کآرگران هف تپه و ضرورت اقدامات موثرتر درحمایت ا ز اعتصآب آنها

اگر به سیر اعتصا بات کارگران ایران نگاهی بیندازیم بعد از اعتراضات آبان۹۶سیر صعودی وتعرضی تر ادامه دارد، از سندیکاهها تا دیگر تشکلهای صنفی کارگران، معلمان، زنان، بازنشستگان، دانشجویان و احزاب اپوزیسیون و مخصوصآ احزاب کمونیست، به اشکال مختلف در شکل بیانیه و کمپینها ازاین اعتصابات حمایت و پشتیبانی بید ریغ نموده اند.

با توجه به اوضاع سیاسی ایران و فقر وفلا کتی که رژیم سرمایه داری در ایران به کارگران و کل جامعه تحمیل نموده، و با توجه به اوج گرفتن اعتصابات کارگران و ادامه دار وطولانی بودن این اعتصابات در صنایع و دیگر رشته های کارگری و در میان معلمان، پرستاران و بازنشستگان, آیا ضرورت درپیش گرفتن اشکال و تاکتیک های جدید و موثرتری در حمایت و پشتیبانی از این اعتصابات واعتراضات، توقع با لائی است؟

همه اطلاع داریم کارگران شرکت کشت و صنعت نیشکر هفتپه نزدیک به یک ماه در اعتصاب هستند، رژیم و مزدورانش و پادوهای دیگر جریانات و عوامل وابسته به رژیم تلاش زیادی کردند تا آنها را با وعده های بیهوده و یا قبول جزئی از خواستهایشان، آنها را وادار به سازش؛ و اعتصابشان را به شکست بکشانند. حمایت و پشتیبانی های بیدریغ، تا کنون نتوانسته و یا فشارها آنقدر نبوده تا کارفرماها و رژیم حامی آنها را وادار به عقب نشینی و ناچار به تامین خواستهایشان کند. با توجه به چنین وضعی، آیا نمی شود در فکر تاکتیکها و اشکال دیگری ازحمایتها بود؟ برای مثال آیا هر تشکل و سندیکا و انجمنی نمیشود به اعتصابات حمایتی در حد توان و امکاناتی که تناسب قوا به آنها اجازه می دهد باشند؟ آیا سندیکای شرکت واحد امکان و توان آنرا ندارد که به عنوان مثال یک ربع، نیم ساعت… و در یکساعت مشخص، فرمان خاموش کردن چراغ اتوبوسها و توقفشان را بدهد؟ و یا کارگان برق، کامیون داران، کارگران فولاد، هپکو و دیگر مراکز کارگری به اعتصابات حمایتی چند دقیقه ای تا هرچند در توان دارند و تناسب قوایشان اجازه میدهد؟ بنظر می رسد از معلمین و پر ستاران نیز چنین توقعی توقع بالائی نباشد. آنهائی که چنین امکانی ندارند می شود به شکل تظاهرات و دیگر اعتراضات و اشکال دیگری به رژیم فشار بیاورند.

در خارج کشور میسر است که از اتحادیه ها و کارگرانی که در بنادر و دیگر قسمتهای تجارت و با زرگانی و در را بطه با ایران کار میکنند توقع و پیشنهاد برای حمایت را توقع داشت.

البته با توجه به شرایط فلاکتباری که رژیم جنایتکار اسلامی به مردم ایران مخصو صآ کارگران تحمیل نموده این شتر بر در خانه همه میخوابد. روشن است چنین حمایتهائی در ادامه موجب متصل شدن مبارزات؛ و چه بسا راه اعتصاب سراسری را هموار سازد.

عبدالله کهنه پوشی

۱۸ تیر ۱۳۹۹