"آمد نیوز"
عباس گویا
March 05, 2019"آمد نیوز"
اینكه پلیس بتواند به سازمانهای اپوزیسیون رخنه كند یك احتمال واقعی است. اپوزیسیون ضمن هوشیاری و رعایت عقل سلیم نباید به این دلیل یك دیوار بتونی بدور خود بكشد. تعداد پلیس مخفی و نفوذی در حزب كمونیست آمریكا در اوج مك كارتیسم در دهه 50 میلادی قرن گذشته بیشتر از تعداد اعضای عادی آن حزب بود طوریكه در برخی از جلسات حزبی پلیسها از یكدیگر گزارش تهیه میكردند بدون اینكه خبر داشته باشند كسی را "لو" میدهند كه خود یك پلیس نفوذی است! نهایتا آنچه در یك سازمان سیاسی اپوزیسیون تعیین كننده است سیاستهای آن است. نفوذی میتواند باعث لو رفتن اعضا شود، باعث ضربه زدن به نیروی انسانی اپوزیسیون شود كه در خود بسیار مهم است و باید از آن اجتناب شود اما نفوذی قادر به تعیین سیاست برای اپوزیسیون نیست بلكه ناچار است خود را همرنگ سیاست اپوزیسیون كند تا مورد قبول او واقع شود. حمایت لنین از رومن مالینوسکی و لو رفتن تعدادی از اعضای كمیته مركزی بلشویكها توسط او بر كسی پوشیده نیست. اما مالینوسكی برای اینكه بتواند مورد اعتماد لنین واقع شود ناچار بود به یك سخنران قهار بنفع سیاستهای بلشویك و مشخصا علیه منشویكها تبدیل شود. لنین در مقطعی گفته بود "آنچه از مالینوسكی نصیب پلیس شد كمتر از آنچه بود كه از او نصیب ما [بلشویكها] شد"، بعبارت دیگر این پلیس تزار بود كه دلقك بلشویكها شده بود، نه برعكس.
دلقك شدن اپوزیسیون راست توسط جمهوری اسلامی تنها به این دلیل ممكن است كه خود این اپوزیسیون زمینه دلقك شدن را دارد. اپوزیسیونی كه نقشه عملش برای كسب قدرت سیاسی تكیه زدن به سازمانهای جاسوسی، توطئه و دسیسۀ "ابر قدرت" ها باشد، كه بخواهد از بالای سر مردم و در دالانهای سری كاخهای "سران" كشورها بقدرت برسد، زمینه دلقك شدن هم دارد چون نفوذی برای جلب اعتماد و انطباق خود با چنین سیاستی كافیست یك "توطئه بسیار محرمانه" را بخورد او دهد. كاری كه جمهوری اسلامی با روح الله زم كرد. روح الله زم و كسان دیگری در اپوزیسیون راست كه شیفته "پروژه محرمانه براندازی" شدند اولین كسانی نبودند كه دلقك جمهوری اسلامی شدند و احتمالا آخرین دلقكها نخواهند بود.
مستند "ایستگاه پایانی دروغ" جمهوری اسلامی كوچكترین تاثیری بر اپوزیسیون كارگری و سوسیالیست و حمایت توده مردم از آن ندارد چرا كه چنین سناریوهائی (دروغین یا واقعی) هیچ جایگاهی در مبارزات توده مزدبگیر علیه جمهوری اسلامی ندارند. چنین مستندی اما یك چاقوی دولبه است. در كنار رو شدن ظرفیت دلقك وار اپوزیسیون راست، جمهوری اسلامی همزمان و ناخواسته پته دستگاه عریض و طویل سركوب و جاسوسی خود را روی آب میریزد. جمهوری اسلامی با این مستند نشان داد كه شغل "شریف" سناریو نویسان سازمانهای اطلاعاتیش دروغ نویسی محض است و بس و در این امر چه با تجربه و قهار است. این را البته همه ما میدانیم. آنچه فرق كرده است اینست كه با اقرار سیمای جمهوری اسلامی در "ایستگاه پایانی دروغ" ما امروز یك سند، یك مدرك زنده و دنیا پسند در دست داریم. سندی كه جمهوری اسلامی در آن اقرار میكند كه اتهامات امنیتی اش علیه اپوزیسیون حاصل دروغ نویسی یك تشكیلات عظیم الجثه سركوب و جاسوسی است. مشغله اصلی چنین دستگاه عریض و طویل دروغ نویسی فریب هر روزۀ اپوزیسیون راست نیست. مشعله اصلیش پروپاگاندای 24 ساعته در رسانه هایش، در تولید محصولات "هنریش" است، در نوشتن اتهامات دروغین برای مخالفین سیاسی و در اعتراف نویسی و تحمیل آن از طریق اعمال شكنجه بر زندانی سیاسی است.
