 |
||
|
|
||
روز جهانی زنان کارگر و نه زنان بطور کلی، چرا؟حمید قربانیMarch 07, 2020 روز جهانی زنان کارگر و نه زنان بطور کلی، چرا؟ رفقای کارگر و زحمتکش، کارگران زن و مرد، بردگان در اسارت نظام ستم و استثمار طبقاتی سرمایه داری امپریالیستی و ارتجاعی که جز تحمیل فقر و نداری، جز اینکه از راه استثمار ما کارگران از هر جنس و ملیت و نژاد هر ساله میلیاردها دلار، یورو، پوند، تومان، روبل و ین و... بر ثروت سرمایه داران بیرحم بیافزاید، چیزی نداشته است و نخواهد داشت، بیائیم از ارزش های طبقاتی مان، از روزهائی که با خونمان آنها را بر طبقه سرمایه دار تحمیل کرده ایم، با همان نام و محتوا، معنی و مفهوم دفاع نمائیم که بوده اند که آفریده شده اند و نه در غالب مفاهیم و نام هائی که طبقه سرمایه دار بوسیله دولت ها و بویژه سازمان های جهانی دهان پر کن اش مثل سازمان ملل متحد که نه سازمان ملل است و نه متحد و برای از محتوای طبقاتی شان خارج کردن نامیده شده اند. ما کارگران و زحمتکشان جهان، اگر به تقویم ها نگاهی بیاندازیم، متوجه میشویم که تا کنون، از ۳۶۵ روز سال، فقط ۲ روز داریم که عبارتند از اول ماه مه بعنوان روز جهانی کارگر و 8 مارس بعنوان روز جهانی زنان کارگر! تنها این دو روز متعلق به ما هستند و دیگر روزها متعلق یه طبقات حاکم – طبقات استثمارگر – طبقات زائد و نالازم، ولی متأسفانه حاکم! این ۲ روز هم سرمایه داران کوشش کرده و میکنند که هم در شکل و هم در محتوا از ما پس بگیرند و به نام خویش یعنی نام های کلی تبدیل کنند تا در اذهان به نام هائی مانند روزهای مذهبی و ملی، روزهای مثلا پدر و مادر، حقوق بشر و امثالهم تداعی شوند و نه روزهائی که در آن یک طبقه بر علیه طبقه دیگری برخاسته است و قوانین، مذاهب و اخلاق سالوسانه اش را زیر سؤال برده و جنگیده است و با خون سرخش مطالباتی را بر طبقه سرمایه دار و دولتش تحمیل کرده است. روز ۸ مارس، روز جهانی زنان کارگر است و نه زنان بطور کلی، زیرا که زنان هم در جامعه طبقاتی و بویژه سرمایه داری تعلق طبقاتی دارند و در تاریخ همین جامعه سرمایه داری نشان داده شده است که زنان متعلق به طبقات دارا، طبقه سرمایه دار با مردان متعلق به این طبقه استثمارگر، بر علیه طبقه کارگر زن و مرد جنگیده اند و خونشان را ریخته اند و نه با زنان کارگر بر علیه سرمایه داران جنگیده باشند. هم اکنون اعضای دولت های سرمایه داری امپریالیستی را نگاه کنید! صفوف نیروهای سرکوبگرش را از نظر بگذرانید! شاهان، ملکه ها، رئیس جمهوران، صدراعظم ها، نخست وزیران و وزراۀ ، نمایندگان مجالس قانون گزاری و امثالهم اش را ببینید، آیا مشاهده نمی کنید که مردان و زنان بورژوازی متحدانه و یک دل و یک بازو بر علیه ما کارگران و زحمتکشان متشکل و سازمان یافته، فرمان می دهند و فرمان می برند؟ ما را در کارخانه ها، معادن، خیابانها و میادین میکُشند و در زندانهایشان ما را تحت شکنجه و تجاوز قرار می دهند و در میادین تیر ما را تیر باران میکنند! رفقای کارگر بدانیم که تا هنگامی که طبقاتی اندیشه نکنیم، تا زمانی که خود را بعنوان یک طبقه در مصاف با یک طبقه حاکم استثمارگر و خونریز ندانیم، یعنی جامعه کنونی و همه چیزش را طبقاتی ندانیم، همچنان اسیر، تحت استثمار و محکوم به مرگ فجیع هستیم! اینکه زنان هم بطور کلی از این جامعه طبقاتی رنج می برند، درست است و اینکه جامعه رها نمی گردد، مگر اینکه زنان بطور کلی رها گردند نیز، درست است و اما، متأسفانه اینها باعث نشده و نمی شود که زنان متعلق به طبقات دارا و استثمارگر، بر علیه جامعه طبقاتی بلند شوند، زیرا که در جامعه طبقاتی منافع طبقاتی بر همه چیز ارجحیت دارد و این را هر روزه شاهدیم. بنا براین، زنان بطور کلی زمانی به رهائی می رسند که انقلاب قهری کمونیستی پرولتارهای زن و مرد سازمان یافته، متحد شده و مسلح به سلاح آتشین به پیروزی رسیده باشد! جز این راهی برای رهائی نیست! به باور من و واقعیات تاریخی اجتماعی! ما روزی برای خود می جنگیم و نه برای سرمایه داران و بر علیه خود طبقاتی که : مرزهای ملی، نژادی، قومی، مذهبی و جنسیتی را بشکنیم و زنجیرهای مرعی و نامرعی را، یعنی زنجیرهائی که بر پا و مغزمان بسته اند، از هم بگسلیم و همچون یک طبقه و یک مشت گره کرده با دست های سلاح برداشته و با خواندن سرود انترناسیونال و دادن شعار: انقلاب مداوم – انقلاب قهری کمونیستی جهانی کارگران و زحمتکشان برخیزیم! http://www.kvinnonet.org/International.html این یعنی باور به این جمع بندی مارکس و انگلس در مانیفست حرب کمونیست : « کمونیستها عار دارند که مقاصد و نظریات خود را پنهان سازند. آنها آشکارا اعلام میکنند که تنها از طریق واژگون ساختن همه نظام اجتماعی موجود، از راه جبر، ( یعنی بکارگیری قهر، یعنی با استفاده از قدرت کارگران مسلح و... حمید قربانی) وصول به هدفهایشان میسر است. بگذار طبقات حاکمه در مقابل انقلاب کمونیستی بر خود بلرزند. پرولتارها در این میان چیزی جز زنجیر خود را از دست نمیدهند، ولی جهانی را بدست خواهند آورد. پرولتارهای سراسر جهان، متحد شوید ! »، پایان مانیفست سال ۱۸۴۸. اما، به باورمن، امروز این شعار را باید با افزودن مخصوصا کلمه مسلح، به شکل زیر نوشت : پرولتارهای سراسر جهان متحد، متحزب، مسلح شوید! رفقا: نبرد سرنوشت ساز نزدیک است، خود را برای آن آماده کنیم که رهائی را به چنگ آوریم، رفقای زن و مرد کارگر و زحمتکش روزتان را به روز نبرد بر علیه سرمایه داران و دولت هایشان تبدیل کنید. آنرا پس بگیرید!
روز جهانی زنان کارگر، بر زنان و مردان کارگر در جهان و بویژه ایران گرامی باد! حمید قربانی ۷ مارس ۲۰۹۳ سال اسپارتاکوسی بیانیه های تشکلات صنفی واجتماعی و کارگری به مناسبت ۸ مارس روز جهانی زن
|
||
|
|
||
|
|
||
|
Copyright © 2006 azadi-b.com |
||
