جمع انفعال طلب و تکاپویی دیگر

نگاھی گذرا بە نوشتە ر.صلاح مازوجی

جدیدا رفیق صلاح مازوجی در یک استاتوس فیسبوکی مطلبی را منتشر کردەاند کە تلاش دارد بە زعم ایشان «سیمای سیاسی قطب بندی درون حزب کمونیست ایران » را توضیح دھند. ایشان بسیار گفتەاند تا نھایتا ھیچ نگفتە باشند.چرا کە با تکرار جملە ھایی تکراری و کلی کە اختلاف سیاسی وجود دارد و انکار آن سرچشمە ھمە مشکلات است. ….با اشارھای جستە و گریختە بە اظھار نظرھای متفاوت از شخصیتھای متفاوت و در مقاطع مختلف؛ خواستە اند این نتیجە را بگیرند کە اکثریت اعضا و شخصیتھای درون این حزب بە راست چرخیدەاند و تنھا ایشان و اقلیت ھمسو با ایشان وفاداران بە برنامە حزب ھستند.البتە ایشان در ادامە ھم تاکید دارند کە جناح مورد نظر بە راست چرخیدەاند اما ایشان ھمچنان با سعە صدر مایل بە کار چپ و راست در چھارچوب یک حزب متحد ھستند.خوب ھر ناظر و خوانندەای حق دارد سوال کند کە اگر آنگونە کە شما پردە از اسرار برداشتەاید و دست رفقای بە راست چرخیدەاتان را رو کردەایید باشد؛ پس چرا بە ادامە کار با این افراد و تشکیلاتی کە بە راست چرخیدەاند پا فشاری میکنید؟

ایشان اشارە می کنند«این بحران نیز مانند تمام بحران های درونی حزب طی سی سال گذشته عمیقا ریشه در وجود اختلافات سیاسی دارد و انکار وجود اختلاف سیاسی یک ذره از این واقعیت کم نمی کند. انکار وجود اختلاف سیاسی بخشی از روش ناسالمی است که در مبارزه سیاسی در پیش گرفته شده و به نوبه خود بحران را پیچیده تر و دردناک تر کرده است.»

خوب سوال این است اگر دیگران را بە انکار متھم میکنید بیایید شما نتیجە فال حافظی را کە گرفتەاید اید بە روشنی و با صراحت بیان کنید. باشھامت،جسورانە و بی لکنت بگویید کە تفاوتھای شما با جناح مقابل چیست،بگویید کە کمونیزم مورد نظر شما چە قرابت و تفاوتی با کمونیزم احزاب چپ دیگر و خود کمونیزم بە گفتە شما، بە راست چرخیدە

حزب و کومەلە دارد؟

ایشان در جواب کسانی کە میخواھند ادعاھا و پلاتفرم سیاسیشان را در حزب بیان کنند این پاسخ کلی و مبھم را دادەاند تا ھیچ نگفتە باشند. در حالی کە بە ظاھر بە سخن آمدەاند.«اگر بر موارد و ماهیت اختلاف سیاسی پرتو افکنیم برای هر ناظر خارجی و همه دوستداران حزب که اخبار مربوط به کشمکش های درون تشکیلات را تعقیب می کنند به وضوح روشن می شود که اگر قرار است کسی یک صفحه آچهار و یا پلاتفرم سیاسی ارائه دهد، اتفاقا این نه ما، بلکه رفقای جناح مقابل هستند که باید به ابراز نظرات جدید خود به شیوه قطره چکانی پایان داده و پلاتفرم سیاسی خود را ارائه دهند»

عجزی التماس گونە در مطالب چند سالە اخیر رفیق صلاح و ھمسویانشان ھست و البتە در این استاتوس فیسبوکی رفیق صلاح ھم بەروشنی قابل مشاھدە است. ایشان تمنا و آرزو دارند،خواھش میکنند و تقاضا دارند کە اکثریت اعضا و شخصیتھای حزب ناسیونالیست باشند.ایشان برآشفتە می شوند و تلاش دارند تا از ھر ابزار روبە بیرون و رو بە فرقەھا و نحلەھایی کە ایشان چپ ایران میخوانندشان استفادە کنند؛بلکە بتوانند فشار بیاورند و ھمە این شخصیتھا و اعضای حزب را معترف کنند کە ناسیونالیست ھستند.اگر ما قبول میکردیم ناسیونالیست ھستیم،اگر ناسیونالیست می بودیم و طبیعتا برای پیشبرد امورمان ھم کە شدە میگفتیم ناسیونالیست ھستیم مشکل رفیق صلاح حل می شد.چپی کە ایشان باشند بر راست غالب میشد ومنشویک بە راە خود میرفت و بلشویک ھم بە رھبری لنین زمانە انقلاب ایران را بە سرانجام میرساند و کاخ زمستانی جماران را تصاحب میکرد.

ایشان در ادامە مگوھای بە ظاھر بیانگرانەیشان میگویند«از آنجا که رفقای جناح مقابل و در رأس آنان رفیق ابراهیم علیزاده دیدگاه هایشان را نه در یک مجموعه منسجم، بلکه هر بار به مناسبتی گوشه ای از دیدگاههای سیاسی و نظری جدید خود را در قالب چند تز و یا احکامی کوتاه بیان می دارند، من نیز ناگزیرم با نقل دقیق اظهار نظرات پراکنده این رفیق به کنه برخی از اختلاف نظرات سیاسی موجود در حزب پرداخته و نشان دهم که اتفاقا نظرات آنها در مغایرت با سیاست های رسمی حزب و کومه له قرار دارد. این ابراز نظرات پراکنده نشان می دهند که شیوه برخورد به احزاب ناسیونالیست و مسئله حاکمیت شورایی مردم در کردستان، مسئله تلاش برای شکل دان به یک قطب چپ و سوسیالیستی در کردستان و چند محور دیگر که در ادامه به آن شاره خواهد شد، همچنان از موضوعات مورد اختلاف هستند.»

میگویند قطرە چکانی و ھر بار بە مناسبتی دیدگاە ھایشان را بیان میکنند.البتە واضح و مبرھن است کە یک فعال و شخصیت سیاسی در سخنرانیھا و مصاحبەھای تلوزیونی و رسانە ای و البتە در پلونومھا و کنگرھھا گوشەھایی مربوط و کارکردی از دیدگاھایشان را بیان میکنند،نە بیکارند،نە سر میز بازجویی و اعترافگیریند و نە در کنگرە موسس حزب قرار دارند تا تمام و کمال دیدگاھشان را ھر روز و ماە و سال بیان کنند.کما اینکە در یک کنگرە موسس ھم ھمە زمان یکسانی برای خودبیانگری ندارند و لازم ھم نمی بینند کە ھمە چیز را یک تنە بگویند. چرا کە ھمە چیز را ھمگان دانند و حتی در یک کنگرە ھم آنجا کە بە پیشنھاد و آیین نامەای انتقاد داشتە باشند در مورد آن بخش مشخص اظھار نظر میکنند.رفیق صلاح با این اعتراف خواھی و طلب یکجاگویی میخواھند بە آنجا برسند ؛کە ھمە را کە در کنار ھم قرار دھیم و پازل کە کامل شود روشن میشود کە برای نمونە رفیق ابراھیم علیزادە بە راست چرخیدەاند و متمایل بە جبھە ناسیونالیزمند.برای روشن شدن این شیوە رفیق صلاح بە این جملات توجە کنید«سخن گفتن از توافق با احزاب بورژوایی در کردستان بر سر پروسه واگذار کردن حاکمیت به مردم کردستان فقط می تواند از این نگرش ناشی شود که پایان دادن به سلطه جمهوری اسلامی در کردستان را نه نتیجه یک خیزش توده ای در شهرها بلکه نتیجه دست به دست شدن قدرت از بالا بداند»ایشان ھر گونە سخن و نظر و پیشنھادی را در مورد چگونگی کار و مذاکرە بر سر مسائل پیش رو در یک دورە انقلابی با دیگر احزاب در کردستان را بە دلخواە خویش بە این نتیجە مطلق رساندەاند کە در نقل قول فوق مشاھدە کردید و البتە برای اثبات این اتھام و ادعای حق بەجانب و مدع العموم گونە رو بە رفیق ابراھیم علیزادە، بە نقل قول از عبدللە مھتدی پناە میبرد و اشارە میکند«عبدالله مهتدی “تشکیل نیروی واحد پیشمرگ یا سپاه میهنی کردستان را گام مهمی در راستای تبدیل شدن به یک ملت واقعی که مستحق اداره خودش باشد” می داند که “در آن نیروی پیشمرگ واحد مانند ارتش تابعی از نهاد دولت و تابعی از نهاد اداره کشور باشد. تابع پارلمان کشور باشد”. عبدالله مهتدی نماینده “سوسیال دمکرات” بورژوازی کرد بعد از تأکید با آب و تاب در مورد اهمیت تشکیل ارتش ملی کردستان، می گوید: “ما باید بر سر این برنامه هم به توافق برسیم که چگونه خدمات را در کردستان حفظ می کنیم، ما می خواهیم رژیم جمهوری اسلامی درب و داغان شود، اما نمی خواهیم کردستان درب و داغان شود. نمی خواهیم خدمات درب و داغان شود، چی بر سر آموزش می آید، … باید بیمارستان ها و پزشکان و پرستاران و دستگاه پزشکی را حفاظت کنیم برای سلامتی و تندرستی مردم کردستان”…، در جای دیگری می گوید “منابع گندم و غلات را چگونه حفظ می کنیم، از سیلو ها چگونه حفاظت می کنیم”.» عجب در کدامین دادگاھی برای حکم دادن در مورد یک رھبر چپ و کمونیست بە اظھارات یک رھبر راست و ناسیونالیست اتکا شدە است؟

وقتی کە مدعی العموم،مدعی المحفلی باشد کە در جایگاە مدعی العموم قرار گرفتە است نتیجە ھم این میشود ؛ بە ھر دست آویز پوشالینی پناە می برد تا متھم را بە آنچە کە دلش میخواھد محکوم کند.

البتە ایشان در ادامە و با تکرار مکرارت و واضحاتی بە این نتیجە میرسند کە بخشھایی از یک پیشنھاد تصویب نشدە را کە چند سال پیش بە گفتە ایشان توسط رفیق ابراھیم و در یک پلونم مطرح شدە را بیاورند تا بە این نتیجە برسند کە در این نقل قول از مطلبشان می بینیم«این نقل قول و بریده از سند پیشنهادی رفیق ابراهیم در سال های گذشته را به این دلیل آوردم که نشان داده شود که مواضع امروز رفیق ابراهیم علیزاده در مورد توافق در جزئیات با احزاب ناسیونالیست بر سر پروسه واگذاری حاکمیت به مردم و تعیین سرنوشت نیروی مسلح وابسته به احزاب، نه در راستای استراتژی سوسیالیستی کومه له، برنامه حاکمیت شورائی مردم در کردستان و مواضع رسمی کومه له در قبال مناسبات با احزاب ناسیونالیست در کردستان، بلکه در ادامه همان پروژه تشکیل جبهه کردستانی است.»

ایشان خود میگویند کە این یک پیشنھاد بودە بر سر آن بحث شدە و عینا تصویب نشدە است.

سوال اول : خوب مشکل چیست،چە اختلافی ھست ؟ در حالی کە این پیشنھاد بە رای گذاشتە شدە و رای نیاوردە و کسی ھم پافشاری غیر مجاز و غیر متعارفی بر سر تحمیل آن نداشتە است.

اما آنچە کە در شیوە و نقطە اتکاھای رفیق صلاح عیان است دیدگاھی دگم، بستە و سابقە دار است کە معضلات،مسائل و راە حلھا را از زاویە روزنەی تنگ ایدئولوژی و ھمسوییھا، آن ھم در حجم فرقەھا، نحلەھا و جمعھای خود چپ پندار میبیند و قطب چپ و شوراھای کارگران ایشان با مراجعە بە جمع حکمتیست و دیگرانی از این نوع قرار است تشکیل بشود و مسائل و درگیریھای احزاب مسلح و اجتماعی در کردستان با این ائتلاف نە کە از بالا،بلکە درھوا میخواھد حل شود.در این مورد نقل قول دیگری را از مطلب رفیق صلاح خواندنی است

«ر.ابراهیم علیزاده که حاضر است با احزاب بورژوایی و ناسیونالیست در جزئیات هم بر سر “پروسه واگذار کردن حاکمیت به مردم کردستان” به توافق برسد، اما وقتی مسئله همکاری با احزاب و نیروهای چپ و کمونیست و ضرورت تلاش برای شکل دادن به قطب چپ و سوسیالیستی در کردستان مطرح می شود، در آخرین پلنوم کمیته مرکزی کومه له با این استدلال که «کومه له بستر اصلی چپ در کردستان است و از نیروهایی که خود را با این جریان تداعی می کنند بخواهیم دور کومه له جمع شوند»، « نیروهای چپ در کردستان وجود خارجی ندارند»، «بنابراین خودمان دنبال این نخود سیاه که این سازمان ها را متشکل کنیم نرویم»، با این پروژه مخالفت می کند.»

آیا مخالفت با اتلاف وقت و رفتن سراغ احزابی حاشیەای کە حجم و وزنی آنچنانی ندارند کە یا مشکل و یا راە حل باشند راست روی است؟

آیا خردە کاری و خود را بە چنین قطبندی دلخوش کردن نشان از چپ و کمونیزم و رادیکالیزم دارد؟ یا برعکس تصویر بارزی از رادیکالیزم پوشالین و پندارگونەای است کە نتیجەای جز بە حاشیە رفتن و انفعال ندارد؟

رفیق صلاح نسخە ی پیشنھادیشان را این گونە مطرح می کنند«گرایش چپ و سوسیالیستی هم در این جامعه یک گرایش تحزب یافته است.

بر متن این اوضاع عمومی تلاش چند سال پیش احزاب ناسیونالیست در کردستان برای گرد آمدن آنها در مرکز همکاری و توافق نظر آنها بر سر مبانی مشترک همکاری به لحاظ تاریخی در جامعه تحزب یافته ای مانند کردستان یک گام به پیش است و انتخاب سیاسی بین راست و چپ جامعه را برای توده های مردم راحت تر می کند. کار ما مخالفت با شکل گیری مرکز همکاری احزاب ناسیونالیست نیست، بلکه کومه له هم باید از موضع پاسخگویی به نیاز مبارزه کارگران و زحمتکشان کردستان ابتکار عمل تلاش برای ایجاد یک قطب چپ و سوسیالیستی در کردستان را در دست بگیرد.»

ایشان تا آخر مطلب طولانی اما ملکن و لالمونی گرفتەیشان تنھا بە تکرار آنچە در این چند سالە گفتەاند می پردازند تا بگویند بە فلان مطلب کە فلان سال ھم جواب گرفت مراجعە بکنید تا دریابید کە ما وفاداران بە حزب ھستیم و میبایستی در کنگرە بعد رای خود را از ما دریغ نکنید. بە نقل قول دیگری از نوشتە ایشان توجە کنید

«البته برخی از رفقا برای مثال در مورد ضرورت ادغام حزب کمونیست در کومه له و یا در مورد حاکمیت شورایی نظرات خود را نوشته و در اختیار اعضا قرار داده اند و به آن پاسخ داده شده است. »

اولا در این حزب مقدسات نداریم و ھر رفیقی در مورد ھر مسئلەای نظری داشتە باشد نظرش را بیان میکند.ثانیا شما خود میگویید کە آن بحث مشخص در آن تاریخ مشخص جواب گرفتە است.

اگر کل مطلب ایشان را کلمە بە کلمە دنبال کنیم دریافتەای افزون بر آنچە تا کنون در مورد اختلافات میدانستیم را در نمی یابیم.ایشان برای مشکلات پیش آمدە برای خود و جمع ھمسویشان ھر کس و شیوەای را مقصر و مخرب میبینند جز خود و جمع ھمسو با خودشان را.ھمە بە راست چرخیدەاند،ھمە بە شورا باور ندارند،ھمە بە سوسیالیزم در یک کشور باور ندارند،ھمە خواستار ادغام حزب و کومەلە ھستند و بە عدم بیان و پنھان کاری و شیوەھای ناسالم پناە می برند اما ایشان و جمع ھمسو با ایشان منزە و پاک و معصومند. و اما جالب این کە با اینکە ھمە مقصرند و بە راست چرخیدەاند،تنھا رفیق صلاح و جمع بە زغم خودشان رادیکال ھمراە ایشان ، دارند ھزینە می دھند و از عدم انتخاب در کنگرە در

ھراسند؟

بعد از تمام سیاە نماییھا و ادعاھای رفیق صلاح در پایان برای عبور از این دوران نسخەای ھم پیچیدەاند کە قابک تامل است

«در شرایط کنونی وحدت دوباره حزب در گرو متحول کردن مناسبات درونی آن به یک حزب کمونیستی مدرن و امروزی است. اگر ما در این مسیر گام های عملی برداریم، اگر پتانسیل و ظرفیت این را از خود نشان دهیم که به رغم وجود اختلافات نظری و سیاسی و به رغم شکاف ها و زخم هایی که در نتیجه بیش از سه سال کشمکش های درونی بر تن این حزب وارد آمده، می توانیم در کنار هم کار کنیم و مانع از هم گسیختگی حزب شویم، در آن صورت حزب و کومه له نه تنها تضعیف نمی شوند، بلکه تقویت می گردند. اگر می خواهیم در این مسیر گام برداریم نباید منتظر برگزاری کنگره سیزدهم بمانیم باید از هم اکنون دست به کار شویم. کنگره معجزه نمی کند، کنگره در بهترین حالت اگر با موفقیت برگزار شود، روند اوضاع درون حزب را به مسیر درستی می اندازد. فرهنگ سازی، کار سیاسی فشرده برای ایجاد فضایی که دو جناح با گشاده رویی و به رغم وجود اختلاف نظر بتوانند همدیگر را تحمل کنند، راهی است که باید در آن قدم بگذاریم.»

سوال این است کە اگر دیگران در این حزب چپ و رادیکال، بە راست چرخیدەاند و شیوەھای ناسالم را پیش گرفتەاند چرا شما و ھمسویان با شما موقعیتتان تضعیف شدە است؟

اگر این گونە اوضاع تاریک و دھشتناک است کە توصیف کردەاید آیا امید و تلاش شما برای کار کردن با این افراد در این گونە فضایی تلاشی عبص و بیھودە نیست؟

ھر خوانندە دقیقی کە این مطلب و مطالب دیگری از رفیق صلاح و ھمسویان با ایشان را ببیند و مواضع کومەلە راھم دنبال کند بە وضوح بە عدم واقعی بودن تصویر دلبخواھی رفیق صلاح از این جریان پی می برد و با این وصف انتظار انشعاب و چند دستگی در این تشکیلات را نخواھد داشت،اما نامیدی و امید توامان رفیق صلاح کە در میان سطور نوشتەھایشان پنھان است نە از حزب و چرخش بە راست استراتیژی،سیاسیت و رھبریش بلکە از نتیجە و واکنشی کە شیوە عملکرد ایشان و جمع ھمراھشان در صفوف این حزب ایجاد کردە است سر چشمە میگیرد. ایشان امیدی بە حفظ موقعیت تشکیلاتی فعلی جمع ھمراھشان را ندارند و از این بابت نا امیدند اما از دیگر سو تلاش دارند با این گونە تکاپوھا بر رای و نگاە و انتخاب اعضا تاثیر بگذارند.

البتە اکثریت اعضای این حزب در عین تاسف از شیوە عملکرد این رفقا با امیدواری بە کار کردن در حزب و تقویتش ادامە می دھند و ھر نظر،دیدگاە و تغییری را با توسل بە مکانیزمھای متعارف تشکیلاتی دنبال میکنند.امید ما البتە بە حزب و جایگاە اجتماعیش است و البتە از انفعال و سرخوردگی افراد گریزی نیست.

سلام قادری

١٨ آگوست ٢٠٢٠