ‌کاری است که شما کردید؟ من حقوق پیمانکار را پرداخت کردم و به من ربطی ندارد که او به شما داده یا نه اگر بخواهد می‌تواند شما را نگهدارد و یا اخراج کند

 بعد از اعتصاب وضعیت ما 15 نفر معلق بود، به حراست شهرداری صدرا هم مراجعه کردیم اما نتیجه‌بخش نشد؛ با آمدن پیمانکار جدید به ما لباس فرم دادند اما بعد زنگ زدند که شماها کار نکنید، در نهایت هم اخراج شدیم.

براساس گزارش رسانه ای شده، یکی از پیمانکاران شهرداری صدرا حقوق پاکبان‌ها را به درستی پرداخت نکرده و حتی تعدادی از پاکبان‌های معترض را نیز اخراج کرده است، البته در این بین شهرداری صدرا نیز نسبت به پاکبان‌ها کوتاهی کرده و در اخراج تعدادی از آن‌ها نیز نقش داشته است.

 یکی از پاکبان‌های اخراجی با بیان اینکه کجای دنیا از کارگری که آشغال جمع می‌کند، سفته می‌گیرند، گفت: پیمانکار شهرداری از همه پاکبان‌ها سفته گرفت و از ما خواست که فرم تسویه‌حساب را هم بدون تاریخ امضا کنیم، آقای (الف) چند ماهی که در رأس کار بود حقوق ما را کامل پرداخت نمی‌کرد که همین مسئله موجب اعتراض پاکبان‌ها شد.

وی ادامه داد: پیمانکار به ما می‌گفت اگر فرم تسویه را امضا نمی‌کنید، بروید به‌سلامت، درواقع ما را تهدید می‌کرد و کسانی هم که نیازمند شغلشان بودند به‌ناچار فرم‌های تسویه را امضا می‌کردند.

این پاکبان افزود: مدت زمان پیمانکاری آقای (الف) تمام شده بود اما یک ماه تمدید کرد و همچنان حقوق ما را پرداخت نمی‌کرد، بالاخره همه تصمیم گرفتند که اعتصاب کنند، بعدازآن حقوق بیشتر از 100 نفر را واریز کرد اما حقوق 15 نفر که من هم جزءشان بودم را پرداخت نکرد.

وی گفت: بعد از اعتصاب وضعیت ما 15 نفر معلق بود، به حراست شهرداری صدرا هم مراجعه کردیم اما نتیجه‌بخش نشد؛ با آمدن پیمانکار جدید به ما لباس فرم دادند اما بعد زنگ زدند که شماها کار نکنید، در نهایت هم اخراج شدیم.

این کارگراخراجی شهرداری صدرابا بیان اینکه ما فقط به دنبال حقوقمان بودیم و مشکل خود را اعلام کردیم اما در پاسخ گفتند شما شورشی و ضدانقلاب هستید، ابراز داشت: ماه‌هایی که حقوق نمی‌گرفتم، صاحب‌خانه به من فشار می‌آورد علاوه بر اینکه خرج خانه و بچه‌مدرسه‌ای را هم داشتم، مثل بقیه مجبور بودم که به پیمانکار فشار بیاورم تا حقوقم را واریز کند.

وی خاطرنشان کرد: روزی که اعتصاب کرده بودیم، اول نیروی انتظامی آمد و بعد شهردار صدرا؛ البته انگار به اجبار آورده بودنش بدون هیچ سلام و علیکی به ما گفت این چه ‌کاری است که شما کردید؟ من حقوق پیمانکار را پرداخت کردم و به من ربطی ندارد که او به شما داده یا نه اگر بخواهد می‌تواند شما را نگهدارد و یا اخراج کند.

این پاکبان اخراجی تصریح کرد: بعد از حرف‌های شهردار ناامید شدیم، لحن صحبت شهردار و نوع برخوردش با پاکبان‌ها باعث شد که پیمانکار هم برای ما قدرت‌نمایی کند و حقوقمان را پرداخت نکند.

وی یادآور شد: آقای (ف) ناظر شهر که وضعیت نظافت معابر را چک می‌کند، اسامی پاکبان‌ها را نوشت و به شهرداری داد، درواقع ماجرای اخراج ما از خود شهرداری آب می‌خورد. سرکارگر به من گفت اگر می‌خواهی منطقه کاری‌ات را تغییر بدهم، یک گوشی همراه باید به من بدهی؛ درواقع از من باج می‌خواست! گوشی را هم به او دادم اما کاری نکرد حتی در اخراج ما هم مؤثر بود.

این کارگرجوان در پاسخ به این سؤال که چرا شهرداری صدرا باید نیروهای خود را اخراج کند، بیان کرد: آن‌ها می‌خواستند هرچه می‌گویند انجام بدهیم اما از حقوق و مزایا هم حرفی نزنیم، نیروی توسری‌خور می‌خواهند، انگار ما برده هستیم.

وی افزود: نماینده پیمانکار جدید هم که بین حدود 120 پاکبان حاضر شده بود تا سخنرانی کند، خطاب به ما گفت من یک لیست از اسامی شماها را دارم که اگر بخواهم می‌توانم بعضی‌ها را اخراج کنم. رویه این‌طور است که همان اول کار ما را تهدید می‌کنند.

یکی  دیگراز پاکبان‌ها شهرداری صدرا در این خصوص بیان کرد: در مدتی که آقای (الف) پیمانکار بود، حقوق ما را درست پرداخت نمی‌کرد؛ هرماه مقداری از حقوق پاکبان‌ها را کم می‌کرد و حق اولادی که شامل من می‌شد را هم در سه‌ماهه آخر واریز نکرد.

وی ادامه داد: حقوق دی‌ماه را هنوز پرداخت نکرده و عیدی و سنوات ما نیز واریز نشده است.

این پاکبان با گلایه گفت: دل ما برای گرفتن حقوقمان خون می‌شد، به خاطر عدم پرداخت کامل حقوق، 4 ماه پول اجاره‌ خانه من عقب افتاد و منِ پیرمرد از پسر صاحب‌خانه‌ام کتک خوردم.

وی با بیان اینکه پیمانکار بدون علت کارگری که 10 سال زحمت کشیده بود را اخراج می‌کرد، افزود: در گزارشت اسم من را نبری چون می‌ترسم من را هم اخراج کنند، پیمانکار جدید هم که هنوز یک ماه نشده به سرکار آمده چند تا از کارگرها را اخراج کرده است.

این پاکبان زحمت‌کش در پاسخ به چرایی اخراج دیگر همکارانش گفت: درست کردن بهانه که کاری ندارد.

*هفدهمین روز بیخبری از پروین محمدی

پروین‌محمدی یکی از فعالین سر شناس کارگری به جز دفاع از حق وحقوق خود وهم طبقه ایهایش جرمی مرتکب نشده است، بیش از دو هفته است که خانواده اش در بیخبری مطلق از او بسر می برند

به گزارش اول اسفند کانال تلگرام اتحادیه آزاد کارگران ایران، با اینکه مسئولین زندان اوین روز شنبه به خواهر پروین محمدی گفتند که بزودی پروین تماس خواهد گرفت و طبق معمول ملاقات خواهد داشت، پروین محمدی هنوز تماس تلفنی نگرفته است و مادر بیمار، خانواده و کلیه دوستانش سخت نگران و چشم انتظار هستند تا پروین محمدی تماس گرفته و هر چه زودتر ازاد شود  .

*سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه:

دومین روز تجمع خانواده و بستگان اسماعیل بخشی،مقابل دادگستری شوش

بر اساس خبر دریافتی امروز چهارشنبه یکم اسفند ماه ۱۳۹۷،خانواده و بستگان اسماعیل بخشی مجددا دست به تجمع زدند.

تجمع کنندگان با در دست داشتن دست نوشته ها و پلاکاردهایی  ، خواستار آزادی فوری اسماعیل بخشی شده اند.

بر اساس آخرین خبر رسیده تجمع همچنان ادامه دارد و تا کنون هیچ مسئولی خود را ملزم به پاسخ گویی  ندانسته است.

سندیکای کارگران نیشکر  هفت تپه  سریعا خواستار آزادی بی قید و شرط اسماعیل بخشی،نماینده کارگران و عضو سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه بوده و ادامه بازداشت اسماعیل بخشی ، را شدیدا  محکوم می کند.

کارگر زندانی آزاد باید گردد!

*تجمعات اعتراضی کارگران بازنشسته مجتمع نیشکر هفت تپه نسبت به عدم پرداخت مطالبات ادامه دارد

روزچهارشنبه اول اسفندماه، کارگران بازنشسته مجتمع نیشکر هفت تپه به تجمعشان دراعتراض به عدم پرداخت مطالبات،ادامه دادند.

به گزارش کانال تلگرام اتحادیه آزاد کارگران ایران،امروز چهار شنبه بازنشستگان نیشکر هفت تپه بار دیگر برای دریافت حق سنوات دست به تجمع زدند.

  حدود 40 نفر از بازنشستگان شرکت نیشکر هفت تپه بار دیگر جهت مطالبه سنوات خود که در این وضعیت اقتصادی بی ارزش شده  با شعار مرگ بر اسد بیگی ساواکی ، طلب کردند.

بازنشستگان سال 96 که طلبکار حق سنوات خود هستند و در طی امسال بارها برای دریافت حق سنوات خود دست به تجمع زده بود و در روز شنبه و یکشنبه این هفته نیز برای پیگیری طلب خود در مقابل امور مالی تجمع اعتراضی برگزار کردند امروز نیز با شعارهای اعتراضی دست به تجمع زدند.

*سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه:

مدیریت شرکت واحد مستاصل و سراسیمه از اعتراض روز پنجشنبه دوم اسفند رانندگان و کارگران

رانندگان و کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران روز پنجشنبه دوم اسفند در اعتراض به عدم بازنگری طرح طبقه بندی مشاغل همچنین عدم پرداخت تسهیلات مسکن در حرکت اعتراضی سراسری روز پنجشنبه دوم اسفند در محل کار حضور نخواهند یافت. به دلیل اینکه فشار عدم اشتغال رانندگان برای مدیریت بسیار سخت خواهد بود مدیریت امروز و روزهای گذشته با تمنا، تشویق، فریب از رانندگان می خواهند روز پنجشنبه شاغل گردند و در رانندگانی که تمنا، تشویق و فریب اثر ندارد با اعمال زور بر آنانبی اثر است با اعمال زور از آنان می خواهد تا در روز پنجشنبه شاغل گردند.

همچنین مدیریت با اعمال فشار به کارگران تعمیرگاه و توقفگاه و دفتری که در گذشته راننده بوده اند از آنها خواسته با وجود اینکه آموزش اتوبوس دو کابین ندیده اند، روز پنجشنبه در خط شاغل شوند اما کارگران در برابر خواسته مدیریت مقاومت می کنند.

رانندگان و کارگران آگاه شرکت واحد با عدم اشتغال خود در روز پنجشنبه قدم بزرگی برای رسیدن به خواسته بازنگری طرح طبقه بندی مشاغل و مطالبه تسهیلات مسکن خواهند برداشت.

*بیانیه مشترک سندیکاها و تشکل‌های مستقل کارگری و بازنشستگان، در مورد تعیین دستمزد سال ۱۳۹۸

 ضرورت حیاتی مبارزۀ متحدانه برای مزدی معادل سطح متوسط هزینۀ خانوار در سال ۱٣٩۸

گرانی روز افزون و فلج کننده، بیکاری گسترده و درآمدی ناچیز که برای زندگی حداقلی هم کافی نیست اکثریت عظیم جامعه را به زیر خط فقر سوق داده است. افزون بر این، کارفرمایان خصوصی و دولتی بی پروا از پرداخت مزد کارگران سرپیچی می‌کنند و صدها هزار کارگر ماه‌هاست که همان مزدهای ناچیزشان را نیز دریافت نکرده‌اند.

تجربۀ کارگران از زمان تشکیل به اصطلاح «شورای عالی کار» تاکنون نشان داده است که این شورا و کمیتۀ مزد ِ وابسته به آن وظیفۀ خود را تأمین رضایت کارفرمایان و دولت سرمایه‌داری حامی آنها می‌دانند و در نتیجه تصمیم و اراده دولت و کارفرماها به کارگران تحمیل می‌شود. اینان هیچ گرهی از مشکلات طبقۀ کارگر نمی‌گشایند و هیچ نانی به سفرۀ کارگران نمی‌آورند. مزد اکثریت قریب به اتفاق کارگران به مراتب از خط فقر پائین‌تر است. افزایش حداقل مزد کارگران به بالاتر از خط فقر و به مزدی درخور یک زندگی عادی و متوسط، فقط و فقط با همت و مبارزۀ خستگی ناپذیر خود کارگران و سندیکاها و تشکل‌های مستقل کارگری میسر می‌شود. به همین دلیل از نظر ما مرجعی که صلاحیت تعیین مزد برای کارگران را دارد خود کارگران و نمایندگان منتخب آنان است. حداقل چیزی که می‌توان گفت این است که نمایندگان مستقل کارگران که یک طرف اصلی موضوع مزد هستند باید بتوانند خواست کارگران را بیان کنند و ارادۀ آنان را در مقابل کارفرمایان و در سطح جامعه اعلام نمایند و برای اجرای آن تلاش ورزند. اما همه می‌دانند که در ایران سندیکاها و تشکل‌های مستقل کارگری از بحث و مذاکرۀ مزد منع می‌شوند، همان گونه که از دیگر موضوعات و فعالیت های کارگری منع شده‌اند.

سرمایه‌داران برای پایین نگه داشتن دستمزد همه چیز را زیر پا می‌نهند و از همۀ اهرم‌های  قدرت برای حفظ منافع خود استفاده می‌کنند. کارگران در قدرت جائی ندارند و از این رو تنها راه کارگران اتحاد و همبستگی با هم طبقه‌ای‌های خود و مبارزۀ متحدانه برای دست‌یابی به حقوق و منافع مشترکشان است.

از نظر ما در زمینۀ  حداقل دستمزد و سطح مزدها به طور کلی باید خواستار سطح مزدی باشیم که دست کم رفاهی در سطح متوسط کشور برای کارگران تأمین کند؛ یعنی طبیعی و به حق است که کارگران دست کم مزدی معادل میانگین هزینۀ خانوارِی معمولی (مثلا ۴نفره)  با سطح متوسط زندگی برای سال ۱٣٩۸طلب کنند. افزایش مزد، برخلاف ادعای کارفرمایان و مقامات دولتی و برخلاف ادعای اقتصاددانان مدافع سرمایه داری، هیچ نقشی در تورم ندارد. تورم در ایران دلایل اقتصادی و سیاسی خاص خود را دارد که هر کسی با اندکی واقع‌بینی و دلسوزی برای منافع کارگران، از آن آگاه است.

شورای عالی کار در اقدامی فریبنده به تبعیت از نوبخت رئیس سازمان برنامه و بودجه، زمزمۀ افزایش ٢۰ درصدی مزدهای اسمی را برای سال ۱٣٩۸ به راه انداخته است که با این افزایش، حداقل مزد در این سال به حدود یک میلیون و ۳۴۰هزار تومان خواهد رسید. اما این سطح مزد هیچ مرهمی بر زخم خانوار کارگری ایران نخواهد گذاشت. طی چهل سال گذشته همواره مزد کارگران حدود یک پنجم مبلغ لازم برای تأمین هزینۀ متوسط زندگی یک خانوار معمولی شهری بوده است. با افزایش حداقل مزد به میزان ٢۰ درصد در همچنان بر همان پاشنه خواهد چرخید و فقر همچنان زندگی کارگران و زحمتکشان را به کام مرگ و تباهی خواهد کشاند.

در اواخر سال ۱٣٩٦ تعدادی از تشکل‌های مستقل کارگری با توجه به هزینۀ متوسط خانوار در سطح کشور و سطح تورم موجود و نرخ تورم مورد انتظار برای سال ۱٣٩٧، مبلغ حداقل مزد را پنج میلیون تومان اعلام کردند. واقعیت نشان داد که در تعیین این مبلغ هیچ گونه اغراقی صورت نگرفته بود. حتی آمارهای رسمی مؤید درستی این واقعیت‌اند: بر اساس آمار بانک مرکزی در زمینۀ بررسی بودجۀ خانوار شهری برای سال ۱۳٩٦، هزینۀ متوسط یک خانوار شهری در سال ۱۳٩٦ حدود ٤۲ میلیون تومان در سال و یا ماهانه ۳/۵ میلیون تومان (سه و نیم میلیون تومان) برآورد شده است. این هزینه برای خانواری است که تعداد متوسط اعضای آن برابر با ۳/۲۸ نفر (سه و بیست و هشت صدم) باشد. پس هزینۀ متوسط یک خانوار ٤ نفره در سال ۱۳٩٦ تقریبا معادل ۴/۲۷ میلیون تومان (چهار میلیون و دویست و هفتادهزار تومان) در ماه بوده است. صندوق بین المللی پول نرخ تورم در ایران را برای سال ٩٧ حدود ۳٠ درصد و برای سال آینده حدود ۳٤ درصد برآورد کرده است (که البته تخمینی حداقلی است). برای محاسبۀ هزینۀ متوسط یک خانوار ٤ نفره در سال ۱۳٩٧ باید ۳٠% به چهار میلیون و دویست و هفتاد هزار تومان هزینۀ سال ۱۳٩٦ افزود که در نتیجه هزینۀ متوسط یک خانوار چهار نفره در سال ۱۳٩٧ به رقمی در حدود ٥.٥ میلیون تومان در ماه می‌رسد.

بر همین اساس با توجه به اینکه نرخ تورم در سال آینده طبق برآورد صندوق بین المللی پول به بیش از ۳٤ درصد می‌رسد، برای محاسبۀ میانگین هزینۀ زندگی یک خانوار ٤ نفره در سال ۱۳٩٨ باید ۳٤% به مبلغ ٥.٥ میلیون تومان در ماه افزود که بیش از ٧ میلیون تومان در ماه می‌شود. بنابراین خواست حداقل دستمزد به مبلغ ٧ میلیون تومان در ماه برای سال ۱۳٩٨ خواستی منطقی و بدور از هر گونه اغراق است.

  ما از همۀ کارگران و فعالان کارگری و همۀ سازمان‌های مدافع حقوق کارگران می‌خواهیم تا از حداقل دستمزد به میزان ٧ میلیون تومان در ماه برای سال ۱٣٩۸ پشتیبانی کنند و با روشنگری و کار توضیحی برای مردم حقانیت این خواست را به پیش برند. طرح این خواست و مبارزه برای پیشبرد آن به روش‌های مختلف از نظر اقتصادی و معیشتی و مقابله با فقر سیاه تحمیل شده بر کارگران حائز اهمیت بسیار است. برای کارگران در مقابل شرایط خوارکنندۀ موجود، تلاشی مصممانه برای دست‌یابی به حقوق خود به لحاظ اجتماعی و انسانی نیز دارای ضرورت و اهمیت درجۀ اول است.

۱ اسفند ۱۳۹۷

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

سندیکای کارگران شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری

گروه اتحاد بازنشستگان

*تجمع اعتراضی رانندگان تاکسی سمنان نسبت به وضعیت شغلی نامناسب و وعده های توخالی مسئولان مقابل سازمان تاکسیرانی و مسیر راه‌آهن

روزچهارشنبه اول اسفند ماه، رانندگان تاکسی سمنان دراعتراض به وضعیت شغلی نامناسب و وعده های توخالی مسئولان، دست به تجمع  مقابل سازمان تاکسیرانی و مسیر راه‌آهن این شهر زدند.

برپایه گزارش رسانه ای شده،رئیس سازمان تاکسیرانی سمنان چندی پیش اعلام کرده بود طی زمان‌بندی 10 روزه گزارشی از سه مشکل عمده رانندگان ارائه می‌کند.

رانندگان تاکسی می‌گویند: با وجود گذشت چند ماه از وعده این مسؤول، هنوز اقدامی عملی برای کاهش مشکلات این قشر از سوی سازمان تاکسیرانی سمنان صورت نگرفته است.

بیمه، فعالیت اسنپ‌ و مسافربرهای شخصی عمده مشکل رانندگان تاکسی در سمنان بوده که چندی پیش مقابل استانداری تجمع و خواهان رسیدگی به این وضع بودند.

akhbarkargari2468@gmail.com