دیگر ماشین سرکوبتان هم پاسخ نمیدهد! 

کارگران کشت و صنعت نیشکر هفت طی یکماه اعتصاب و اعتراض متحدانه در برابر اردوی سرمایه یکبار دیگر نشان دادند برای تحقق خواست و مطالباتشان متکی به اندوخته ها و دستاورد رزم مبارزاتی جنبشی خود و حامیانشان بوده، و ارعاب و دسیسه های دولت و کافرمایان در تقابل با مبارزاتشان راه بجایی نخواهد برد. رژیم وقتی طی یکی دو هفته با توسل به راهکارهای حقه بازانه همیشگی نتوانست وحدت و عزم فولادین مبارزاتی آنانرا در هم بشکند و میانشان تفرقه و چند دستگی بیاندازد، و ضمنا از رویارویی مستقیم با کارگران و خانواده هایشان بیمناک بود، پشت درهای بسته با کافرمایان نقشه ریختند تا شاید به خیال خود بتوانند کارگران را با وعده های پوچ همیشگی، دریافت حقوق معوقه و چند مطالبه دیگر سر و دم بریده، سر بدواند. یا با تصور واهی اینکه با طولانی شدن و نبود دستاورد ملموس، آخر سر کارگران سرخورده و مایوس به خانه هایشان برخواهند گشت. ذهی خیال باطل! دولت و کافرمایان در حالی خود را به نفهمی زده بودند که کارگران در هفته دوم اعتصاب با برپایی مجمع عمومی نشان داده بودند، منبعد هر گونه حرکتی اعم از چگونگی تداوم اعتصاب و مبارزه برای تحقق بی اما و اگر خواستها بر اساس تصمیمات جمعی کارگران پیش می رود و اجرا میگردد، و معنای عملی آن چیزی جز این نیست که رژیم و کافرمایان با شانه بالا زدن از تحقق خواست و مطالبات کارگران و جلسات پنهانی، سرشان به سنگ خواهد خورد. رژیم و کارفرمایان وقتی دیدند از یکسو همه تلاششان جهت به انحراف کشاندن مبارزات کارگران بی نتیجه ماند و از دیگر سو جدا از خانواده کارگران، جمعیت قابل ملاحظه ای از مردم شهر شوش هم در اعتصابات با آنان همراهی نمودند، بیم آن داشتند این اعتصاب اگر ادامه کاری داشته باشد و بیشتر به درازا بکشد، بعید نیست اعترضات هر روزه در دیگر بخشهای کارگری و سایر نارضایتها نیز در دل شرایط بحرانی، زمینه های رشد و بهمدیگر وصل شدنشان فراهم گردد و به این اعتصاب در هفت تپه بپیوندند. بهمین خاطر دگرباره برای زهر چشم گرفتن از کارگران و کل جامعه به ماشین زور و ارعاب متوسل شدند. دستگیری دیروز روزنامه نگاران مستقل اسماعیل محمد ولی و همکارش در حین تهیه گزارش از کارگران، نمونه جبونانه تعرض و چنگ و دندان نشان دادن به اعتصاب کارگران بود. کمااینکه امروز هم بعد از اینکه کارگران سیهمین روز تجمع خود را جلو فرمانداری شهر شوش برپا و سخنرانی کردند، در حین بازگشت به خانه هایشان، نیروهای اراذل و اوباش رژیم به چهار تن از سخنرانان و فعالین کارگری با اسامی بهمن سعیدی، ابراهیم عباسی منجزی، محمد خنیفر و مسلم چشم خاور حمله ور شده و ضمن ضرب و شتم آنانرا دستگیر کرده اند.
این یک حقیقت است که ضامن پیروزی رزم کارگران هفت تپه در برابر حافظان سرمایه همبستگی و اتحاد آنانست. اتحادی که خصوصا طی این چند سال اخیر هفت تپه و پیشروان شهر شوش عملا نشان داده اند جزو پیشقراولان آن بوده اند. برای این اتحاد و همبستگی از جان و زندگیشان مایه گذاشته تند. اتحادی که برغم همه مانعهای سر را در دل همه بحرانها بدون خلل حفظ شده. اما پیروزی که به دستاوردهای بزرگتر و قطعی بیانجامد مستلزم همبستگی و پیوند خوردن دیگر بخشهای مبارزاتی جنبش کارگری است! به عنوان نمونه همین اعتراضات موجود هر روزه که به شیوه پراکنده در گوشه و کنار ایران در جریان است، اگر هماهنگی میانشان ایجاد شود و به این اعتصاب هفت تپه بپیوندد، یقینا رژیم را نه تنها در برابر خواستهای حداقل کارگران به زانو درخواهد آورد بلکه نقطه عزیمتی خواهد شد برای زدودن سایر مانعهای سر راه پیشروی جنبش کارگری تا برچیدن انقلابی کل مناسبات موجود.
کارگران هفت تپه و شهر شوش و دیگر حامیانشان این تعرض افسار گسیخته به کارگران را حتما بدون پاسخ نخواهند گذاشت. مبارزه کارگران جهت احقاق بی اما و اگر کل حقوقشان کماکان پا برجاست.
زنده با اتحاد و همبستگی هفت تپه
پیش بسوی اتحاد و همبستگی سراسری
۱۴٫۰۷٫۲۰۲۰