١٢ فروردین ، یادآور ٤١ سال جرم و جنایت و ارتجاع در ایران

عزیز آجیکند
March 30, 2019

١٢ فروردین ، یادآور ٤١ سال جرم و جنایت و ارتجاع در ایران

دوشنبە ١٢ فروردین یادآور همان روزیست که در آن یک رژیم جنایتکار فریبکارانه و در پوشش یک رفراندوم دروغین خود را به مردم و جامعه ایران تحمیل کرد و یک جمهوری ضد مردمی را بنا نهاد به نام جمهوری اسلامی.
این روزهای بهاری ، از آنروز و از آن تاریخ که آغاز قدرت یک حکومت اسلامی خطرناک را رقم زد ، ٤١ سال میگذرد.
 ٤١ سال فقر ، ٤١  سال بردگی و آوارگی ، ٤١ سال نقض آشکار حقوق بشر ، ٤١ سال زندان و شکنجه و اعدام و کشت و کشتار، ٤١ سال تفتیش عقاید ،٤١ سال حکومت کردن یک مشت جنایتکار بر مردم ایران را میتوان از دستاوردهای حکومتی نام برد که در ١٢ فروردین پا گرفت و هر روز و هر ساعت خود را بر سر مردم ایران تحمیل و تحمیلتر کرد...
 ٤١ سال قبل در چنین ایامی مصادره کنندگان انقلاب مردم ایران در بهمن سال ١٣٥٧به رهبری جنایتکاری چون خمینی در یک مضحکه فرمایشی تحت لوای همه پرسی ، حاکمیت پر از جنایت و جهل و خرافه خود را مشرعیت بخشیدند.
واقعیت این است که در آنزامان هنوز توده های مردم و کارگران و زحمتکشان و قشرهای مختلف جامعه ایران پی به ماهیت واقعی طراحان واقعی این نظام و افکار ارتجاعی غاصبان انقلاب نبرده بودند که چماغ بدستان طرفدار آخوندیزم با شعار جمهوری اسلامی نه یک کلمه بیشتر و نه یک کلمه کمتر به خیابانها ریختند تا مردم را ملزم گردانند از میان دو گزینه آری یا نه ، گزینه آری را انتخاب کنند و با شرکت در این مضحکه فرمایشی به نظام جمهوری اسلامی آری گویند . تمام طرفداران آخوندها و از جمله شخص خمینی برای برگزاری چنین نمایشی تعجیل بسیار داشتند چون به خوبی واقف بودند که اگر دستشان در میان جامعه ایران رو شود و مردم فرصت آن را بیابند تا بیشتر در مورد این جانیان تحقیق کنند ، طرحشان لو خواهد رفت و نتایج این طرح و چنین مضحکه ای آنگونه نخواهد بود که آنها دنبالش بودند. در چنین ایام و در چنین سالگردی اگر جمهوری اسلامی شمع آغاز ٤١ همین سالگرد حاکمیت پر از جنایت خود را روشن میکند ، برای کارگران و زحمتکشان و توده های محروم در جامعه ایران سالروز یادآوری یک خاطره تلخ و سالروز آغاز قدرت یک رژیم هار و ارتجاعی و سالروز یک عمر سرکوب و خفقان و تحقیروفقرو گرسنگی و بدبختی و آغاز ٤١ همین سال تداوم سلب ابتدایی ترین آزادیهای مردمان ایران نیز به حساب میآید.
امروز بعداز ٤١ سال از این تاریخ و از این انتخاب خونین و به ناحق ، شدت تنفر توده های مردم از این نظام و از این جانیان در حکومت و در قدرت بیشتر شده است. امروز و بعداز گذشت ٤١ سال از آن تاریخ و شروع دوره ای دیگر از عمر این رژیم و شتاب تحولات و رویدادهای سیاسی و اجتماعی درماهها و روزهای اخیر درایران و تشدید سرکوب وخشونت برعلیه معترضان حکومتی به خصوص در ماههای اخیر و در نخستین روزهای آغاز بهار ١٣٩٨و در کنار شگردهای عوامفریبانه بخشی از حاکمیت و اپوزسیون بورژوائی وظایف بسی سنگین تری را بر دوش مبارزین سیاسی و کمونیست و طرفداران سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی را در چنین ایام و در چنین روزهایی قرار داده است. امروز در  سالگرد چنین تاریـــخ شومی  دیگر وقت آن رسیده است که در یک زاویه دیگر و با گفتمان تنها و تنها سرنگونی و متکی به سیاست و آرمان سوسیالیستی ، خود را برای سرنگونی این نظام آماده کنیم و مقدمات مستحکم و ابزارهای ضروری سرنگونی متکی به خودمان را در نه حرف و تبلیغات که در میدان واقعی نبرد فراهم بسازیم و در چنین یادبودی مشتی کوبنده به دهان غاصبان انقلاب مردم ایران فرود آوریم.
روزهای پیش رو بعداز ١٢ فروردین ، روزهای بازنگری و روزهای ارزیابی کلیت نظام جمهوری اسلامی ایران با همه دارو دسته و پسوند و بدون پسوند، توسط کارگران و جوانان و زنان انقلابی و لایه های مترقی دیگرجامعه ایران باید باشدو آرام آرام تبعات این ارزیابی صدرصدمنفی از عمر ٤١ ساله این رژیم بعداز  مضحکه همه پرسی ١٢ فروردین سال ١٣٥٨و به قدرت رسیدن یک مشت جنایتکار فاسد و بی خاصیت، در مبارزات کارگری ، اجتماعی و تلاش و فعالییت کمونیستهای انقلابی ، بار دیگر و در شیوه دیگرخود را باید نشان دهد.
امروز در چنین روزی و در چنین ایام و یادبودی،نظام فاسد و جنایتکار جمهوری اسلامی کارش به جایی رسیده که شیشه عمر آن در دستان توده های مردم و طبقه کارگر ایران است . و بدون شک روزی طبقه کارگر مردم آزادیخواه به جان آمده این شیشه را خواهند شکست و این رژیم را همچون رژیم پهلوی جنایتکار سرنگون خواهند کرد . شکی در آن نیست که جامعه خود را از شر این نظام و سیاستهای جنایتکارانه آن رها میسازند . و اما تنها راه رهایی واقعی از چنگ این رژیم فاسد، همانا به میدان آمدن تمام طبقه کارگر ایران و مردم آگاه به منافع خویش و جنبشهای رادیکال و سوسیالیستی است. آن روز دور نیست و خواهد آمد و دیگر مردم برای همیشه چنین تاریخ و چنین یادبودی را به زباله دان تاریخ خواهند سپرد و ١٢ فروردین به عنوان یک روز نحس از نگاهها و از یادها دور میشود و به فراموشی سپرده خواهد شد.

منبع: شماره ٩٣ نشریه سوسیالیسم امروز
١٠ فروردین ١٣٩٨
٣٠ مارس ٢٠١٩