۸ مارس، روز رزم جهانی زنان کارگر را ، چگونه برگزار کنیم؟
حمید قربانی
March 04, 2020۸ مارس، روز رزم جهانی زنان کارگر را ، چگونه برگزار کنیم؟
فقط طبقۀ کارگر زن و مرد، نجات دهنده خود و جامعه است، بنا براین رها طلب واقعی کسی است که در پی متحزب، آگاه و مسلح شدن این طبقه است!
۸ مارس امسال در سراسر جهان و بویژه جامعه ای مثل ایران در شرایط حساسی فرا می رسد. در شرایطی فرا می رسد که بحران اقتصادی با شیوع ویروس کشنده کرونا ویران کننده تر شده و اقتصاد جهان را گلو می فشرد و سرمایه داران در شرایط بحران همواره هار شده و حملات خود را بیشتر از پیش متوجه کارگران میکنند و ما این را به روشنی می بینیم.
آری، در شرایطی فرا می رسد که اگر چه کارگران از حزب کارگران آگاه، انقلابی و کمونیست، حزب مخفی، حزب سازمان دهنده ی انقلاب قهری کمونیستی برخوردار نیستند، بحکم شرایط اقتصادی وخیمتر شونده مادی زندگیشان و مرگ از گرسنگی و... پا بمیدان گذاشته اند و حاضر نیستند که دیگر همچون بره ای رام دریده گردند و مبارزات حتی قهرآمیز را در دستور گذاشته اند و ما این را هم هر روز در خیابانها، میادین و کارخانه های تولیدی و شرکت ها و مؤسسات آموزشی و خدماتی و معادن می بینیم که دسته دسته کشته می گردند، از کار یعنی فروخته شدن تا نان بخور و نمیری بدست آورند، اخراج میشوند و زندانی و تحت شکنجه قرار میگیرند، میافتند، ولی بازهم بلند میشوند! حتی اگر یکی بلند نمیشود، فورا یکی دیگر جای او را می گیرد.
این شرایط کلی است که هم اکنون با آن روبرو هستیم! باید آنرا تغییر ضروری، تغییر بنیاد ی دهیم. یعنی اینکه این جامعه وارونه را دو باره وارونه کنیم.
این را هم می دانیم که آگاهی طبقاتی - انقلابی چیزی نیست که در خارج از مبارزه طبقاتی و در جائی راحت طبقه را فرا میگیرد و سپس طبقه کارگر آگاه و تر و تمیز شده، برمیخیزد، بلکه آگاهی واقعی درست در حین مبارزه و برای پیشبرد مبارزه طبقاتی است که جوانه می زند، گل می هد و به بار می نشیند و میوه می دهد!
آری، طبقه کارگر تولید کننده تمامی کالاهای موجود از مواد طبیعت است. بنا بر این، طبقه کارگر اگر بعنوان یک طبقه از این نقش خویش مطلع شده و متحد گردد، اگر سازمان یابد و جزب سیاسی خود را داشته باشد، حزبی که برای نابودی روابط موجود کارگران و زحمتکشان را متحد و آماده می کند، یعنی برای زیر و رو کردن جامعه سرمایه داری و نه اصلاح کردن این جامعه و برای آن درخواست داشتن از دولتی که ارگان سرکوب سرمایه داران است و وجودش وابسته به این است که هر روز برای سود بیشتر سرمایه، یعنی دستمزد کمتر و شرایط زندگی بدتر برای طبقه کارگر و خیل زحمتکشان به حاشیه رانده شدگان تلاش شبانه روزی نماید، می باشد و مخصوصا مسلح گردد و بداند که نیروی مسلح مادی را تنها با نیروی مسلح و سازمان یافته مادی میتوان از سر راه برداشت، میتواند خود و جامعه را نجات دهد.
این یعنی اینکه دولت سرمایه داران را درهمشکند و با دولت کارگران - پرولتارهای مسلح - جانشین نماید و از این طریق مالکیت خصوصی و دولتی سرمایه دارانه متکی بر کار مزدوری را لغو کند و مالکیت اشتراکی بر همه چیز قابل مالکیت و بویژه وسائل تولید را جانشین آن نماید.
آری، : " بجای جامعه کهن بورژوازی، با طبقات و تناقضات طبقاتیش؛ اجتماعی از افراد پدید میآید ( پدید آورد - من) که در آن تکامل آزادانه هر فرد شرط تکامل آزادانه همگان است. " مانیفست حزب کمونیست - نوشتۀ کارل مارکس و فردریک انگلس سال ۱۸۴۷ - ۴۸.
۸ مارس، روز جهانی کارگران زن را باید با سازمان یافتن همچون یک طبقه دربرابر طبقه دیگر، طبقه کارگر در برابر طبقه سرمایه دار و دولت اش در همه جهان به روز واقعی زنان کارگر تبدیل کنیم و بدانیم که رهائی زنان که شرط رهائی جامعه است، خود محصول پیروزی انقلاب قهری کمونیستی پرولتارهاست و انقلاب کمونیستی پرولتری به پیروزی نمی رسد، مگر با شرکت توده ی زنان کارگر و زحمتکش. چنین ۸ مارسی شایسته تبریک و مبارک گفتن بر اعضای این طبقه و بویژه ی زنان کارگر است. مبارک باد!
کارگران! جهان با رزم سیاسی نظامی تان آزاد میگردد! این رزم مشترک طبقاتی را به پایان رسانید!
حمید قربانی ۴ مارس ۲۰۹۳ سال اسپارتاکوسی!
