آیا نقطه پایانی برای پدیده کولبری و کولبر کشی وجود دارد؟

عبدل گلپریان
September 09, 2020

آیا نقطه پایانی برای پدیده کولبری و کولبر کشی وجود دارد؟

شلیک مستقیم ماموران حکومت اسلامی بسوی کولبران در مناطق مرزی، اکنون دیگر به جنایتی هر روزه و گرفتن جان کولبران و زخمی نمودن آنان از سوی ماموران آدمکش اسلامی تبدیل شده است تا جاییکه حتی برخی نمایندگان جیره خوار حکومت در مجلس قداره بندان اسلامی هم "صدای اعتراضشان بلند شده است".

در ادامه آدم کشی سیستماتیک سرکوبگران حکومت اسلامی، روز دوشنبه دهم شهریورماه، ۴ کولبر اهل سردشت و پیرانشهر توسط باندهای مسلح حکومت مستقر در مناطق مرزی بقتل رسیدند. کسی نیست نداند که پدیده کولبری یعنی چی. کسی نیست نداند که چرا صدها و هزاران انسان بی معیشت، بیکار و فقیر در مناطق مرزی و از سر ناچاری به کاری روی آورده اند که در اساس ساخته و پرداخته کاربدستان، نهادها و مافیای حکومت اسلامی است.

بنا به اعتراف کمال حسین پور نماینده رژیم در مجلس اسلامی، بیش از ۷۰۰ نفر از کولبران منطقه سردشت و پیرانشهر همین شغل کذایی را هم از دست داده و برای خلاصی از جهنمی که حکومت اسلامی برای مردم این مناطق فراهم کرده است راهی ترکیه شده اند تا از این طریق خود را به کشور ثالثی برسانند و به خیل وسیع پناهندگانی بپیوندند که هیچ دورنمای روشن و تضمین شده ای هم برایشان قابل تصور نیست.

بنا به اظهارات همین نماینده رزیم در مجلس اسلامی تنها در دو ماه اخیر ( مرداد و شهریور) ۱۵ کولبر در مسیر های به اصطلاح مجاز برای تردد از نظر قوانین اسلامی با شلیک قداره بندان حکومت کشته شده اند. ظاهرا این وضع گویا نقطه پایانی ندارد و هر روز و هر ساعت خبر کشته یا زخمی شدن تعدادی از آنان منتشر میشود. کشتار و باز هم کشتار کولبران.

کولبران بارها در اعتراضات خود خواست تامین شغل مناسب یا تامین بیمه بیکاری را بارها فریاد زده اند. این خواست را کولبران در اعتراضات هزاران نفره خود مکررا عنوان کرده اند و همچنان با حمایتهای مردمی عرصه ای از اعتراض و مبارزه آنان است. مطالبه کولبران عمیقا و همچنان نیازمند حمایت و پشتیبانی مردم و کل جامعه است. جایی باید نقطه پایانی بر چند دهه قتل و کشتار تهیدست ترین بخش جامعه گذاشت. کولبری شغل نیست بلکه تحقیر کرامت انسانی و تباه نمودن زندگی کارگران بیکاری است که برای تامین معیشت روزانه خود و خانواده هایشان ناچار به روی آوری به این کار شده اند. اکنون دیگر کار کولبری، زن، مرد و کودک نمیشناسد. بسیاری از خانواده هایی که نان آورشان توسط آدمکشان اسلامی بقتل رسیده اند، بلاجبار و برای زنده ماندن جای نان آور بقتل رسیده شان را گرفته اند. از زنان سالمند گرفته تا نوجوانان زیر سن قانونی و بسیاری از جوانان فارغ التحصیل دانشگاهی، همچنان این چرخه تلخ و دردناک مرگ و زندگی را از سر میگزرانند.

کار یا حقوق بیکاری ناچیز ترین مطالبه ای است که تا سرنگونی حکومت اسلامی باید با اعتراضات وسیع آنرا به مفتخوران اسلامی تحمیل کرد. فعالین عرصه های مختلف اجتماعی در همه جا میتوانند و باید در بسیج و سازماندهی علیه حکومت صدای خشم و اعتراض هزاران کولبر و خانواده هایشان را در تمامی اعتراضات نمایندگی کنند. معمار و سازنده این جهنم حکومت اسلامی است.  

برای پایان دادن به قتل و کشتار کولبران و برای پایان دادن به غارت هستی و دسترنج آنان توسط تجار و رانت خواران حکومت، باید پدیده کولبری را از میان برداشت و برای محو پدیده کولبری باید حکومت اسلامی را ساقط کرد. تا زمانیکه حکومت آدمکشان اسلامی بر سر کار است نه تنها کولبران بلکه میلیونها مردم سراسر کشور روی سعادت و آرامش بخود نخواهند دید.

 

۱۸ شهریور ۹۹

۸ سپتامبر ۲۰۲۰

 

ایسکرا ۷ ۱۰۵