فوکوسی کوتاه بر تناقضاتی بزرگ , نکاتی در مورد گفتگوی اخیر رفیق جمال بزرگپور
ئاسو سهامی
April 22, 2019فوکوسی کوتاه بر تناقضاتی بزرگ
نکاتی در مورد گفتگوی اخیر رفیق جمال بزرگپور
تلویزیون کومه له روز18 آپریل در مورد اختلافات درونی کومه له و حزب کمونیست ایران گفتگویی را با رفیق جمال بزرگپورانجام داد ودر این باره یکسری سوالات رو به رفیق جمال مطرح گردید.
برنامه با این جملات آغاز می شود:"مدتی است که در شبکه های اجتماعی در مورد اختلافات سیاسی در کومه له و حزب کمونیست ایران صحبت می شود و چندین نوشته درونی که مربوط به چند سال قبل بوده را برای نشان دادن این اختلافات علنی شده اند".
یعنی از همان آغاز برنامه تلاش می شود با یک زمینه سازی این نکته را به مخاطب القا کنند که این اختلافات تنها در سطح دنیای مجازی و شبکه های اجتماعیست و وجود و عینبت مادی(سیاسی-تشکیلاتی) ندارد و همه چیز آرام است.
رفیق جمال در این گفتگو، ماهرانه از جواب های صریح و واقعی سرباز می زند و با پیش کشیدن فرهنگ بحث و برخورد به اختلافات که در واقع تلاشی است برای اخلاقی کردن یک بحث، با دست کم گرفتن شعور مخاطب وحتی رفقای تشکیلات شهرها و دیگر پیشروان کارگری، بدون این که بحث منسجمی را ارائه دهد، به تناقض گویی پرداخته و یا اقدام به نصیحت می کند.
در مورد بحث موجودیت حزب کمونیست ایران، ر.جمال می گوید که: من چند سال پیش بحثی کرده ام، موجودیت حزب را زیر سوال برده ام و این به مانند یک خطر و یک اختلاف سیاسی دیده شده است و گویا به نظر این رفقا، این نظر من باعث تفرقه و قطب بندی در تشکیلات شده است (تاکید از من است)
این رفیق چند سال پیش بحثی را ارائه داده اند، با این حساب در این مورد چند سوال پیش می آید.که لازم است نه تنها رفیق جمال بلکه هر کدام از رفقای درون تشکیلات به آن جواب دهند.
در مورد بحث چند سال پیش ر.جمال، باید گفت که یا این رفیق به ماهیت انحلال گرانه بحث خود پی برده اند و در این صورت ایشان ضمن انتقاد از بحث خود و اینکه چنین بحثی در اساس اشتباه و به زیان جنبش چپ و کمونیستی ایران و طبقه کارگر است ، لذا دیگر آنرا پیگیری نخواهد کرد و ایشان تاکنون چنین نکرده اند.
اما ایشان اظهار می دارد که من این بحث را برای موقع خودش به کناری نهاده یا آنطور که خود قبلا گفته روی طاقچه گذاشته ام، این به این معناست که هر وقت که فرصت و وضعیت را مساعد بداند بحث را دوباره مطرح می کند.آیا این اپورتونیسم نیست؟! چرا که ایشان تمایلی برای حفظ و ادامه کاری حزب کمونیست ایران ندارد. به عبارت دقیق تر اگر به دست ایشان باشد حزب را منحل خواهد کرد!
ر.جمال زمانی که این بحث خود را مطرح نمود که فکر می کرد زمینه مادی در درون تشکیلات برای ارائه چنین بحثی هموار است و وقتی که جواب قاطعی در بحثهای درون تشکیلاتی دریافت کرد و غیر از چند نفر انگشت شمار همفکر و هواداری پیدا نکرد،ظاهراَآنرا بروی طاقچه یا در آرشیو خود گذاشت تا به شیوه ای دیگر برایش نیرو جمع کند، اما چطور و از چه راهی؟
ر.جمال به درستی می داند که در شرایط امروز نمی تواند از طریق بیان روشن و شفاف نظراتش مبنی بر انحلال حزب کمونیست ایران و تردید هایش در قبال برنامه حاکمیت شورایی در کردستان یعنی در واقع تمایلش برای اداره جامعه کردستان توسط احزاب، بحث خود را به نتیجه برساند لذا به شیوه های دیگری متوسل می شود و با علم بر وجود تمایل و مواضع راست گرایانه ی دیگری در درون تشکیلات سعی در یک هماهنگی و همنوایی سیاسی می نماید.
و اما دیگر مواضع راست گرایانه در درون تشکیلات:
نظریات ر.حسن رحمانپناه مبنی بر اینکه تحقق سازماندهی اقتصاد سوسیالیستی را در ایران را امری ناممکن میداند.
بحث "رفرم و انقلاب" رفیق ابراهیم علیزاده که جامعه ی سرمایه داری را به یک ساختمان کهنه تشبیه میکند و میگوید "اگر این ساختمان با مرمت و تعمیر قابل استفاده و سکونت باشد نتیجتاً نیازی به انقلاب نیست" و اینکه رفرم را کاملاً در خدمت انقلاب میداند، از ایده ی تجدید نظرطلبی و رفرمیسم سرچشمه گرفته است.
حضور در پانل های مؤسسه ی میری یا همان مرکز تحقیقات خاورمیانه که وابسته به حکومت اقلیم کردستان است.
تقسیم بندی سرمایه داران به خوب و بد یا طماع و غیرطماع؛ الگو قرار دادن کشوری مثل آلمان و از طرف دیگر تائید “دولت های رفاه” سابق در ممالک اسکاندیناوی بعنوان گامی بسوی سوسیالیسم که تبلیغی آگاهانه برای ” سوسیال دموکراسی ” است.
مخالفت آشکار با ایجاد قطب چپ
جدا از اینها ر.جمال و همفکرانش با نفی و پرده پوشی اختلافات درون تشکیلاتی و تقلیل آن تا سطح اختلافات شخصی و همچنین توسل به اعمال ناروا و ناسالم سعی در به دست گرفتن فونکسیونها و ارگان های تشکیلاتی دارند و از این طریق مشغول پیشبرد نظرات و مواضع خود هستند. اما اینکه ر.جمال در این مصاحبه آگاهانه از طرح واقعی و حقیقی اختلاف و پیامدهای آن در تشکیلات سرباز می زند و آشکارا خاک در چشم مخاطبان و حتی همفکران خودش می پاشد، از این روست که این رفیق خوب می داند که در صورت طرح مجدد نظرات و دیدگاههایش که انحرافی و انحلال طلبانه محسوب میشوند، خصوصاً به طور علنی، با واکنش و انتقادهای جدی روبرو خواهد شد و به این شیوه نمی تواند نیرویی را پشت سر خود گرد آورد.
ر.جمال در قسمت دیگری از سخنانش می گوید "من مطابق موازین حزبی و بر طبق ستراتیژی حزب کمونیست کار و فعالیت خودم را ادامه داده ام، هیچ نشانه ای از آن بحثی که کرده ام نیست و الان در اولیت من نیست"(تاکید از من است)
در این مورد من ر.جمال و مخاطبان تلویزیون کومه له را به سخنرانی ایشان به مناسب گرامیداشت روز کومه له در شهر یتوبوری سوئد ارجاع می دهم که در این مراسم رفیق جمال نظراتش را تبلیغ می کند.
جدا از این که ر.جمال در تمام طول سخنرانی خود هیچ اشاره ای به حزب کمونیست ایران نمی کند، با ضعف و کمرنگی به کارگران و زحمتکشان اشاره می کند. ( شاید ایشان هم طبقه کارگر را از طریق دودکش کارخانه ها می شناسد، در تمام صحبتهای خود به مردم کورد به صورت پوپولیستی و عام تکیه می کند و از آن الهام می گیرد، کارگران و زحمتکشان کردستان مبارزات سیاسی و طبقاتی آنان، منافع و مصالح سیاسی و اقتصادی مستقل آنان، حاکمیت شورایی و اداره مستقیم کردستان توسط شوراها را به فراموشی می سپارد.)
رفیق جمال در طول سخنانش هنوز در شک و گمان است که آیا جمهوری اسلامی قابل سرنگونیست یا نه؟ ایشان می گویند که: تمامی این صحبتها به این معنی نیست که جمهوری اسلامی امروز یا فردا سقوط می کند چون توازن قوا تغییر کرده و تمامی اینها و بسیار فاکتور دیگر به ما می گویند که تا سرنگونی رژیم راه طولانی در پیش داریم. راهی که هر احتمالی در آن وجود دارد. ما سعی می کنیم که راه به میدان آمدن هدفی را تقویت کنیم که خواسته های کارگران و زحمت کشان را تامین کند. ولی نباید فراموش کنیم که احتمال دیگری نیز هست و ما باید بدانیم که چگونه با آن رفتار کنیم.(تاکید از من است)
رفیق جمال در سخنان خود در مراسم روز کومه له هنوز به مبارزه برحق کارگران توهم دارد و از همین اول آیه یأسش را می خواند و خودش را برای همرنگی با دیگر احتمالات آماده می کند. شاید منظورشان فدرالیزم است یا تقسیم قدرت با دیگر احزاب و گروهها و..
زمانی که ایشان در سخنانش به تلاش کومه له برای ایجاد چتری برای تشکیل یک جبهه چپ با یک آلترناتیو سوسیالیستی می رسد، غیر مستقیم تلاش دارد که آنرا کمرنگ نشان داده و به منظور نگه داشتن دل دیگر احزاب ناسیونالیست و خصوصاً سازمانهای زحمتکشان اظهار می دارد که:
تلاش برای ایجاد چتری که تمامی افراد و احزاب سیاسی که خود را چپ می دانند در این مورد تلاش کنند و به این چتر ملحق شوند. تاریخ مبارزه ایران و کردستان و حتی جاهای دیگر، این را به ما می گوید که اگر چپ غم نان و زندگی و حقوق پایمال شده مردم فقیر و زیر دست را می خورد و برای قدرت آنها تلاش کرده ولی هیچ وقت سازمانیافته نبوده و وقتی سازمان یافته نباشی یعنی قدرت نداری. (تاکید از من است)
ر.جمال انگار نگران از اینکه از همکاری با احزاب ناسیونالیست عقب بماند در سخنان خود اظهار می دارند که: همکاری مشخص که به مصلحت بالای کوردستان برگردد و با جریانات سیاسی چه به شیوه جداگانه و چه الان که در یک مرکز همکاری هستند را ادامه بدهیم و سعی کنیم که یکپارچگی مردم کورد را در برابر دشمن حفظ کنیم. تا جایی که به مسئله ملی برمی گردد با مکانیزمی مشخص برای الان و بعد از جمهوری اسلامی توازن قوا معلوم می کند. کدام سیاست در کردستان جاگیر می شود؟ چیزی که برای ما مهم است اینست که فرهنگ دیالوگ با همدیگر به شیوه ای جا بیافتد که مجالی برای هیچ نوع زبان زور بکار برده نشود.(تاکید از من است)
ر.جمال با این تأکیدات به نوعی می خواهد هرچه بیشتر تمایل و نظر خود را برای اداره جامعه کردستان توسط احزاب و تقسیم قدرت میان آنان نشان دهد. بازی کردن با کلماتی مانند فرهنگ دیالوگ و غیره... برای ایشان هموار کننده چنین مسیری است.
کومه له و حزب کمونیست ایران، متعلق به طبقه کارگر و مردم محروم و ستمدیده جامعه است. برای رهایی و به قدرت رسیدن آنان مبارزه می کند و نه چیز دیگری.
هر انسان مبارزی که اهداف و آرمانهای کمونیستی کومه له را اهداف و آرزوهای خود می داند و برای تقویت کومه له می کوشد بایستی خود را در همه لحظات این جریان و این تشکیلات سهیم بداند. بایستی در مقابل هر گونه انحراف و راست روی در این جریان و تشکیلات ایستاد و بدون هیچ سازش و مماشات به نقد صریح آنان پرداخت، وحدت و انسجام این جریان و این نیرو تنها و تنها از یک چنین مسیری می گذرد. وحدت طلبی، با انکار و پرده پوشی واقعیات درونی و بیرونی، یک شعار توخالی بیش نیست.
بی شک مبارزات برحق مردم کردستان، تنها با تأمین یک رهبری انقلابی و سوسیالیستی بر جنبش مبارزاتی آنان به سر منزل مقصود خواهد رسید. مبارزات این مردم زمانی پیروز خواهد شد که خودشان حاکمیت را به دست گرفته باشند. برنامه کومه له برای حاکمیت مردم در کردستان در خدمت تحقق این امر و به پیروزی رساندن این مبارزات است.
22 آپریل 2019
