مبارزه متشکل و متحد رمز پایان دادن بردگی مزدی، اعدام، شکنجه و زندان!
ناصر بابامیری
June 27, 2020مبارزه متشکل و متحد رمز پایان دادن بردگی مزدی، اعدام، شکنجه و زندان!
دیروز سندیکا کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه خبری منتشر نمود مبنی بر اینکه:« شعبه ۱۰۶ کیفری اراک در تاریخ 26 خرداد سال جاری برای ۴۲ نفر از کارگران شرکت پیمانکاری آذرآب که در راهپیمایی اعتراضی سال گذشته شرکت داشتند، حکم صادر کرده است. بر اساس این حکم کارگران به ۱ سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق و یک ماه خدمت عمومی رایگان در راه‌آهن شهرستان اراک محکوم شده‌اند.»
حکم شعبه 106 کیفری اراک در حین بی پایه و اساس بودنش، اتفاقی نیست همزمان میگردد با روزی که کارگران هفت تپه دور جدید اعتصاب را شروع کرده اند، سران جانی قوه قضائیه میخواهند مستقیم و غیر مستقیم به کارگران اعتصابی هفت تپه این پیام را برسانند شما نیز متعاقبا در مبارزه برای تحقق خواسته یتان با چنین عواقبی مواجه خواهید بود! بر کسی پوشیده نیست، احکام عصر حجری برای کارگران صادر کردن، در حالیکه جرمی مرتکب نشده اند، نشان از قدرت این رژیم نیست بلکه اوج زبونی و درماندگی آنرا نشان میدهد. مگر رژیم تمام ظرفیتهای سرکوب را در بیش از چهار دهه آزمون نکرده. خصوصا طی سالهای اخیر و در خیزش دی ماه 1396 و آبانماه 98 برغم جوی خون راه انداختن رژیم تجربه نکرد مردم مرعوب نمیشوند؟!چرا که نه. رژیم هم متوجه شده و دقیقا اینرا فهمیده یکی از نقطه قوتهای دور اخیر در مبارزات توده ای مردم فرو ریختن ترسشان است. اما این مشت انگل مفتخور، میخواهند آنرا برایشان هزینه بردارتر کنند. این پاشنه آشیل رژیم شده و از آن هراسیده چرا ابزارهای سرکوب کارایی سابق را ندارد!
در گرماگرم این اقدام ضد انسانی قوه قضائیه رژیم، شاهد صدور حکم اعدام سه جوان از دستگیر شدگان آبانماه سال گذشته به اسامی امیر حسین مرادی، محمد رجبی و سعید تمجیدی از سوی قاضی صلواتی، قاضی مرگ هستیم. دیوان عالی کشور حکم اعدام این سه تن را به اتهام واهی "مشارکت در تخریب و تحریق به قصد مقابله با نظام جمهوری اسلامی ایران" و "محاربه" و "ارتباط با سازمانهای خارج از کشور" مورد تائید قرار داده. در حالیکه در بیان واقع این سه نفر هم هیچ جرمی مرتکب نشده اند. آنان در خیزش میلیونی آبانماه شانس آوردند آماج گلوله حافظان سرمایه قرار نگرفتند و همراه با هزاران تن دیگر در خیزش آبانماه به اتهام اعتراض به پایمال کردن حق و حقوقشان از سوی جانیان رژیم دستگیر و شکنجه شده اند، اما اکنون قوه قضائیه در اوج استیصال ضمن پرونده سازی آنانرا مجرم قلمداد کرده و میخواهد حکم اعدامشان را به اجرا بگذارد!
اینها تنها گوشه ای بسیار کوچک از وقایع جهت وحشت فکنی در بیدادگاههای رژیم طی روزهای گذشته هستند. اما در بیرون از دادگاههای تشریفاتی و در استان و شهرهایی که هزاران کیلومتر مرز مشترک به کشورهای پیرامونی دارند مزید بر همه مصائب و مشکلاتی که جامعه را فرا گرفته اعم از کردستان میلیتاریزه شده(بدلیل تحزب یافتگی و جایگاه تاریخی در مبارزه)، خوزستان، سیستان بلوچستان، و غیرو نیز کشتار و اعدام های صحرایی کولبران و کارگران مزدی حتی بدون حضور در این بیدادگاه ها و دور از انظار عمومی تنها و تنها بخاطر دستیابی به لقمه نانی جهت سیر شدن شکم خود و خانواده هایشان سالهاست امر کاملا روتین قصابان رژیم سرمایه داری آخوندیست . بطور میانگین روزانه یکنفر کولبر، کارگر مزدی، آماج گلوله مزدوران رژیم قرار میگرد و جانش را از دست میدهد.
رژیم در بحرانی ترین و بدترین دوران حیاتتش دست و پا می زند. از هر لحاظ در بن بست افتاده، خصوصا به دنبال خیزشها و اعتراضات و اعتصابات دوره ای چنان به وحشت و هراس افتاده به هر ریسمان پوسیده ای چنگ می زند. پرواضح است اولین پیامد اقدامات سرکوبگرانه از نظر رژیم مرعوب کردن جامعه است، چیزی که کمااینکه فوقا ذکر آنرفت و ابدا پاسخ نگرفته. رژیم طی چند ماه گذشته به این دلخوش بود شاید از اپیدمی کرونا بتواند به نفع خود بهره برداری سیاسی کند و آنرا چون برکتی برای ادامه بقای ننگین خود بکار بگیرد. اما وقتی دید برغم تهدیدات بیماری کوئید 19 دوباره اعتراضات در نقاط مختلف کشور سر بلند کرده و با عزم جزم کرده بر خواست و مطالباتشان تا تحقق آن مصرند، تنها و تنها ابزار حفظ موجودیت خود را بیش از پیش حدادی کردن ماشین سرکوب می بیند.
اما رژیم کور خوانده. اعتراضات و مبارزه مردم تعطیل ناپذیر است. مارش بزرگ کارگران نزدیک به دو هفته است دگر باره در نیشکر هفت تپه با دور جدید اعتصاب و اعتراض استارت زده شده. دیروز دهمین روز آن با رژه هزاران نفری در محوطه کارخانه زمین را زیر پای دولت و کارفرمایان به لرزه در آورد. هشیاری و روشنبینی کارگران بمرور همه دسیسه های دولت و موش دوانی کارفرمایان جهت به شکست کشاندن اعتصاب را نقش بر آب کرده. امید این می رود این شکل از اداره شورایی اعتصاب و رویارویی با دولت و کارفرمایان هر چه بیشتر تکثیر و سایر بخشهای جنبش کارگری را نیز در بر بگیرد و گام به گام چنان مقبولیت اجتماعی پیدا کند که دیگر رژیم و کارفرمایان با هیچ حربه ای قادر به تقابل با آن نباشند. خلاصی جامعه از همه مصائب و مشقاتی که طی این چهار دهه رژیم سرمایه داری ایران به آنان اعمال نموده تنها در گرو مبارزه متشکل و متحدانه کارگران و سایر اقشار پیشرو جامعه است.
زنده باد مبارزه متشکل و متحدانه
25.06.2020
